คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มต้นที่มันส์สุดๆ
1
กรี๊งงงงงงงงงงงงเสียงนาฬิกาปลุกของฉันมันดังขึ้น โครมมมมมมฉันเตะมันล่วงไปแล้ว ฉันมันก็อย่างนี้แหละ วันนี้ก็ไม่รู้จะตื่นเช้าไปทำไม เพราะตอนนี้โรงเรียนของฉันมันยังไม่เปิดอ่ะดิ แล้วม้า กะ ป๊าก็คงจะต้องเอือมระอากับคนสวยอย่างฉันจนกว่าโรงเรียนจะเปิดเลยแหละ
“ไอ้แอนท์ ตื่นเฟ้ย ตื่นได้แล้ว ไอ้น้องเวงนี้ เมิงจาตื่นมั๊ย ถ้าไม่ตื่นกรูจาเตะเมิงเดี๋ยวนี้” พี่ชายฉันเอง ฉันไม่อยากจะเชื่ออ่ะว่าเกิดมาจะต้องมาอยู่ร่วมชายคาเดียวกับมัน มันชอบกวน(ตรีนส์)ฉันเอามากๆเลย ก็คิดดูนะตอนนี้มันเพิ่งจาเที่ยงเอง แล้วดูมันอ้ายเพ่ชั่ว ปลุกฉันแล้วอ่ะ T_T “อารายยยยยยแอนท์ตื่นแล้ววววววววไอ้เฮียไม่หล่อ” ฉันพูดเสียงยานคาง ก็ช่ายอ่ะดิ ใครจะพูดเร็วเป็นเด็กแร็ปฟะ คนพึ่งจาตื่นนอน
ฉันโมโหพี่ชายของฉันเองเอามากๆ จะอะไรอีกหรอ ก็วันนี้คือว่า ป๊ากะม้าไม่อยู่ใช่ป่ะ เขาไปลอนดอนกัน แล้วไอ้เพ่ชายตัวดี มันก็เลยชวนเพื่อนมาจัดปาร์ตี้ที่บ้าน ฉันก็อย่างเซ็งอ่ะ ก็พวกเพื่อนของพี่ชายฉันอ่ะดิ มีแต่ไอ้พวกนักเลงทั้งนั้น ฉันรู้จักเพื่อนพี่ชายของฉันสองคนเองอ่ะ พี่ชายฉันเวลามันอยู่ในโรงเรียนอ่ะนะ เป็นพวกที่ใหญ่มากเลยก็ว่าได้ เพราะไม่มีใครกล้ายุ่งเลย ก็พี่ชายฉันนะอย่างแสบอ่ะ คุมมันสามโรงเรียนเลย (เทคนิคสอง) อยู่นานาชาติดีๆไม่ชอบซะงั้น เลยหาเรื่องกะชาวบ้านไปทั่ว พี่ชายของฉันมันหล่อนะ แต่อย่างเห้เลย อยู่ที่โรงเรียนเขาจะเรียกพี่ชายของฉันว่า ‘เฮียกล้า’ ก็เพราะว่าเฮียฉันใหญ่มากอ่ะดิ แล้วมีแต่คนบอกว่า ฉันอ่ะโหดติดพี่ชายฉันเลย ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน
“ไอ้แอนท์ไปซื้อของมาได้แล้ว เอามาทำกับข้าวกินด่วนๆไอ้น้องรัก” ใครบอกว่าช้านนนนนรักแกกกกกไอ้เพ่เวง “แม่บ้านก็มีนี่หว่า ทำไมต้องใช้เค้าด้วยอ่าาาา” ก็มันจริงอ่ะ บ้านก็ออกจารวยทำไมไม่ใช้คนรับใช้ฟะ “ปล่อยป้าแกไปทำบุญบ้างเหอะ”แล้วแกล่ะมานั่งรอรับใช้พยาธิหรอไอ้เพ่เวง
