แม้ไร้ซึ่ง..ดวงดารา

ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 : ศุกร์แสนธรรมดา(100 %)

                
         "จริงดิ  พี่ต้าเค้ามาขอเมริงเป็นแฟนแล้ว   จริง ๆ อ่านาท" 

น้ำเสียงแปลกใจของเด็กหนุ่มหน้าตาถือว่าไม่เลว 

ใบหน้าอันเนียนใสราวกับผู้หญิงและขาวดั่งสีครีม  แววตาดูกระล่อนและ

เจ้าเล่ห์น่าดู  แม้ว่าจะมีเครื่องมือจัดฟันอยู่ 

แต่นั่นก็ไม่ใช่อุปสรรค์ที่จะทำให้เด็กหนุ่มคนนี้จะติดโพลล์ของโรงเรียน

"ชายที่มีหญิงมาจีบมากที่สุด 20 คน" และ "หนึ่งในสิบชายขี้อ้อนประจำโรงเรียน"
 

      "เออดิ  พี่เค้าขอกุเป็นแฟนเมื่อกี้เนี่ยอ่า  กุไม่นึกเลยว่าพี่เค้าจะ

ขอกุเปนแฟนก่อน  ถ้าพี่เค้าไม่ขอกุเป็นแฟนก่อน กุกะจะขอพี่เค้าเป็นแฟนก่อน

น่ะเนี่ย  อ้ายยย"  น้ำเสียงที่ดูดีใจอย่างผิดสังเกตของหญิงสาว

ซึ่งดูแล้วน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับเด็กหนุ่มผู้ร่วมสนทนา 

ตากลมไม่ต่างจากตุ๊กตา  ใบหน้าที่ขาวดั่งสำลี

และที่ฟันของเธอก็มีเครื่องมือจัดฟันอยู่เหมือนกัน

       "แล้วเมริงเป็นแฟนกันได้ไงเนี่ยนาท" เด็กหนุ่มถาม

       "ก็กุสังเกตตั้งมานานแล้วอ่า  เวลากุแข่งกีฬาอะไรอ่า  พี่ต้าเค้าชอบ

ชู 2 นิ้วให้กุอ่า  แล้วเค้าบอกกุว่ากุอ่าน่ารักแต่ไม่กล้าจีบเพราะมีแฟนแล้ว 

อีกอย่างพี่ต้าอ่าขี้อาย    เทอมเมิงจำพี่โก้ได้ป่ะที่มาจีบกุอ่านั้นแหละ

พี่โก้อ่ารุจักพี่ต้า  กุเลยถามว่าพี่โก้ว่าพี่เค้าชื่อไร  กุเลยรู้ว่าพี่เค้าชื่อพี่ต้า  "

สาวน้อยพูดอย่างมีความสุข  ในขณะเดียวกัน  ชายหนุ่มก็ยังงงกับเรื่องที่เกิดขึ้น

       "ปิ๊ก ๆ ๆ" เสียงตะโกนจากเทอมตะโกนดังขึ้นเมื่อเห็นเพื่อสนิท

อีกคนเดินผ่านมา  ปิ๊กได้เดินมาหาเทอม

อย่างสดใสพร้อมกับเก็บธนบัตรหนึ่งร้อยบาท 2 ใบใส่กระเป๋าเงิน  
 
      "โหไอปิ๊กรวยนี้หว่า  ขอกุซักใบดิ" สาวน้อยตากลมรีบแย่ง

ธนบัตรหนึ่งร้อยบาทจากชายหนุ่มมาหนึ่งใบ

       "เฮ้ย ๆ ๆ E นาท เมิงเอาแบงค์ยี่สิบไปก็พอ" ชายหนุ่มพูดและแย่ง

ธนบัตรสีแดงคืน และยื่นธนบัตรสีเขียว 1 ใบไปแทน  

      "เฮ้ยเอามาอีกยี่สิบดิ" เธอพูดพร้อมกับค้นกระเป๋าเงินและหยิบ

ธนบัตรสีเขียวมาอีกหนึ่งใบ

       "นาท  แบ่งกุยี่สิบน่ะเว้ย" เสียงจากเทอมดังขึ้นมา

       "เงินกุ  กุไม่ให้" นาทพูดอย่างสำราญ

       "เออ ๆ ๆ ไม่เอาก็ได้ฟ่ะ" เทอมกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์  
และหญิงสาวก็เดินจากไป

