ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : รักจริงเหรอ
ทุๆนเยมีวามรัรึเปล่ารับผมว่านส่วนให่เยมีันหมแหละ บานสมหวัในวามรัแ่บานลับผิหวัับมัน นที่สมหวัในวามรัส่วนให่ะมีวามสุันับมันทั้นั้น แ่ผมลับผิหวัะส่วนให่ รัรั้แรอผมเริ่มอนผมนั้นอยู่ประถม....
สมัยผม ป.3 นั้น ผมเป็นนที่ี้อายและเรียนอ่อนมาผมเยไ้เร 1 ้วย ทำให้ผมไม่่อยมีเพื่อนเเละเป็นสาเหุที่ผมี้อาย
"เห้ยๆ มึอบใรวะ บอหน่อยิ"
เพื่อนสนิเพียนเียวสมัยผมประถมถามอยู่เป็นประำ แ่อนนั้นผมอบว่า ไม่มีไปเพราะสมัยนั้นผมไม่่อยสนใเรื่อพวนี้เท่าไหร่ แ่วันนั้นผมันเอาลับไปิมาแล้วนึื่อและหน้าาผู้หิในห้อ
ในวัน่อุรูแนะแนวหมอบหมายให้ทำานป๊อบอัพึ่เป็นานลุ่ม ผมไ้อยู่ลุ่มเียวับผู้หินหนึ่ เธอาเรียวเหมือนนีนแ่าว้าว่า ผิวสีแล้ำ ัว่อน้าสู(สมัยนั้นผมัวเี้ยมา) เธอื่อแบม ผมมอเธอแล้วิในใว่า "น่ารัว่ะ" ผมแอบมอเธอเป็นระยะๆ เวลาทำาน้วยัน ผมปรึษาานับเธอและเราสอน็สนิันยิ่ึ้น นในที่สุ็บเทิอม เปิเทิอมใหม่แบมโนับย้ายมานั่้าผมเล่นเอาะผมัวแ็ไปเลย
่วนั้นมีเหุาร์ที่ทำให้ผมับแบมไ้เินันมาๆอยู่เหุาร์นึ อนนั้นอยู่ในั่วโมเรียนิศาสร์ ผมนั่แถวหลัสุริมหน้า่า แบมที่นั่อยู่้าวาผม วันนั้นผมันลืมเอายาลบิัวมาโรเรียนเลย้อยื้มอแบม ในวินาทีนั้นเอแบม็ำลัะหยิบยาลบพอี ้วยนิสัยอผมที่เป็นนอบหยิบไป่อนแล้ว่อยพูอยื้ม มืออเราสอนวาทับัน ฟ้า็เป็นใเพื่อนนนึหันมามอัหวะนั้นพอี เราสอนเลยโนล้อเเล้วเ้าใผิไปยให่ว่า "เราอบันบ้า" "บันละบ้า" หลัานั่นเราสอน็ไม่่อยไุ้ยันอีเลย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น