東風志 .

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

  เป็นบุคคลที่มีรูปแบบของนักเจรจาที่ดี วาจาฝีปากของเขาเป็นเลิศ วาทศิลป์ลื่นไหลยากใครเทียบเทียม มักถูกคนถีบก้นให้เป็นคนรับหน้าชาวบ้านชาวช่องอยู่บ่อยครั้ง วาจาของอีวานก็เหมือนกับน้ำผึ้งเคลือบ ดูอ่อนหวานฟังลื่นหู ดังนั้นไม่ว่าเขาจะพูดอะไรคนที่ฟังก็มักจะคล้อยตามพยักหน้าหงึกหงักเห็นด้วยอย่างง่ายดาย จะชักจูงหรือล่อลวงใครต่างก็ตกหลุมพรางอย่างง่ายดายด้วยวาจาลื่นไหลคล้ายเพลงกล่อมของเขา รู้ตัวอีกทีก็กลายเป็นว่าตอบรับคำขอของเขาหรือไม่ก็ร่วมผลประโยชน์กับเขาไปเสียแล้ว เป็นบุคคลที่สามารถยกเหตุและผลขึ้นมาประณีประณอมคนอื่นได้ตลอดเวลา ไม่ว่าจะพยายามผลักกับเขาอย่างไรสุดท้ายอีวานก็มักจะมีมูลผลมาโต้ตอบกลับแทบตลอดเวลา อันที่จริงแล้วมูลผลพวกนั้นก็ไม่ได้มาจากอะไร แค่ความจริงแล้วจากวาทศิลป์ไหลลื่นก็ทำให้เขาสามารถพูดจาปั้นน้ำเป็นตัวได้อย่างหน้าตาเฉยโดยไม่มีใครจับได้ โกหกหลอกลวงเหมือนเป็นเรื่องปกติธรรมดาในชีวิตด้วยรอยยิ้มเบาบางที่ประดับบนใบหน้า รวมไปถึงการพ่นถ้อยคำหลอกด่าคนอื่นอย่างนุ่มนวลทว่าเนื้อความเจ็บแสบเหมือนโดนพ่นพิษ เป็นเรื่องที่ปกติมากกับการตอแหลหน้ายิ้ม─จนถึงปกติที่สุดสำหรับตัวอีวาน กระทั่งการเนียนหลอกใช้คนอื่นหน้าตาเฉยหรือจะเป็นการรู้จักประจบประแจงคนอื่นเพื่อเพิ่มมิตรรอบข้างก็เป็นเรื่องปกติเช่นกัน เนื้อแท้ตัวอีวานเองก็ไม่ได้เป็นคนดีที่น่าชื่นชมอะไร ความเป็นสุภาพบุรุษวงน้ำชาก็ไม่ได้มีถึงขั้นนั้น เขารู้จักการปรุงแต่งสร้างตัวตนขึ้นมาเพื่อร่วมสังคม สานมิตรกับคนรอบข้างเพื่อผลประโยชน์ที่มาจากความต้องการของตน บางทีคนเราก็ต้องรู้จักสร้างเกราะป้องกันขึ้นมาปกป้องตัวเอง อีวานไม่ได้แสดงตัวตนที่เป็นตัวเองทั้งหมดออกไปให้คนอื่นออกไปให้คนอื่นรับรู้ หรือให้มันกลายมาเป็นจุดอ่อนของเขาในวันข้างหน้า หากลองเอ่ยปากถามใครซักคนที่อยู่ข้างตัวอีวานมาพอประมาณจนพอรับรู้ถึงเบื้องลึกเบื้องหลังของเขา หลายคนคงแค่นเสียงหัวเราะเสียง เหอะ ขึ้นจมูกเมื่อได้ยินคำเปรียบเทียบว่าอีวานเหมือนกับสีขาวสะอาดตา เพราะแท้ที่จริงแล้วเขามันก็เป็นแค่สีขาวที่ถูกสีดำไล่รุกคืบกลืนกินไปจนหมดเพียงเท่านั้น

