ผู้จัด(วง)การแสบใสกับมือกลองสุดเซอร์

ลำดับตอนที่ #1 : แนะนำตัวละคร/จะบ้าตาย

chapter1
แนะนำตัวละคร//**

พระเอก
ชื่อ  บ๋อม
อายุ  23
ส่วนสูง  176
น้ำหนัก  66
ลักษณะนิสัย  เปงคนทะเล้น กวน ปากไม่อยู่สุข ชอบแซว แต่มีเหตุผลเปงผู้ใหญ่มาก        ที่สุด
                     บางทีก้อน้ำขึ้นน้ำลง(เจอนางเอกแล้วละลายทันทีและเน่าทันที)
 
นางเอก
ชื่อ  แอม
อายุ  20
ส่วนสูง  164
น้ำหนัก  46
ลักษณะนิสัย  เปงคนที่มีหน้าตาดี  แต่ออกแมนๆทำให้คนอื่นมองว่าเปงทอมอยู่เรื่อย
                     ทั้งที่จิงเปงผู้หญิงมากๆๆ  แต่ไม่แสดงออก(แต่พอเจอบ๋อมวิญญาณผู้หญิง
                     ก็เข้าสิงอยู่เรื่อย)และกลายเปงหญิงขึ้นทุกทีด้วย(จนเปงผู้หญิงเต็มตัวแล้ว)

ตัวรอง
ชื่อ  วิน
อายุ  21
ส่วนสูง  174
น้ำหนัก  61
ลักษณะนิสัย  เปงคนใจดี  หน้างงงง  มีน้ำใจ  เวลามีไรจะเก็บไว้ในใจเสมอ เวลาชอบใครก็ไม่บอก
                      ได้แต่มองตามเขาไปและปล่อยไปเท่านั้น(ก็ตัวรองอะเนาะน่าสงสาร-ไอ้คนแต่ง)

ชื่อ  ปั๊ป
อายุ  22
ส่วนสูง  175
น้ำหนัก  58
ลักษณะนิสัย  อารมณ์ดี แหย่เล่นไปเรื่อย รักสนุก แต่บางครั้งโมโหจนหน้ากัว ปากไม่อยู่สุข

ชื่อ  โอม
อายุ  23
ส่วนสูง  172
น้ำหนัก  49
ลักษณะนิสัย ทะเล้น กวนๆ มุขตลก ฮากระจาย

คนแต่งคร๊าบ
ชื่อ kokekukku
อายุ  14
ส่วนสูง  153
น้ำหนัก  49
เรียน  เอกชนในศรีราชาคร๊าบ ม.ต้นปี 3 คับ(ก้อม.3แหละ) สายวิทย์-คณิต

รุจักกันพอสมควรแล้วไปดูเลยดีกว่าคับ

chapter2
จะบ้าตาย

ทำไมต้องเกิดอะไรขึ้นอย่างนี้ด้วยไม่อยากจะคิดเลย
ฉันวิ่งหนีบอร์ดี้การดพ่อมาสุดชีวิต...........
ทำไมนั่นหรอก้อพ่อฉันอยากให้ฉันบริหารธุรกิจอัน
ยักใหญ่ของเขาน่ะสิ(ก็ค่ายเพลงไง) ถึงแม้ฉันจะชอบฟังเพลง
แต่ฉันไม่อยากทำนี่ เฮอ.... แล้วฉันก็จบสถาปัตมาเนี่ยนะ
ฉันไม่ยากจะคิดเลยว่าท่านพ่อเอาส่วนไหนมาคิด(นี่กำลังด่าพ่อตัวองใช่ไหมเนี่ย)
พี่ชายที่จบบริหารมาจากฝรั่งเศส ดีๆๆไม่ชอบ
เอาฉันที่จบสถาปัตมาบริหารงานแทน
เฮอออออ..........ทำไมมีชีวิตหน้าเส้าถึงเพียงนี้

