NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง
  • มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Fic Tom Clancy's The Division) ตื่นนอนมาอีกทีฉันมาอยู่ในโลก The Division ไปซะแล้ว

    ลำดับตอนที่ #1 : ตื่นมาขึ้นก็ช่วยเหลือคนและต่อสู้กับโจร

    • อัปเดตล่าสุด 12 ก.ย. 67


    วันที่ 5 เดือน 9 ปี 2024 ท่าอากาศยานนานาชาตินูอาร์ก เมืองอีวิง รัฐนิวเจอร์ซีย์ เวลา 03:00 นาที (บรรยายโดยเจน ออสเตน)

    ฉันได้กลับมาถึงบ้าน หลังจากเดินทางไปต่างประเทศเพื่อไปดูบริษัทแยกย่อยในต่างประเทศ เป็นเวลา 1 เดือน โคตรเหนื่อยเลย ฉันต้องขึ้นเครื่องบินกลับมายังบ้านเวลา 5 โมงเย็น เมื่อฉันถึงท่าอากาศยานนานาชาติ เนื่องจากฉันเหนื่อยจากการดูงานในวันสุดท้าย ฉันให้ก็สั่งลูกน้องซึ่งเป็นคนขับเอากระเป๋าใส่หลังรถก่อนที่ฉันจะเข้าไปรถโรลส์-รอยซ์ แฟนธอม ไลม์ไลท์ (Rolls-Royce Phantom Limelight) ซึ่งฉันตั้งแต่เป็นรถที่ซื้อมาปี 2015

     

    โรลส์-รอยซ์ แฟนธอม ไลม์ไลท์ (Rolls-Royce Phantom Limelight)

     

     

    บ้านของเจน ออสเตน เมือง Old Bridge รัฐนิวเจอร์ซีย์ เวลา 03:30 นาที

     

     

    เจน: โอเค ขอบคุณมากเลย ถึงแม้นายจะวันหยุด นายยังคงขับรถให้ฉัน

     

     

     

    คนขับรถ: ไม่เป็นไรครับคุณผู้หญิง 

     

     

     

    เจน: โอเคเอารถไปเก็บในโรงรถ แล้วกลับไปพักได้เลย

     

     

     

    คนขับรถ: ครับผม

     

     

     

    เจน: ในที่สุดฉันก็ถึงบ้านซะที คอยไปอาบน้ำตอนเช้าละกัน รีบไปนอนดีกว่า

     

     

     

     

    ณ ห้องนอนของเจน 

     

     

    เจน: เตียงนอนนุ่มๆ ของฉัน *ถอนหายใจ* ตั้งนาฬิกาปลุกเป็น ซะเวลา 10 โมงครึ่งละกัน

     

     

     

     

    เจนก็ได้หยิบนาฬิกาปลุกมาตั้งเวลาเป็น 10 โมงครึ่ง หลังจากตั้งนาฬิกาปลุกสำเร็จแล้วก็ปิดไฟเพื่อนอน แต่ว่าการนอนครั้งนี้จะกลายครั้งสุดท้ายในโลกของเธอ ซึ่งจะหลายเป็นการนอนพาเธอไปสู่โลกของเกมที่เธอเล่นอยู่ทุกครั้ง โดยเป็นความผิดพลาดของลูกน้องพระเจ้าในโลกนี้

    นาฬิกาปลุกในห้องนอนของเจน

     

     

    วันที่ 5 เดือน 5 ปี 2016 (โลก The Division) หกเดือนหลังจากการแพร่ระบาดของ >ไวรัส Green Poison< บ้านเจน ออสเตน ห้องนอนของเจน เวลา 09:50

     

     

    ???: ฮัลโหล ฮัลโหล! มีใครอยู่ในบ้านหลังนี้เหรอเล่า! ใครก็ได้ตอบด้วย!