          อีวานเป็นบุคคลที่ดูเหมือนว่าจะเป็นมิตร หากลองเพ่งมองถึงนัยความที่แท้จริงก็จะเข้าใจในทุกสิ่งว่ามันก็เป็นแค่คำว่า เหมือนจะ ในรูปประโยค เนื้อแท้ข้างในของอีวานเป็นเพียงโลกสีดำมืดใบหนึ่ง กลับกันเขาเข้าถึงยากมากกว่าที่คิด แม้ว่าเบื้องนอกที่แสดงออกจะดูเป็นมิตรแต่สุดท้ายก็จะรู้สึกราวกับมีกำแพงกั้นแบ่งเขตระหว่างเขาและบุคคลภายนอก ไม่มีใครมีสิทธิ์ที่จะก้าวล้ำข้ามเขตแดนที่เขาขีดเอาไว้เพราะว่าโดยปกติอีวานจะใช้ชีวิตอยู่บนความสันโดษเช่นหมาป่าเดียวดาย เป็นสัตว์นักล่าช่วงจำศีลที่ไม่ได้เข้าไปสุงสิงคลุกคลีกับใคร ไม่สนอะไรรอบด้านเลยจนเรียกว่าเป็นคนที่เฉยชาก็ไม่ผิดมากนัก ชายหนุ่มแทบไม่สนใจความเป็นไปของอะไรรอบกาย ใครจะเป็นตายร้ายดีเจียนตายแค่ไหนก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่เขาจะใส่ใจหรือว่าจะยื่นมือลงไปช่วย อีวานใช้ชีวิตอย่างนอกคอกและไร้กฎระเบียบ ดูนอกคอกสะเปะสะปะเหมือนกลุ่มควันสีเทาที่ลอยคละคลุ้งในอากาศ ล่องลอยหมุนวนกระจายไปทั่วความว่างเปล่า ไร้ผู้ใดที่จะสามารถเอื้อมมือเข้าไปไขว้คว้ากลุ่มควันไร้ตัวตนพวกนั้นให้อยู่ภายในมือตัวเอง แม้จะคว้าได้ครั้นพอคลายมือก็จะเห็นเพียงความว่างเปล่าอยู่ภายในมือนั้น อีวานไม่ใช่คนที่ควบคุมได้ และอีวานก็ไม่ใช่คนที่สามารถกดหัวให้ก้มลงต่ำได้ ตัวชายหนุ่มใช้ความบ้าคลั่งหล่อหลอมให้ตัวเองเป็นใหญ่ที่สุด ในมุมมองของเขาความคิดและสัญชาตญาณดิบของอีวานถือเป็นจุดศูนย์กลางในการตัดสินใจการกระทำต่อไปของเขาโดยสิ้นเชิงแทนการก้มหัวยอมรับฟังคำสั่งจากใครที่ชายหนุ่มไม่เคยคิดจะทำ เรียกได้ว่าเป็นคนที่หัวสูงอยู่พอสมควร ตัวอีวานไม่ชอบให้ใครมาบงการชีวิตเขา ยิ่งไม่ชอบอย่างมากหากจะโดนชี้นิ้วสั่งหรือจ้ำจี้จำไชไปทุกสัดส่วนในชีวิต แทบจะทั้งชีวิตยี่สิบสี่ปีที่มีมาคนที่อีวานยอมมอบความเคารพก็มีอยู่กระจึ๋งหนึ่งจนนับนิ้วได้ คิดจะให้เขาก้มหัวให้กำลังฝันหวานอยู่รึเปล่าเอ่ย?  