รักวุ่นๆของสาวเฮี้ยวกับหนุ่มฮอต

ลำดับตอนที่ #1 : - [ เ จ อ กั น ] -

“ก๊อกๆๆ”

ง่ำๆใครเนี่ยมาปลุกแต่เช้าเลย ฮ้าววววง่วงอยู่เลยอ่า

“เมย์ตื่นได้แล้วลูกวันนี้เปิดเทอมนะลูก เดียวก็ไปไม่ทันหรอก”

“ค่ะแม่ ขออีก 5 นาทีนะค่ะ”

“เมย์!ตื่นเดียวนี้เลยนะอีก 20 นาทีจะ 8 โมงแล้วนะ!!”อะไรกันอีกตั้ง 20 นาทีจะ 8โมง ห๋า!!! อีก 20 นาทีจะ 8 โมง

“ว้ายยยยยยยยยย ตายแล้ว สายแล้วๆ”โอ๊ย...ตายแล้วจะทำยังไงดีเนี่ยอีกแค่ 20 นาทีโรงเรียนก็จะเข้าแล้วโอ๊ยไม่น่าดูหนังจนดึกเลย

“แม่ค่ะเดียวเมย์ลงไปนะค่ะ แม่บอกลุงชิดเตรียมรถเลยนะค่ะ”ตอนนี้ฉันต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวให้เสร็จภายใน 5 นาที

“จ้าๆรีบๆนะลูกเดียวก็ไปสายตั้งแต่เปิดเทอมหรอก”(งั้นเราเอาเวลามาแนะนำตัวกันดีกว่านะค่ะ-ไหมแพร)

-หวัด-ดี-ค่ะ- ฉันชื่อ เมย์ พิชญา รุ่งเรืองกิจ ฉันมันเป็นลูกคุณหนูนะค่ะพ่อฉันเป็นเจ้าของธุรกิจเกี่ยวกับโรงแรมหลายแห่งในประเทศไทยค่ะ ส่วนแม่ฉันก็ไม่ได้ทำอะไรหรอกค่ะนอกจากทำกับข้าวอยู่บ้านเท่านั้นแหละ เหตุผลที่แม่ไม่ยอมไปทำงานที่บริษัทพ่อก็เพราะว่า ว่า ว่า...แม่อยากทำกับข้าวมากกว่า (เหอๆ)ก็เพราะอย่างงี้ไงค่ะแม่ฉันถึงขึ้นมาปลุกฉันแทนแม่บ้าน ตอนนี้ฉันอายุ 17 ปี แล้วค่ะ ฉันอยู่ ม.5โรงเรียนของฉันก็มีแต่พวกคุณหนูเรียนกันทั้งนั้นแหละค่ะ ค่าเทอมก็ใช่ว่าจะถูกซะเมื่อไหร่(แหมๆก็โรงเรียนคุณหนูค่าเทอมมันคงจะถูกหรอกนะยะ-ไหมแพร)อะฉันลืมบอกไปอย่างอ่า ฉันนะตาโต แก้มอมชมพูเป็นธรรมชาติ ปากเรียวสวยได้รูป ผิวขาว หน้ารูปไข่ ผมสีน้ำตาลเป็นลอน ถึงว่าสวยเลยทีเดียวละฉันไม่อยากจะบอกว่าฉันนะเป็นถึงดาวโรงเรียนเฉียวนะเหอๆ(แหมๆได้ทีอวดใหญ่เลยนะยะเดียวปั๊ดเปลี่ยนนางเอกเลย-ไหมแพร)(โอ่วไม่นะอย่านะค่ะคุณไหมแพร-เมย์)(ก็ได้งั้นทำตัวดีๆละเข้าใจไหมหะ-ไหมแพร)(ค๊าๆๆได้เลยค๊าาาา-เมย์)เข้าเรื่องได้แล้ว...

