คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ปี 2065
สวัสีเ้าวันที่ 25550 ในีวิผม ปีนี้็ย่าเ้าอายุ 70 ปีแล้วิวัรประำวันอัวผมนั้น็ไม่มีอะไรมาอยู่แบบนราทั่วไปามยุนี้
"เมี้ยววว" แมวเปอร์เียสีาวาสอสี ร้อ้อนรับในยามเ้า
"ื่นพร้อมันทุวันเลยน่ะ"ัวผมล่าวพร้อมับเหลือบมอนาฬิาที่แวนอยู่บนผนัห้อ
"06:15 เวลาเิมเลยแฮะ"ผมพูพร้อมับลุออาเียอย่า้าๆ
ผมเินออไปพร้อมับเทอาหารแมวราาแพใส่ในถา และ ัอึใส่ในัโรั่เ่นทุวันหลัานั้น็เินลไปั้นล่าโยับราวบันไอย่า้าๆ
บ่นพึมพัมไประหว่าทา แ่บ้าล่ะ ไ้อไม่่อยีบ้าล่ะ อย่าว่าละน้า อนหนุ่มๆไม่่อยออำลัายว่าะถึ็ใ้เวลาไปเือบ 5 นาที
เมื่อเินถึ็หยิบผ้าลุมอาบน้ำ พร้อมับแท๊บเล็อันโปรนั่เ้าอี้ไม้โยเยู่าวสาร
"ื่นไวเหมือนเิมเลยนะ่ะ ันยัเรียมอาหารเ้าไม่เสร็เลย"ุวิล่าว
"ไม่เป็นไร เี๋ยวผม่อยไปิน็ไ้ละ็่วยหยิบบุหรี่ให้หน่อย"ผมพูโยไม่หันไปมอ รู้สึเสียมารยาทนิหน่อย แ่่าเถอะ
ุวิเป็นแม่บ้านที่ลูายผม้ามาูแลลอ 24 ั่วโมแ่ผมให้เ้ามาเรียมอาหารับทำวามสะอา็พอ ็พอเ้าในะใระอยาอยู่ับนแ่ลอ24ั่วโม
"ไ้่ะ" เธอล่าวสั้นๆ พร้อมับหยิบบุหรี่ LM แัวเล็
ุิสินะว่านแ่อะไรยัสูบบุหรี่้อรัษาสุภาพสิแ่ถ้าุลอเป็นผมุะรู้ว่าบุหรี่นี่แหละือเพื่อนที่ีที่สุ..
"ุบี่ะ วันนีุ้ทอมะเ้ามาอนบ่ายๆนะะ ะให้เรียมอะไรไว้ไหม"ุวิล่าว
"วันนี้วันเสาร์แล้วหรือ ไม่เป็นไรเี๋ยวผมว่าะออไป้านอับทอมหน่อย"ผมล่าว
ทอมหรือทอมมี่ หนุ่มหน้าาีสู-าว ลูบุธรรมผมเมื่อ30ว่าปีที่แล้วล่ะนะ ผมให้เาเท่าที่ายหม้ายะให้เาไ้แล้วแหละ และเา็ทำไ้ีเลยที่เียว
ทอมเป็นนยัน มุ่มั่น ประหยั อทน หรือรบทุอย่า าแ่โอาส ผม็แ่มอบให้แ่นั้นเอ ที่เหลือือสิ่ที่เาสร้าึ้นเอทั้นั้น
ทอมเป็นเ้าอธุริเรื่อใ้ไฟฟ้า และ ส่ออแปรรูปเษร เาูแลผมีเลยแหละ
ิ๊่อๆ ริ่บ้านผมั พร้อมับเสียเรื่อยน์ออยู่หน้าบ้าน ถ้าเป็นเมื่อ 40 ปี่อนรถยน์ทีุ่้นหน้าะมีล้อใ่ไหมล่ะ แ่สมัยนี้เาไม่มีละนะูแทยะเป็นอาาศยานแล้ว
๊อๆ เสียเาะประู
"พ่อ ผมเ้าไปละนะ"ทอมล่าว้วยน้ำเสียนุ่มนวล
"เ้ามาสิ ทอม"ผมล่าวพร้อม่อยๆลุไปทัทาย
"สวัสี่ะ พ่อ"ภรรยาอทอมพูพร้อมยมือไหว้
"สวัสี เอม"ผมล่าวพร้อมรับไหว้
เอมเป็นผู้หิสวย ผมยาวลอน ริๆแล้วผมเธอสีอะไรนะ แ่วันนี้สีน้ำาลบลอนแฮะ ผู้ัารโรพยาบาลระับอาวุโส วาัวี มีมารยาทถือว่าเหมาะสมล่ะนะ
"เบน ไม่มาหรือ"ผมถามพร้อมับำเลือาไปหาเอม
"วันนี้เบนิวเ้าสอบมหาลัย่ะ ไว้ราวหน้านะะุพ่อ"เอมล่าวพร้อมับยิ้มแหยๆ
"อืม..."
.