ลำพังแค่จะอ้าปากสั่งเขาก็ยังต้องคิดแล้วคิดอีกด้วยซ้ำเพราะมันไม่มีนักล่าตัวไหนที่ชอบถูกกดต่ำ และแน่นอนว่าสิ่งที่อีวานไม่ใคร่ชอบใจที่สุดก็หนีไม่พ้นการถูกใครหน้าไหนก็ไม่รู้มาชี้นิ้วสั่ง หากเขาไม่อยากทำถึงแม้ว่าคนอื่นที่เป็นคนโตกว่ามาชี้นิ้วสั่งตัวอีวานก็ทำเพียงแค่เลิกคิ้วหรือปรายตามองแต่ไม่ได้ใส่ใจจะลุกขึ้นมาทำ การทำตัวแปลกแยกกับขวางโลกนั่นถือเป็นเรื่องถนัดของเขาอยู่แล้ว เป็นบุคคลประเภทสุดโต่ง ในหลายความหมาย แต่ความสุดโต่งอย่างแรกของเขาเริ่มต้นมาจากความคิด ทุกสิ่งทุกอย่างคือสิ่งที่เขาสร้างขึ้นมาเอง กฎระเบียบคือตัวอีวาน กฎเกณฑ์คือตัวอีวาน หรือแม้กระทั่งพระเจ้าที่คนมอบความเคารพสำหรับอีวานก็คือตัวของอีวานเอง บ่อยครั้งที่หลายคนนึกเอือมระอาในตัวของเขา แต่ก็ไร้ผู้ที่มีความกล้าพอที่จะเอ่ยปากตักเตือนเขาโดยที่ไม่กลัวว่าจะถูกสายตาคมกริบนั้นตวัดมอง─เพียงแค่นั้นก็ทำคนหวาดกลัวจนเข่าอ่อนล้มลงไปกองกับพื้นได้ไม่ยาก แม้ว่าใบหน้าจะประดับร่องรอยยิ้มอยู่เสมอหากแต่รอยยิ้มของอีวานไม่เคยส่งผ่านไปถึงดวงตา มันราวกับใบมีดคมกริบที่พร้อมเฉือนทุกอย่างให้ขาดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ค่อนข้างเป็นคนที่ข่มขู่และกดดันคนอื่นได้เก่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งผ่านทางสายตา ชนิดที่ว่าไม่จำเป็นต้องเอื้อมมือไปจับมีดถือปืนก็ทำเอาคนแทบกัดลิ้นตายได้ไม่ยากเลยทีเดียว

               อีวาน เฟลิซิโอ้ แค่เรื่องพวกนี้ก็สามารถทำให้คนอื่นประสาทแดกตายได้แล้ว แต่แน่นอนว่านี่มันยังไม่หมด อีกข้อหนึ่งที่ทำให้หลายคนอยากจะพุ่งเข้ามาประเคนตีนใส่หน้าเขาก็คงไม่พ้นความกวนส้นตีนทั้งที่หน้ายังยิ้มอยู่ ไม่ว่าจะเป็นทางคำพูดหรือว่าการกระทำ ใครหลายคนไม่สามารถทนอยู่ต่อหน้าอีวานได้นานเกินห้านาที ไม่รู้สึกประสาทแดกก็อาจจะโดนเขาข่มขู่จนรู้สึกหวาดระแวงแทน โดยปกติแล้วต้องยอมรับว่าตัวอีวานไม่ใช่คนที่มีมารยาทเท่าไหร่นัก แต่ก็ไม่ อีกอย่างตัวเขาก็ไม่ได้เป็นคนหน้าบาง พูดง่าย ๆ ค่อนข้างหน้าด้านหน้าทน ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรกับคำกระทบกระทั่งทั้งหลายแหล่และยังคงยิ้มละมุนละไมได้เหมือนเดิม อยากรู้อะไรก็แค่เดินเข้าไปร่วมวงสนทนาหน้าด้าน ๆ 

