End of love

ลำดับตอนที่ #1 : เมื่อเราพบกัน

  End   of   love       รักครั้งสุดท้ายที่เธอ

ท่ามกลางฝนที่ตกหนัก
" ปิ๊น    ปิ๊นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
" โอ้ย   จะติดอะไรกันนักกันหนา คนจะรีบกับบ้านไปหาเมีย  โว้ย   ปิ๊นๆๆ"
บนท้องถนนที่รถติดกันมาก ในช่วงเลิกงาน และแถมด้วยฝนที่ตกหนักทำให้ยิ่งการจราจรติดจนหน้าปวดหัวเหมือนกับผมที่ต้องนั่งติดแหงกอยู่บนรก Texi   
"เอ้ยไม่รู้จักติดอะไรกันได้ทุกวัน" คนขับพูด
" ครับ " ผมตอไปตามมารยาท
การที่ต้องนั่งอยู่อย่างนี้มันทำให้ผมได้ทบทวนถึงเรื่องราวที่ผ่านไป 
ผมชื่อ   ณวัฒน์   เพื่อนเรียก ณะ ครับ  เป็นเด็กต่างจังหวัดที่เข้ามาเรียนในกรุงเทพ    ตอนนี้อยู่ ปี  4  แล้วครับ  เสารอาทิตย์จะไปหารายได้พิเศษเป็นผู้ช่วยกองถ่ยละคร
เกิดมาก็ตั้งนานแต่ก็ไม่เคยมีแฟน  กับเค้าเลย  ( ฮึๆๆ)  พอคิดที่ไรก็อดขำตัวเองไม่ได้    แต่ผมมีอะไรจะบอก    ผมแอบชอบผู้หญิงคนหนึ่ง  เธอสวยม๊าก มาก    เรียนคณะเดียวกัน    แต่คนอย่างผมมันเป็นผู้ชายขี้อาย  ก็เลยได้แต่มองดูดอกฟ้า   เฮ้อ
"โฮ่ง   โฮ่ง "  หมาเห่าเครื่องบินจริงๆเลยเรา     ผมก็เลยไม่มีแฟนสักที่
โฮ้  น่าสงสาร   +_+ 
"ปิ๊นๆๆ  ปิ๊นๆๆๆๆ"
เสียงแตรรถทำให้ผมตื่นจากภวังค์   เฮ้อ ฝันอีกแล้ว
" พี่ครับไฟเขียวแล้ว  ทำไมยังไม่ไปอีกละ " ผมถาม เพราะสังเกตว่าไฟเขียวแล้ว
" ก็ไม่รู้เหมือนกัน ครับ รถคันหน้ามันไม่ยอมไป"
ผมจึงพยามยามมองออกไป  ก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่ง นั่งอยู่กลางถนน   ท่าทางของเธอดูเหมือนว่าจะลุกไม่ไหว   หรือไม่มีทางที่จะไป  ?  ผมเห้นแล้วก็อดสงสารไม่ได้  น่าเวทนาจริง   ผู้คนต่างก็พากันบีบแตรไล่  แต่เธอก็ไม่ยอมลุกสักที   เพราะอะไร?
ในที่สุดผมจึงตัดสินใจเปิดประตู แล้วรีบวิ่งไปยังที่เธอนั่ง  ผู้อื่นอาจจะมองว่าผมบ้า
แต่ถ้าขืนเธอไม่ลุกไป   ผมก็อดดูองค์หญองกำมะละนะซิ  +_+   ไม่ใครับ  คิดเล่นๆๆนะผมนะมันเป็นพวกสุภาพบุรุษคร้าบ  ชอบช่วยเหลือผู้อื่น
" คุณครับ  คุณครับ  ผมว่าคุณลุกไปก่อนได้ไหม   มันขวางทางคนอื่นเค้า"
" ไม่"  เธอร้องไห้   แล้วเอาแต่สายหน้า  
" ถ้าคุณไม่ลุกผมก็ไม่ลุก " เอากับมันไป เฮ้อ
 เธอมองหน้าผม  แล้วก็ลุกขึ้น  ผมจึงพาเธอไปข้างถนน  จากนั้นคุณลุงแท็กซี่ก็มารับ
" สุภาพบุรุษจริงนะพ่อหนุ่ม "
ผมก็ได้แต่ยิ้ม ผมจะได้ดูองค์หญิงกำมะละแล้ว


โปรดติดตามตอนต่อไป