คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Queen ปะทะ King
“ลัลลา ~ ก๊าบ ก๊าบ ก๊าบ เป็ดอาบน้ำในคลอง..”
ควีน กำลังสนุกสนานกับการอาบน้ำ เธอแช่ตัวลงในอ่างขนาดใหญ่ และร้องเพลงอย่างมีความสุข
“ปี๊ป ปี๊ป”
“ฮิฮิ น่ารักจังเป็ดน้อย ^^”
เธอบีบตุ๊กตายางรูปเป็ดน้อย ที่ลอยอยู่ในอ่าง 5-6 ตัว อย่างสนุกสนาน
“ว๊ากกก!! บุ๋ง!!~”
“( O_O!)”
ทันใดนั้นก็มีอุกกะบาตตกลงมาในอ่างของเธอ ควีนตกใจกับสิ่งที่ตกลงมาจากเพดานห้องน้ำ เธอเห็นร่างของคนคนหนึ่ง จมอยู่ในอ่าง
“ซ่าส์~!”
เด็กหนุ่มคนหนึ่งโผล่หัวขึ้นมาเหนือน้ำ หัวของเขามีเป็ดตัวหนึ่งติดขึ้นมาด้วย
“กรี๊ดดดด >O< ตาบ้าลามก นายลงมาในอ่างนี้ได้ไงฮะ?”
ควีนโมโหและตกใจมาก เธอคว้าผ้าเช็ดตัวจากริมอ่าง และรีบกระโดดออกมาจากอ่างนั้น
“เอ่ออ.. คือฉัน”
“หยุด! นายไม่ต้องมาพูดเลย นายก็คือไอพวกโรคจิต ที่มาแอบดูชาวบ้านอาบน้ำงั้นเรอะ ฮึ! ฉันจะเรียกตำรวจมาจับนาย”
“คือ..”
ชายคนนั้นลุกขึ้นมาจากอ่าง ด้วยสภาพเปลือยกายท่อนบน
“กรี๊ดดด!! อย่าเข้ามานะ หยุดตรงนั้นแหละ เสื้อผ้าก็ไม่ใส่ เอาไปคลุมตัวนายก่อนไป๊ >.<”
เขายังไม่ทันจะพูด ควีนก็กรี๊ดลั่นพร้อมกับเอามือปิดตา และโยนผ้าจากตัวเธอไปให้เขา
“ว๊ายยย! ตายละแล้วฉันจะเอาอะไรนุ่งละเนี่ยะ”
“( OoO!)” เด็กหนุ่มถึงกับตาค้าง ตะลึงในสิ่งที่อยุ่ตรงหน้า
ควีนตกใจมาก ในสภาพที่ตัวเองเปลือยกายซะเอง เธอรีบเอามือปิดหน้าอกและนั่งคุกเข่าลง ในสถาณการณ์นี้เธอคงหน้าอายมากที่แก้ผ้าต่อหน้าผู้ชายที่เป็นใครมาจากไหนไม่รู้
“ปิดตาเดี๋ยวนี้นะ ฮือๆ เอาผ้าฉันคืนมานะ TT^TT”
เธอยื่นมือมาข้างหนึ่งเพื่อขอผ้าจากเขา
“ฉันมองเธอไม่เห็น แล้วจะส่งผ้านี่ให้เธอยังไงล่ะ?”
เขาทำตามคำสั่งของเธอโดยอัตโนมัติ โดยเอามืดปิดตาไว้ทั้งสองข้างไว้ โดยผ้าขนหนูพาดที่บ่าเขาอยู่
“เอ่ออ.. งั้นนายปิดไว้หยั่งนั้นแหละ ห้ามลืมตานะ”
ควีน เห็นท่าทางซื่อๆของเขา เธอจึงลดความกลัวลงหน่อย เธอลุกขึ้นมาอย่าง อย่างเกร็งๆ และเดินเข้าไปดึงผ้าขนหนูออกจากบ่าเขาอย่างรวดเร็ว
“ให้ฉันลืมตาได้รึยัง?”