       "เออ แล้วเมิงไม่ไปหาน้องเค้าหรอฟ่ะ" เทอมพูดกับปิ๊ก

       "กุเพิ่งไปหามาเมื่อกี้เนี่ย" ใบหน้าของปิ๊กที่ดูกลมดังผลส้ม  เริ่มยิ้ม

       "ไปเหอะขึ้นห้องได้และ" เทอมพูดพร้อมกับดึงมือปิ๊กไป

       "เฮ้ยเดี๋ยวดิ  รอไอปิงกะไอปังก่อน"  ปิ๊กรั้งเทอมไว้ 

ชื่อที่ชายหนุ่มกล่าวมาก็คือเพื่อนชายที่เรียนอยู่ห้องเดียวกัน  ซึ่งตอนนี้กำลัง

ซื้อน้ำอยู่ที่ร้านขายน้ำ  ดวงตาของปืนนั้นตี่และผิวที่เมื่อก่อนขาวไม่ต่างจากเทอม

แต่ตอนนี้ไม่เหลือความขาวแล้วล่ะ  ส่วนปังคิ้วที่สุดเข้มเป็นเอกลักษณ์ 

เมื่อก่อนเหมือนจะขรึมน่าดูแต่ตอนนี้ล่ะสิหาความขรึมไม่เจอแล้วล่ะ

       "แหมพวกเมิงกว่าจะซื้อเสร็จน่ะ" เทอมพูดกับปิงและปังและ

ทั้ง 4 ก็ได้เดินไปยังอาคารเรียนตึก 21ทางเดินจากร้านขายน้ำที่พวกเขายืนอยู่

ไปยังตึก 21 นั้นค่อนข้างห่างกันมาก  โดยต้องผ่านสนามวอลเล่

สนามตะกร้อ  สนามบาสเก็ตบอล  สนามบอล  และโรงยิม  

     
      ขณะที่ทั้ง 4 กำลังเดินอยู่บริเวณสนามบาสนั้นมีเด็กหญิงกลุ่มหนึ่งเดินตรงมา

ยังตัวของเทอม  ในมือของเด็กผู้หญิงที่ใส่เสื้อกันหนาวสีฟ้านั้นมีการ์ดอยู่

หนึ่งใบ  เธอเดินตรงมาและยื่นการ์ดนั้นมาให้แก่เทอม  เมื่อเทอมรับการ์ดนั่นแล้ว

หญิงสาวทำท่าอาย  แต่เทอมก็มิได้มีปฏิกริยอะไรนี้อาจเป็นเพราะความเคยชิน

กับเหตุการณ์พวกนี้ไปซะแล้ว  และทั้งพวกเธอทั้งกลุ่มก็ได้เดินจากไป
 
      "โห่  มีเด็กมีติดไอ่เทอมอีกและ" เสียงหยอกล้อของปังดังขึ้นพาเอาเพื่อนอีก 2 คนล้อตามกันไป
 
      "โอ้ยช่างมานเถ้อ  พวกเมิงนี้ก็น่ะ"  เทอมเป็นฝ่ายพูดบ้าง
        
       และเมื่อทั้ง 4 เดินฝ่านสนามบอลอยู่นั้นก็มีหญิงสาวซึ่งคนนี้ดูจะเป็นรุ่นพี่กว่าเดินเข้ามา

พร้อมกับกล่องของขวัญที่ถูกห่อไว้อย่างสวยงาม  เธอยื่นกล่องนั้นมาให้กับเทอม 

เธอได้จ้องตาเทอมและยิ้มทำเอาชายหนุ่มผู้ถูกจ้องถึงกับเขินอาย  เมื่อชายหนุ่มรับกล่องนั้นแล้ว

หญิงสาวได้นำมืออันแสนอ่อนโยนของเธอมาสัมผัสที่แก้มของชายหนุ่ม
        
         "พี่แอดเมลล์เทอมไปแล้วน่ะ  วันนี้อย่าลืมคุยกะพี่ล่ะ"
        
         เมื่อเธอพูดจบและเธอก็ได้เดินจากไป  เธอเดินไปหากลุ่มของเธอที่อยู่

หลังกลุ่มชายหนุ่มนั่นเอง

          "อีกและ โห่  มะกี้เด็กคราวนี้พี่  เสน่ห์แรงจังนะเมิงไอ่เทอม"  เสียงจากปิ๊กแปล่งออก

มาล้อเทอมอีกครั้ง
 
           เมื่อทั้ง 4 เดินมาถึงตึก 21 ตึกที่พวกเค้าอยู่นั้นเองก็มีรุ่นพี่ผู้หญิงมายืนรอ

ใครบางคนอยู่ที่หน้าตึก

         "ไปอยู่ไหนมา เทอมรู้มั๊ยพี่มินท์รอตั้งนาน"  เสียงจากใครคนหนึ่งในกลุ่ม

หญิงสาวดังขึ้น  หญิงสาว

         คนนั้นใส่ชุดพละประจำโรงเรียนสีเขียว  ชุดพละสีเขียวนั้นหมายถึงว่าเธออยู่ที่ตึก 14 
 
         "พี่ซื้อนี้มาให้อย่างลืมกินน้าา"หญิงสาวรุ่นพี่ยื่นกล่องชอกโคแลตขนาด

ปานกลางมาให้แก่เทอม 

          จากนั้นเธอและเพื่อนของเธอก็ได้เดินจากไป  ปิงถึงกับมองหน้าเทอมด้วยความงวยงง

ว่าเวลาแค่เดินจากที่หนึ่งไปยังอีกทีหนึ่งทำให้เพื่อนของเขาได้ของ 3 สิ่งจากหญิง 3 คน 