แล้วหลังจากฉันอาบน้ำในเวลา 2.5999999 วินาทีสงสัยคงต้องจาลึกไว้ซะแล้วสถิติใหม่ของฉันเลยนะเนี่ย หลังจากฉันอาบน้ำเสร็จฉันก็ต้องรีบมาแต่งตัวแล้วก็แต่งหน้านิดๆหน่อยๆก็โอเคแล้วละเพราะว่าฉันนะมันสวยอยู่แล้ว อิอิ(เฮ้อไม่ค่อยจะเท่าไหร่เลยนะนางเอกฉันเนี่ย หลงตัวเองสุดๆ-ไหมแพร)ก็ได้ๆไม่พูดแล้วรีบลงไปดีกว่าเดียวจะสายไม่อยากโดนอาจารย์เทศวันแรก

“แม่ค่ะเมย์ไปแล้วนะค่ะ บายค่ะ”แล้วฉันก็จัดการกินขนมปัง 1 แผ่นแอนเดอะนม 1 แก้ว(แหมๆมีการมาอินตงอินเตอร์-ไหมแพร)(แหมก็ขออินเตอร์นิดๆหน่อยๆสิค่ะ-เมย์)(ไปๆทำงานได้แล้วเดียวปั๊ดหักเงินเดือนซะเลยนิ-ไหมแพร)(ค๊าๆไปแล้วค่ะอย่าหักเงินเดือนเลยนะค่ะ-เมย์)มาเข้าเรื่องกันต่อเลยดีกว่าค่ะ...

“จ้าๆรีบไปรีบมานะ อย่ากลับบ้านดึกละเข้าใจไหม”แหมๆคุณแม่ก็เป็นห่วงลูกสาวสุดสวยคนนี้ละสิ อะโฮะๆๆ(ตายแล้วนางเอกฉาน-ไหมแพร)

“ค๊าแม่เป็นห่วงเมย์ละสิ”

“ป่าวที่แม่ให้เรารีบกลับบ้านนะเพราะแม่กลัวว่าอาหารเย็นที่แม่ทำมันจะเย็นซะก่อนนะสิแม่เสียดายของ”เพล้ง!!!ไม่ต้องตกใจนะค่ะเมื่อกี้นี้ไม่ใช่เสียงแก้วแตก / จานแตกหรืออะไรแตกทั้งนันแต่ว่ามันเป็นเสียงหน้าฉันแตกค่ะ

“โถ่แม่อะ งั้ยเมย์ไปก่อนนะค่ะเดียวจะไปสาย บายค่ะ”

“จ้าๆบายจ้า”

“ลุงชิดค่ะออกรถเลยค่ะ เหยียบให้มิดค่ะ Goๆ!!”ฉันบอกลุงชิดคนขับรถของฉันแต่ลุงเค้านะแก่แล้วนะแต่ขับรถนะ หืม...เร็วได้จายเลยละ

“ครับๆคุณหนู”โห...ลุงขับเร็วซะจริงไม่ถึง 10 นาทีฉันก็มาถึงโรงเรียนละ

“เมย์ไปนะค่ะ บายค่ะลุงชิด”แล้วรถ BMW คันสีดำเงาวาบก็ขับออกไป แล้วฉันจะยืนอยู่ทำไมละก็ต้องรีบวิ่งเข้าโรงเรียนสิ อะโชคดีจังโรงเรียนยังไม่เข้า เอ๊ะ!เค้ากรี๊ดอะไรกันเนี่ย ว๊ายยยย!มีคนวิ่งมาทางฉันอะตายแล้วๆจะชนแล้ว

“โครม!!”

“อุ้ย!!”ใครกันนะมาชนฉันเนี่ยแล้วพอฉันเงยหน้าขึ้นมาปรากฏว่า...ฉันเจอเทพบุตรสุดหล่อ

“นี้เธอ!อย่ามายืนขวางทางกันซิมายืนบังอยู่ได้”เฮ้อ หล่อก็หล่อแต่ทำไมปากเป็นอย่างนี้นะตัวเองเป็นคนวิ่งมาชนเราแท้ๆ

“นี้นาย!ก็นายนั้นแหละวิ่งมาชนฉันแล้วจะมาโทษฉันคนเดียวได้อย่างไง”เอ้าเอาเข้าไปเกิดไทยมุ่งซะแล้ว ก็จะไม่ให้เกิดได้ยังไงละอีกคนหนึ่งก็เป็นดาวโรงเรียน อีกคนหนึ่งก็เป็นหนุ่มสุดฮอต

“ก็เธอนั้นแหละมายืนขวางทางฉันอยู่ได้”

“เอ้า ตกลงฉันผิดใช่ไหมเนี่ยที่ไปยืนขวางทางนาย แล้วนายจะวิ่งมาทางนี้ทำไมละ”เหอๆรู้จักเมย์คนนี้น้อยไปซะแล้ว

“นี้เธอ!!”

