คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เรื่องจริง ความฝัน เวทมนตร์ และการขอความช่วยเหลือ
กรี๊ดดดดดดดดดด!!! หนีเร็วอสูรมาทางนี้แล้ว หนีเร็วพวกเรา มันทำลายหมู่บ้านของพวกเราพังหมดแล้ว เจ้าอสูรบ้า ขณะที่อสูรทำลายหมู่บ้าน ชาวบ้านได้วิ่งแตกตื่นกันอย่างคุ้มคลั่งเพราะสิ่งที่เข้าศูนย์เสียไปจะกลับคืนมาหรือไม่และมีเสียงผู้ชายคนหนึ่งบอกกับอสูรตัวนั้นและซึ่งบอกให้อสูรตัวนั้นจัดการคนในหมู่บ้านรวมทั้งหมู่บ้านให้หมด
“ลูซีเฟอร์ หนีเร็วมั่วทำไรอยู่ละ มันกำลังมาหาเธอน่ะ” เสียงหญิงสาวคนหนึ่งร้องเรียกชายคนนั้น แต่กลับว่าผู้ชายคนนั้นไม่มีการตอบสนองกับเสียงของเธอเลย
“ลูซีเฟอร์ มันกำลังมาหาเธอน่ะหนีสิ ลูซีเฟอร์ ลูซีเฟอร์............” ทันใดนั้นเองสิ่งที่ไม่ขาดคิดของหญิงสาวคนนั้นก็เกิดขึ้น อ๊ากกกกกกกกก!!!
“ไม่ๆ ฉันยังไม่ตาย ไม่จริงฉันยังไม่ตาย” ลูซีเฟอร์ร้องออกมาด้วยความตกใจกับฝันที่เกิดขึ้น และเสียงของเขาทำให้พลอยปลุกเพื่อนของเขาขึ้นมาด้วย
“มีไรหรอ ลูซีเฟอร์” เจเนอร์รัสถามด้วยความตกใจกับเสียงของเขา
“ฉันฝัน มันเป็นฝันร้าย น่ากลัวมากเลย เจ” ลูซีเฟอร์พูดออกมาและเข้าดูท่าทางไม่ค่อยสู้ดีนัก
“ฝันไรของนายหรอ มันถึงทำให้นายกลัวถึงขนาดนี้ทั้งๆที่นายไม่เคยกลัวอะไรเลย” เจถามลูซีเฟอร์ด้วยความสงสัย
ในขณะที่เจถามว่าลูซีเฟอร์ฝันถึงอะไรมันทำให้ลูซีเฟอร์ถึงกับพูดไม่ออกกับเหตุการณ์ในฝันของเขา ลูซีเฟอร์ลังเลอยู่นานและเขาได้พูดออกมาคำเดียวที่ทำให้เจเนอร์รัสถึงกับอึ้งไปเหมือนกัน
“อสูร”
“พระเจ้า” เจอุทานออกมาอย่างดัง
“มันคงเป็นฝันร้ายจริงๆของนายและมั้ง” เจพูดออกมาเชิงเป็นห่วงอาการของลูซีเฟอร์
“ฉันว่าน่ะ นายไม่ต้องคิดอะไรมันหรอก มันก็คงเป็นแค่ฝัน ฉันรู้ว่านายฝันร้าย แต่ขอให้นายคิดว่ามันเป็นแค่ฝันเข้าใจไหมเพื่อนรัก”
“อืม” เขาตอบเจไปทำให้เจสบายใจขึ้นกับคำตอบของเพื่อน
แต่ทวาสิ่งที่ลูซีเฟอร์ตอบไปนั้นมันก็ทำให้แค่เพื่อนตัวเองสบายใจ แต่เขากับมานั่งคิดกับฝันของเขาอย่างไม่หยุดหย่อนเพราะสิ่งที่เขาฝันถึงหมู่บ้านนั้นและก็อสูรตัวนั้นมันจะเกี่ยวข้องอะไรกับเขาไหม
