คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ไปด้วยกันนะ
ายหนุ่มในุเรื่อแบบนัศึษายืนะเ้ออยาว้านหลัอเามีระเป๋าสะพาย บนมือถือเอสารแนบับอยืนรอใรบานอยู่หน้าประูรั้ว แผ่นินที่เายืนอยู่นั้นเป็นอาาเอหมู่บ้านัสรร์ที่มีราาสูหูี
เ้าุน ันรอบแว่นาหนาเอะยืส่อ้ายส่อวามอหาว่าอีนเมื่อไหร่ะออมา เาลัวะสายไม่ทันเ้าเรียนวิาแรเสีย่อน
“รอพลอยใสนานมั้ย”
พลอยใส แฟนสาวที่บุลิ่าันลิบลับ เาสอนเป็นเพื่อนบ้านัน สอรอบรัวมีานะสูศัิ์่อให้ไม่ไ้ทำาน็มีเินให้ลูเหลนหลานใ้หลายั่วโร
“นินึ ว่าแ่ทำไม้าั”
เาวาามอเสื้อผ้าหน้าผมอเธอที่เปลี่ยนไป เสื้อนัศึษารัรูประโปรทรเอสั้นเสมอน่อ
“บอลาุพ่อนิหน่อย ่วบ่ายุพ่อ้อบินไปุยานที่่าประเทศสอสามวัน”
“ั้นเราไปันเถอะ เี๋ยวสาย” เ้าุนแบมือให้นรหน้าพลอยใสวิ่เ้ามาับ ทัู้่เริ่มเินทาเพื่อไปยัหน้าหมู่บ้านเพราะรนั้นมีรถแท็ี่ผ่าน
แ่เธอเินไม่ถนัเท่าไหร่เพราะใส่ส้นสู ไม่เ้าใแฟนหนุ่ม ใ่ว่าบ้านพวะไม่มีรถส่วนัวแ่พออีนอ้าว่าอยาใ้เวลาร่วมันให้นานที่สุ พลอยใส็เ้าใเพื่อนที่รัเธอยอมทำให้้วยวามเ็มใ
พวเาสอบหาูใันมานานแ่พลอยใสำไม่สามารถำวันเวลาไ้แน่ั เพราะประสบอุบัิเหุระทบระเทือนทาประสบประสาทเลยำรายละเอียบาอย่าไม่่อยไ้ แ่บุอเธอที่มีแฟนอย่าเ้าุนอย่วยเหลือูแลเธอเสมอมา พลอยใสหันมอเ้าอใบหน้าหล่อเหล่าใ้รอบระแว่นานั่น แอบหวเหมือนันถ้าวันหนึ่เ้าุนหันมาสนใอนแทเลนส์ รับมือับสาวๆที่วิ่พรูเ้ามารุมีบเาไม่ไหวแน่ๆ
“หน้าุนมีอะไริั้นเหรอ”ายหนุ่มรู้สึไ้ว่าโน้อมอนานสอนาน ัไม่มั่นใึ้นมา
“วามน่ารัไล่ะ”
พลอยใสอบลับียิ้มโว์ฟันหรา มืออี้าเอื้อมหยิแ้มสาอย่าหมั่นเี้ยว เ้าุนหน้าแเินอายนอยาเอาหน้ามุับท่อระบายน้ำ้าทา
มาถึมหาวิทลัยเอนื่อั นัศึษาที่นี่ส่วนให่่าเป็นลูนมีั์ันทั้นั้น อามีไม่ี่นที่ไ้รับทุนารศึษาเ้าเรียน่อในสถาบันแห่นี้
“เลิเรียนแล้วโทรหาุน้วยนะ” เ้าุนเอ่ยำอำลา่อนเ้าเรียน ใบหน้าเสียายที่้อห่าับพลอยใส แ่็ยอมปล่อยาอบุมให้มือบาเป็นอิสระ
“ุน็้วย เลิแล้วโทรบอพลอย้วยนะ”
“อืม เ้าใแล้วุนไป่อนนะ”
พลอยใสโบมือลาบ๊ายบายแฟนัวเอ สายาวามอไปรอบๆอย่าุ้นิน่อนหมุนัวไปอีทา ห้อเรียนเธออยู่ทานั้น
ถึห้อเรียนแล้ว เธอเรียนเอนิเทศศาร์อนนี้อยู่ปีสุท้าย มีสายามามายให้วามสนใมาพลอยใสเธอเิมาพร้อมับหน้าาและวามสามารถแ่เพราะ้วยวามมั่นใเินร้อยทำให้ผู้หิบานมีวามิริษยา
“สวัสีพลอยใส”
“สวัสีเน”
เน ลูเ้าอโรพยาบาลเอนื่อัในย่านใลาเมือ พ่อแม่อเนเป็นหมอันทัู้่แ่ลูาย ใฝ่ฝันอยาทำานเบื้อหลัึัสินใเินสายนี้แทน
“นั่้วยไ้มั้ย” เนำเลือมอเ้าที่นั่ว่าเปล่า้าๆพลอยใส
“อืม” น้ำเสียเรียบนิ่ไม่รู้สึอะไร
ทว่าารระทำอเนมีสายาอเหล่าหนุ่มๆ้อมอ้วยวามอิา
หลายน่าหมายปอที่นั่รนั้นเเ่ไม่ล้าเินเ้าไปใล้ในรัศมีอศา พลอยใสึ้นื่อว่าร้ายับนทั้โล เธอไม่สนใำพูเหล่านั้น เพราะ่อให้ร้ายเธอ็อ่อนโยนับแ่แฟนเธอนเียว
“วันนี้นั่นเียวเหรอ”
เนพยายามวนุยในะรออาารย์เ้าห้อ
“ใ่”น่าเบื่อ น่าเบื่อ พลอยใสบ่นในใเห็นอยู่ว่าเธอนั่นเียวยัะถามอี
ความคิดเห็น