รักวุ่นๆมื้อนี้ฉันและเธอ

ลำดับตอนที่ #1 : say hi

say hiค่ะ ฉันชื่อขนมหวาน ฉันเรียนอยู่ โรงเรียนประจำแห่งหนึ่งฉันนอนกันเพื่อนหนึ่งคนเพื่อนฉันมีนามว่าหนิง หนิงเป็นเพื่อนสนิทฉันเลยทำอะไรก็ทำด้วยกันตลอดก็อะนะฉันมีเพื่อนอยู่คนเดียวนี่น่าฉันก้อไม่รุเหมือนกันทำไมไม่มีคนคบฉัน ฉันก็นิใสดีนะแต่เอาเหอะไม่คบก็ไม่คบสิไม่ง้อหรอกพูดไปพูดมาเริ่มหิวแล้วอะเที่ยงแล้วด้วยไปกินข้าวดีกว่า

"หนิงไปกินข้าวกันขนมหิว"ฉันชวนหนิงไปกินข้าวก็ถ้าฉันไม่ชวนหนิงแล้วฉันจะชวนใครละมีเพื่อนกะเค้าคนเดียว

"จ๊ะไปกินข้าวกัน"แล้วฉันกันหนิงก็เดินไปกินข้าวกันสองต่อสอง(สวีตเลยนะอีคนแต่ง^_^)วันนี้โรงอาหารคนเยอะจริงๆทำไมต้องมาหิวพร้อมฉันด้วยเนี้ย(ก็พักพร้อมกันนิ)

"ขนมจะกินไรละ"หนิงถามฉัน

"กินทุกอย่างได้ไหมอะหนิงขนมหิว"ฉันพูดพร้อมลูบท้อง

"เหอะๆกินข้าวแกงแล้วกันได้หลายอย่างดี"หนิงพูดแล้วเดินไปต่อแถวร้านข้าวแกง

"ก็ได้ข้าวแกงก็ได้"ฉันต่อแถวหลังหนิง

พอฉันได้ข้าวราดแกงฉันก็เดินมาที่โต๊ะแต่ยังไม่ทันจะถึงโต๊ะฉันก็เดินไปชนใครไม่รุแต่ที่แย่กว่านั้นข้าวฉันหกไปใส่เสื้อผู้ชายคนหนึ่งสิทำไงดีเนี้ยทำไมผู้ชายคนนี้สูงจังอะว่าแต่ฉันรีบขอโทษเค้าดีกว่านะ

"เออ..นายฉันขอโทษนะ"

"ขอโทษแล้วฉันจะหายเหม็นข้าวแกงเธอไหม"

"อะ..เออแล้วนายจะให้ฉันทำไงละ"

"ไม่รุ...ขอฉันคิดดูก่อนนะแล้วฉันจะบอกเธอว่าฉันจะให้เธอทำอะไร"

ฉันจะซวยก็คราวนี้หละดูท่าหมอนั้นจะไม่ปล่อยฉันไปง่ายๆโถ่ๆฉันจะทำไงดีเนี้ยยัยหลิงก็ไม่ช่วยฉันเลยยัยเพื่อนบ้า ฉันส่งสายตาอ้อนวอนไปให้ยัยหลิงช่วยแต่ยัยหนิงทำหน้าเหมือนจะบอกว่า 'ช่วยไม่ได้'

"เอาไงตกลงไหมกับข้อเสนอ"นายนั้นพูดพร้อมกับทำหน้ากวน teen ใส่ฉัน เออแล้วให้ว่าเอาไงเนี้ยคืออะไรแล้วข้อเสนออะไรสงสัยฉันคงไม่ได้ฟังนายพูด

"เออข้อเสนอที่นายว่าอะคืออะไรหรอ"ฉันถามนายคนนั้นเออว่าแต่นายคนนั้นชื่ออะไรหว่า

"นิเธอไม่ได้ฟังที่ฉันพูดเลยหรอไง...ยัยเตี้ยคราวนี้ฟังดีดีนะ..ฉันถามว่าเธอเรียนอยู่ห้องไหนฉันจะได้ไปบอกถูกว่าฉันจะให้เธอทำอะไร"

"ม.4 ห้องa"ก้อบอกแล้วว่าฉันเรียนเก่งได้อยู่ห้องเอ

"โอเคแต่วันนี้ไปหาฉันหลังตึกตอนเย็น"นายนั้นจะให้ฉันไปหาทำไมเนี้ยหรือว่า..นายนั้นจะทำมิดีมิร้ายฉัน(แต่ถ้าทำก็ยอม..ก็นายนั้นหล่อนิ)กำกำฉันคิดแบบนั้นไปได้ยังไงกัน..อ่าวนายนั้นไปไหนแล้วละฉันแค่ไปคิดอะไรเพลินๆเองหายไปไวจริงๆแล้วฉันจะไปดีไหมเนี้ยหรือว่าฉันจะรีบหนีกลับห้องดี..ฉันไปแย่งยัยหนิงกินดีกว่า

"นิหนิงขอฉันกินด้วยได้ไหมฉันทำของฉันหกหมดแล้ว"