          อีวานเป็นบุคคลที่ ' อันตราย ' นั้นเป็นคำกล่าวที่ไม่เกินจริงไปมากนัก ถึงแม้ว่าภายนอกของเขาจะมีภาพลักษณ์ที่ราบเรียบเหมือนกระแสน้ำที่ไหลอย่างเอื่อยเฉื่อย แต่แท้จริงนักล่าก็ยังเป็นนักล่าอยู่วันยังค่ำ แม้จะอยู่อย่างสงบเสงี่ยมแต่อีวานก็ไม่ได้ลืมสัญชาตญาณดิบที่แท้จริงของตัวเอง อีวานไม่ต่างอะไรจากสัตว์ป่านักล่า ความดุร้ายและกระหายของเขานั้นเป็นเรื่องจริง มันถูกเก็บไว้ภายใต้ความเรื่อยเปื่อยนั้น ด้วยมาดที่วางดูราวคล้ายนักธุรกิจ ทำให้ภาพลักษณ์โดยปกติของเขามีกลิ่นอายความน่าเชื่อถือและความน่ายำเกรงลอยคลุ้งอยู่รอบด้าน ใบหน้างดงามที่แต้มรอยยิ้มบางทว่าส่งผ่านไปไม่ถึงดวงตาดำมืดไร้แวว ไม่สามารถอ่านออกได้ว่าชายหนุ่มกำลังคิดอะไร หรือ ต้องการจะทำอะไรอยู่กันแน่ เขารู้จักสงวนท่าทีแสดงออกอย่างฉลาดเฉลียว รู้จักการควบคุมอารมณ์ของตัวเองให้คงที่ และ รู้จักมองคน ดวงตาของเขานั้นเสมือนมีดที่สามารถแหวกกรีดเนื้อหนังมังสาผู้อื่นออกมาเพื่อมองหยั่งลึกลงไปในจิตใจ การอ่านใครซักคนจึงไม่เป็นปัญหามากนักสำหรับอีวาน แม้กระทั่งกับการจับผิดคนที่กำลังสวมหน้ากากหลอกลวงอยู่ก็ไม่ได้ทำให้อีวานรู้สึกว่ายากเย็นอะไร กลับกันเขาก็ดูเหมือนจะสนุกสนานกับการเล่มเกมที่เหมือนเกมจับผิดง่าย ๆ ตามตู้เกมกดในห้างสรรพสินค้าที่เด็ก ๆ ชอบเล่นมากกว่า อีวานเป็นคนฉลาดเฉลียวจนน่าหวาดหวั่น ไอคิวแทบพุ่งกระฉูดแตะเกือบแตะสองร้อยอยู่เต็มแก่ เขาทันเกม และ ชื่นชอบการในการเล่นสงครามประสาทเป็นอย่างยิ่ง สิ่งที่ว่าข้างต้นเป็นสิ่งที่สามารถสร้างความตื่นเต้นแก่เขาจนเนื้อตัวเต้นได้ไม่ยาก ด้วยความที่เป็นคนฉลาด─ จนเรียกได้ว่าเกินคนปกติไปมากโข แต่แน่นอนว่าน่าเสียดายที่ในหัวของอีวานไม่ได้มีความคิดที่อยากจะใช้เพื่อส่วนร่วม ตัวอีวานเป็นคุณชายสารพัดพิษที่หากเลี่ยงได้จำเป็นต้องเลี่ยง เจ้าเล่ห์เจ้าแผนการอย่างหาที่สุดไม่ได้ เขาเป็นคนที่ต้องยอมรับถึงความน่ากลัว เพียงแค่ผิวเผินก็ให้ความรู้สึกเหมือนกำลังดูน่าเขย่าขวัญที่ผสมโรงจั๊มป์สแกร์ใส่หน้าไม่หยุดอะไรเทือกนั้น ชายหนุ่มผู้นี้รักในการเป็นผู้คุมเกม ชื่นชอบในการปั่นหัวปั่นประสาทคน วางกลยุทธ์ตัดแข้งตัดขาเหยื่อตัวจ้อยไปทีละขั้นจนต้องตะเกียกตะกายขอร้อง ยิ่งเห็นท่าทีอ่อนไหวและสีหน้าหวาดกลัวก็ยิ่งทำให้อีวานรู้สึกสนุกเมื่อได้สัมผัสถึงชัยชนะ