     

     

     

    เจน://ยืดแขนทั้งสองข้างหลังจากการนอน\\ ให้ตายสิใครมาเรียกฉันฉันเนี่ย โอเค ถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญฉันจะลงโทษซะ //เปิดโน้ตบุ๊คสำหรับบ้านหลังนี้\\ สวัสดึคะคุณมีธุระอะไรคะ

     

     

     

    ???: ให้เราเข้าไปหลบในบ้านของคุณได้เหรอเปล่าพวกเรากำลังหนีพวกโจรอยู่ 

     

     

     

    เจน: หนีพวกโจร //มองยังด้านนอกผ่านหน้าต่าง\\ มากันกี่คน

     

     

     

    ???: เรามากันสี่คนครับ

     

     

     

    เจน: มีอาวุธอะไรไหม

     

     

     

    ???: เออ ผมมีปืนกับคนหนึ่งก็มีปืนครับ

     

     

     

    เจน: โอเค รออยู่ตรงนั้นถ้าพวกนายตุกติกมาปล้นบ้านฉันฉันจะเป่าสมองพวกนายซะ

     

     

     

     

    2 นาทีต่อมา หลังจากการเตรียมตัวของเจน

    หลังจากผู้รอดชีวิตทั้ง 4 ต้องรอเจนมา เจนก็มาเปิดประตูกำแพงขนาดเล็กหาผู้รอดชีวิตทั้ง 4 เมื่อทั้ง 4 คนเข้าก็เจอเจนเล็งปืนไรเฟิลจู่โจมแบบ Sig MCX Virtus กับอาวุธสำรองอย่าง ปืนพก Glock 34 Taran Tactical โดยเจนใส่เกราะกันกระสุนเกรดทหารเป็นแบบพิเศษกับใส่ถุงมือสีดำ ซึ่งผู้รอดชีวิตทั้ง 4 ประกอบไปชาย 2 หญิง 2
     

     

    ไรเฟิลจู่โจม Sig MCX Virtus

    ปืนพก Glock 34 Taran Tactical

    เกราะกันกระสุนเกรดทหารที่เจนใส่

    ถุงมือสีดำที่เจนใส่

     

     

    เจน: ยกมือแล้วเดินมาช้าๆ 

     

     

     

     

    ทั้ง 4 คนก็ยอมทำตามแต่ด้วยดี ส่วนเจนก็รีบกดปุ่มบนรีโมทปิดประตูกำแพงขนาดเล็ก เพื่อไม่ให้มีใครฉวยโอกาสวิ่งเข้ามา หลังจากปิดประตูกำแพงขนาดเล็ก เจนก็สั่งให้ผู้รอดชีวิตทั้ง 4 คน ก็คุกเข่าลงเมื่อทั้ง 4 คนคุกเข่าลง เจนก็คอยสังเกตว่าทั้ง 4 เป็นโจรเหรอเปล่า ผ่านไปสักพักเจนก็สังเกตแล้วว่าทั้ง 4 คน ไม่ใช่โจรเจนก็เริ่นเปิดการสนทนา

     

     

     

     

    เจน: เอาละเอามือลงได้ โอเคพวกคุณทั้ง 4 หนีโจรกลุ่มไหนมา

     

     

     

    ???: เป็นพวกโจรใน Brown Town ครับ

     

     

     

    เจน: โอเคแล้วพวกคุณทั้ง 4 ชื่ออะไรกันบ้างละ

     

     

     

    จูด: จูด วิลเลียม (Jude William)

     

     

     

    เมสัน: ผมชื่อเมสัน เจย์ซ ครับ (Mason Jayce)

     

     

     

    ดาโกต้า: ฉันดาโกต้า เคนดร้า (Dakota Kendra)

     

     

     

    พีบี: ส่วนหนูชื่อพีบี สเตฟานี่ (Phoebe Stephanie)

     

     

     

    เจน: โอเค ยินดีที่ได้รู้จัก *ยื่นมือเพื่อจับมือ* ชื่อฉันเจน ออสเตน (Jane Austen)

     

     

     

     

    ทั้ง 4 คนก็ได้มือเจน เพื่อแสดงความรู้จัก ก่อนที่เมสันจะเปิดถามเจน

     

     

     

     

    เมสัน: คุณเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้เหรอครับ

     