“พร้อมยังลูซีเฟอร์ เราต้องเดินทางอีกไกลน่ะอย่าชักช้าละ” เจพูดด้วยความกังวลกลัวว่างานที่เขาได้รับมอบหมายจะไม่ทันเวลาที่กำหนดไว้
“พร้อมแล้วไปเถอะ อีกไกลกว่าจะถึง” ลูซีเฟอร์พูดออกมาโดยไม่รีรอ
แล้วทั้งสองก็มุ่งหน้าเดินทางต่อไปและสิ่งที่พวกเขาจะเผชิญต่อไปนี้ไม่รู้จะอยุ่หรือตาย ระหว่างเดินทางไปเรื่อยสิ่งที่พวกเขาสองคนเห็นและต่างตกตะลึงกับสิ่งของชิ้นนั้น
“นั้นมันอะไรอ่ะ เจ ไอก้อนสีแดงๆนั้นนะ” ลูซีเฟอร์ถามด้วยความแปลกประหลาดใจกับก้อนหินหรือลูกแก้วสีแดงๆอยู่
“เออ ฉันว่ามันต้องเป็นเพรชแน่ๆเลยละ เดียวฉันจะลองจับมันดูว่ามันหนักหรือเปล่า แต่ที่แน่ๆ สวยมากๆ เป็นมรกตเลย” เจพูดออกมาท่าทางแบบท้าทาย
แล้วสิ่งที่ไม่ขาดคิดก็เกิดขึ้นลูกแล้วลูกนั้นได้ส่องแสงสีแดงสว่างเจิดจ้าและมีไอความร้อนออกมา ทำให้ ลูซีเฟอร์และเจเนอร์รัสกระเด็นออกไปคนละทิศคนละทางทำให้สองคนได้รับบาดเจ็บอย่างมากโดยเฉพาะ เจเนอร์รัสมือของเขาตอนนี้ไม่เหมือนสภาพที่เป็นมือแม่แต่นิดเดียวมือของเขานั้นพ่องแดงมีเลือดและบวมอย่างมากเหมือนโดนผึ้งหลายพันตัวมาต่อย
“นายเป็นยังไงมั้ง เจเนอร์รัส” ลูซีเฟอร์ถามพร้อมดูอาการของเขา
“เออ มือของฉันไม่เหมือนเดิมแล้ว มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี้ย ลูกแก้วนั้น แสงนั้น ความร้อนนั้น มันคืออะไรที่ทำให้มือของฉันเป็นแบบนี้” เจบอกลูซีเฟอร์ด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวดอย่างมาก
แกร๊กกก............. นั้นใครน่ะ เจเนอร์รัสหันไปมองแล้วหันกลับมาบอกลูซีเฟอร์แบบไม่สู้ดีนัก
“แค่เสียงกิ่งไม้น่ะอย่าคิดอะไรมากเลยนะน่ะ ลูซีเฟอร์” เจเนอร์รัสพูดออกแบบหายใจติดขัดและไม่รู้ตัวเองด้วยว่าจะรอดหรือตาย
“แต่ว่าเมื่อกี้ฉันเห็น........” ลูซีเฟอร์พูดไม่ทันจบประโยคเจเนอร์รัสก็ได้สลบลงบนหน้าตักเขา
พอเจเนอร์รัสสลบลงเสียงผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่ปรากฏตัวก็ดังออกมาพร้อมกับเสียงหัวเราะอย่างดัง ซึ่งน้ำเสียงหัวเราะนั้นเหมือนไม่มีความรู้สึกไม่มีความปราณี และแฝงด้วยความโหดร้าย