          แม้ว่าใบหน้าจะไม่ได้แสดงท่าทีอะไรมากนัก แต่ดวงตาที่สะท้อนชัดถึงความเพลิดเพลินราวเป็นที่จรรโลงใจเป็นสิ่งที่ยืนยันได้ดีว่าชายหนุ่มผู้นี้ไม่ได้มีความเห็นอกเห็นใจต่อผู้อื่นเท่าไหร่นัก ความอ่อนโยนเป็นสิ่งที่หาไม่ได้จากเขา รวมไปถึงความเห็นอกเห็นใจและสามัญสำนึกที่ค่อนข้างจะต่ำกว่าคนปกติเช่นกัน ดังนั้นการคิดจะยื่นมือเข้าไปช่วยคนอื่นแบบโต้ง ๆ นั้นเป็นศูนย์ ตัวอีวานค่อนข้างมีหัวคิดในรูปแบบของการค้าธุรกิจ เขาชื่นชอบการลงทุนบนความเสี่ยง มีความกล้าได้กล้าเสียอย่างน่าชื่นชม แต่เขามักมองการไกล ด้วยเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวทำให้ต้องคำนวณถึงผลได้ผลเสียต่างๆที่ตนจะต้องได้อยู่เสมอ หากว่าเป็นเขาที่ต้องเสียผลประโยชน์ก็จะขอถอนตัวออกมาอย่างน่าไม่อาย อีวานจัดว่าเป็นคนที่รอบคอบเหมือนสัตว์นักล่าที่ตามกลบรอยเท้าไม่ให้สัตว์ตัวอื่นเห็นจนจับสังเกตได้ เขาไม่เคยปล่อยความผิดพลาดเล็กๆน้อยๆให้หลุดรอดสายตาของเขาออกไป ชายหนุ่มไม่ชอบการทำงานผิดพลาด เขาต้องการสิ่งที่พร้อมใช้งานมากกว่าผลงานที่ล้มเหลว หลายคนเลยมักชอบกล่าวว่าเขาเนี้ยบในทุกระเบียดนิ้ว ใส่ใจในทุกรายละเอียดทุกรายลักษณ์อักษรที่ไหลผ่านตา และ จดจำอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้เป็นอย่างดี ไม่เคยปล่อยให้ตัวเองตกเป็นรองใต้กรงเล็บของสัตว์นักล่าตนอื่น สมาชิกในแก๊งค์หลายคนชอบโอดครวญลับหลังเขาว่าไม่เคยที่จะปล่อยให้ผลประโยชน์ อะไรที่ดูเหมือนจะเอาเปรียบเขาก็จะไม่มีทางหลุดรอดผ่านสายตาคมกริบไปเลยแม้แต่น้อยนิด หรือจะมีใครมาฉกชิงผลประโยชน์ไปนั่นก็ไม่มีทางอีก

                จุดแข็งอย่างหนึ่งของอีวานคือเขาเป็นคนที่มีความอดทนที่ค่อนข้างสูง และก็ไม่เคยบอกจุดต่ำสุดของความอดทนนั้น ไม่มีการแจ้งเตือน และ ไม่มีใครที่รู้ว่าอีวานกำลังรู้สึกอย่างไร ภายในนั้นกำลังเดือดปุด ๆ เป็นหม้อน้ำต้มซุปก็ไม่รู้อยู่ดีเพราะไม่แสดงออก ทางที่ดีไม่ควรเข้าไปยั่วโมโหเขามากนัก อย่างไรเสียเขาก็ไม่ใช่รูปปั้นที่ความรู้สึกคงที่ ถึงจะใจเย็นมากขนาดไหนก็ไม่ได้หมายความว่าจะโกรธไม่เป็น ภายนอกของชายหนุ่มแม้นิสัยดูเป็นตัวร้ายที่ร้ายกาจอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งตัวจริงก็ร้ายกาจไม่ต่างอะไรเลย (คะ?) หากว่าในหนังซักเรื่อง นิยายซักเรื่องมีตัวดี อีวานก็คงจัดรับบทเป็นตัวร้ายลาสบอสในเรื่องนั้นแบบไม่ต้องสงสัยแม้ว่าหน้าจะดูเป็นพระเอ๊กพระเอก เป็นคนประเภทปากไม่ว่าอะไร