     

     

    เจน: ใช่แล้วบ้านหลังนี้เป็นของฉันเอง

     

     

     

    พีบี: แล้วคุณเจนมาอยู่ที่นี้นานแค่ไหนแล้วคะ

     

     

     

    เจน: ก็ฉันเพิ่งมาเมื่อวานนี้เอง

     

     

     

    ดาโกต้า: แต่ว่า-

     

     

     

     

    กริ่งๆ 

    ทันใดนั่นก็มีเสียงกริ่งจากประตูกำแพงบ้านขนาดเล็กของเจน ทำให้เจนรีบเปิดดูในแอบดูกล้องประตูกำแพงบ้านขนาดเล็กในมือถือของเจน ก่อนจะเผยให้เป็นชายสองอยู่งประตูกำแพงบ้านขนาดของเจน ทั้งจูดกับเมสันและพีบีแต่ว่าเมื่อหันมามองยังดาโกต้ามือถือของเจน เธอก็รีบบอกเจนว่า

     

     

     

     

    ดาโกต้า: คุณเจนอย่าเปิดให้สองคนนั่นเข้ามา ทั้งคู่เป็นโจรที่เราทั้งสี่มา

     

     

     

    เจน: อะไรนะ

     

     

     

    จูด: ดูหน่อย

     

     

     

    เมสัน: ผมด้วย

     

     

     

    พีบี: จริงด้วย ทั้งคู่คือโจรที่พวกเราเพิ่งหนีมา

     

     

     

    เจน: พวกเขามีกี่คน

     

     

     

    จูด: พวกเขามีทั้งหมด 26 คนครับคุณเจน

     

     

     

    เจน: โอเคฉันขอดูจากโดรนของฉันก่อนนะ

     

     

     

     

    หลังจากพูดสำเร็จก็ใช่มือถืออืกเครื่องของเธอใช้สำหรับควบคุมโดรน ส่งโดรนสอดแนมไปยังรอบๆ บ้านของเจนก็พบกลุ่มโจรจำนวน 20 คน (ที่อยู่ข้างรถกับคนสองที่อยู่หน้าประตูกำแพงเล็ก) แถมยังรถ Humvee 2 คัน ถ้ารวมคนในรถ Humvee คันละ 2 คน เป็นจำนวนทั้ง 26 คน รถ Humvee หน้าจะเป็นของกองกําลังป้องกันชาติสหรัฐ ถูกโจรยึดมาใช้แถมยังมี M2 Browning มาอีกด้วยทำให้ทำการปกป้องสู้ยากยิ่งขึ้น

     

     

     

     

    เจน: ให้ตายสิ พวกโจรมีรถแบบนี้ด้วย โอเคเอาละพวกคุณทั้ง 4 ใช้ปืนเป็นกันเหรอเปล่า

     

     

     

    จูด: ผมใช้เป็นเพราะพ่อผมสอบครับ

     

     

     

     

    เจน: นายละเมสัน

     

     

     

    เมสัน: ได้เหมือนกันครับเพราะผมไปสนามยิงปืนอยู่หลายครั้ง

     

     

     

    ดาโกต้า: ฉันใช้ปืนเป็นแต่ไม่ค่อยแม่นเท่าไหร่

     

     

     

    เจน: ไม่เป็นไร อย่างน้อยเธอยังใช้เป็น แล้วพีบีละ

     

     

     

    พีบี: หนูใช้ไม่เป็นเลยคะ

     

     

     

    เจน โอเค ไม่เป็นไรเธอใช้โดรนเป็นเหรอเปล่า

     

     

     

     พีบี: เป็นคะ

     

     

     

    เจน โอเคดี เอาละฉันพวกคุณไปที่ห้องเก็บอาวุธฉันหลังจากหลังจากนั้นเราจะขึ้นไปบนดาดฟ้าและจัดการพวกนั้นซะ

     

     

     

     

    แต่ก่อนที่จะไปเจนบอกให้โจรสองอยู่ที่ประตูกำแพงขราดเล็กให้รอก่อน หลังจากบอกสำเร็จเจนก็พาทั้ง 4 ไปยังห้องเก็บอาวุธ เพื่อเตรียนตัวสู้กับโจร