“เออน่าไอ้แอนท์ เดี๋ยวพี่จะแนะนำคนหล่อๆ ดีๆให้แกเลย”ฉันหูผึ่งคนไหนหว่า เหมือนพี่ชายฉันมองแล้วจะรู้เลยนะก็เลยเล่าเรื่องคนที่สุดฮอต (ของโรงเรียนมัน) ว่าคนเนี๊ยชื่อแชมป์สาวตามจีบแต่มันไม่ชอบ (ไอ้พี่คนนี้ท่าจะบ้า)แล้วพี่คนนี้พี่ชายของฉันก็สนับสนุนเพราะว่าเป็นคนดี เรียนเก่ง และก็ยังสู้เก่งด้วย ก็แน่อ่ะดิฉันไม่ได้อยู่โรงเรียนเดียวกับพี่ฉันหรอก ถึงกำลังจะเข้าไปก็เหอะ เพราว่าตอนนี้ฉันกำลังจะขึ้นม.3 แล้วพี่ของฉันมันก็บอกม้าว่าให้ย้ายฉันเข้าไปอยู่เลย เพราะว่าเวลาขึ้นม.4จะได้มีพื้นฐาน ฉันก็เลยต้องจำใจอยู่ แล้วฉันก็คิดว่าจะต้องหม้อไอ้พี่คนที่ชื่อแชมป์ให้ได้ด้วยหุๆ
แล้วผลสุดท้าย คนสวยก็ต้องซวยอีก
ฉันเดินเข้ามาในห้างแล้วก็เลือกซื้อของที่จะมาทำให้บุคคลที่มีสรรพนามแทนว่าพี่มันสั่งให้ซื้อ ไอ้เวงเอ๊ย เซ็งสะบัด แล้วฉันก็เดินมาเรื่อยๆจน พลักกกก
เหมือนมีคนมาชนฉัน แล้วมันใครฟะ กรูจะด่าให้ผีไม่กล้าเข้าสิงเลย พอฉันมองออกไป ไอ้เวงนี้มันหล่ออ่ะนะ แต่ว่ามันยักคิ้วท้าทายช๊านนนนนนน แกตายยยยยยยย
“ชนคนอื่นหัดขอโทษบ้างดิ โหก็เพราะมีคนอย่างนายชาติถึงไม่เจริญ” ฉันเริ่มฟิวส์ขาด
“โหสาบานดิ๊ว่าเมื่อกี้เอาปากพูด ก็เพราะมีคนอย่างเธอชาติไทยเลยต่ำลง” ไอ้เห้นี่ มันด่าฉันนี่หว่า
“อ้าวอย่าพูดหมาๆอย่างนี้เดะ ก็เพราะนายน่ะแหละ ขอโทษก็หมดเรื่อง” ใช่ฉันอุตส่าห์ยืนให้นายขอโทษนะ นับว่าเป็นบุญ
“แล้วทำไมเธอไม่ขอโทษฉัน ฉันว่าฉันเป็นรุ่นพี่ของเธอนะ” เออ มันท่าทางแก่กว่าฉัน แล้วไงอ่ะ
“ใครเขานับว่าแกเป็นพี่ฉันยะ โถ่เอ๊ย เวรกรรม” ฉันพูดออกไป เพราะฉันไม่รับมันเป็นพี่แน่ๆ
“แล้วถ้าฉันไม่เป็นพี่เธอฉันคงจะเป็นพ่อเธอเลยมั๊ง” ไอ้นี่ เล่นบุพการี ยอมไม่ได้
“อ๊ะไอ้เวง บิ๊กแอสหรอ” ฉันเริ่มรักพ่อขุนรามคำแหง เพราะท่านสามารถประดิษฐ์คำมาให้ฉันด่าได้สะใจจริงๆ
“ใครรักเธอ” ไอ้หล่อมันถามฉัน อะไรของมัน งงๆอ่ะ
“อะไรของนาย ฉันไม่เคยพูดนะว่ารักนายอ่ะ” แล้วไอ้นั้นก็มองน่ากวนๆ
“อ๊าว บิ๊กแอส เกิดมาแค่รักกันไง” ถุยยยยย เมิงคิดได้แค่นี้หรอฟะ ไอ้ฟราย
“บุพการีนายดิ เล่นของสูงเฟ้ย ไอ้นี่ ‘โง่ดักดาน’ ” เป็นไงคำด่าที่ฉันพึ่งคิดเมื่อกี้นี้เองอ่ะ
“ไอ้เด็กบ้าเอ๊ยยยยยยย” ดูท่าทางว่ามันจะโมโหฉันแต่สายไปแล้วย่ะ ตอนนี้ฉันอ่ะนะเดินออกมาแล้ว แล้วก็ซื้อของเสร็จแล้วด้วยยยยย กลับบ้านดีกว่า