“เธออะไร แหมตัวเองผิดแล้วไม่ยอมรับผิด เชอะ!”อ้าวว(อ้าวอะไรไม่เห็นอ้าวเลยบรรยากาศดีจะตาย-ไหมแพร)(- -* ตายแล้วคุณไหมแพรค่ะดิฉันไม่ได้หมายความว่ายังงั้นค่ะ-เมย์)(อ้าวหรองั้นต่อเลยๆไม่กวนแล้ว-ไหมแพร)(ค่ะๆ-เมย์)อ้าวว นั้นมันยัยเจนนิ

“เมย์มายืนทำอะไรตรงนี้เนี่ยเดียวจะเข้าแถวแล้วนะ”ยัยเนี่ยเป็นเพื่อนสนิทของฉันเลยค่ะเดียวจะมาแนะนำนะค่ะตอนนี้เข้าเรื่องก่อน

“ก็นายเนี่ยนะสิวิ่งมาชนฉันเนี่ย แล้วไม่ยอมขอโทษ”

“อ้าวนั้นวินนิ แล้วทำไมวินไม่ขอโทษเมย์เค้าละ”วู้วๆมีคนเข้าข้างเราแล้ว เฮ้ๆ

“ก็ได้เห็นว่าเจนเป็นเพื่อนวินนะถึงยอมไม่งั้นฉันไม่ขอโทษหรอก”เหอๆเป็นงั้นไป

“จ้าๆไปเข้าแถวกันได้แล้ว”ฉันจะแนะนำให้รู้จัก...

เพื่อนสนิทของฉันชื่อว่า เจน เจนจิรา วัตรธนากุล ยัยเนี่ยอยู่ห้องเดียวกับฉันค่ะ ยัยเจนเนี่ยก็ป๊อปพอๆกับฉันเลยละแต่น้อยกว่าฉัน อิอิ พ่อกับแม่มันทำงานเกี่ยวกับรีสอร์ทหลายแห่งเลยละ ฉันเคยไปรีสอร์ทมันนะสวยมากเลยละบรรยากาศก็ดี๊ดี ร่มลื่นดีด้วยละ ยัยเนี่ยตาโต ผิวขาว ผมสีดำ ปากเล็ก จมูกน้อย ถือว่าสวยเลยละ(แหมก็ต้องสวยสิยะฉันก็ป๊อปเหมือนกับเธอนั้นแหละ-เจน)(โฮะๆแหมถึงยังไงฉันก็สวยกว่าอยู่แล้วยะเพราะฉันได้เป็นถึงดาวเลยนะจ๊ะ-เมย์)(โถ่ๆคุณไหมแพรค่ะทำไมไม่ให้ดิฉันเป็นค่ะเอายัยเมย์มาเป็นทำไมหลงตัวเองสุดๆ-เจน)(ฉันก็ว่างั้นแหละนี้ยัยเมย์หัดอยู่เฉยๆซะบ้างเดียวฉันก็ให้ยัยเจนมาเป็นนางเอกแทนหรอก-ไหมแพร)(งะค๊าๆเงียบแล้วค๊า-เมย์)(ดีมาก-ไหมแพร)ต่อค่ะ...