     

     

     

     

    5 นาทีต่อที่โจรต้องรอ

     

     

     

    โจร#17: นี้ก็ผ่านมา 5 นาทีแล้วนะ พวกนั้นทำอะไรอยู่

     

     

     

    โจร#18: ก็คงกำลังคุยกันอยู่มั้ง

     

     

     

    โจร#17: ก็ใช่แต่มันควรนานขนาดนี้

     

     

     

    โจร#18: เอาเถอะน่า พวกเขาหน้าจะคุยกันสำเร็จไม่-
     

     

     

    เจน: เฮ้นายทั้งสอง 

     

     

     

    โจร#18: นี้ไงฉันบอกแล้วไง

     

     

     

    เจน: เอาละเข้ามากันก่อน

     

     

     

    โจร#18: ครับผม

     

     

     

     

    หลังจากนั้นไม่นานประตูกำแพงบ้านเล็กก็เปิดออกโดยเจนดกดปุ่มเปิดจากในบ้าน หนึ่งในโจรสองส่งสัญญาให้พวกเดียวกันที่อยู่ข้างหลังว่ากำลังจะเข้าไปให้เตรียนตัวบุก เม่ื่อโจรทั้งสองเข้ามาก็มองไปยังบ้านของเจน โดยตกตะลึงแต่มองไปได้ไม่นานโจรทั้งสองก็ถูกเจนยิงทิ้งทันที เจนยิงมาจากชั้นสองในบ้านโดยเจนยิงเข้ากลางหัวอย่างแม่นยำเพราะเจนฝึนการยิงตั้งแต่อายุ 8 ปี โดยที่กลุ่มโจรข้างนอกไม่ได้ยินเสียงปืนเลยเพราะปืนที่เจนใช้ได้ติดปลอกเก็บเสียงเอาไว้

     

     

     

     

    ณ กลุ่มโจร(ที่กำลังจะหายไปถาวร)

     

     

     

    หัวหน้าโจร: เฮ้ไอ้สองตัวนั้นมันมั่วทำอะไรอยู่วะ

     

     

     

    รองหัวหน้าโจร: ผมก็เหมือนกันครับลูกพี่

     

     

     

    โจร#8: เหรอว่า-

     

     

    ภาพ GIF ประกอบ

    ตู้ม!X2

     

     

    รถ Humvee ของโจรทั้งสองคันได้ถูกทำลายโดยโดรนพลีชีพของเจนที่ติดตั้งไว้ในบ้าน หลังจากรถ Humvee ของโจรทั้งสองคันถูกทำลาย ฝั่งบ้านของเจนก็เริ่มโจมตีโจรที่กำลังตกอยู่ แต่สิ่งที่พวกโจรยังไม่รู้ก็หัวหน้าพวกเขาได้ตายไปแล้ เพราะว่าหัวหน้าโจรได้นั่งในรถ Humvee 

     

     

    ปัง! ปัง! ปัง!

    ปัง! ปัง! ปัง!

    ปัง! ปัง! ปัง!

     

     

    เมื่อพวกโจรไม่มีหัวหน้าเหรอใครที่สามารถสั่งการได้พวกเขาเองได้ มันต่างอะไรจากผึ้งแตกรังถึงแม้โจรจะพยายามหนีแต่ก็ถูกพวกเจนยิงทิ้งไปทีละคนๆ จนเสียงปืนนัดสุดท้าย โจรคนสุดท้ายได้ตายลง

     

     

     

     

    เจน: ยังมีโจรเหลือไหมพีบี

     

     

     

    พีบี://ดูหน้าจอจากโดรน\\ ไม่มีแล้วคะ

     

     

     

    เจน: โอเค ค่อยออกไปดูแล้วกัน ไปพักกันถ้า

     

     

     

     

    หลังจากนั้นทั้งเจนกับผู้รอดชีวิตทั้ง 4 ก็เข้าไปในบ้านเพื่อพักผ่อน หลังจากการต่อสู้กับโจร