หน้ายังคงเปื้อนยิ้มแต่มือนี่ไปก่อนคำพูดแล้ว ปากกำลังพ่นอยู่ดี ๆ รู้ตัวอีกทีไม่นอนจมกองเลือดอยู่ที่พื้นก็ไปโผล่อยู่ที่โรงพยาบาลเลย โดยปกติทั่วไปแล้วเลยนะ ตัวอีวานไม่ใช่คนชอบใช้กำลัง ปกติจะเจรจาประณีประณอมกับคนอื่นเป็นส่วนใหญ่ ยกเว้นแต่จะถึงจุดสุดยอดของจริง─ #ไม่ใช่จุดแบบนั้นนะคะ (เช็ดเหงื่อ) ประมาณว่าโดนล่อตีนมากเกินความพอดี แม้ว่าตัวอีวานเองจะ ไม่ได้เก่งเป็นเลิศด้านการต่อสู้มากนัก หากเทียบกับคนอื่นตัวเขาก็จัดว่าด้อยอยู่พอสมควร แต่กระนั้นตัวไม่รู้จักคำว่าออมแรงเท่าไหร่ เห็นแบบนี้ก็มือหนักใช่เล่น มักยั้งตัวเองไว้ไม่อยู่ตอนที่ความอดทนขาดผึงทุกรอบ กระทั่งกับผู้หญิงหรือเด็กเขาก็ผลักหัวทิ้งได้หากว่าทำตัวเกะกะแข้งขามากเกินไป อีวานถูกหล่อหลอมมาพร้อมกับความรุนแรงบิดเบี้ยว และ บ้าคลั่งในกลิ่นคาวเลือดเหมือนสัตว์ป่ากระหายที่ทำทุกอย่างตามสัญชาตญาณตน เขายึดมั่นในตัวเองเสียซะส่วนใหญ่ อีโก้ในหัวก็ค่อนข้างสูงยากที่จะถล่มลงมา หากมีใครสามารถมองลึกลงไปยังเนื้อแท้ของเขาที่ถูกปกปิดไว้ได้ก็จะพบกับความดำมืดที่ลึกลงไปอย่างไร้ก้นบึ้ง อีวานยอมรับถึงการมีอยู่ของปีศาจในใจตัวเองและกลายเป็นส่วนหนึ่งของมัน เขาโหดร้าย และ เลือดเย็นตามภาษามาเฟียที่ควรจะเป็น ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรต่อความตายตรงหน้า อีวานมองความตายเป็นสิ่งที่เรียบง่ายจนน่าประหลาด แต่พอมาย้อนคิดดูถึงการอยู่ในวงการมาเฟียนี้มานานก็ไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่ รู้ตัวอีกทีก็ดันกลายเป็นความรู้สึกเรียบเฉยต่อความตาย หยาดเลือด หรืออะไรทั้งหลายแหล่ไปโดยสิ้นเชิง จะเรียกว่าอยู่จนชินไปแล้วก็น่าจะไม่ผิดนัก แต่แท้ที่จริงอีวานไม่ได้เป็นคนกล้าหาญ ในส่วนลึกเขาก็ยังเป็นคนที่มีความหวาดกลัวและมีความอ่อนไหวซุกซ่อนอยู่ภายใน

               แน่นอนว่าพอที่อีวานจะเป็นบุคคลที่มีความเป็นผู้นำในตัวสูง มีความรับผิดชอบ เด็ดขาด เฉียบขาด และ ดุดันในสิ่งที่ตนกำลังทำ ใครไม่ทำตามเขา ใครไม่ยอมก้มหัวสดุดีแก่เขาไม่จำเป็นต้องมีอยู่ ชายหนุ่มไม่เชื่อฟังคำสั่งเพราะไม่ชอบทำแต่ชื่นชอบการเป็นจ่าฝูงที่บังคับบัญชาการคนอื่นแทนเสียมากกว่า แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นลำบาก