Vin-วิน

-หวัด-ดี-คับ- กระผมชื่อ วิน วรเดช อัครเสนี ผมอายุ 17 ปี ผมนะรูปหล่อ พ่อรวยครับ อิอิ (เอ้า เอาเข้าทั้งพระเอก นางเอกเลยเนอะ-ไหมแพร)พ่อผมเป็นเจ้าของบริษัทเกี่ยวกับเพรชหลายแห่งนะครับส่วนแม่ผมไม่ค่อยทำงานครับส่วนมากจะไปดูเพรชที่บริษัทนะครับแม่ผมชอบใส่เพรชใส่พลอย แม่ผมนะเป็นไฮโซครับชอบเข้างานสังคม อะผมลืมบอกไปว่าผมนะ ผิวขาว ปากเรียวบางได้รูป จมูกโด่งครับหล่อเลยทีเดียวละ(แหมก็ต้องหล่อสิเป็นถึงพระเอกเฉียวนะ-ไหมแพร)อันนั้นมันก็ต้องแน่อยู่แล้วครับแล้วผมก็ไม่อยากจะบอกว่าผมนะฮอตสุดๆ อิอิ(พระเอก นางเอกฉันรู้สึกว่าจะเป็นพวกเดียวกันเนี่ยพวก...หลงตัวเองนะ-ไหมแพร)เข้าเรื่อง...

วันนี้ผมมาโรงเรียนไม่เช้ามาก ไม่สายมากครับพอผมมาถึงนะครับ...

“กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!”เฮ้อเป็นยังงี้จนผมเบื่อแล้วครับ แต่...ยังไงก็ต้องยิ้มไว้ครับเดียวเลตติ้งจะตก อิอิ

“พี่วินขาหล่อจังเลย / น่ารักจัง / ขอหอมทีได้ปะค๊า”มีเสียงมากมายเรียกชื่อผมทั้งสาวยน้อยสาวใหญ่วิ่งเข้ามาหาผมแล้วผมจะยืนอยู่ทำไมละครับก็ต้องวิ่งสิครับ แล้วขณะที่ผมวิ่งอยู่นั้น...

“โครม!!”

“อุ้ย!!”ผมวิ่งชนใครก็ไม่รู้ครับน่าจะเป็นผู้หญิงมั้งเนี่ยไหนขอดูหน้าหน่อยสิ

“นี้เธอ!อย่ามายืนขวางทางกันซิมายืนบังอยู่ได้” โอ่วสวยครับสวยมากเลยทีเดียวรู้สึกว่าจะเป็นดาวโรงเรียนนะครับเนี่ยว้าวน่ารักอย่าบอกใคร

“นี้นาย!ก็นายนั้นแหละวิ่งมาชนฉันแล้วจะมาโทษฉันคนเดียวได้อย่างไง”แหมรู้สึกว่าจะปากร้ายด้วยนะครับ

“ก็เธอนั้นแหละมายืนขวางทางฉันอยู่ได้”

“เอ้า ตกลงฉันผิดใช่ไหมเนี่ยที่ไปยืนขวางทางนาย แล้วนายจะวิ่งมาทางนี้ทำไมละ”

“นี้เธอ!!”โอ่วผมผิดครับ แต่เพื่อไม่ให้เป็นการเสียฟอร์มต้องเก๊ก

“เธออะไร แหมตัวเองผิดแล้วไม่ยอมรับผิด เชอะ!”

“เมย์มายืนทำอะไรตรงนี้เนี่ยเดียวจะเข้าแถวแล้วนะ” อ้าววนั้นยัยเจนนิรู้จักนางฟ้าของผมด้วยหรอเดียวต้องไปถามเจนให้รู้เรื่องเสียแล้วว่าชื่ออะไร อิอิ

“ก็นายเนี่ยนะสิวิ่งมาชนฉันเนี่ย แล้วไม่ยอมขอโทษ”แหมรีบพูดเฉียว

“อ้าวนั้นวินนิ แล้วทำไมวินไม่ขอโทษเมย์เค้าละ”

“ก็ได้เห็นว่าเจนเป็นเพื่อนวินนะถึงยอมไม่งั้นฉันไม่ขอโทษหรอก”ที่ผมยอมนะไม่ใช่อะไรหรอกครับ แค่เห็นหน้าผมก็ยอมแล้ว เอ๋...แต่เห็นเจนเรียกนางฟ้าของผมว่า-เมย์-โอ่วชื่อน่ารักจังเลย

