กลอนรักหวานๆสุดๆ

ลำดับตอนที่ #1 : กลอนรัก1

                                               ฉันมันหน้าด้าน
   ที่รักเธอหมดใจ
   ทั้งทั้งรู้ว่าเธอมีใคร
   อยู่ใกล้ใกล้ให้ผูกพัน 

ขอร้องนะ
เมื่อไปแล้วไปเลยจะได้ไหม
อย่าทำเป็นเหมือนว่ามีเยื่อใย
เพราะหัวใจจะหวั่นไหวไปกับคุณ

   คุณรู้มั้ย
   ว่าหัวใจดวงนี้มันเจ็บลึก
   ถูกใครบางคนทำร้ายความรู้สึก
   จนเกือบหมดสำนึกความเป็นคน 

ปวดร้าวจนเกิดจะรํ่าร้อง
สมองสุดระงับสับสน
หนทางอ้างว้างมืดมน
สุดที่จะทานทนเสียแล้วใจ

ถ้าวันนี้ยังมีเขาอยู่ ฉันคงยืนสู้ดูโลกได้ แต่นี่เขาของฉันหายไป แสนอนาถใจเป็นควายไม่มีเขาเอย  ฉันไม่เสียใจเลย ที่เธอไปกับเขาคนใหม่ แต่ฉันไม่เข้าใจ ว่าทำม้าย... ทำไม ต้องเอาฉันไปด้วย หยุดพูดดีกว่า อย่ามาทำบ้าๆอย่างนี้ หยุดเหอะแม่ตัวดี เพราะตอนนี้ปวดขี้จะตาย  หนึ่ง สอง สาม สี่ ฉันเป็นคนที่เท่าไหร่ จะมีอีกสักกี่คนถึงพอใจ จะให้เจ็บสักแค่ไหนถึงจะพอ เดียวดายในคํ่าคืน เต็มตื้นกับความเหงา ฟากฟ้ายังมีดาว แต่ใยเราไม่มีใคร  มองดูท้องฟ้า ที่พร่าพราวแสง ริอาจจะแข่ง กับแสงจันทรา ก็เหมือนกับฉัน สำคัญตัวว่ามีค่า แต่พอต้องจากลา เลยได้เห็นว่า ตัวเราไม่มีค่า...อะไรเลย... อยากมีเธอเป็นโลกกว้าง ก้าวย่างไปทุกที่ ไม่อยากอ้างว้างอย่างนี้ อยากมีเธอเป็นกำลังใจ อยากมีเธอเป็นเพื่อนร่วมทางเดิน ลมแรงจะเผชิญไม่หวั่นไหว ฝนมาก็จะฝ่าไป ทางจะไกลจะใกล้ไม่อาทร อยากมีเธอเป็นลมเย็น พัดให้เห็นยามรุ่มร้อน อยากมีเธอห่วงหาอาทร เก็บซ่อนไว้ในความคิด อยากมีเธอเป็นดาวอบอุ่น ทอแสงละมุนคืนมืดสนิท อยากมีเธอห่วงใยใกล้ชิด อยากมีเธอเป็นชีวิตเคียงข้างฉัน