สาวจอมจุ้นวุ่นรักหนุ่มข้างบ้าน

ลำดับตอนที่ #1 : การพบกันของฉันกับนาย

"ไวโอเล็ตๆ"
"ค้าอาจารย์ค่ะหนูจะไม่ล้ออาจารย์ล฿กหยีว่าอ.ลูกเหม็นอีกแล้วค่ะ"
"เธอว่าไงนะ"
"อ้าวอาจารย์ไม่ได้ยินหรอค่ะ"
"เธอว่าไงนะ"
"เวรมาหาแกแวว่ะไว"เพลินสะกิด
"เออ กำ กำ"
*************
"ทำไมไม่บอกกันว่ะไอ้เพลิน"
"555555"
"หยุดขำนะเครียด"
"โอ้ยขำขำ"
"ขำบ้าไรเล่าเมื่อยนะโว้ยต้องมายืดคาบไอ้ไม้บรรทัดหนักอันนั้นนะบอกตามตรงทุกชั่วโมงก็ไม่ไหวนะ"
"โอ้ยมันเป็นเรื่องธรรมดา"
"แกคนเดียวดิ"
"หนุกหนาน"
"นิแกจะหยุดทับถมฉันหรือยัง"
"แบ่ร์"
"ไอ้เพลิน ย้าก" ไววิ่งไล่ขับเพลินตรงระเบียงชั้นนั้นซึ่งทุกคนในชั้นนั้นก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติที่สุด
"ไอ้ไวไปไหนว่ะ" มัดหมี่ทัก
"ก็เหมือนเดิมนะสิหมี่ถามโง่ๆ" กีต้าร์ตอบ
"เออ ธรรมดา" ขิมพูดเสริม
"เสร็จหรือยัง" ไวหันมาถามด้วยสีหน้าที่หน้ากลัวและอำมหิต
"เออ...เชิญ" ทั้ง 3 คนพูดพร้อมกัน
เพลินวิ่งอย่างรวดเร็วมากเธอวิ่งลงจากตึกไวก็ไม่ละความพยายามวิ่งตามไป
"ไวช่วยไหมค่ะอ.ยาหยี"
"ไม่หรอกเธอนี่ก็เด็กดีนะ"
"ค่ะ" ไวเดินออกมาอย่างรวดเร็วพร้อมมองหาเพลิน
"ดีแล้วที่ไม่ใช้"
"ยัยเพลิน" ไวตะโกน
"ไวหาเพลินหรอ"
"เออเอินเห็นไหม"
"เห็น ห้องชมรมฉันไง"
"ขอบใจ" ไวรีบวิ่งตรงไปที่ชมรมเต้นรำทันทีเธอเห็นเพลินกำลังวิ่งหนีอยู่เธอพยายามเรียกแต่เพลินก็ไม่ได้ยินเพราะเสียงดนตรีกลบ ทันทีที่ไวกำลังจะวิ่งไปหาเพลินกลับมามีจากไหนไม่รู้มาคว้าเธอเข้าไปเต้นรำด้วย
"ว้าย" ไวร้องด้วยความตกใจ
"ไม่เคยเต้นรำหรอ" หนุ่มคนที่กระฉากไวถาม
"ก็เออนะสิ" ไวค่อยๆเงยหน้ามาตามเสียงอันอ่อนโยนนั้น
"ว่าไงนะคับมันดังผมไม่ได้ยิน"
"คือว่าฉันเพิ่งหัดเต้นนะค่ะ" ไวยิ้มอย่างเคลิ้มเคลิม
"ยัยไว" สิ้นเสียงเพลินไวก็ออกมาจากห้องชมรมนั้นแล้ว
"ยัยบ้าปล่อยสิ"
"ทำไมอ่ะไว"
"ฉันจะเต้นรำ"
"แต่แกไม่เคย..."
"ฉันอยากเต้นนะ"
"ไหนบอกจะแก้แค้นไง"
"บอกตอนไหน"
."ทุกวันเวลานี้"
"แต่วันนี้ไม่งดโว้ย"
"เดี๋ยว"
"เดี๋ยวไร"
"นายคนนั้นใช่ไหมที่เธอจะไปหานะ"
"โอ้ยใช่เลย"
"เออ หล่อจัง"
"นิๆเขามาใกล้ฉันยัง"
"ใกล้"
"หรอ... โอ้ยหน้ามืดจะเป็นลมไม่รู้จะเริ่มยังไงเป็นลมซะเลยดีกว่านะค่ะช่วยมาดูหน่อย" ไวแกล้งล้มลงไปหวังจะให้หนุ่มคนนั้นมาช่วยแต่กลับมีตาสียายสาที่ไหนไม่รู้มามุงดูเธอใหญ่เลย
"นิทำบ้าไรเล่า" เพลินถามเบาๆ"
"เรียกร้องความสนใจ"
"งั้นฉันจัดการเอง"
"นี่นายคนนั้น" เขาค่อยๆหันมาอย่างงงงงง
"นายนั้นละ"
"มาดูคนเป็นลมดิ สนุกนา"
"กำ เพื่อนฉัน"
"เร็วดิ"
"โอ้ยเวรไหมเนี้ย"
"นายคนนั้น มานี่" เพลินตะโกน
"นายคนนั้น มานี่ นายคนนั้น.มานี่"ตาสียายสาข้างๆร่วมตะโกนด้วย
"กำฉันเพื่อนก็นะ"
"ก็ได้คับ"
"สำเร็จ..........เย้" กองเชียร์ร่วมส่งเสียง
ไวรู้สึกว่าจิตใจตุ้มต่อมเต้นรั่วใหญ่เธอตื่นเต้นมาก
"มาแล้วๆ"เพลินกระซิบ