     

     

     

     

    ณ ห้องครัวในบ้านของเจน

     

    เจนกับผู้รอดชีวิตทั้ง 4 กำลังรับประทานอาหารที่ทำโดยเจนเอง ซึ่งเจนเรียนการทำอาหารจากแม่เนื่งจากแม่ของเจนเคยเชฟทำอาหารในโรงแรมชื่อดังบวกกับเจนก็ได้เรียนจากอาจารย์ของแม่เจนสอนให้ และเจนเองก็ยังเรียนอาหารจากชาติต่างๆ อีกด้วย

     

     

     

    จูด: ผมไม่เลยว่าคุณเจนจะทำอาหารอร่อยขนาดนี้

     

     

     

    ดาโกต้า: ใช้ๆ จริงสิแล้วคุณเจนอยู่ที่นี้อยู่แล้วเหรอ

     

     

     

    เจน: ใช้ แล้วมันเกิดอะไรขึ้นข้างนอกนั่น ฉันเห็นควันดำไม่ก็เสียงปืนมีเหรอเสียงระเบิด

     

     

     

     

    เมื่อเจนถามทั้ง 4 ไปอย่างไงทั้ง 4 ต่างมองหน้ากันก่อนที่เมสันจะมาเป็นคนเล่า

     

     

     

     

    เมสัน: คือตอนนี้เกิดการแพร่ระบาดเชื้อ Green Poison ทั่วโลกซึ่งรวมถึงภายในประเทศเราด้วยครับ

     

     

     

    เจน: เชื้อ Green Poison {ในใจ: เดียวนะนี้มันเชื้อจากเกม The Division ไม่ใช่เหรอ เดียวอย่าเพิ่งแตกตื่น ตั้งสติเอาไว้ก่อน} แล้วตอนนี้สถานการณ์เป็นไงบ้าง

     

     

     

    พีบี: ก็ตอนนี้เต็มพวกโจรที่อยู่ทั่วรัฐ รวมถึงตอนนี้ทั้งตำรวจกับทหารและรัฐบาล ก็เริ่มที่จะเอาไม่อยู่

     

     

     

    เจน: ให้ตายสิ คือสาเหตุที่กลายเป็นแบบนี้จาก Green Poison

     

     

     

    จูด: ขอถามหน่อยนะครับคุณเจน ในฐานะที่ผมอยู่ที่ Old Bridge ผมไม่เคยบ้านของคุณเลยนะครับ

     

     

     

     

    เมื่อจูดถามอีก 3 คนก็สงสัยไม่ต่างกันเพราะว่าอีก 3 คนก็สงสัยเหมือกันแค่พีีบีเธออยู่ที่เมือง Howell Township สุดท้ายเจนต้องเผยความจนได้ แต่ก่อนที่เจนจะบอกเจนก็ได้พูดว่า

     

     

     

     

    เจน: พวกเธอทั้ง 4 คน อย่าหาว่าฉันนะเป็นคนบ้านะ

     

     

     

     

    ทั้ง 4 ก็สงสัยว่าทำไมเจนถึงต้องอย่างนั่นแต่ทั้ง 4 ก็ยินดีที่จะฟังต่อให้มันจะบ้าบอแค่ไหนก็ตาม

     

     

     

     

    เจน: คือฉันมาจากในโลกคู่ขนานน่ะ

     

     

     

     

    ทั้ง 4 คน

     

     

     

     

     

     

     

     

    จบแบบละครไทย

     

     

     

     

     

     

     

    ≡≡≡

    บ้านของเจน ออสเตน

    ประมาณนี้น่าจะได้

    กำแพงบ้านสูงของเจน ออสเตน

    อันนี้คือใกล้เคียงสุดเท่าที่จะทำได้ละ
    ข้อความจากแอดมิน(ไรท์)

     

    สำเร็จแล้ว ตอนนที่ 2 อาจจะมาช้าเป็นอย่างมาก

    คุณแม่กับลูกสาวทั้ง 2

     

    ของฝาก

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น
    ×