คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
เนื้อเรื่องดัดแปลงจากนิยายปรมจารย์ลักธิมารเนื้อหาบางเนื้อหาผู้แต่คิดเองน่ะจ๊ะ!!
ปรมาจารย์อี๋หลิง เว่ยอู๋เซี่ยนที่ต้องพบเจอกลับคำครหาของคนนับหมื่นแสนเมื่อชาติบางก่อน
“ฮ่าๆปรมาจารย์อี๋หลิงเว่ยอู๋เซี่ยนตายแล้วสาแก่ใจยิ่งนัก”
“เจียงเฉิงศิษย์ผู้น้องถึงกับยอมฆ่าพี่น้องเพื่อผดุงคุณธรรม แถมยังทำลายล่วนจั้งกั่งของเขาจนสิ้นซาก”
“โดยการร่วมมือของสี่ตกูลใหญ่ตกูลเจียงแห่งอวิ๋นเมิ่งตกูลจินแห่งหลันหลิงตกูลหลานแห่งกูซูตกูลเนี่ยแห่งชิงเหอ”"ฆ่าได้ดีจริงๆ"
“แต่ที่ข้าได้ยินคือเขาโดนวิชามารที่ตัวเองฝึกย้อนเข้าตัวผีดิบรุมกัดกินจนตายไม่ใช่รึ”
“แล้วลูกชายของปรมาจารย์อี๋หลิงละเขาตายยังไง”
“ชูว~พวกเจ้าอย่าดังเรื่องของลูกชายเขานักไม่ค่อยมีใครพูดเราก็ไม่ควรกล่าวถึง”
“เหุตใดจึงไม่ควรกล่าวถึงกันเล่า”
“เฮ้ย ชั่งเถอะๆแต่ข้าได้ยินมาลูกชายของปรมาจารย์อี๋หลิงรูปโฉมสง่างามกว่าสตรีนี่เรื่องจริงรึ”
“หึ ยอมเป็นเรื่องจริงหญิงสาวที่ว่างามเลิสลูกชายของปรมาจารย์อี๋หลิงงามยิ่งกว่า”
“ข้ามีอีกเรื่องที่สงสัยแล้วพวกเข้าแน่ใจได้อย่างไรว่าทั้ง2ตายแล้ว”
“ฮ่าๆๆๆ…ก็ต้องตายแน่นอนอยู่แล้วเพราะเหล่าสี่ตกูลใหญ่วางกำลังผลไว้รอบๆเนินป่าช้าค้นหาจนทั่วอยู่ร้อยวัน”
ผู้คนรุมล้อม ไม่พบแม้แต่ศพ
“ถ้าไม่ใช่เพราะตกูลเจียงแห่งอวิ๋นเมิ่งเลี้ยงดูเขามา ชีวิตนี้เว่ยอู๋เซี่ยนก็คงเป็นได้แค่คนเร่ร่อนเท่านั้นแหละ”
“ตกูลเจียงเลี้ยงดูเขาราวกับลูกชายแท้ๆ แต่เขากับหักหน้าตกูลเจียงทั้งยังทำให้พวกเขาเกือบตายทั้งหมด”
“การล้อมปราบครั้งนี้หากไม่ได้แผนการโจมตีจุดอ่อนของเว่ยอู๋เซี่ยนของเจียงเฉิงละก็จะทำสำเร็จรึป่าวก็พูดยาก”
“อย่าลืมสิว่าเว่ยอู๋เซี่ยนและลูกชายมีสิ่งใดอยู่ในกำมือไม่เช่นนั้นนักพรตกว่าสามพันคนในครานั้นจะตายได้อย่างไรกัน”
“สามพันคนงั้นหรอ…แต่ข้าได้ยินว่าห้าพันคนนะ”
“เสียสติไปแล้วจริงๆยังดีที่ก่อนตายพวกเขาได้ทำลายตราพยัคฆ์ทมิฬและตราปีศาจราชาอสรพิษที่ครอบครองไว้ ไม่เช่นนั้นอาจจะเป็นปาบมากกว่านี้ก็ได้”
ปรมาจารย์ลักธิมารรุ่นแรก
ได้ถือกำเนิดขึ้นใหม่กลายเป็น…..
คนสติฟั่นเฟือน!
‘แต่ไหนแต่ไรมา…พึ่งจะถูกอัญเชิญเข้าร่าง…’
‘ก็โดนปล่อยให้หิวตายสะแล้ว…’
“ร่างนี้แม้แต่ฝึกบำเพ็ญตนยังทำไม่สำเร็จเลย…”
ข้าเห็นคนเสียสติมามากมาย
คาดว่าพวกเขาก็เห็นข้าเป็นแบบนั้นเช่นกัน
“เจ้าหน้าไม่อายก็ช่างเจ้านับว่าดีที่ข้าเป็นพี่น้องกับเจ้าถ้าข้าเกิดเป็นหญิงก็คงจะถูกเจ้าปู้ยี่ปู้ยำแห่งๆ!แต่ข้านะยังอยากแต่งงานกับผู้ชายดีๆสักคนอยู่น่ะ!”
ยังไม่ได้ตรวจคำผิด
เป็นยังไงกันบ้างคะกับบทนำตอนแรกของเราพอได้มั้ยเอ่ยพอดีเราเป็นนักเขียนใหม่จะพยายามไม่ดองนิยายน่ะคะวันนี้ก็ไม่มีไรแล้วแล้วเจอกันตอนหน้าบาย~
อันนี้คือตราปีศาจราชาอสรพิษเราคิดเอง
คอมเม้นกันด้วยน้าาา~
ความคิดเห็น