“อืม”
เธอนุ่งผ้าอะไรเรียบร้อยแล้ว เดินออกมาจากห้องน้ำ ยังไม่ทันจะถามอะไรเธอก็ได้ยินเสียงดังออกมาจากนอกห้อง
“ลูกควีน กรี๊ดอะไรหรอลูก แล้วนี่ใครเข้าไปในห้องหนูรึเปล่า?” แม่เธอตะโกนดังขึ้นมาจากชั้นล่าง
“เอ่อ ไม่มีอะไรค่ะ ควีนแค่ตกใจแมลงสาบน่ะ” เธอตอบกลับ
“ไม่มีอะไรแน่นะ? แม่เห็นคนเค้ามุงดูห้องของลูกอยู่น่ะ เห็นเค้าบอกมีคนโหนสายไฟเข้าห้องลูกนะ”
ควีนถึงกับชงัก และรีบวิ่งไปทางหน้าต่าง เธอชะโงกหน้าออกมา เห็นผู้คนกำลังจับจ้องห้องของเธออยู่
“พวกน้าๆ ป้าๆ คะ ไม่มีอะไรเข้ามาในห้องควีนหรอกค่ะ” เธอตะโกนลงไปข้างล่าง
“แม่คะ ไม่มีอะไรจริงๆค่ะ” และเธอก็ตะโกนตอบแม่ของเธอ
ผู้คนค่อยๆแยกย้ายกันเข้าบ้าน เธอหันหลังกลับจากหน้าต่าง และมองตรงไปยังหน้าผู้ต้องหา เธอเตรียมที่จะสอบสวนเขาอย่างเต็มที่
“นี่นาย อยู่ตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวฉันไปแต่งตัวก่อน”
“อืม ได้”
เธอเข้าไปในห้องน้ำ และเธอออกมาด้วยชุดนอนสีชมพูลายหมี พร้อมกับผ้าขนหนูที่ชโลมผมที่เปียกหมาดๆ
“(o ^ ^ o)” เขามองชุดเธอแล้วอมยิ้ม
“ยิ้มไรฮะ!” ควีนก้มลงมาตัวเอง แล้วถามออกไป
“เธอน่ารักดี ^^”
“.........” เธอถึงกับอาย และไม่ตอบ สะบัดตูดไปนั่งที่เตียง
“เอาล่ะ เริ่มคำถามแรก นายมาจากไหน?”
เธอนั่งลงบนเตียง และยิงคำถามแรกใส่เขา
“ป่าอิซิดคอส”
“O_O?”
ควีนงงมากกับคำตอบ
“นายอย่ามาเล่นตลกกับฉันนะ งั้นนายตกลงมาในอ่างอาบน้ำฉันได้ไง? เล่ามาให้ละเอียดซิ”
“คือ เพื่อนฉันโดนคนจับออกมาจากป่า ฉันเลยวิ่งตามรถออกมา และก็หารถไม่เจอ เลยหลงทางมาได้ครึ่งวันแล้ว ฉันเห็นเส้นๆนี่มันเหมือนเถาวัลย์ที่บ้านฉัน ฉันเลยโหนมันมาเรื่อยๆ จนเห็นหน้าต่างบ้านเธอเปิดอยู่ เผอิญมันเบรคไม่ทัน เลยพุ่งเข้ามา ไม่รู้ว่ามันจะลงอ่างง่ะ”
“ฮะ? นายพูดเหมือนนายเป็นคนป่าหยั่งนั้นแหละ ฮ่าๆๆ”
ควีนยังคง งงและขำกับคำตอบ
“แล้วไอ่เส้นที่นายโหนมานี่อยู่ไหน”
“ก็นั่นไง”
เขาชี้ออกไปที่หน้าต่าง
“ฮะ!! สายไฟนี่นะ”
เธอชักจะเริ่มแปลกใจ ไม่แน่เด็กหนุ่มคนนี้อาจจะมาจากป่าที่ว่าก็ได้ เธอเลยนึกถึงเรื่องทาร์ซาน ที่พระเอกเข้ามาในเมือง
“อืม ใช่ ฉันไม่รู้ว่ามันชื่อสายไฟ”
“แล้วเพื่อนที่นายว่าคือใคร”
“เฟดดี้ กะ ลัคกี้” เขาตอบอย่างมาดมั่น
“เขาเป็นใครน่ะ?” เธอสงสัย
“ช้าง!”