“จ้าๆไปเข้าแถวกันได้แล้ว”หลังจากนั้นพวกเราก็ไปเข้าแถวผ.อ.ก็พูดซะยาวเป็นกิโลจนนักเรียนบ้างคน

หลับไปแล้วก็ว่าได้กว่าจะปล่อยขึ้นห้องก็หมดคาบแรกไปแล้วครับ

May-เมย์ <บนห้องเรียน>

“นี้เจนไปรู้จักกับนายนั้นได้ยังไงหะ”พอขึ้นมาบนห้องฉันก็รีบถามยัยเจนเพื่อนตัวแสบของฉันทันทีว่าทำไมถึงได้ไปรู้จักกับนายนั้น

“อ๋อวินนะหรอเค้าเป็นเพื่อนฉันที่โรงเรียนเก่านะ มีไรรึป่าวเมย์”

“ป่าวหรอกแค่ถามไปงั้นๆแหละ”ชื่อวินหรอ อืม...ชื่อเท่แหะ

“นี้ยัยเมย์วันนี้เราไปฉลองเปิดเทอมกันไหมเดียวชวนยัยโม แนน อิงไปด้วยกันจะได้สนุกเอาปะ”อืม...เป็นความคิดที่ดี

“เอาสิไปๆไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันตั้งนานและ”ก็มันจิงนี่หน่าไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันตั้งนาน พอปิดเทอมก็ไม่ได้เจอกันเลย

“จ้าๆเดียวฉันไปเรียกยัยพวกนั้นก่อนนะ”

“ดียัยเมย์”ยัย 3 สาวทักฉันค่ะพวกเนี่ยหน้าตาดีกันทั้งนั้นแหละค่ะกลุ่มฉันนะป๊อปทุกๆคนเลยค่ะ

“หวัดดีจ๊ะยัยโม แนน อิง”

“นี้แล้วเราจะไปเที่ยวที่ไหนกันดีละ”ยัยโมเปิดประเด็นถาม

“ก็เลือกกันเอาสิว่าจะไปไหน”ยัยแนนพูดต่อ

“ไปไหนดีละมีตั้งหลายที่แนะ”ยัยอิงถามต่อ

“จะไปสยามหรือพารากอนละ”ฉันเป็นคนถามเองละค่ะที่เลือกไป 2 ที่นี้ก็เพราะจะได้ไปซื้อเสื้อผ้าสวยๆด้วย อิอิ

“สยามดีกว่า”โม

“สยามละกัน”แนน

“สยามอะ”อิง

“สยามค๊าาา”เจน

“สรุปคือสยามนะ”ฉันถามอีกรอบเพื่อนความแน่ใจ

“อืม”แหมตอบกันซะพร้อมเพรียงอ๋อฉันลืมบอกไปนะว่าวันนี้ไม่มีเรียนค่ะ ผ.อ.บอกว่าให้มาทำความรู้จักกับเพื่อนแล้ววันนี้ก็จะแจกตารางสอนนะแล้วประตูก็จะเปิดประมาณเที่ยงนะค่ะเดียวฉันจะแนะนำเพื่อนให้รู้จักนะ

-หวัด-ดี-ค่ะ-ฉันชื่อ โม พิยดา สุวรรณดิลกค่ะอายุ 17 อยู่ห้องเดียวกับยัยเมย์นะค่ะพ่อกับแม่ฉันทำงานบริษัทเครื่องสำอางนะค่ะเป็นบริษัทเครื่องสำอางชื่อดังเชียวนะค่ะ อิอิ ฉันนะหน้าตาดีค่ะแล้วก็ป๊อปด้วยละค่ะ อิอิ

