คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1...จุดเริ่มต้น
Chapter 1...จุดเริ่มต้น
ในอดีต มนุษย์ ปีศาจ และแวมไพร์ ทั้งสามเผ่าพันธุ์อยู่ร่วมกันอย่างเป็นมิตร โดยทำพันธะสัญญาร่วมกัน
ว่าจะอยู่กันอย่างสันติตราบนานเท่านาน แต่เมื่อจอมปีศาจบางเผ่าพันธุ์คิดกบฏ อยากจะครอบครองทั้งสามเผ่าพันธุ์
ให้อยู่ภายใต้อำนาจของตนเอง ได้รวบรวมพลพวกที่คิดต่อต้านพันธะสัญญาก่อกบฏ จึงเกิดสงครามครั้งใหญ่ขึ้น
มีประชาชนล้มตาย บ้านเมืองเสียหาย ทั้งสามเผ่าพันธุ์สูญเสียผู้คนจำนวนมากรวมถึงพวกเขาด้วย....
แสงแดดยามเช้าสาดส่องไปทุกหย่อมหญ้า เสียงสรรพสิ่งและความวุ่นวายประจำวันยังดำเนินต่อไป
ภายในห้องที่บ่งบอกว่ามีระดับ ถูกตกแต่งสวยหรูเหมาะสมกับเป็นห้องของเจ้าชายแห่ง โรมาเนีย
เตียงนอนปูด้วยผ้าสีเรียบๆน่านอน ปรากฏร่างชายหนุ่ม ผมสีทอง นัยตาสีน้ำตาล ใบหน้าอันเหล่าเหลานั่งนิ่ง
มองออกไปนอกหน้าต่างราวกับว่าจิตใจของเขา ได้ติดปีกบินออกไปไกลแล้ว ใบหน้าเต็มเปี่ยมไปด้วยความเศร้า
ภายในหัวก็มีภาพอดีตมากมายวนเวียนอยู่ อดีตที่เจ็บปวด มันคือสงครามครั้งใหญ่เมื่อ 5 ปีที่แล้ว
สงครามของกบฏ ที่พรากเอาชีวิตราชินีผู้ซึ่งเป็นมารดาของเขาจากไป ประชาชนล้มตายและวิ่งหนีกันวุ่นวาย
เหตุการณ์เหล่านั้นทำให้เด็กชายวัย 15 กับน้องชายวัยเพียง 14 ปี จับดาบสู้ศัตรูเป็นครั้งแรก
"เจ้าทั้งสองจงเข้มแข็ง ต่อสู้เคียงข้างบิดา กอบกู้สันติกลับมาและรักษามันไว้ให้จงได้"
ประโยคสุดท้ายที่ราชินีกล่าวต่อบุตรชายทั้งสองก่อนจะจากไปอย่างไม่มีวันกลับ เจ้าชายทั้งสองทำได้เพียง
ประคองร่างผู้เป็นมารดาไว้ ในมือยังกำดาบแน่น พลันความคิดก็ต้องหยุดลงเมื่อเสียงหนึ่งดังขึ้น
" ก๊อก ๆ ๆ พี่ชายจัสติน อยู่ข้างในหรือเปล่าน่ะ" ชายหนุ่มเจ้าของชื่อจัสตินหันขวับไปยังที่มาของเสียง
"อยู่ มีอะไรหรือ อีวาน เข้ามาสิ" จัสตินตอบพร้อมเบือนหน้ากลับมายังหน้าต่างที่เดิมเหมือนพร้อมจะบินอีกครั้ง
" ท่านพ่อ เรียกไปพบน่ะ ผมเลยมาตามพี่ก่อน" ชายหนุ่มนามอีวานกล่าวพร้อมกับเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้
ตรงข้ามเตียงของจัสติน อีวานหนุ่มน้อยผมสีน้ำตาล นัยตาสีน้ำตาล เขาเป็นน้องชายแท้ๆและคนเดียวของจัสติน
เขาโตมาด้วยกันและด้วยอายุที่ห่างกันแค่ปีเดียวทำให้เขาสนิทและรู้ใจกันมาก
"คิดถึงท่านแม่ อีกแล้วหรือ" อีวานถามผู้เป็นพี่ด้วยความห่วงใย
"........." จัสตินไม่ได้ตอบกลับ เขาทำเพียงก้มหน้าลงมองพื้นเล็กน้อย แล้วถอนหายใจช้าๆ
"นายรู้หรือเปล่า ท่านพ่อเรียกเราไปพบเรื่องอะไร" เขาถามด้วยเสียงเรียบอย่างเคย
"เห็นบอกว่าเรื่องที่เราจะไปเรียนที่ เวดัส อีก 2 วันข้างหน้า" อีวานตอบ
จัสติน พยักหน้าให้เล็กน้อยแล้วลุกจากเก้าอี้แล้วเดินนำออกไป
"ไปกันเถอะ เรายังต้องมีเรื่องให้ทำอีกมาก"
เมื่อทั้งสองพี่น้องเดินมาถึงห้องที่ตอนนี้บิดาของเขารออยู่ก่อนแล้ว ทั้งสองโค้งศีรษะ
ทำความเคารพต่อบิดาอย่างนอบน้อม
"มาแล้วหรือ เจ้าทั้งสองเตรียมตัวกันหรือยัง" พระราชากล่าว สีหน้าแสดงความเป็นห่วง
"ท่านพ่อ ทรงไม่สบายพระทัยเรื่องอะไรขอรับ" อีวานถามด้วยความเป็นห่วง
พระราชาส่ายหน้าเล็กน้อยแล้วยิ้มให้ "เปล่าหรอก พ่อแค่อยากรู้ว่าเจ้าสองคนพร้อมหรือยัง"
"เราสองคนพร้อมแล้วขอรับ เหลือแค่เอกสารยืนยันจากโรมาเนีย" จัสตินตอบ
พระราชายิ้มให้บุตรชายแล้วยื่นซองเอกสารในมือให้แล้วกล่าวต่อ
"พ่ออยากให้เจ้าทั้งสองจงจำไว้ นับจากนี้ต่อไปเจ้าต้องเจออะไรอีกมาก"
พระราชากล่าวพร้อมเดินไปยังกรอบรูปขนาดใหญ่ที่แขวนอยู่ พลันสีหน้าก็สลดลงอีกครั้ง
"ตั้งใจปฏิบัติหน้าที่ให้ดี มีประชาชนรอเจ้าทั้งสองอยู่ ทุกอย่างได้ถูกกำหนดไว้แล้ว"
เจ้าชายทั้งสองมองภาพนั้นเช่นกัน ภาพครอบครัวที่อบอุ่น พระราชา ราชินี และเจ้าชายทั้งสอง
ยิ้มอย่างมีความสุข แต่นั่นเป็นแค่รูปภาพในอดีตซึ่งปัจจุบันไม่มีอีกแล้ว มีเพียงคำสั่งสอนของราชินี
ที่ดังก้องอยู่ในใจของเขาทั้งสองตลอดมา .........
"เจ้าทั้งสองจงเข้มแข็ง ต่อสู้เคียงข้างบิดา กอบกู้สันติกลับมาและรักษามันไว้ให้จงได้"
.....................................................................................................................................................................
เดี๋ยวจะมาลงตอนใหม่เรื่อยๆนะ แนะนำกันบ้างนะคะ จะพยายามให้ถึงที่สุดค่ะ อาจจะมีปัญหาในเรื่องใช้ภาษานิดหน่อย ใครอ่านแล้ว ชี้แนะด้วยนะคะ
ความคิดเห็น