พอฉันกลับมาถึงบ้านก็ไปเรียก พี่น้อม แล้วก็ป้าหวายมาทำกับข้าว ส่วนฉันน่ะหรอไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมเข้างานไง ฉันก็เลยรีบอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า วันนี้ฉันอาจจะดูน่ารักเป็นพิเศษ เพราะว่าฉันแต่งหน้าแล้ว และตอนนี้ฉันก็กำลังจะลงมาข้างล่าง เจอเพื่อนของพี่ชายฉันเต็มไปหมด พี่ไอซ์บอกว่าจะมาประมาณสามสิบคนได้อ่ะ ฉันล่ะเบื่อจริงๆเลย แต่ว่าเพื่อนฉันก็มาอ่ะเหอๆ มากันพอๆกับเพื่อนพี่ไอซ์อ่ะ แล้วเมื่อทุกคนมาถึงฉันก็พบกับพี่ครีม แฟนของพี่ชายฉันเองอ่ะ น่ารักจัง วันนี้แต่มีแต่คนชมฉันทั้งงานเลย แล้วตอนนี้ทุกคนก็มารวมกันที่งานแล้ว แล้วเราทุกคนก็นั่งกินอาหารอย่างอร่อยมากๆ
“ไอ้แพรเดี๋ยวข้ามานะเฟ้ย ไปตักวายน์ก่อน ” ฉันก็เป็นอย่างนี้แหละ กินได้เพราะพี่ชายสั่งสอน
“เร็วๆนะเฟ้ยไอ้มด” ทำไมต้องเรียกว่ามดด้วย แอนท์อ่ะชื่อเล่นฉันย่ะ
“เออๆ เด๋วกรูมา” ตอนนี้ฉันกำลังเริ่มเมาเลย
พอฉันกินเข้าไปก็เมาแล้ว ตอนนี้ทุกคนไม่ต่างจากฉันเลย ก็ไม่ได้กินแค่วายน์อ่ะดิ เหล้าด้วย แต่วันนี้ก็สนุกอ่ะ บางคนเมาแล้วก็หลับ แต่ฉันก็เมาไม่มากหรอก แค่เดินเซๆ แล้วก็ชนกับใครคนหนึ่ง สงสัยจะเป็นเพื่อนของพี่ชายฉันอ่ะ
“เฮ๊ยยัยปากร้ายเมื่อกลางวันนี่หว่า” ฉันมองหน้าคนพูดแล้วก็เริ่มสร่างเมาแล้ว
“อ้าวไอ้นี่ แกยังตามรังควานฉันอีกหรอ ” ฉันหันไปด่ากับมัน เอาดิ แอนท์สู้ๆ
“โหแล้วเธอรู้มั๊ยฉันเป็นใคร” อ้าวไอ้เวงนี่
“ฉันไม่ใช่พระพุทธเจ้านะเฟ้ย จะได้ตรัสรู้ได้ด้วยตัวเอง แล้วแกยังไม่รู้ฉันจะรู้ได้ไงฟะ” เหอๆฉันเป็นต่อ
“โหยัยนี่ ฉันเป็นเพื่อนสนิทกับเจ้าของบ้านพร้อมที่จะโยนเธอออกไปได้ทุกเมื่อ” หนอยยยยย
“แต่ฉันเป็นเจ้าของบ้าน ฉันสามรถเตะนายให้ออกไปจากบ้านของฉันได้ตอนนี้เหมือนกัน” ไอ้นั่นอึ้งสนิทแล้วก็มองหน้าฉัน
“อย่าบอกนะว่าเธอคือน้องแอนท์น้องของไอ้เวงไอซ์” กรูเป็นลูกมันล่ะมั๊ง
“เออ ฉันเป็นน้องสาวพี่ไอซ์” เราสองคนทะเลาะกันดังมากเท่าไหร่ก็ไม่รู้นะ แต่ว่าตอนนี้คือมีคนมุงดูเราเยอะมาก
แล้วนรกก็ส่งมัจจุราชมาห้ามทัพ
“พอได้แล้ว ไอ้แอนท์ ไอ้แชมป์” พี่ชายสุดหล่อของฉันปรากฏตัวขึ้น ^_”
“พี่ไอซ์/ไอ้กล้า” OoO
ความคิดเห็น