คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1...สาวน้อยผู้น่าสงสาร 1.1
วใอทัพ
บทที่ 1
สาวน้อยผู้น่าสสาร
“หอม...หอมเอ๊ย”
“๋า...ไ้ยินแล้ว้ะ”
เสียานรับหวานเี๊ยบัอยู่้านหลัโอ่ใบให่ บััวผู้เป็นเ้าอเสียนมิ ่อนที่ร่าบาระหในุาเาสั้นเสื้อยืพอีีะโผล่ออมาพร้อมับียิ้มหวานแ่
“ว่าไะยาย”
“ผัวเอ็มา”
นที่ ‘ผัว’ มาแทบะล้มทั้ยืน สีหน้าเปลี่ยนายิ้มแย้มเป็นีสล อนนี้็มีผัวอยู่นเียวและเาแทบไม่เยมาหาเลยลอสามปีมานี้
ู่ๆ ทำไมถึโผล่มา หรือว่าโลำลัะแเาถึมาเพื่อ่อว่า่อนา แ่เมื่อสามปี่อนเานนั้น็ไม่ไ้ำหนิอะไรเธอมามายับสิ่ที่ทำลไป มันเิอะไรึ้นหนอ
“เานนั้นมาเหรอยาย” นถามยิ้มเื่อนๆ
“อืม”
“ริเหรอยาย” ยัถามย้ำเพราะไม่แน่ใ ทั้ที่ัวเอ็มี ‘ผัว’ แ่นเียว
“ริสิลู” ยายพิยืนยันเสียหนัแน่น ว้ามือหลานสาวแล้วทำท่าะลาให้เินามนลืมอายุ
“เี๋ยวยาย ยายไม่ไ้หูาฟ่าฟานะ เป็นนอื่นหรือเปล่า”
“มะลิหอม!”
เ้าอื่อ ‘มะลิหอม’ ถึับ้อเม้มปาแล้วเปลี่ยนเป็นยิ้มว้า ยายพิโรธนหน้า้ำ เือร้อนให้ยายหอมัวี้ออออ้อนเสียหวาน
“็เาหายหน้าไปั้นานหอม็เลยสสัย หอมเื่อยายนะ หอมแ่ถามให้แน่ใเท่านั้น” มะลิหอมพยายามอธิบาย
“ั้น็ไปพบเาะ เารออยู่ที่ศาลาหน้าบ้าน”
มะลิหอมหน้าอ ใหนึ่็อยาไปพบเานนั้นแ่อีใลับลัวารพบหน้า ไม่รู้ว่านเออยู่ในอารม์ไหนแน่ แ่ถ้าให้เลือริๆ อยาอเวลาทำใสัั่วโม แ่ยายพิเหมือนะไม่ยอมให้ทำแบบนั้น เพราะเินไปไม่ถึห้า้าว็หันลับมาย้ำเสียเ้ม
“เร็ว้วย อย่าให้เารอนาน”
“เินออไปาสวนมัน้อใ้เวลานะยาย เร่อยู่ไ้เี๋ยวะนับ้าวไปเลยนี่”
“ามใเลย ไม่แน่ถ้าเารอนเย็นอานอน้าที่นี่ ีๆ ยายอยาุยับเาอยู่พอี” ยายพิหัวเราะแล้วเินออไปาสวน
นอน้า!
ำนั้นทำให้มะลิหอม้อ้ำอ้าวเินออไปาสวนหลับ้านเพื่อริ่ไปศาลาหน้าบ้านระยะทาาสวนว่าะถึัวบ้าน็พอสมวร ทีแร็เร่ฝีเท้าแ่พอสัรึ่ทาลับหยุเิน มอรไป้าหน้าแล้วถอนหายใ
ล้าพอหรือเปล่าที่ไปเอหน้าเา...
***********************************
ฝานิยายเรื่อใหม่้วยนะะ
ราบอามๆ ่ะ
ความคิดเห็น