“ฮ่าฮ่าฮ่า......... แค่นี้ก็สลบไม่เห็นเก่งอย่างที่เขาบอกกันมาเลยเจอลูกแก้วลูกเดียวถึงกับสลบลงเลย แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะแค่นี้ยังไม่ตายหรอก แต่ถ้าอยากให้มันรอดน่ะฉันรักษาให้มันเอง เพราะตอนนี้ฉันไม่อยากทำร้ายคนอ่อนแอ
“นั้นใครน่ะ เธออยู่ไหนปรากฏตัวออกมาสิ ถ้าจะรักษาให้เพื่อนฉันก็ออกมาสิมาช่วยเพื่อนฉันหน่อย” ลูซีเฟอร์ขอความช่วยเหลือจากเสียงหญิงลึกลับอย่างน่าเวทนา
“แหมรีบใช้เลยน่ะพวกแกเนี้ย” เมื่อจบประโยคคำพูดเสียงหญิงสาว เธอก็ได้ปรากฏตัวออกมา
เมื่อหญิงสาวปรากฏตัวออกมา รูปร่างของเธอเหมือนกับพวกคนที่ประกวดชิงรางวับคนสวยประจำหมู่บ้านเธอสวยและสวยมากๆ แต่ว่าดวงตาของเธอไม่เหมือนคนโหดร้าย หรือว่าเสียงที่เธอเมื่อกี้ใช้อุปกรณ์กันแน่น่ะ ทำให้ลูซีเฟอร์ถึงกับอึ่งไปพักใหญ่
“เมื่อกี้เสียงเธอหรอทำไม อืม........ แต่ว่ารูปร่างเธอดูไม่เหมือนเสียงของเธอเลยหรือว่าเธอต้องการฆ่าพวกเราจริง” ลูซีเฟอร์ถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยอยากจะเชื่อน้ำเสียงของหญิงคนนั้น
“ฉันจะบอกว่าฉันใช้เวทมนตร์” หญิงสาวยังพูดไม่จบประโยคเสียงแทรกจากลูซีเฟอร์ก็ดังขั้นมาอย่างดัง
“เวทมนตร์ หรอ ฉันไม่เชื่อหรอกเธอเอามาจากไหนไม่มีใครในโลกนี้เขาแปลกแบบนี้หรอก” ลูซีเฟอร์พูดด้วยความที่ไม่เชื่อกับสิ่งที่หญิงสาวบอกมา
“มันมีจริง เมื่อกี้ฉันใช้ Copy Speak เวทมนตร์ลอกเลียนแบบคำพูดของคนที่เราเคยได้ยินมา ไม่เชื่อดูน่ะ” และหญิงสาวก็ใช้พลังของเธอให้ลูซีเฟอร์ดู
ผู้หญิงคนนั้นพูดออกมาโดยเสียงของลูซีเฟอร์และไม่มีผิดจากคำพูดที่พูดเมื่อกี้เลย ทำให้ลูซีเฟอร์อึ่งไปอีกครั้งกับเวทมนตร์ของเธอ
“แต่ว่าทำไมเธอต้องใช้เสียงแบบนั้นใส่พวกเราด้วยละ” ลูซีเฟอร์ถามด้วยน้ำเสียงที่ยังคงอึ่งอยู่
“เพราะฉันสืบข่าวมาว่าพวกเธอทั้งสองคนจะมาฆ่าฉัน ฉันเลยหนีออกมาและมาตามหาพวกเธอเพื่อจะฆ่าและติดตามพวกเธอมาตลอด แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าพวกเธอถูก Boss สั่งมาโดยไม่รู้ว่างานชิ้นสุดท้ายที่พวกเธอจะเลิกทำนั้น คือฆ่าใคร และพวกเธอก็ต้องเดินทางไปที่เมือง Demon Dark Town ไม่ใช้หรอ เมืองนั้นนะฉันจะบอกว่างานที่พวกเธอได้รับไปทำเมืองนั้นน่ะคือไปฆ่าองค์หญิงของเมืองนั้น เป็นคำสั่งของพระราชาที่ให้ มาฆ่าองค์หญิงซึ่งเป็นลูกสาวของตนเอง โดยสั่งงานจาก Boss เธอและเธอก็ได้รับมอบหมายมา และองค์หญิงคนนั้นก็คือฉันเองแหละ”