“ฮะ! ช้างหรอ!?”
“ช่ายยย” เขาตอบอย่างยืดยาว
“จริงๆแล้ว นายคือคนป่างั้นหรอ?”
“ถูก”
“(O_O)”
เธออึ้งไปชั่วขณะ เธอไม่อยากจะเชื่อว่าเขาเป็นคนป่า เพราะคนป่าในการ์ตูนที่เธอเห็น ตัวจะดำๆ แต่เขาตรงกันข้ามหมดทุกอย่าง ผิวเขาขาว มีผมสีน้ำตาลที่ยุ่งเหยิงเหมือนไม่ได้หวีมาเป็นปี ท่อนบนเปลือย ท่อนล่างนุ่งผ้าหรือกางเกงอะไรซักอย่าง ถ้าหากเขาแต่งตัวดีๆแล้ว เขาจะเพอร์เฟ็คสุดๆ
“นายรออยู่นี่แป็ปนึงนะ”
ควีนวิ่งออกจากห้อง และตรงไปยังห้องพ่อของเธอ เธอหยิบชุดของพ่อมา 3-4 ตัว โชคดีที่พ่อเธอยังไปทำงานอยู่ต่างจังหวัด
“อะ นี่ใส่ซะ”
“ใส่ยังไง?” เขาหยิบเสื้อขึ้นมา และถามอย่างงุนงง
“ฮึ่มม!! อย่าบอกนะ ว่าฉันต้องใส่ให้นาย”
“คงใช่ เพราะฉันไม่เคยใส่พวกนี้”
ควีนคว้าเสื้อและกางเกง อย่างไม่พอใจ เธอหน้าบูดและเดินเข้าไปหาเขา
“ดูซะ แล้ววันหลังก็หัดใส่เอง นั่งลงยกแขนขึ้นซิ”
เธอสั่งให้เขานั่ง และจัดแจงสวมเสื้อให้เรียบร้อย
“ท่อนล่าง นายก็ถอดผ้าที่นายนุ่งออกซะ แล้วจัดการใส่นะ เดี๋ยวฉันมา”
เธอโยนกางเกงไว้ข้างเตียง และออกไปจากห้อง เธอคงไม่ยืนดูผู้ชายแก้ผ้าเปลี่ยนชุดหรอกนะ
“แอ๊ดดดด~” ซักพักเธอก็เดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับโจ๊กอุ่นๆ แต่เธอก็ตกใจนิดๆและอดขำไม่ได้กับสิ่งที่เธอเห็นไม่ได้
“ฮ่าๆๆ นายใส่ผิดด้านแล้วแหละ อ่ะนี่โจ๊ก ท่าทางนายคงหิว ฉันเลยอุ่นมาให้” ควีนขำที่เห็นเขาใส่กางเกงกลับด้าน เธอวางโจ๊กอุ่นๆ ไว้ที่โต๊ะ
“แล้วใส่ยังไงให้ถูกหรอ” เขานั่งที่โซฟา ทำหน้าบ้องแบ๊ว
“ก็ใส่เหมือนเมื่อกี้แหละ แต่นายก็กลับเอาหลังมาอยู่หน้าเท่านั้นเอง”
“หรอ อืม”
เขารีบถอดกางเกงออกมาต่อหน้าควีน ควีนยังคงตกใจมากและหันหลังปิดตาอย่างรวดเร็ว
“อ๊าย! จะถอดก็ไม่บอกนะ ตกใจหมด ฉันยังไม่อยากตากุ้งยิงนะ”
“หมับ!”
“อุ๊ย!”
