คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : โลกของตัวละครหลังปิดฉาก
"ไอ้สมายลับมาแล้วเหรอ พัร้อนเป็นไบ้าราวนี้ไปที่ไหนมา"
เสียเพื่อนพ่อรัวัวประอบที่ำลัทำอาหารหอมุยสีหน้าเปื้อนยิ้นนน่าหมั่นไส้ัับนไปพัร้อนที่ทำหน้าเหมือนนปวี้ใบหน้าหมอล้ำล้ายโนอปาใส่ อน่อนไปพัร้อนัวาวเหมือนไ่ปลอ แล้วยัไันถึไ้ลับมาัวำเหมือนไปทำาน่อสร้าไ้ ูสภาพมันิอะไรที่อยู่นอร่มผ้ามันถึไ้ำนานั้น
"ปึ"เสียระเป๋าเินทาระแทพื้นัโรมให่
สมายพ่อรัวมือมัเ้าอบทบาทัวประอบยอเยี่ยมใบหน้าายไทยแท้ผมอยสั่นใบหน้ามายัวสูให่ภายใ้เสื้อพ่อรัวเ็มไป้วยล้ามเนื้อแน่น บุลิมาแมนสูะลูุปอามแบบบับายไทยโบราหล่อเหล่าระััวละรพระเอหรือมาว่า้วย้ำ เรียว่าหาถูเรียไปรับบทพระเอ็ไม่เสียหายแ่ทว่าเ้าัวลับเลือบทัวประอบถาวรนระบบแม่แทบะร้อไห้อยู่แล้วนั้นยัไม่รวมเสน่ห์แบบแปลๆที่เ้าัวมัะทำให้เ้าพวนัแสบทบาทอื่นเื่อฟัราวับหมาน้อยไ้อี อันนี้ยัไม่รวมเสน่ห์ปลายวัเพราะเ้าัวทำอาหารไ้ทุนาิในระับี ีมา ีทะลุอวาศ
"เือบะีแล้วถ้าไม่ไปโผล่แถวะวันออลา ลาทะเลทราย ร้อนิบหาย" สมายื่นน้ำอัๆิแล้ว็แ้นไม่หาย
"ไหนว่าะไปเที่ยวทะเลมภูเาไแล้วไหนไปออลาทะเลทรายไ้ หรือว่าเปลี่ยนใลาทา" ไอ้ปิ่วเ็ในรัวมันพูโพล่้วยมันสสัยว่าลูพี่อมันไปโผล่ที่ลาทะเลทรายไ้ยัไ็ในเมื่อใบพัร้อนมันเห็นว่าลูพี่บอะไปูนหมึแถมทะเลอ่าวไทยนี่นา หรือว่า ไม่ใ่ว่าแบบนั้นอีหลอนะ
ไอ้ปิ่วสะุ้โหยรีบหลบหลัพ่อรัวอีนเมื่อโยสายามุวัมอมา้วยวามไม่สบอารม์ ปิ่วไม่ใ่โสรยาที่ะมารอมือรอีนนายหัวหลอนะฮะ
"เฮอะ!" สมายนึถึอนที่หล่นไปในทะเลทรายาฮ่าร่าแล้วหัวะปว
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า เอ็็อย่าไปวนมันเี๋ยวโนั นี่โนใรสันในเ้าพวนั้นลัพาัวไปอีแล้วใ่ไหมหละ อืม! ทะเลทรายเหรอเหมือนว่า ราล์ฟเอะไ้รับบทบอสลับในเรื่อ ืนวสัน์ลาทราย อะไรเนี่ยหละ แนว 25+++ ะ้วยสิ ั้นเอ็รีบไปพัเลยเี๋ยวเิป่วยึ้นมาไอ้บอสลับสุโหมันะมาเือนอพวเราะ่อน ฮ่า ฮ่า ฮ่า "