เมื่อจบคำพูดของหญิงสาวที่บอกว่าตัวเองเป็นองค์หญิงทำให้ลูซีเฟอร์ถึงกับตกใจแต่ยังไม่เชื่อเท่าไรนัก เพราะสิ่งที่หญิงสาวนั้นพูดนั้นอาจเป็นการหลอกหลวงให้เขาตายใจก็ได้ จะได้ลงมือจัดการเขา
“แล้วฉันจะรู้ได้ไงว่าเธอคือองค์หญิง ฉันจะพิสูตรยังไงว่าเธอใช้หรือไม่ใช้ และอีกอย่างฉันก็ไม่ค่อยรู้จักเมืองของเธอเท่าไรรู้เพียงแต่ว่า เมืองนั้นปกปิดไปด้วยสิ่งที่ซ้อนเล่นอยู่เต็มไปหมด” เมื่อลูซีเฟอร์พูดจบหญิงสาวคนนั้นก็นั่งลงที่โคดหินแล้วก็พูดออกมาว่า
“ฉันชื่อ เซเรโซ เฟร์ย่า เป็นองค์หญิงคนเดียวของพระราชา เซเรโซ ออสติน และราชินิ เซเรโซ โมนิก้า แต่ว่าแม่ฉันเสียไปแล้วเพราะถูกพ่อสั่งคนฆ่า ฉันรู้ตัวเลยหนีออกมาได้โดยตอนนี้พ่อของฉันได้ส่งคนมาฆ่าฉันแล้ว และฉันก็รู้อีกอย่างว่าพวกเธอนั้นมีพลังเวทมนตร์เหมือนฉันด้วยเพราะดูจากการต่อสู้ที่ผ่านมานั้นเธอลูซีเฟอร์จะมีพลังออกมาเองโดยไม่รู้ตัว เจเนอร์รัสก็มีเช่นกันแต่ว่าตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่เธอจะใช้มันเธอต้องฝึกฝนก่อนถึงจะใช้ได้เอาเถอะ เรื่องนี้ค่อยคุย กันเอาละเราพร่ามกันมามากแล้วฉันจะรักษาให้เจเนอร์รัสและก่อนที่เขาจะไม่มีชีวิตรอด”
เมื่อเฟร์ย่าพูดจบเธอก็ได้เปล่งเสียงออกมาคำว่า Cure และก็มีแสงสีเขียวออกมาจากที่มือของเฟร์ย่า แล้วแสงสีเขียวก็ค่อยๆลอยเข้าตัวเจเนอร์รัส
“อีกประมาณหนึ่งชั่วโมงเจเนอร์รัสจะฟื้นขึ้นมาและไม่มีอาการบาดเจ็บใดๆทั้งตัวและก็มือของเจเนอร์รัสด้วย” เฟร์ย่าบอกลูซีเฟอร์
“ขอบคุณมากๆน่ะ องค์หญิงเฟร์ย่า” ลูซีเฟอร์พูด
“ไม่ต้องเรียกฉันว่าองค์หญิงหรอกน่ะ แต่สิ่งที่ฉันจะขอเธอ เธอจะฉันให้ได้ไหม” เฟร์ย่าพูดขออะไรบางอย่าง
“ลูซีเฟอร์ให้ฉันขอร่วมเดินทางไปกับพวกเธอไปเมือง
“ได้สิ ฉันจะดูแลเธอเองพร้อมกับส่งเธอไปที่เมืองของเธอเลย และจะช่วยสะสางเรื่องของเธอด้วย”
