ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    กลอนสอนใคร?

    ลำดับตอนที่ #1 : บทกลอนสอนใคร?ตอนที่1

    • อัปเดตล่าสุด 22 ต.ค. 49


    โคลงสี่สุภาพ  ตอนที่ 1

                    มัชฌิมยามเริ่มขึ้น                   เพลา

    ตัวพี่เปลี่ยวเอกา                                      ร่ำร้อง

    เฝ้ามองดุกานดา                                      เจ้าอยู่    ไหนเอย

    แสงสุริยนส่องพร้อง                               มิได้เห็นนาง

                                   

                    เห็นแสงจันทร์สว่างจ้า           สุกใส

    ดูสิมองข้ามไป                                        ใช่หรือ

    มิเห็นพร่างสรวงใส                                ดาวสว่าง สดแล

    ดูสิมองข้ามปรือ                                      นี่หรือคนเรา

                    จงอย่ามองข้ามชี-                    วิตคน

    ชีวิตล้วนปะปน                                       ดีชั่ว

    แม่นแม้นดุใจคน                                    มองลึก หน่อยนา

    บ้างน้ำใจอย่างฟ้ารั่ว                                บ้างชั่วเกินกิน

     

              อีกทั้งเรื่องช่วยเหลือ               เกื้อกูล

    ความดีช่วยเพิ่มพูน                                 ได้รู้

    ความเก่งจักอาดูร                                     ประจักษ์

    มีแต่คนขับสู้                                           ไม่ทิ้งซึ่งกัน

     

                    นาฬิกาช่วยบ่งบอก                  เวลา

    ทุกชิวิตพึ่งพา                                           สิ่งนี้

    ประโยชน์ยากพรรณนา                          ล้นร่าย

    กาลไม่หยุดสุดลี้                                      คิดไป่ให้ทัน

     

                    เจ้าจงแข่งกับเวลา                   ให้ทัน

    จงอย่าปล่อยให้มัน                                 หลุดไป

    จงอย่าปล่อยเวลาพลัน                            ล้มเลิก

    ปวงกิจอย่าขาดได้                                   จ่งเร่งทำทัน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×