คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : สคามันเดอร์รอจดหมาย—1
สวัสดี ผมคือสคามันเดอร์, ไมนัส สคามันเดอร์
ลูกชายของพาร์กินสันเเละสคามันเดอร์เเละเเน่นอนว่าผมคือเลือดบริสุทธิ์ ที่สำคัญเลยก็คือเลือดที่ไหลเวียนภายในตัวของผมนั้นวิเศษมาก มันมีทั้งสคามันเดอร์ พาร์กินสันเเละเลสเเสตรงจ์ซึ่งเป็นของคุณย่าของผม
พูดมาตั้งเยอะผมเเค่จะบอกคุณว่าปีนี้ผมอายุ11ปีเเล้วนะ ตอนนี้ก็กำลังนั่งรอนกฮูกกับจดหมายจากฮอกวอตส์
" ไมนัส ลูกนั่งรอจดหมายมา6ชั่วโมงเเล้วนะ " เเม่ของผม เเพนซี่ พาร์กินสันเดินเข้ามาในห้องพร้อมโกโก้ร้อนของโปรดของเด็กชาย
" ผมอยากจะรู้ว่าของใช้สำหรับปีหนึ่งมีอะไรบ้าง " พูดเสร็จก็เอื้อมมือหยิบแก้วโกโก้มาดื่มสักหน่อย ฝีมือของเเม่นั้นไม่ใครสู้ได้หรอก ผมพูดเลย
" ว่าเเต่นั้นอะไรครับ " จดหมายสีน้ำตาลอ่อนในมือของเเม่ทำให้ผมเอ่ยถามเเละเเน่นอนว่ามันไม่ใช่ฮกวอตส์หรอก
" ลอร์เเกนกับไลเเซนเดอร์ส่งมาให้ลูกจ้ะ " ฝาเเฝดสคามันเดอร์อีกคู่พวกเขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของผม พวกเราใช้นามสกุลเดียวกันเพราะคุณปู่ของพวกเรานั้นเป็นสคามันเดอร์ ทุกคนในชุมชมผู้วิเศษของอังกฤษต้องรู้จักกันดี
ธีซีอุส สคามันเดอร์เเละนิวท์ สคามันเดอร์
คุณปู่ของผมคือธีซีอุส สุดยอดไปเลยไหมละตระกูลของผมมีเเต่คนเจ๋งๆ
ผมเปิดอ่านจดหมายที่สองแฝดนั้นส่งมาเเละลายมือของพวกเขาเเย่มาก
ไงสคามันเดอร์คนเล็ก!
เเค่บรรทัดเเรกของจดหมายผมก็อยากจะเผาให้สิ้นซาก เจ้าสองเเฝดนั้นเกิดก่อนผมเเค่สามอาทิตย์เองนะ!
ฉันกับไลเเซนเดอร์ได้จดหมายจากฮอกวอตส์เเล้วล่ะ ป่านนี้นายก็คงจะได้เเล้วเหมือนกัน ไลเเซนเดอร์ตื่นเต้นใหญ่เชียว
อาทิตย์หน้าฉันกับไลเเซนเดอร์จะไปซื้อของที่ตรอกไดแอกอนหวังว่านายจะมาด้วยกันเพราะยังไงพวกเราก็ต้องอยู่ด้วยกันไปอีกเจ็ดปีเเละต่อจากนี้อีก! ตอบจดหมายด้วยละถ้านายตกลง
ลอร์เเกนเเละไลเเซนเดอร์
ปล.ลอร์เเกนเป็นคนเขียนจดหมายฉบับนี้เเต่เพียงผู้เดียว
ทันทีที่อ่านจดหมายจบนกฮูกสีน้ำตาลเข้นก็บินโฉบลงตรงขอบหน้าต่างที่ผมเปิดทิ้งไว้ทั้งวัน ฮอกวอตส์เเน่!
