มนุษย์ผู้พิชิตทวยเทพ

ลำดับตอนที่ #1 : โอกาสจากจุดเริ่มต้น

เมืองแห่งความซับซ้อนและยากจะเข้าถึง มหานครเลเชน เมืองที่เป็นจุดเริ่มต้นสำคัญในการสร้างชีวิตไหม่ กิลด์นักผจญภัยเป็นสถานที่แรก น่าจับตามอง

นานมาแล้วนั้น ตำนานบทไหม่ของโลกนี้ได้กล่าวถึงวัฏจักรสงคราม ระหว่างโลกอื่นอยู่ด้วย ในตำนานกล่าวไว้อีกว่า ไม่ว่าทุกสิ่งสามารถเปลี่ยนไปได้ 

เสน่ห์ของเรื่องนี้ก็คือ หากทุกคนรู้ลึกถึงความตั้งใจของตัวเอง เพื่อสร้างรากฐานที่แข็งแกร่ง การโจมตีของก้อนกรวดก็ไม่สามารถทำให้ฐานพังทลายง่ายๆ

" เรื่องนี้มีแนวความคิดอย่างมากกับการใช้ชีวิต ตราบใดที่พวกคุณผ่านภาคทฤษฎีนี้ไปแล้ว หวัง

ว่าจะสามารถใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุขกันนะ

สำหรับ คาบเรียนในวันนี้ก็จบลงแล้ว ขอให้ทุกคนโชคดี "

ครูประจำชั้นของผมเป็นเผ่าเอลฟ์ มีผมสีทองและใบหูที่ยาว พึ่งมาสอนที่โรงเรียนนี้ไม่นานนัก เป็นเวลาเดียวกันกับที่ผมย้ายเข้ามาโรงเรียนนักผจญภัยพอดี

เรื่องราวมันเป็นมายังไงน่ะหรอ ไปดูกันตั้งแต่แรก

ปี - นับจากที่ผมออกจากแคปซูล ใช่ผมเรียกมันอย่างนั้น ตัวก็เปียกชื้นและหนาวแต่ที่น่าคิดไม่ใช่จุดตรงนั้น มีผู้คนทั้งหมด 2 คนที่เข้ามาห้องๆนี้ เป็นทีมกู้ภัย

เมื่อสอบถามพวกเขา ก็ได้รู้ว่าถูกแรงผลักบางอย่างให้ตกลงมาห้องนี้ เพราะกำลังหาทางออกเลยมาพบที่นี่เข้า

ผมมีนัยตาสีฟ้า ผมสั้นน้ำตาลดำผิวเหลือง ส่วนสูง 170cm ได้ มีหน้าตาหล่อเหลา ( คิดไปเอง ) คนแรกที่แนะนำตัวกับผม  เครวิน ผู้ชายตัวสูงราว 190cm ผมสีทอง ผิวเผือก เป็นคนที่ดูวัดแต่สภาพยังดูปกติ

และคนสุดท้าย นิม คนๆนี้มีผมสีดำขลับ ส่วนสูงพอกับผม ผิวคล้ำ และดูมีน้ำมีนวล เป็นคนที่หัวเร็วดี

พวกเราสามคนหาทางออกจากที่นี่อยู่นาน กระทั่งทีมกู้ภัยคนอื่นๆ เอะใจกันเลยรีบนำอุปกรณ์ช่วยเหลือ และตามลงมาทันก่อนอดตาย

พวกเราทั้งสามคนพูดคุยถูกปากกันดี เว้นเสียแต่ยังถามถึงแคปซูล นั่นไม่เว้นเวลานอน น่าปวดหัวจริงๆ อยากปฏิเสธแรงๆสักหน่อย

เมื่อพวกเขารู้ว่าผมมีอายุน้อยกว่าถึง 4 ปี และยังไม่สามารถหางานทำได้ เลยต้องรีบนำบรรจุโรงเรียนนักผจญภัย ตามที่ผมได้เลือกไว้แทนจะตามไปกับพวกเขา

ถึงจะคนละเส้นทางกัน แต่ก็ยังพึ่งพาและช่วยเหลือได้ ในวันแรกบทเรียนดูเข้าใจง่าย หากเปรียบเทียบกับคำพูดของคนอื่นๆ

ที่บอกว่ายากงั้นยากงี้ แหม่ ผมได้เรียนอีกแค่ 3 ปีจบไปได้ก็หางานทำได้แล้ว ในวันแรกที่เข้ามา อาจารย์ประจำชั้นได้ให้แนะนำตัวกับทุกคน

ถึงจะดูไม่คุ้นหน้ากัน แต่ต้องระวังตัวไว้ดีกว่า ในสุดท้ายแล้ว วันแรกก็จบลงด้วยความสงบ

นับตั้งแต่วันนั้นผมได้ตื่นรู้ว่าโลกที่เคยอยู่ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป และสุดท้ายน่ะคือ

" . . . ว่าไง "

" ถ้านายเลือกที่จะไม่พูด ทุกอย่างจะดีขึ้น "

ในครั้งสุดท้าย ไม่ได้มีแค่ผมที่เหลือรอดออกมาจากเหตุการณ์ กวาดล้างมนุษย์ ด้วยฝีมือของเทพ . .