.
dead air เลยแฮะ ผมพูอะไรไม่ีรึเปล่านแ่ิถึหลานไม่เห็นผิรไหน
"ุพ่อ ทานอะไรหรือยัรับ"ทอมพูึ้นมา้วยน้ำเสียระือรือล้น
"ำลัะทานนี่แหละ ุวิบอว่าแะมาบ่ายๆ ุวิเลยเรียมไว้ให้"ผมล่าว
"อ่อ พอีผมเลียานที่บริษัท่อนนะ ผมเลยว่าะมารับพ่อไปเที่ยวในเมือะหน่อย"ทอมล่าวพร้อมทำท่าทำทา
"ั้นอทานาแฟ อาบน้ำ่อนละัน แ็นั่ามสบายนะ" ผมล่าวพร้อมับเินไปเรียมัวอาบน้ำ
"รับ เี๋ยวผมรอ"ทอมล่าวพร้อมับนั่บนเ้าอี้ไม้อายุ 80 ปี
15 นาทีในารอาบน้ำ ห้อน้ำที่ทอมทำให้สำหรับนแ่ ็สะวีละน่ะ แ่ยืนเยๆถ้าเป็นสมัยแ่่อนนแ่อาบน้ำะนานน่าู ผมิในใ
ผมเินออมาพร้อมับสูทสีเทาเ้มัวเิม "ไปันเถอะทอม ทิ้้อวามบอุวิ้วย เี๋ยวันลับมาทาน็ไ้" ผมล่าวพลาหยิบบุหรี่ โทรศัพท์ ใส่ระเป๋า
"พ่อยัสูบบุหรี่ อีเหรอ"ทอมล่าวพร้อมสีหน้าสสัย
"ันไม่เลิหรอน่า" ผมล่าวพร้อมับเินุบุหรี่เินไปหน้าบ้าน
"ั้นผมอ้วยละัน"ทอมล่าวพร้อมยื่นมือมา
"ทอมมม!!!!"เสียเอมัึ้น แ่ผมไม่หันไปหรอนะ
"นานๆทีน่า" ทอมล่าวพลาหันไปอบ
"ำพูิปาแริๆนะ" ผมล่าว
"ยัั้นแหละพ่อ ฮ่าๆๆ"ทอมหันมาพร้อมับรอยยิ้ม
ารเินทาไปในเมือใ้เวลาแ่ 15 นาที
เรื่อัรมโหฬารผุึ้นเ็มเมือไปหม ทุอย่าแทบะเป็นเทโนโลยีไปหมแล้ว
"ถ้าพ่อสนใผมื้อนโแถวนี้ไว้ให้็ไ้นะ" ทอมล่าวพร้อมหันมายิ้ม
"แ็รู้ันไม่อบ" ผมพูพร้อมับเบือนหน้าหนี
"ฮ่าๆๆ นึไว้แล้วเียว" ทอมล่าวพลาอรถไว้
อย่าว่าละนะ นแ่็้อยึิในสิ่เิมๆเป็นธรรมา ารเปลี่ยนแปลมันเปลี่ยนไปามยุสมัย ามมันไปหม็ไม่ไหว
ทอมเินนำพร้อมับัวนผมุยไปลอทั้ทา ส่วนเอมไ้แ่เิน้าๆพร้อมับอือ ออ ามประสา เธอเป็นนพูน้อยน่ะ
เราเินนมาถึร้านอาหารี่ปุ่นร้านเิม
"ร้านเิมมั้ยพ่อ"ทอมหยุหน้าร้าน
"แล้วแ่แเลย"ผมล่าว
"เอม ว่าไ"ทอมถาม้วยนัยาเบิโพล
"ร้านนี้็ี่ะ" เอมล่าวอย่าเรียบ่าย
เราเินเ้าไปในร้าน นั่โ๊ะในสุในห้อปิ แหแหละ ทอมเป็นที่รู้ัอเมือนี้นี่นา ผมละรู้สึแปลๆเวลานมาปิบัิับผมพิเศษว่านอื่น
"ุทอม เยมาร้านแล้วใ่ไหมรับ"พนัานถาม
"ผมเยมาแล้ว อบุรับ"ทอมล่าวพลาเปิอสั่อาหาร
"ถ้า้อารอะไรพิเศษปุ่ม้าๆโ๊ะไ้เลยนะรับ"พนัานล่าวพลาี้ไปหัวโ๊ะที่มีปุ่มสีน้ำเินอยู่
ทอม ผหัว และ พนัาน็เินออไป
เรารับประทานอาหารันุยันไป ผมไม่ไ้รู้สึอะไรแบบนี้็นานละนะ เพราะทอมมาหาผมแ่เือนละรั้สอรั้ ผม็เ้าใล่ะนะ แ่เ้ามา็ีใแล้ว
หลัรับประทานอาหารเสร็ ทอมยื่นล่ออวัสีแเล็ๆ มาวาบนหน้าผม
"สุสัน์วันเินะพ่อ"ทอมล่าว
"อบใ ริๆแไม่้อลำบาหรอ"ผมล่าว้วยสีหน้าเรียบเย แ่ในใ แทบะระโ
"พ่ออยารู้มั้ย ้าในืออะไร"ทอมยื่นหน้าเ้ามา พร้อมับ ทำหน้ายิ้มแย้ม
"ถ้าบอว่าไม่แะว่าันไหม"ผมล่าวพร้อมับเอียหัว ั้ใะวนนั่นแหละ
"โถ่ พ่อ มันพิเศษริๆนะ"ทอมล่าวพลาทำสีหน้าระวนระวาย
ผม่อยๆแะโบว์้าๆ และเปิล่อออมา นาฬิาสายสีำหน้าอสีเียวโลโ้เรียบ่าย ผมใแล้วมอึนหาทอม
"ใ่พ่อ time-lapse" ทอมล่าว พร้อมับยิบา
to be continue chap 2
ความคิดเห็น