ส่วนเขานั่งกระดิกเท้าอยู่บนเก้าอี้ผู้นำเอารัดเอาเปรียบคนอื่น เป็นคนที่แสดงออกทางการกระทำมากกว่าคำพูด งานมีเยอะมากขนาดไหนวันถัดมาก็จะหายลงไปเกือบครึ่งเพราะอีวานเป็นคนจัดการเอง หรือหากงานที่ได้มาไม่ได้ดังใจเขาก็จะเป็นคนจัดการเองเหมือนกัน อีวานไม่ใช่พวกเจ้ากี้เจ้าการจ้ำจี้จำไชอะไรมาก แต่ด้วยภาพลักษณ์ที่เงียบเชียบที่เขามักจัดการอะไรเสร็จสรรพ และ ความเผด็จการที่มีในตัวทำให้เขาดูน่ากลัว คำสั่งของเขาถือเป็นที่สุด ไม่ชอบให้มีคนมาขัดคำสั่งตัวเองหรือถือดีมาโต้เถียงปาว ๆ ตัวอีวานก็บอกอยู่ว่าคีพลุคตัวร้าย เขาเองก็ร้ายพอกับการที่จะเชือดคนที่ทำงานทำงานผิดพลาดซ้ำซากหรือว่าคิดคำของเขาเป็นตัวอย่างให้คนอื่นดู ที่กล่าวว่าซ้ำซากเพราะอย่างน้อยอีวานก็ยังพอมีเมตตาปราณีอยู่บ้าง เพราะถ้าเป็นครั้งแรกเขาก็จะทำเพียงแค่ตักเตือนและปล่อยผ่านไปด้วยยิ้มละมุนละไม แต่หากเป็นครั้งต่อไปก็จะเชือดได้อย่างไม่ลังเล โอกาสสำหรับอีวานนั้นมีอยู่เพียงแค่ครั้งเดียว ที่เหลือนอกจากนั้นไม่มีอีก ต่อให้ใครจะเกาะขาร้องอ้อนวอนเขาอย่างไรก็ไม่ได้สั่นดวงใจแข็งกร้าวดุจหินผาของชายหนุ่มอ่อนลงไปได้ ถึงจะใจอ่อนก็เป็นได้แค่การแสร้งใจอ่อนที่พออีวานมองไปเห็นผลประโยชน์ที่ตนเองพอจะได้รับก็เท่านั้น นั่นคือความใจดีที่สุดเท่าที่ตัวของอีวานจะทำได้แทนคำพูดปาก ก็ต้องขอยอมรับว่าอีวานเป็นหนึ่งในบุคคลที่เสแสร้งอย่างแท้จริง สิ่งไหนคือความจริงไม่มีใครรู้หากแต่ลึกลงไปอีวานเข้าใจตัวเองดีที่สุด นิสัยและกลไกความคิดของเขานั้นซับซ่อนราวเขาวงกต

               อีวานไม่เคยปิดบังความต้องการของตัวเองต่อหน้าผู้อื่น เจตนารมณ์ที่แสดงชัดเจนของเขาประกาศตนต่อผู้อื่นอยู่เสมอ ภายในของเขาก็เหมือนกับสายลมที่พร้อมเปลี่ยนคลื่นได้เสมอ แปรปรวนเหมือนคลื่นยักษ์ที่ร้องคำราม เขามีความเอาแต่ใจในตัวที่มากล้นจนคนอื่นตามแทบไม่ทัน อยากได้อะไรก็ต้องได้ หรือบางทีนึกครึ้มอยากจะทำอะไรก็จะพุ่งกระโจนไปทำสิ่งนั้นอย่างเดียว มอบความสนใจให้กับสิ่งนั้นอย่างเดียวในวินาทีนั้นจนไม่สนใจอะไรอย่างอื่นอีก แต่ซักพักเดี๋ยวซักพักพอรู้สึกเบื่อก็จะดันทิ้งไปกองกับด้านข้าง เนี่ย ปัญหามันมาจากความขี้เบื่อของตัวเขา ไม่ชอบอะไรที่ซ้ำซากจำเจหรืออะไรที่ไร้สีสัน ตัวอีวานกระหายในความตื่นเต้นและเรื่องสนุกที่เป็นสีสันเล็ก ๆ ในชีวิตที่น่าเบื่อหน่าย แน่นอนว่าเรื่องผู้หญิงก็เป็นส่วนหนึ่งในนั้น หรือเป็นเรื่องซ่อกแซ่กกันระหว่างแก๊งค์นั่นก็เป็นเรื่องที่น่าสนใจในระดับหนึ่งเลยทีเดียว