"เฮ้ยปล่อยเดี๋ยวนี้นะ"เสียงร้องของฉันดังมาโดยตลอด
"คุณหนูหยุดเดี๋ยวนี้นะ"
"ฉันไม่หยุดให้โง่หรอก ไอ้บ้า"
ฉันวิ่งจนถึงบ้านจากนั้นสตารทรถเบนซ์สปอร์ตสุดหรูทันที
จนพวกบอรดี้การดตามไม่ทันในขณะที่ฉันกำลังวิ่งไปถึงที่หมาย
ก็ชลบุรีนะสิ (ก็ฉันจะไปอยู่กับเพื่อนอ่ะดิ)
มีรถตัดหน้ามาอย่างจังฉันเบรกกระทันหัน
ชนเข้ากันอย่างจัง
"โครม"!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
มีชาวบ้านออกมาดูมากมายดีนะที่รถไม่เป็นไรมากแค่กระแทก
นิดหน่อยเท่านั้นเอง คันนั้นก้อเหมือนกัน(ทำเสียงซะเว่อร์เลย)
"ใครแม่งมาชนวะเดี๋ยวแม่งเจอกันจะด่าแหลกให้ดู"
ทันทีฉันประจันน่ากับคู่กรณีแทบพูดไม่ออก
"นั่นมันบ๋อม สเปโตโต้นี่"ฉันอุทานเบา
เพราะฉันชอบวงนี้เปงอย่างมากชอบทุกคนอ่ะแหละ
(แต่คนเขียนชอบพี่วินมากที่สุด ฮุฮุ)
"ใช่แล้วทำมาย เธอมาตัดหน้ารถฉันทำไม"
"เธอตั้งหากตัดหน้ารถฉัน"
"อ๋อ........เหรอไม่อยากจะเชื่อปกติผู้หญิงเจอฉันก้อจะขอโทด แต่เธอกับปากดีมาว่าฉัน"
นั่นดูมันเล่นเอาเพลงวงมันมาพูดเลย
-ปากดีเหลือเกินนะเรา ด่าคนที่มาทำร้าย กลั่นใจลืมเธอได้ลงทุกที-
"ตั้งแต่ฉันเจอศิลปินมานะฉันไม่เคยเห็นใครนิสัยห่วยสุดเท่านายมาก่อน"
"พ่อเธอเปงใครไม่ทราบถึงเจอศิลปินบ่อย ฮะแล้วฉันเปงไงนิสัยแย่มากเลยรึไง"
-ดูมันพูดยังไม่รุอีกว่าฉันเปงใครกลับไปที่บริษัทแกตายแน่-ฉันคิด
"จะเปงใครก็ช่างแต่นายนิสัยแย่มาก"
"อ๋อเหรอ พึ่งรุตัวนะเนี่ยไม่รุจิงๆ ขอบคุณนะที่เตือนสติ"
"กรี๊ด!!!!!!!!!"ดูมันพูดได้หน้าตากวนเตะมาก
"เธอแหกปากทำไมฮะ เดี๋ยวคนแถวนี้ก็แตกตื่น"
"นายกลัวนักเหรอที่จะมีใครมาเห็นภาพแย่ๆของนาย"
"จะกลัวทำไม อยากกรี๊ดก็กรี๊ดเลยดีจะได้ให้หลอดลมออกมาเต้นระบำก็เชิญ
 แหกปากเลยถ้าคิดว่ามันจะแก้ไขปัญหาอะไรได้ดีกว่าเนี้ยเชิญ"
"............." ฉันเงียบพูดไปออกแฮะ
"เงียบทำไม แหกปากต่อดิวะเงียบทำไม"
"แงแงแงแงแง........." ฉันร้องไห้อ่ะถึงแม้ฉันจะออกห้าวๆแต่ก็ร้องเปงนะเว้ย
ไม่เคยโดนใครด่าแบบนี้มาก่อน
"ร้องหาพระแสงอะไรเงียบ"
"ฮือๆๆๆๆๆๆๆ"
"เงียบนะเงียบไม่ต้องร้องแล้วนะ อย่าร้องนะ" และพลางเข้ามากอด
ฉันผลักนายนั่น อย่างแรงตอนที่มันจะเข้ามากอด จนกลิ้งไปอยู่กับพื้น