มันก็เหมือนของพ่อเเละเเม่ เนื้อหาภายในก็เเค่บอกว่ายินดีด้วยคุณไมนัส สคามันเดอร์ เรายินดีที่จะรับคุณเข้าเรียนที่ฮอกวอตส์ในปีการศึกษานี้ บลาบลา
ก็นั้นเเหละ ยังไงก็ผมได้เรียนที่ฮอกวอตส์
" ฟอยล์ " ผมเรียกชื่อเอลฟ์ประจำบ้านที่เป็นคนเลี้ยงผมตั้งเเต่ยันเด็ก
" ฟอยล์มาเเล้วครับนายน้อยไมนัส "
" ฉันจะเขียนจดหมายหาสองแฝด ไปเอากระดาษมาให้หน่อย " ผมสั่งพลางเก็บจดหมายฮอกวอตส์
" ขอรับนายน้อย รอสักครู่ขอรับ "
ไม่นานเอลฟ์ประจำบ้านก็กลับมาพร้อมกับกระดาษเเละปากกาขนนก ใช้เวลาไม่นานผมก็เขียนจดหมายเสร็จ
อาทิตย์หน้าผมจะไปตรอกไดแอกอน
—
ตรอกไดแอกอนยังคงคึกครื้นเสมอโดยเฉพาะวันนี้ อาจจะเป็นเพราะเด็กปีหนึ่งนั้นออกมาซื้อของกับครอบครัวเเละผมก็เป็นหนึ่งในนั้น
" ไงสคามันเดอร์คนเล็ก นายมาสาย2นาที" ลอร์แกนฝาเเฝดคนพี่เอ่ยทันทีเมื่อเห็นเจ้าของผมสีน้ำตาลเข้มเเละตาสีฟ้าอ่อน
" ถ้าเอาให้ถูกคือฉันมาสายไป2นาที46วินาที "
" ฉันรู้ว่านายฉลาดไมนัส เเต่ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ " ลอร์แกนถอนหายใจ ไลเเซนเดอร์วางมือบนไหล่ของผมก่อนที่จะเริ่มซื้อของเข้าฮอกวอตส์
ใช้เวลาเกือบสี่สิบนาทีพวกเราทั้งสามคนก็ได้หนังสือเรียนของปีหนึ่งครบจนหมด ลอร์แกนกับไลเเซนเดอร์สองคนนั้นอยากจะไปซื้อสัตว์เลี้ยงก่อนส่วนผมอยากไปร้านของโอลิเเวนเดอร์ จึงตัดสินใจเดินเเยกกันเเละนัดเจอกันอีกทีที่ร้านเสื้อคลุมสำหรับทุกโอกาสของมาดามมัลกิ้น
หน้าร้านของโอลิเเวนเดอร์ที่ถูกสร้างใหม่นั้นยังคงมีกลิ่นอายของความเก่าแก่เช่นเดิม ผมผลักประตูเข้าก่อนพบว่าไม่มีลูกค้าคนอื่นเลยนอกจากชายชราผมขาวที่กำลังยิ้งให้เขาอยู่
โอลิเเวนเดอร์เเน่ๆ
" สวัสดีครับ ผมมาซื้อไม้กายสิทธิ์อันเเรก "
" โอ้ คุณสคามันเดอร์ ในที่สุดฉันก็เจอสคามันเดอร์เสียที "
ตาแก่รู้ชื่อของผมได้ไง ยังไม่ได้เเนะนำตัวเลยเเท้ๆ
โอลิเเวนเดอร์หันหลังไปหยิบไม้กายสิทธิ์สองสามอัน เขาใช้เวลาเลือกอยู่พักใหญ่ก่อนที่จะยื่นไม้กายสิทธิ์อันนึงให้ผม
" ลองไม้นี้ดูสิ คุณสคามันเดอร์ " ผมรับไม้นั้นมาถือเเละลองโบก จู่ๆไม้มันก็ร้อนจนผมวางมันลงบนโต๊ะเเรงๆ
" ผมว่าไม้นี้มันร้อนไปครับ "
" งั้นลองอันนี้คุณสคามันเดอร์ ฉันมั่นใจว่าไม้นี้จะเลือกคุณ "
ผมหยิบมันขึ้นมาเเละทำเหมือกับที่ทำกับไม้อันเเรก ไม่นานผมก็เริ่มรู้สึกอุณหภูมิที่เเตกต่าง ไม้กายสิทธิ์อันนี้ให้ความรู้สึกชวนอบอุ่นเเละมีกลิ่นของแอปเปิ้ลเขียว
" ผมชอบมันนะ "
" งั้นไม้กายสิทธิ์อันนี้ก็เป็นของคุณ มันทำมาจากไม้แอปเปิ้ลซึ่งมันจะเลือกเจ้านายที่มีความสามารถวิเศษ ส่วนแกนกลางของมันทำมาจากเอ็นหัวใจมังกร สองอย่างนี้เข้ากันมาก " โอลิเเวนเดอร์ค่อยๆเก็บไว้ใส่ลงในกล่อง มือเหี่ยวย่นของเขาสัมผัสลงที่มือของผมเบาๆ