สักพักเธอถึงกับสะดุ้ง เมื่อมีมือมากอดจากด้านหลังเธอ
“ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างนะ” เขากระซิบข้างๆหูและกอดเธออย่างแนบแน่น
“นี่ปล่อยฉันนนะ จะบ้าหรอไงมากอดสุ่มสี่สุ่มห้า แค่พูดขอบใจแค่นี้ก็พอแล้ว” ควีนถึงกับหน้าแดง และรีบสะบัดมือออกมาจากอ้อมกอด
“อ้าว ฉันไม่รู้หนิ อยู่ในป่า ฉันอยากแสดงความรักกับใคร ก็กอดไม่เห็นจะมีใครว่าเลย” เขาตอบด้วยความสงสัย
“ฮะ! ความรักงั้นหรอ” ควีนคงอึ้ง ที่จู่ๆเขามารักเธอเข้า
“ใช่ ฉันรักทุกคนที่ดีต่อฉัน” เขานั่งลงกินโจ๊กอย่างเอร็ดอร่อย
“หรอ ในป่าเค้าแสดงความรักกันอย่างนี้นี่เอง โอเคๆ ฉันเข้าใจแล้ว” เธอโล่งอกกับคำตอบ
“ว่าแต่ นายชื่ออะไรหรอ” ควีนนั่งลงข้างๆเขา ดูเธอคงขะเริ่มไว้ใจเขาแล้ว
“เอ.. ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าฉันชื่ออะไร ฉันจำไม่ได้” เขานึกไม่ออก และพยายามคิดอยู่นาน
“โอเคๆ นายไม่ต้องคิดแล้ว เอางี้มั้ยฉันจะตั้งชื่อใหม่ให้นายเอง” เธอยื่นข้อเสนอ
“เอาสิ ^___^” เขายิ้มแล้วตอบตกลง
“อืมมม.. ควีน ก็ต้องคู่กับ คิงส์ งั้นเอาคิงส์ดีมั้ย” เธอถาม
“เอาสิ” เขารีบตอบ
“เฮ้ยๆ ไม่ได้สิ เราไม่ได้คู่กัน ชื่อ คีม เป็นไง” ควีนแย้ง และเสนอชื่อใหม่
“ไม่เอาๆ ชื่ออื่นจำยาก ฉันจะชื่อคิงส์ ฉันอยากคู่กับเธอ” ดูท่าทางเขาจะชอบชื่อนี้ หรือว่าเขาอาจจะชอบเธอเข้าแล้ว
“.........” ควีนถึงกับอายมาก คำตอบของเขาทำให้เธอเริ่มหวั่น หน้าเธอแดงกล่ำ และไม่รู้จะตอบอะไร
“เอาล่ะ ช่างเหอะ นายชื่อคิงส์ไปก็ได้” เธอตัดบท
“แล้วเธอล่ะ ชื่ออะไร?” คิงส์ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆควีนแล้วถาม
“ชะ..ชื่อ ควีน” ควีนตกใจกับหน้าที่เข้ามาใกล้ๆ เธอตอบไปอย่างตะกุกตะกัก
“ชื่อเพราะจัง” เขาถอยหน้าออกและกินโจ๊กต่อ
“แล้วจะเอายังไงล่ะ นี่ก็ดึกมาแล้ว นายจะกลับบ้านยังไง?”
“ไม่รู้สิ ฉันก็จำทางกลับไม่ได้ ท่าทางต้องขอนอนบ้านเธอซักคืนสองคืนจะได้มั้ย?”
“ฮะ! ไม่ได้นะ!! O.O” ควีนรีบปฏิเสธออกไป
“ใจดำจัง!!” คิงส์ตอบ และวางช้อนลงเสียงดัง เขาก้มหน้าและเริ้มรู้สึกเศร้ามาก
แล้วหยั่งงี้ จะให้สาวควีนเราแก้สถานการณ์ยังไงล่ะ ? จะตกลง หรือ ไม่ตกลง มีผู้ชายมาขอนอนค้างที่บ้าน โปรดติดตาม ภาคหน้า..
ความคิดเห็น