          นิสัยและกลไกการเข้าใจในตัวของอีวานดูเหมือนจะซับซ้อน แต่ความจริงไม่ได้เข้าใจยากอะไรขนาดนั้น อีวานมีจุดอ่อนอยู่ในเรื่องของความใส่ใจ เพราะตั้งแต่เด็กเขาไม่เคยได้รับการใส่ใจจากใคร และ รวมไปถึงการที่ปกติเขาเป็นฝ่ายที่ใส่ใจและเอาอกเอาใจคนอื่นตลอดเลยไม่ได้เคยสัมผัสอะไรมากนัก ถึงแม้ว่าจะเป็นการเอาใจใส่เพื่อหวังผลประโยชน์ก็ตามที อีวานมักแสดงท่าทางคล้ายพี่ชายที่ตามเช็ดตามล้างตามดูแลคนอื่นตลอด ไม่ได้เปิดโอกาสให้คนอื่นคิดดูแลเขากลับ ทำท่าราวไม่ได้สนใจแต่แท้จริงลึก ๆ ข้างในตัวอีวานก็ยังมีความต้องการเล็ก ๆ ที่อยากจะได้รับการเอาใจใส่หรือความรักเล็ก ๆ น้อย ๆ อยู่ดี อย่างที่มีผู้หญิงเข้ามาในอ้อมแขนส่วนตัวของอีวานเองก็แค่ต้องการที่จะถูกออดอ้อนถูกพะเน้าพะนอแสดงความรักก็แค่นั้น แม้ดูไม่จริงจังอะไรไปเรื่อยแต่บางครายามที่เขาหลุบตามองหญิงสาวในอ้อมแขนอีวานก็แอบวาดฝันถึงครอบครัวสมบูรณ์แบบไว้อยู่ลึก ๆ ─ครอบครัวแสนอบอุ่นที่เขาไม่เคยมี เหตุผลของการตอบรับการหมั้นหมายที่เป็นการคลุมถุงชนอย่างง่าย ๆ ก็ เห็นแบบนี้ตัวของอีวานค่อนข้างมีความอ่อนไหวซ่อนอยู่ ทุกครั้งที่ถูกใส่ใจเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ จะมีความเป็นนางเอกแจ่มใสซุกซ่อนอยู่ในตัว อย่างครั้งหนึ่งย้อนกลับไปในตอนที่เขายังสนิทอยู่กับ [1] วันนั้นเป็นวันวาเลนไทน์หรือว่าเป็นวันเกิดของเขา ไม่ได้มีงานวันเกิดหรูหรา เพียงแค่คำว่า สุขสันต์วันเกิด จากเจ้าตัวก็สร้างกระแสคลื่นปั่นป่วนไปทั้งใจเขาจนอีวานเก็บอารมณ์ไม่อยู่ต้องยกสองมือขึ้นปิดปากพร้อมเบิกตากว้าง น้ำตาปริ่มอยู่ขอบตาก่อนจะไหลลงมาอาบแก้ม อืม─ นั่นเป็นความลับอย่างหนึ่งของอีวานที่มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะรู้ หรือบางคนอาจจะรู้ก็มักจะถูกอีวานชี้นิ้วปิดปากไว้แน่น หากเผลอหลุดไปนิดหนึ่งก็เสี่ยงที่จะโดนลูกตะกั่วบินออกมาเฉี่ยวหัวได้ไม่ยาก #ลึก ๆ แล้วลูกฉันเป็นเด็กดี