-หวัด-ดี-ค่ะ-ฉันชื่อแนน นิรึมล จันทร์บุผผาค่ะอายุ 17 ปีค่ะอยู่ห้องเดียวกับเมย์ค่ะฉันนะหน้าตาดีค่ะแล้วก็ป๊อปด้วยนะค่ะ อิอิ พ่อกับแม่ฉันเป็นเจ้าของห้างชื่อดังค่ะวันๆก็ไม่ต้องทำอะไรมากหรอกค่ะแค่เก็บเงินค่ะแล้วส่วนเรื่องการบริหารงานเนี่ยพี่ชายฉันทำค่ะ พี่ชายฉันเนี่ยเก่งมากเลยนะค่ะทำงานได้แล้วอายุแค่ 26 เองค่ะบริหารงานกิจการใหญ่ได้ละ หุหุ

-หวัด-ดี-ค่ะ-ฉันชื่ออิง ณิชามล วงศ์ตระกูลค่ะอายุ 17 ค่ะอยู่ห้องเดียวกันกับยัยเมย์นั้นแหละค่ะพ่อกับแม่ของฉันทำงานบริษัทหลายแห่งค่ะ วันๆพ่อกับแม่ก็ไม่ค่อยได้อยู่บ้านหรอกค่ะต้องบินไปประเทศนู้น ประเทศนี้ไม่ค่อยได้กลับบ้าน ส่วนหน้าตาฉันนะหรอค่ะ ฮิฮิ ไม่ต้องบอกหรอกค่ะหน้าตาฉันนะดีเลยทีเดียว แถมยังป๊อปอีกด้วยนะค่ะ คิคิ

บนห้องเรียน Vin-วิน

อะ แฮะ แฮ่ม หวัดดีคร๊าบบต่อจากนี้ผมจะเป็นคนรายงานเองนะครับบ...

“เฮ้...ไอวินวันนี้จะไปไหนกันดีว่ะโรงเรียนก็เลิกแล้วด้วย”ไอมิกเพื่อนผมเองละครับ

“แล้วแกอยากไปไหนละ ไปเรียกไอพวกนั้นมาทีดิ”ผมยังมีเพื่อนอีก 3 คนนะครับ หุหุ

“เออ...ก็ได้ว่ะ”แล้วไอมิกก็ไปตาม ไอที ไอเอก ไอกันย์มา

“ดีเว้ยไอวินมอเตอร์ไซค์”ดู๊ ดูมันทักผมสิครับ

“เออ...ไอกันยายน”เหอๆผมตอบมันกลับ

“โถ่แค่ล้อนิดๆหน่อยๆเองแล้วทีหลังอย่ามาเรียกว่า กันยายน ดิไม่ชอบว่ะ”ไอกันย์ตอบผมกลับมา

“นี้ๆหยุดกันทั้งคู่นั้นแหละแล้วตกลงจะไปเที่ยวไหนกันดีอ่ะ วันนี้ก็เลิกเรียนเร็วด้วย”ไอเอกรีบห้าม

“เอ่อ...แล้วจะไปไหนกันดีละ”ไอทีถาม

“อืม...ไปสยามดีไมว่ะมีสาวๆสวยๆเพียบเลย”ดูไอมิกมันสิครับอาการเจ้าชู้เริ่มละ

“เอ่อไปดิ”ทั้งหมดตอบกันพร้อมเพรียง งั้นผมเอาเวลามาแนะนำตัวเพื่อนผมให้นะ

-หวัด-ดี-คร๊าบ-ผมมิก กมล วัฒนกุลอายุ 17 ปืคร๊าบผม ถ้าจะถามว่าผมหน้าตาดีไม ผมบอกได้เลยครับว่า ดีม๊ากมาก (เอ่อ...ไม่ค่อยเลยนะ-ไหมแพร)ก็มันจิงนิคร๊าบบบบบบบบ บ้านผมนะมันรวยพ่อกับแม่ผมทำธุรกิจส่วนตัว แล้วก็ไม่ค่อยอยู่บ้านด้วยต้องไปต่างประเทศบ่อยมาก ผมเลยต้องอยู่คนเดียว T^Tฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆผมกลัวมากเลยครับที่ต้องอยู่บ้านคนเดียว ฮือๆๆๆๆๆแงๆๆๆๆๆๆ(- -*อยากจะบ้าตาย บ้านแกยังมีคนใช้อยู่อีกนะแล้วยังจะมาร้องไห้อีก อยากได้ค่าจ้างเพิ่มรึไง หะ!!-ไหมแพร)(โถ่ๆๆๆขอเพิ่มสักนิสสสสสสนึงนะครับ-มิก)(ทำงานให้เสร็จก่อนแล้วค่อยมาว่ากันอีกที-ไหมแพร)(เย้ๆๆๆๆขอบคุณคร๊าบบบบบบบบบบบบบบ-มิก)เข้าเรื่อง...หุหุ ผมชอบมากเลยที่ต้องอยู่คนเดียวเพราะจะทำอะไรก็ได้ผมไปก่อนดีกว่าน้องฝน(กิ๊ก)ของผมรออยู่ อิอิอิอิ