เฟร์ย่าถึงกับน้ำตาคลอและร้องไห้ออกมาเพราะความดีใจที่มีคนช่วยเหลือเธอเพราะเธอคิดว่าถ้าเธออยู่คนเดียวไม่เร็วๆนี้เธอต้องตกอยู่ในอันตรายแน่ๆ และเฟร์ย่าก็ได้บอกว่าขอบคุณมากๆน่ะลูซีเฟอร์ที่ยอมเชื่อฉัน
“ไม่รู้สิฉันดูก็รู้แล้วว่าเธอไม่ใช้คนเลวไรหรอกแต่ว่าตอนที่เธอบอกว่าเธอเป็นองค์หญิงฉันไม่เชื่อหรอกพอเธอพูดชื่อพ่อและแม่ของเธอแบบเต็มยศฉันเลยเชื่ออย่างสนิทใจเลยละ” ลูซีเฟอร์พูดออกมาพร้อมร้อยยิ้มอีกครั้ง
“ระหว่างที่รอเจเนอร์รัสฉันจะเล่าถึงลูกแก้วนั้นที่เจอนั้น ลูกแก้วนั้นแบ่งออกเป็น 6 สี
1. สีเขียว จะเป็นลูกแก้วหรือมนตร์ที่สามารถรักษาคนหรือสัตว์และสามารถชุบชีวิตได้ (แต่ว่าเมื่อกี้ที่พวกเธอจับคือพวกเธอใช้ไม่เป็นมันจะมีผลคือกับคนที่ใช้ไม่ได้หรือไม่มีเวทมนตร์)
2. สีฟ้า จะเป็นลูกแก้วที่มีความสามารถในทางโจมตี ได้แก่ ดิน น้ำ ลม ไฟ จะแบ่งเป็น 3 ระดับ ขึ้นอยู่กับ Level ลูกแก้วนั้นด้วย
3. สีแดง จะเป็นลูกแก้วทำลายล้าง สามารถฆ่าคนได้เป็นหมื่นๆคนต่อครั้ง จะมีผลครั้งเดียว ขึ้นอยู่กับว่าจะได้อะไร อย่างเช่นสุ่มได้ คลื่นน้ำ อุกบาตร ฯลฯ แต่ถ้าเราใช้
จะอยู่ในกรอบของมัน ถ้าใช้ในหมู่บ้านก็จะเกินขึ้นเพียงในหมู่บ้านนั้น
4. สีเหลือง จะเป็นลูกแก้วที่ใช้กับอาวุธของคนแต่ละจะทำให้อาวุธของคนๆนั้นแข็งแกรงขึ้น จะมีระดับอยู่ในตัวของมันตั้งแต่ 1-99 ถ้า 99 เมื่อไหร่จะถือว่าอาวุธชิ้นนั้นมีเลเวลท่าสูงที่สุดและแข่งแกร่งที่สุด
ลูกแก้ว 2 สีสุดท้ายเป็นสีนึงจะมีการต่อต้านด่านแสงสว่างและมีอนุภาพที่รุนแรงและทำลายล้างอีกสีนึงจะมีการต่อต้านความมืดจะมีอนุภาพในการช่วยเหลือและรักษาคือลูกแก้ว
ลูกที่ 5. สีดำ เป็นลูกแก้วอสูรที่มีความชั่วร้ายและไม่มีใครกล้าสู้กับมันนอกจากผู้ที่กล้าเผชิญหน้า
ลูกที่ 6. สีขาว เป็นลูกแก้วอสูรอีกรูปแบบหนึ่งที่สามารถรักษาและให้ความช่วยเหลือแถมยังต่อต้านอสูรมืดอีกด้วย
นี้แหละคือลูกแก้วหรือเรียกอีกอย่างว่า Magic Ball แต่ละประเภทจะมีข้อและข้อเสียของมันยกเว้นสีเหลืองที่จะมีแต่ขอดี ส่วนขอเสียที่มีมากที่สุดคือ สีดำและขาว
