คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : จิตนาการ
อึอือึอือึอื...
เสียสั่นเือน้อวามเ้า ผม้มลไปมอเพียเล็น้อย แสท่าทาไม่ใส่ใับมันมาว่าู่สนทนารหน้า
" ุแม่น่ะรับ " ผมบอเธอ
" สสัยอยาเอ่วนี้แทบไม่มีเวลาไปเอเลย "
ผมบอู่เทผมไปรๆีว่าหาเรื่อพูโหให้ัวเอูไม่เป็นลูแห่ิแม่ แบบนี้ะยิ่สร้าวามน่าเื่อใและเพิ่มวามมั่นใให้เธอามผมลับห้อไ้่ายๆ
" แ่ืนนีุ้็ว่ามานั่ทาน้าวับันนี่ะ "
เธอถามสวนึ้นมาทันทีพร้อมโปรยสายาเย้ายวนรอผมป้อนำหวานเลี่ยนๆเป็นอาหารว่าให้เธอ
" เพราะุสำัและผม็ิถึุมาถึผมยุ่ผม็ะสละเวลามาพบุให้ไ้ " ผมป้อนอาหารว่าให้เธอทำสีหน้าพึพอใยับเม้มริมฝีปาส่สายาเย้ายวน ผมทนรอแทบไม่ไหวที่ะเสริฟอาหารานหลัให้ับเธอ ัมื้อที่ทั้ให่และหนัให้เธอร้ออไม่ให้าปา ผมะยัให้มันเ็มปาเธอเลยทีเียว
นี่ถือเป็นบทสนทนาลื่นไหลรั้แรหลัาที่ผมนั่เป็นผู้ฟัที่ีอยู่เป็นเวลานาน ผมละสายาที่ับ้อหน้าอมือถือ้อนามอู่สนทนารหน้า เธอที่ำลัพู้อไม่หยุมาสัพัให่ เธอเล่าถึประสบาร์่าๆที่เธอพึ่พบเอมา้วยท่าทีระือรือร้น ทำท่าเร่เร้าเพื่อให้ผมสนใและื่นเ้นไปามเธอ ผมพยายามั้ใฟัและอบรับเธอบ้าเป็นบารั้ใหู้เหมือนว่าผมำลัื่นเ้นสนใ แบบที่เธอ้อาร ึ่ผมไม่ไ้สนเลยว่าเธอะไปเอเ้าับอะไรมาเรื่อราว่าๆอเธอมันน่ารำาในสายาอผมเวลานี้ เพราะเรื่อน่าสนใในสายาอผมอนนี้ือเรือนร่าเปลือยเปล่าอผู้หิที่นั่อยู่เบื้อหน้า อนนี้ผมอยารู้แ่ว่าเธอใสุ่ั้นในสีอะไรแบบไหน ใบหน้าและเรือนร่าที่วนหลใหลอเธอทำให้ผมสนใอย่าอื่นไม่ไ้เลย อนนี้ผมแทบะแ็ัวึ้นมาลาร้านอาหารนี้แล้ว้วย้ำเมื่อผมินนาารว่าผมะไ้ทำอะไรับเธอหลัาที่เราอออิ่มามื้อสุแพนี้ แ่ผม็พยายามเ็บอาารและรัษาอาัปิริยาอัวเอไว้ ถ้าทำเรื่อายหน้าลาร้านอาหารหรูหราแบบนี้ืนนี้ผมไ้วที่ะไ้หิ้วเธอลับไปัหนัแน่ๆ
ผมหลใหลารไ้ินนาารเรือนร่าอันเปลือยเปล่าอู่นอนอผม่อนที่ะไ้ลมือทำมันริ ึ่มัันทำให้ผมผิหวัอยู่บ้าในบารั้ แ่พอไ้ฟัเสียรวราอพวเธอหลัาที่โนผมสอใส่เรื่อุิเล็น้อยพวนั้น็ไม่มารบวนเวลาสุเสียวอผม ผมสนุสนานไปับมัน ้อเรียว่าวามหลใหลมาว่าเสียพวนั้นมันเร้าอารม์ผมไม่หยุ ผมมอสอส่ายาไปามเรือนร่าอเธอไม่หยุและูเหมือนเธอะเริ่มรู้ัวแล้ว เธอแสท่าทาเินอายมาว่าัืน
ูเหมือนเธอะพร้อมสำหรับานหลัแล้ว ผมมอูเธอเล้าโลมเธอไม่หยุ้วยสายาที่อนนี้มันสะท้อนวามหื่นระหายอผมออมาแล้วแน่ๆ ผมไม่ถอยหลัแล้วผมเร่เร้ารุเธอ้วยรอยยิ้มอ่อนและสายาที่อย่ะลืนินเธอ
" มออะไรันนานี้ะ "
เสียเธอถามผมแสวามเินอายออมาอย่าเปิเผย อนนี้เธอู่าออไป ูน่ารัน่าอมา ผมินนาารภาพผมับเธอว่ำลบนโ๊ะึ้นมาแทบะทันทีแ่็หยุวามิเอาไว้เปลี่ยนเป็น
" ผมว่าเราออไปันเลยีไหม แ่วันนี้ผมไม่แน่ในะว่าุะไ้ลับบ้านรึเปล่า "
หน้าเธอแึ้นมาทันทีหลัผมพูประโยนั้นบ แ่็ยัสวนทีท่าสบสุุมเอาไว้ ึ่มันูีมาเลยทีเียว บาทีนะไม่แน่หลัาืนนี้ผมอาะนัเอับเธออีสัรั้็ไ้ อาะสอรั้หรือสามรั้ นี่ผมำลัะเริ่มหลเธอหรือเปล่านะ ะยัไ็ั่อนนี้ผมแ็เ็มที่แล้ว้อรีบเสริฟมื้อให่สัหน่อยแล้วล่ะ
ความคิดเห็น