-หวัด-ดี-คร๊าบ-ป๋ม-ผมที ทัศนา วงศ์สุขบดีอายุ 17 ปีหน้าตาผมนั้นหล่อมากทีเดียวครับ(- -*)ตัวก็สูงประมาณ 180 กว่าๆนะ หน้าตาดี จมูกโด่ง ริมฝีปากบางอย่างกับผู้หญิงแน่ะ ผิวขาวอีกด้วย แถมสาวยังติดตรึม เหมือนมดตอมของหวานนะครับ แหมทำไงได้ละก็ผมมันหล่อนิครับ พ่อกับแม่ของผมก็ทำบริษัทผลิตแอร์หลายแห่งในประเทศไทยนะครับ หุหุ แถมยังรวยอีกด้วยผมว่าผมไปก่อนดีกว่าน้องแน๊ทโทรมานะครับต้องรีบไปรับ หุหุหุ

-หวัด-ดี-ครับผมเอก เอกภัทร โรจน์วัฒนชัยอายุ 17 ปีครับพ่อแม่ผมทำธุรกิจส่วนตัวนะครับพ่อแม่ผมก็ไม่ค่อยอยู่บ้านหลอกครับเหมือนกับไอมิกนั้นแหละ แถมผมยังได้อยู่บ้านคนเดียวอีกด้วยผมจะทำอะไรก็ได้เพราะมีผมอยู่กับคนใช้ไม่กี่คน อะไรมันจะสบายยังงี้ หุหุ ผมนะมันหน้าตาดีครับ ตัวสูง 180 กว่าๆผิวขาว จมูกโด่ง ริมฝีปากเรียวบาง สาวอะติดตรึม แถมผมยังเจ้าชู้อีกด้วย...ผมว่าผมไปก่อนดีกว่าแล้วเจอกันใหม่นะคร๊าบบบบบบบ  บ๊ายย บายยย ^^

-หวัด-ดี-คร๊าบ-ผมกันย์ กรกรต กาญจนไพศาลอายุ 17 ปีคร๊าบบบผมมันเป็นคนหน้าตาดีครับ ขนาดติ๊ก ชีโร่ยังชิดซ้าย โน้ต เชิญยิ้มยังชิดขวาเลย ผมสูงประมาณ 180 กว่าๆครับ ผิวขาวอมชมพูนิดๆขนาดผู้หญิงยังอายเลย จมูกโด่ง ริมฝีปากบางได้รูป อันนี้ก็เหมือนผู้หญิง และที่ผมไม่ชอบอยู่อย่างหนึ่งก็คือไอวินมันชอบมาเรียกผมว่า -กันยายน- ผมไม่ชอบเลย แต่ผมก็ชอบเรียกมันว่า –วินมอเตอร์ไซค์- หุหุ ก็มันน่าเรียกนิครับ พ่อกับแม่ผมต้องไปทำงานที่ต่างประเทศนู้นแน่ะเดือนหนึ่งก็กลับมา 2-3 ครั้งเอง แต่ก็ยังซื้อของมาฝากผมด้วย เอ๋...ผมไปก่อนดีกว่าแนะนำตัวมานานละ บายคร๊าบบบบบบบบบบ ^^











ห วั ด ดี ค่ ะ ถ้ า ยั ง ไ ง ก้ อ ช่ ว ย เ ม้ น กั น ห น่ อ ย น ะ ค่ ะ