เพราะบางทีลูกแก้วสีขาวอาจจะมาจู่โจมเราได้” เมื่อเฟร์ย่าพูดจบทำให้ลูซีเฟอร์ถึงกับอึ้งกับคำพูดของเฟร์ย่าว่าอสูร
จากคำพูดของเฟร์ย่าที่มาเกี่ยวข้องกับอสูรทำให้ลูซีเฟอร์กับมานั่งคิดเกี่ยวกับความฝันตัวเองและคิดว่าตรงไหนที่สามารถมองเห็นสัตว์อสูรได้น่ะ ระหว่างที่คิดเสียงของเจเนอร์รัสก็ดังขึ้นมาลูซีเฟอร์
“นั้นใครน่ะ” เจอเนอร์รัส ร้องเพราะตอนนี้เจเนอร์รัสได้ฟื้นแล้ว
“อ๋อ เธอเป็นองค์หญิงน่ะจะมาร่วมเดินทางกับพวกเราเธอมาขอความช่วยเหลือเพราะพ่อของเธอต้องการฆ่าเธอ” เมื่อลูซีเฟอร์พูดจบเจเนอร์รัสก็สวนขึ้นมาถามเฟร์ย่าอย่างสงสัย
“แล้วทำไมพ่อของเธอต้องการฆ่าเธอด้วยละ เหตุผลเพราะอะไร”
คำถามนั้นทำให้เฟร์ย่าถึงกับพูดไม่ออกแต่เธอก็ได้ตอบมาให้ลูซีเฟอร์และเจเนอร์รัสฟัง
“เพราะพ่อของฉันต้องการ Magic Ball สีดำเพราะพ่อฉันต้องการจะครอบครองโลกนี้ และตอนนี้พ่อฉันก็ได้ครอบครอง Magic Ball สีดำได้ทั้งหมด 3 ลูกแล้ว มันมีทั้งหมด 7 ลูก และที่เหลือสี่ลูกนั้นหนึ่งในนั้นฉันครอบครองมันอยู่และไม่สามารถนำออกมาเป็นลูกแก้วได้เพราะมันเป้นเหมือนวิญญาณฝังในตัวฉันไม่มีใครเอามันออกได้ สาเหตุนี้ที่ทำให้พ่อของฉันต้องการฆ่าฉันเพราะพ่อของฉันไม่สามารถครอบครอง Magic Ball ได้ครบ 7 ลูก” สิ่งที่ เฟร์ย่าพูดมานั้นทพให้ลูซีเฟอร์พอเข้าใจอะไรบางอย่างแต่ทวาเจเนอร์รัสยังงงกับสิ่งที่เฟรืย่าพูดอยู่และสิ่งที่เฟร์ย่าพูดแล้วทำให้เจเนอร์รัสงงนั้นคือคำว่า “อสูร”
“เรื่องอะไรกันเนี้ยทำไมฉันไม่รู้เรื่องแล้วนาย ลูซีเฟอร์ไปรู้เรื่องพวกนี้ตอนไหนน่ะ” เจเนอร์รัสถามเสียงดังออกมาเพราะอาการโกรธที่ไม่มีใครเล่าให้ฟัง
“เดียวฉันจะเล่าให้ฟังเพราะมันเกี่ยวกับฉันและนายด้วยตอนนี้แต่นายคงต้องตั้งใจฟังน่ะเพราะฉันกับเฟร์ย่าจะเล่าให้ฟังเอง”
หลังจากคืนนั้นลูซีเฟอร์และเฟร์ย่าได้เล่าถึงเรื่องลูกแก้ว หรือ Magic Ball ให้ เจเนอร์รัสฟัง และในขณะที่เล่านั้นก็ได้เกิดแสงสีฟ้าพุ่งตรงมาทางกลุ่มของลูซีเฟอร์และลำแสงนั้นได้ผ่านตัวเฟร์ย่าไปแต่พวกเขาได้หลบแสงนั้นทัน
“นั้นใครน่ะ” เจเนอร์รัสตะโกนออกมา