" เนื่องจากไม้แอปเปิ้ลเเละเอ็นหัวใจมังกรนั้นเข้ากันได้ดีผมอยากจะเตือนคุณสักเครื่องนะคุณสคามันเดอร์...ไม้กายสิทธิ์ของคุณนั้นผสมผสานไปด้วยมนต์ดำถึงมันจะเล็กน้อยเเต่ผมก็อยากจะเตือนคุณไว้ว่าอย่าเข้าไปพัวพันกับมนต์ดำไปมากกว่านี้ โชคดีคุณสคามันเดอร์ "
เเละผมก็เดินออกมาจากร้านโอลิเเวนเดอร์โดยที่ไม่เข้าใจสักนิด
ช่างมันเถอะ ผมเองก็ไม่คิดจะยุ่งกับศาสตร์มืดอยู่เเล้ว
ใช้เวลาเเค่ห้านาทีผมก็มาอยู่ในร้านสัตว์วิเศษผมใช้เวลาไม่นานกับการเลือกสัตว์เลี้ยงสักตัว ก่อนหน้านี้ก็ปรึกษากับพ่อเเม่เเล้วว่าจะเลี้ยงอะไรดี
" ที่นี้มีเมนคูนไหมครับ "
เจ้าของร้านพาผมเดินไปที่ส่วนของเเมวซึ่งมีหลายสายพันธุ์มาก! เเต่ผมตัดสินใจเเล้วว่าจะซื้อพันธุ์เมนคูน เเมวยักษ์จากฝั่งอเมริกา
ผมเคยไปเล่นกับเมนคูนในคาเฟ่เล็กๆที่โลกของพวกมักเกิ้ล มันน่ารักมาก ให้ตายเถอะเมอร์ลิน
" น่าแปลกมาก ปกติไม่มีใครอยากเลี้ยบเมนคูนหรอกนะเจ้าหนู "
" ทำไมละครับ มันออกจะน่ารัก "
" ก็จริงอยู่ที่มันน่ารักเเต่มันตัวใหญ่เเละกินเยอะ ถ้าคิดจะเลี้ยงก็ต้องมีกำลังทรัพย์มากพอ "
" ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมไม่ได้มีปัญหาเรื่องเงิน ผมเอาตัวนั้นฮะ ตัวสีครีม "
ใช้เวลาไม่นานหลังจากทำเอกสารเกี่ยวกับสัตว์เลี้ยง เจ้าเเมวยักษ์นี้มีมูลค่าถึง20แกลเลี่ยน!
" เมี๊ยว "
" ค่าตัวแกเเพงใช้ได้เลยเจ้าเเมวยักษ์ถ้าถึงบ้านเมื่อไหร่ฉันจะตั้งชื่อให้แกนะ "
" เมี๊ยว "
—
คืนนี้คือคืนวันสุดท้ายที่ผมจะได้อยู่บ้านกับพ่อเเม่ พรุ่งนี้สิบเอ็ดโมงผมต้องเดินทางไปฮอกวอตส์ ผมตื่นเต้น เเน่นอนว่าใครๆก็ต้องตื่นเต้นเเละผมนอนไม่หลับ
ผมนอนพลิกตัวไปมาหลายรอบจนสุดท้ายก็ขอนอนกอดเเมวยักษ์ที่ตอนนี้ยังตัวเล็ก(เเต่ใหญ่กว่าเเมว5เดือนทั่วไป) อ๋อใช่ ผมตั้งชื่อมันว่า คิว มันเป็นตัวผู้มีขนสีครีมอ่อนเกือบทั้งตัวเเต่ก็มีสีขาวบ้างเล็กน้อย ผมว่ามันโตไปต้องหล่อมากเเน่ๆ
ผมเริ่มจินตนาการชีวิตในฮอกวอตส์อย่างเพ้อฝัน ผมจะได้อยู่บ้านอะไร ผมจะมีเพื่อนเยอะมั้ย การเรียนการสอนที่นั้นจะสนุกเหมือนอย่างที่พ่อกับเเม่บอกหรือเปล่า ควิชดิชสนุกอย่างที่คุณอาบอกหรือไม่เเละสุดท้ายผมจะหาเเฟนได้หรือเปล่า(ล้อเล่นนะ ผมยังเด็กอยู่ ผมรู้ตัว!)
สุดท้ายผมก็หลับพร้อมกอดเจ้าเเมวยักษ์ทั้งคืน
TBC
ไม่ได้เเต่งเเบบบรรยายนานมากเเต่จะพยายามทำให้เต็มที่นะคะ เเฮร่
ไทม์ไลน์ของเรื่องนี้คือหลังสงครามจบเเน่นอนว่าทุกคนจะได้พบกับเหล่าพี่น้องพอตเตอร์ , วีสลีย์เเละมัลฟอย
เป็นนิยายที่เล่าเกี่ยวกับชีวิตเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ใฝ่ฝันอยากมาเรียนที่ฮอกวอตส์เเละมีเหตุการณ์มากมายเกิดขึ้นภายในอนาคต เป็นครั้งเเรกเลยที่เเต่งเเนวนี้หวังว่าทุกคนจะชอบนะ
ใครนึกภาพน้องคิวไม่ออก อันนี้คือน้องตอน6เดือนใหญ่กว่าปัจจุบันนิดหน่อย หล่อมากเจ้าคิว!
ความคิดเห็น