"นี่ถ้าฉันไม่เห็นเธอเป็นเพื่อนฉันไม่ให้เธอกินหรอกนะจำไว้"

"จ้าๆ..ฉันรักเธอจริงเลยหนิง"

"เออๆว่าแต่เธอจะไปไหมละตอนเย็น"หนิงถามฉัน

"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันกะว่าจะเบี้ยวหนีขึ้นหอเลย"

"แล้วแต่"ยัยหนิงพูด

~วิชาสุดถ้าย~

ยังไม่ทันที่กระดิ่งวิชาสุดท้ายจะดังก็มีเสียงประกาศดังขึ้น

'นิยัยเตี้ยห้องม.4aตอนเย็นอย่าลืมมาหาฉันได้ตึกละ' ตายละนายนั้นเล่นประกาศอย่างนี้ฉันจะหนีพ้นไหมเนี้ยใครก็ได้ช่วยฉันทีฉันอยากบ้าตายยังไงวันนี้ฉันก็หนีขึ้นหอก่อนละหวังว่านายนั้นคงจะไม่ตามฉันนะ

กรี๊ด  กรี๊ด เสียงกริ่ง(ดูดูเสียงกริ่งโรงเรียนมัน)วิชาสุดท้ายดังแล้วเตรียมตัววิ่ง   ฉันรีบเก็บกระเป๋าพร้อมที่จะหนีนายนั้น

"หนิงเร็วสิ เดี๋ยวฉันก็ไม่รอดหรอก"ฉันเร่งหนิงที่กำลังเก็บกระเป๋า

"ฉันก็รีบสุดๆแล้วเนี้ย"

"นี่นะรีบของเธอยัยหนิง"

"ไปฉันเสร็จแล้ว"แล้วฉันกับยัยหนิงก็รีบเดินออกจากประตูแต่ทะว่า

"เธอจะรีบไปไหนยัยเตี้ย"ตายละเพราะยัยหนิงคนเดียวเลยพาฉันซวยแบบนี้ซวยเรื่องอะไรนะหรอก็ตอนนี้นายเปรตนั้นรอฉันอยู่หน้าประตูห้อง

"ปะ..เปล่าฉันก็รีบลงไปหานายใต้ตึกไง"ฉันรีบพูดแก้ตัวขืนฉันพูดความจริงละก็ฉันโดนนายนี่ฆ่าตานแน่ๆ

"ก็ดีฉันเอาเสื้อมาให้เธอซักให้แล้วฉันก็คิดออกแล้วว่าฉันจะให้เธอทำอะไรดี"

"นายจะให้ฉันทำอะไรหรอ"ฉันถามด้วยความใสซื่อ

"เธอจะต้องไปทำความสะอาดที่ห้องฉันวันเว้นวันตอนเย็น"

"ห้องนายหรอ..แสดงว่าฉันต้องเข้าไปในหอชายหรอ"ฉันเริ่มจะสงสัยแล้วสิแล้วฉันจะเข้าไปในหอชายยังไงละ

"ห้องฉันอยู่หอหญิงมั้ง ฉันเป็นผู้ชายนะ"นายนั้นกวนteenฉันอีกแล้ว

"แล้วฉันจะเข้าไปในหอชายยังไงละ"นายนั้นคงไม่ให้ฉันปลอมเป็นผู้ชายเหมือนในหนังบางเรื่องหรอกนะ

"ฉันเป็นถึงประธานหอทำไมฉันถึงให้เธอเข้าหอไม่ได้ละ"นายนี่เนี้ยนะประธานหอฉันละไม่อยากจะเชื่อเลย

"เออแล้วฉันเอาเพื่อนฉันไปด้วยได้ไหม เออยัยนี่อะ"ฉันพูดพร้อมชี้มือไปที่หนิงเพื่อนเลิฟของฉันยัยนั้นหน้าเหวอไปเลยตอนที่ฉันชี้นิ้วไปที่มัน

"ได้แต่ถ้าเธอพาเพื่อนไปด้วยเธอต้องทำความสะอาจสองห้อง"สองห้องเลยหรอแต่ก็ดีกว่าฉันไม่มีเพื่อนไปตกลงก็ได้ช่วยกันทำไม่เหนื่อยหรอก

"ก็ได้ฉันทำสองห้องวันเว้นวันนะเริ่มวันไหนละ"สรุปฉันก็ตอบตกลงไป

"วันนี้เลยละกัน"

"อะไรนะวันนี้เลยหรอ"

"ก็ใช่นะสิ"

อะไรจะซวยขนาดนี้เนี้ยฉันอยากจะบ้าตายฉันต้องไปทำความสะอาจในหอชายเออใช่ฉันต้องทำนานเท่าไหร่แล้วอีกอย่างฉันยังไม่รู้จักนายนั้นเลย

"นินาย นายชื่ออะไร แล้วฉันจะต้องไปทำความสะอาจนานเท่าไหร่"

"ตอบคำถามแรกก่อนละกันฉันชื่อคิวแล้วข้อที่สองฉันยังไม่รุ"อะไรนะนายนี่ยังไม่รุหรอฉันละอยากจะบ้าตายฉันต้องเป็นเบ๊นายตลอดชีวิตเลยรึเปล่าเนี้ย