“ฉันว่าน่ะมันมาแล้วและเฟร์ย่า” ลูซีเฟอร์พูดจบแสงนั้นก็พุ่งมาอีกทีแต่คราวนี้กับไปโดนลูซีเฟอร์ที่เข้ามาป้องกันเฟร์ย่า
“กรี๊ดดดด เฟร์ย่าเป็นไรไหมเดียวจะรักษาให้น่ะแต่พวกนั้นต้องเป็นพวกอื่นแน่ๆเพราะมันไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวหรือคนที่เมืองฉันที่จะใช้เป็นขึ้นอยู่กับพรสวรรค์ที่ได้มาด้วย” เมื่อเฟร์ย่าพูดจบก็ได้ทำการรักษาลูซีเฟอร์และสิ่งที่เจเนอร์รัสเห็นถึงกับอึ่งส่วนลูซีเฟอร์ก็หายทันตาเห็นและสามารถลุกขึ้นได้
“นี้เธอ........” เมื่อเจเนอร์รัสพูดออกมาเสียงของเฟร์ย่าก็ได้ตะโกนออกมาว่า
“หนีเร็วพวกเราไม่มีใครสู้เพราะมันได้มี Magic Ball ชนิดสีฟ้าอยู่ซึ่งเป็นพลังธรรมชาติสามารถใช้ใส่ใครก็ได้แต่ว่า Magic Ball ที่มันใช้นั้นยังเป็น Level 1 อยู่เราสามรถรอดได้”
สิ่งที่เฟร์ย่าได้พูดออกมาทำให้ทุกคนตื่นตัวและวิ่งหนีไปในป่า
“จุดประสงค์ของมันคือฆ่าฉันสิ่งนี้แหละที่น่ากลัวพลังของ Magic Ball แต่ละสีและสาเหตุที่มันยิ่งมั่วคือมันต้องการให้พวกเราโดนลูกหลงในพลังของมัน แต่พวกเราก็รอดมาได้ฉันคิดว่ามันคงไม่ตามพวกเรามาหรอก แต่ว่าตอนนี้พวกเราอยู่ที่ไหนหรอ” เฟร์ย่าถามลูซีเฟอร์และเจเนอร์รัสอย่างงงๆ
“พวกเราเข้ามาในป่า
เมื่อเจเนอร์รัสทำให้ลูซีเฟอร์และเฟร์ย่าถึงกับอึ่งไปพร้อมกัน เพราะในป่านี้มีสิ่งที่พวกเขาไม่ขาดคิดอยู่ด้วยซึ่งแถวนี้เต็มน่ากลัวและอันตรายมากสำหรับป่านี้
“ฉันว่าเราพักกันก่อนดีไหมตอนนี้ก็ดึกแล้วเราเอาแรงกันดีกว่าไหมถึงยังไงมันหน้ากลัวแต่เราก็ต้องพักผ่อนแล้วเราแบ่งเวรกันเฝ้าดีไหม” เฟร์ย่าเสนอความคิด
“งั้นเธอนอนเถอะฉันกับเจเนอร์รัสจะแบ่งกันเฝ้าเอง” บอกเฟร์ย่าไปพร้อมกับเสียงโวยวายของเจเนอร์รัสที่ไม่พอใจนักกับที่เขาต้องมาแบ่งเวรนั่งเฝ้าด้วย และคืนนั้นก็ทำให้ลูซีเฟอร์มานั่งคิดถึงอสูรที่เขาฝันและมานึกถึงเรื่องวันนี้ที่พวกเขาเจอกันและเขาได้บ่นพึมพำออกมาว่า
“มันคงต้องเป็นเรื่องจริงแน่ๆ ความฝันฉันสิ่งที่เจอในวันนี้มันต้องเกิดขึ้นแน่ๆแต่ไม่รู้ว่าจะตอนไหน” เสียงพึมพำของลูซีเฟอร์ทำใฟ้เฟร์ย่าตื่นขึ้นมา
“ไงนอนไม่หลับหรอเฟร์ย่า สงสัยเสียงของฉันคงดังไปใช้ไหม ขอโทษน่ะ” ลูซีเฟอร์ขอโทษเฟร์ย่าแต่เฟร์ย่ากลับตอบมาพร้อมรอยยิ้ม