แม้ว่ามันอาจเป็นไปไม่ได้แต่มันก็เป็นไปแล้ว

        ห้องที่พวกชายหนุ่มอยู่คือห้อง 214212  ตึก 21 ชั้น 4 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ห้อง 12 

ใครจะรูล่ะ แม้ว่าลำดับห้องจะอยู่ท้าย ๆ แต่ห้อง 12 - 15 นั้นมีแต่เด็กหัวกะทิทั้งนั้น  เมื่อถึงห้อง

เทอมได้นั่งลงที่เก้าอี้ของตนซึ่งเป็นเก้าอี้แบบเลคเชอร์  ชายหนุ่มเปิดการ์ดที่ได้

จากหญิงสาวรุ่นน้อง

           "หนูชื่อนุชาน่ะคะ  หนูชอบพี่เทอมมากเลยคะ
  ตอนกีฬาสีหนูเห็นพี่เล่นวอลเล อะค่ะ
 พี่น่ารักมากเลย  แถมยังเท่อีกต่างหาก
 หนูอ่าอยู่ชมรมเดียวกับพี่อ่าคะ  ชมรมคอมพิวเตอร์คะ
 หนูมองพี่ประจำเลยแต่ก็ไม่รุ้ว่าพี่จะเคยเหนหนู บ้างอ๊ะเปล่า
 
    ตั้งใจเรียนน้าาค้าา "

        ที่หลังการ์ดมีรูปหญิงสาวที่ชื่อนุชากับชายหนุ่มที่ชื่อว่าเทอมภาพนี้เกิดขึ้นโดยการตัดต่อจาก

คอมพิวเตอร์แม้ว่ามันอาจไม่ค่อยเหมือนแต่ก็สามารถนำไปหลอกคนอื่นได้ดีทีเดียวเชียว
 
เมื่อชายหนุ่มอ่านการ์ดนั้นเสร็จก็เก็บการ์ดนั้น  ใส่แฟ้ม ส่วนรุปก็ได้ใส่ใสเอกสาร 

ที่มีรูปติดอยู่เต็มไปหมด

         "ชื่อนุชา"  "อยู่ ม. 1"  เทอมได้เขียนข้อความเหล่านี้ในกระดาษและนำรุปแปะไว้

     จากนั้นเขาก็ได้แกะของขวัญจาหญิงรุ่นพี่อย่างนุ่มมือ  ของที่อยู่ข้างในนั้นคือตุ๊กตาหมีตัวเล็กเท่าฝ่ามือ

และมีการ์ดเล็ก ๆ เขียนกำกับ  "From  choise  To  Term"  จากนั้นชายหนุ่มได้นำการ์ด

และใส่กระเป๋าเป้จากนั้นเขาได้นำชอคโคแลตที่เพิ่งได้มา  แกะกล่องออกในนั้นมีชอคโคแลต

อยู่ประมาณ 25 ชิ้นเห็นจะได้  ชายหนุ่มหยิบออกมาประมาณ 5 โดยประมาณและนำที่เหลือ

มาแบ่งเพื่อนของเขาทาน

         "เฮ้ย  แดรกเว้ย "  ชายหนุ่มหยิมกล่องใส่ชอคโคแลตไปใว้ยังโต๊ะเลคเชอร์ที่อยู่ด้านหลัง 

      ที่ที่พวกเขานั่งกันคือบริเวณเกือบหลังห้องถึงบริเวณหลังห้องสุดติดหน้าต่าง 

และข้างคนติดหน้าต่างลำดับที่ 1 และ 2ประมาณ 10 คน   ซึ่งทั้ง 10 นั้นเป็นกลุ่มเดียวกันนั้นเอง

          เทอมทอดสายตาไปยังบริเวณหน้าต่างและพบกับสวนธรรมชาติประจำ

โรงเรียนที่สวยงามอย่างธรรมชาติแม้ว่าจะมีหญิงสาวกว่าครึ่งโรงเรียนที่ชอบชาย

หนุ่มจัดฟันคนนี้  และมีหญิงสาวกว่าร้อยคนที่เข้าามาจีบ   แต่นั้นก็ไม่มีใครที่จะ

ทำให้เขารักแบบจริงจังและจริงใจได้เลยซักคน  จึงทำให้เขานึก  นึก นึก และ

นึก  ว่าทำไมหนอเวลาเราเป็นฝ่ายเข้าไปหาใครสักคนที่เราอยากได้เป็นคนรู้ใจ 

แต่ก็ทำไม่ได้ซักที  ชายหนุ่ม คิด คิด คิด และคิด



(-*-") จบบท 1