"หัวหน้าเอ็มรับพูเหมือนเห็นใแ่หัวเราะไม่หยุเลยนะรับหัวหน้า" สมายัฟันรอเมื่อหัวหน้าบทบาทพ่อรัวันเาถูทุอย่ายเว้นเรื่อเียวไอ้บอสมันไม่เล่นามบทสันิเียว
"เอาน่าไปไป๊ ไปพัผ่อนพรุ่นี้่อยมาเริ่มาน อ้อ! พรุ่นี้เ้าพวนั้น็ลับมาเหมือนันันว่า ยาม ยาลม ยาหอม นายวรมีไว้นะสมาย"
หัวหน้าเอ็มบไหล่หนาหนึ่ที่อนะเินออไปูานสำหรับวันนี้อย่าอารม์ี ส่วนนรัวนอื่น็มอเาอย่าเห็นใในะารรมที่ันไป้อา้อใเหล่าัวเออแ่ละบทบาท โีริๆที่พวเ้าไม่เป็นที่้อารัว
"หัวหน้า เอายาสอไหมเี๋ยวผมไปเบิที่อพยาบาทให้" ไอ้ปิ่วที่ไม่โยีนไม่ีึ้นเลยันหาเรื่อระเบิเวลา ำลัวิ่หนีลูเะอลูพี่สมายที่ว่าันว่าแะหนั ่อยหนั แู่เหมือนว่าวันนี้ะไม่่อยมีแรเท่าไหร่นะเนี่ย
"ไอ้ิบหาย ไปไลๆีนูเลยไอ้เหี้ยปิ่ว" สมายอยาะระโเะมันแ่สภาพร่าายไม่อำนวน้นบเอวมันยัปวยัร้าวู็ระบบนแทบนัไม่ิ เ็บไปทั้ัว โยเพาะหน้าอที่โน
เี่ย! นีู่ิอะไรอยู่เนี่ย!
้านึให่ทันสมัยแห่อัวละรมีเินถมที่
ราล์ฟเ้ามารายานภาริับหน่วย ราล์ฟมีใบหน้าละบุลิอาวทะเลทรายสูให่ใบหน้ามอลูรึ่วาสีำเหมือนหลุมำในอวาศใบหน้านิ่ๆที่ไม่่อยยิ้มสัเท่าไหร่แ่วันนี้ลับอารม์ีเป็นพิเศษ แม้แุ่โฮปสีำาบทอยัส่อประายเมื่อเ้าออารม์ีเป็นพิเศษนเหล่าบอสลับำนวนหยิบมือในเบอสมอันเป็นแถว้วยว่าสุยอบอสลับมาราวนี้อารม์ีเป็นเศษอย่าน้อย็ยยิ้มมุมปา ทำให้ใบหน้าุมและน่าลัวละมุมไ้อย่าไม่น่าเื่อ
"หัวหน้าบอสภาริรั้นี้ทำบอสอารม์ีนานั้นเียว" บอลาีนแผ่นินให่เอ่ยทัทายในะที่ราล์ฟเอำลันั่ิบาแฟำ
"ยัไีหละ อหวานที่พไป้วยอร่อยถูปา ภาริ็ผ่านไปไ้้วยี ัน็เลยอารม์ีเป็นพิเศษ"บอสาีนาโไม่เพียเท่านั้นบอสาประเทศอื่น็าโเหมือนันหายามาที่บอสลับาะวันออลาะพูประโยยาวๆ แ่เพิ่รู้ว่าบอสลับอบอหวาน
ราล์ฟนึถึอหวานิ้นให่ที่ทำัวเหมือนเสือแ่ราเหมือนแมวี้อ้อนอารม์ีึ้นเท่าัวแม้ว่าหลัะยัแสบๆเพราะโนแมวะบบไปสัสามรั้่อนออาโลนิยาย โีที่ราวนี้ิัวหน้าเ้าพวนั้นไ้่อน ่ำืนลาทะเลทรายไม่เลวเลย ไม่รู้ว่าแมวัวให่อเาะทำอะไรอยู่ันนะ
ความคิดเห็น