“ฉันนอนไม่หลับละเพราะคิดถึงเรื่องพ่อที่กำลังหาวิธีครอบครองโลกรวมทั้งเมืองของฉันและสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ สิ่งเหล่านี้มันอยุ่ในหัวฉันทำให้ฉันไม่สามารถหลับได้ลงหรอกแต่ไม่เป็นไรฉันจะนั่งคุยกับเธอเป็นเพื่อนน่ะ”
คืนนั้นเฟร์ย่าและลูซีเฟอร์นั่งคุยกันถึงเรื่องต่างๆและเรื่องสนุกสนานโดยที่ไม่มีใครรบกวนและเจเนอร์รัสก็ยินดีกับการไม่ต้องเฝ้าเวรเพราะมีลูซีเฟอร์กับเฟร์ย่าเฝ้าให้แล้วโดยที่ทั้งสองได้นั่งคุยกันจนถึงเช้าและเมื่อเจเนอร์รัสตื่นและก็ได้แต่งตัวพร้อมกับถามเฟร์ย่าและลูซีเฟอร์ว่าพร้อมจะเดินทางหรือยังพวก
“ฉันพร้อมแล้วลูซีเฟอร์ละพร้อมยัง” เธอถามลูซีเฟอร์
“พร้อมแล้วละเรา ลุยไปเมืองของเฟร์ย่ากันเพื่อช่วยแก้ปัญหาคาใจที่เฟร์ย่ามีอยู่” ลูซีเฟอร์ตะโกนออกมาพร้อมการผจญภัยครั้งนี้ แต่เฟร์ย่าก็อดคิดไม่ได้กับเหตุการครั้งนี้
แต่สิ่งที่เฟร์ย่าคิดอยู่นั้นเธอขอให้ได้ว่าเธอกับไปเยี่ยมหลุมศพของแม่และเธอก็ได้ไปเคลียร์ปัญหาของเธอและเธอก็ไม่เคยลืมบุญคุณของพ่อแต่ครั้งเดียวแต่นี้ที่พ่อทำกับเธอมันร้ายแรงนักเกินกว่าเธอจะรับได้แต่เธอก็กับขอในใจไว้ว่าขอให้เธอได้พบพ่อเธอและเกลี้ยกล่อมหยุดใจด้านความมืดของเขาและให้เขากลับตัวกลับใจ เพราะตอนนี้ในเมืองนั้นยังไม่มีใครรู้นอกจากฉันและลูกน้องของพ่อฉัน สิ่งที่ฉันหวังมากที่สุดตอนนี้คือถ้าพ่อใช้มนตร์อสูรนั้นพวกนั้นไปอะไรจะเกิดขึ้นและจะไม่มีใครสามรถหยุดหยังได้มีแต่ผู้ที่มีพลังทำลายล้างสูงถึงต่อต้านแล้วสู้กับมันได้ แต่ทวายังไม่มีใครค้นพบอสูรตัวนั้นเลย แต่สิ่งที่เธอหวังและอยากทำมากที่สุดเมื่อไปถึงเมืองของเธอ เธอจะไปกราบหลุมศพแม่เธอและเธอจะขอโทษกับสิ่งที่เกิดแทนพ่อเธอแล้วเธอก็ได้คิดอีกว่าขอให้สงครามครั้งนี้จบลงอย่างสงบสักที่แต่เวลาที่เธอจะเดินไปนั้นมันใช้เวลานานเหลือเกินอาจจะเป็นปีหรือสองปีกว่าจะถึงเมืองของเธอเมืองของเธอนั้นไกลนัก เมืองของเธออยู่อีกฟากนึงของทวีปเลยก็ว่าได้และเป็นเมืองที่อยู่โดดเดียวด้วย.....................
ความคิดเห็น