"โอ้ย!!!!!!!!!!!! เจ็บนะเว้ย"
"ไอ้ฉวยโอกาส นี่นายยังมีน่ามากอดฉันอีก"
ยัยนั่นไม่รุเลยหรอเวลาฉันเห็นผู้หญิงร้องไห้ ใจฉันมันอ่อนยวบ
(เน่าจิงๆความคิดตาบ๋อมเนี่ย-ไอ้คนแต่ง) ฉันไม่เคยเห็นผู้หญิงร้องไห้
แล้วน่ารักขนาดนี้มาก่อน เฮอ.............(ดูมันยังคิดต่ออีก-ไอ้คนแต่ง เฮอ......)
"เงียบได้ตั้งนาน คิดไรอยู่"
"ป่าว" เฮอ อย่าพึ่งตกหลุมรักเขานะบ๋อม(ดูมันปลอบตัวเองก็เปง-ไอ้คนแต่ง)
"ฉันว่าเรามาตกลงกันดีกว่าว่าจะชดใช้ยังไง"
"อืมก็ดี นั้นฉันไม่เอาเงินเอาเป็นตัวเธอแทนห้ามแย้งทั้งสิ้นไปขึ้นรถ"
"ไม่เอาปล่อยฉันนะ"ฉันเริ่มโวยวายขึ้นมา
"หุบปากซักทีเว้ย!!!!!"
"ไม่หุบมีไรป่าว 555555555+"
"ไม่หุบใช่ไหมได้"เขาจูบฉันนานจนเอ๋อ...ไปเลยแล้วเขายัดฉันเข้ารถแล้วปิดประตู
พอได้จังหวะนั้นมาฉันกรี๊ดแหกปาก"กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"กรี๊ดหาพระแสงไร"
"แกตายแน่รุไหม แก........ทำให้ฉันเสียจูบแรกไปให้คนอย่างแก"
"อุ๊ย!ดีใจด้วยนะจ๊ะ ที่รัก"
"ที่รักใครไม่ทราบ"
"ก็ฉันไง"
ดูมันทำเข้า เฮ้อฉันจะทำยังไงดีเนี่ยฉันอยากจะบ้าตาย
"เออแล้วนายจะให้ฉันทำรายนายถึงจะยอมปล่อยฉัน"
"ก็ต้องไปช่วยฉัน ไปทัวร์คอนเสิร์ตพร้อมกับฉันกินนอนด้วย แค่เนี้ยทำได้ปะ"
(ฉันเปงประเภทที่ว่าไม่กัวคำท้าอะ)
"ได้อยู่แล้วโว้ยไม่กลัว"
"ดูเธอจากคำพูดแล้ว เธอเหมือนทอมเลยเนี่ย"
"เออ อาจใช่มั้ง"
"เฮ้ยมีแฟนเปงดี้ปะ แบ่งให้คน 2คนดิ"
(ดูมันหาว่าเปงทอมอีก ฉันก้อเลยบ้าจี้ตามมันไปด้วย)
"เออว่างๆเดี๋ยวหามาให้ไม่ต้องกลัวหรอก"
"เวลาอยู่กับฉันไม่เปงไรทามไปเถอะ แต่พออยู่ต่อหน้าปั๊ป วิน โอมระก้อห้ามทำ"
"อืมได้มั้ง"
ฉันไม่น่าหนีมาเลย เฮออออทำไมถึงซวยอย่างนี้โอ้ยจะบ้าตาย
เดี๋ยวเจอที่บริษัทแล้วจะซึ้ง แปลกแฮะทำไมนายนั่นถึงไม่รุจัก
ตอนฉันประชุมกลุ่มบริหารก็เรียกกลุ่มสเปโตโต้มาด้วยนี่ตอนสัมภาษณ์
อ๋อ!!!! ใช่แล้ววันนั้นมากันแค่ 3 คนก็เพราะไอ้นี่ตื่นสาย
เฮอ........กลับไปก็เจอพ่อนั้นฉันขอแค่ คุมวงมันก็พอ พ่อคงไม่ว่าอะไรนะ
เฮอ........เซงเว้ยแมร่ง......จะบ้าตาย

ป.ล.1. ที่เอาไว้ 2 ตอนจะได้อ่านต่อเนื่องกัน
2. มีไรให้ปรับปรุงบอกได้
3. เม้นด้วยน้า....