คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เจ้าชาย - นายเฉิ่ม ?
ตอนที่ 1 เจ้าชาย หรือ นายเฉิ่ม
“นาเอะจางงงงงงง>o<~” เสียงใสของซายะร้องเรียกหาเพื่อนสาวทันทีที่มาถึงห้องเรียน ซึ่งขณะนี้นักเรียนหญิง นักเรียนชายหลายคนในห้องต่างก็จับกลุ่มนั่งคุยกัน บ้างก็นั่งฟังเพลง บ้างก็นั่งเล่นกีตาร์ ซึ่งเป็นบรรยายกาศยามเช้าปกติของห้องเรียนชั้นปี 3-A
“ได้แล้วย่ะ- -” นาเอะพูดทันทีอย่างรู้ทันว่าเพื่อนของตนนั้นต้องการอะไร
“ราคาเดิมนะ รู้ไหมว่าฉันต้องหาข้ออ้างแทบตายกว่าจะเข้าไปในห้องนอนของพี่ชายตัวเองได้เนี่ย”
ว่าแล้วก็หยิบอัลบั้มรูปออกมาจากกระเป๋าพร้อมกับส่งให้ซายะ
“อ่ะ....เอาไปก๊อบปี้เองแล้วกัน พรุ่งนี้เอามาคืนด้วย อย่าให้ใครเห็นล่ะ”
ซายะรับอัลบั้มรูปอย่างกระตือรือร้นและกอดไว้แนบอก
“ก็พี่ชายของเธอเป็นถึงผู้จัดการส่วนตัวของนักร้องสุดฮอตนี่นา เขาก็ต้องระวังเป็นธรรมดา เนอะไอริ”
ซายะหันมาถามความคิดเห็นเพื่อสาวอีกคนผู้เป็นหัวหน้าห้องที่นั่งอ่านหนังสือเล่มหนาอยู่.....ฮึ คุณคิดว่ามันเป็นหนังสืออะไรล่ะ ตำราแคลคลูลัสหรือไง....
“อืม...ม ใช่” ผู้ที่ถูกถามตอบโดยที่ตายังไม่ละจากหนังสือในมือ
“เอ...แล้วในนี้มีรูป คาซึโอะ เรียว เปลือยอกรึเปล่าล่ะ” ซายะถามตาวาว
“มี- -” นาเอะตอบ
“กรี๊ด~ อกเรียวเซ็กซี่สุดๆเลยล่ะ เธอเคยเห็นรึเปล่าไอริ>o<”
“อืม...ม” ตอบโดยไม่ละสายตาจากหน้ากระดาษที่อ่านอยู่เช่นเดิม
“กล้ามงี้เป็นมัดเลยเนอะ>o<”
“อืม...ม ใช่”
“แล้วยิ่งรอยสักรูปหัวใจกับคำว่า Where is the key? ตรงหน้าอกข้างซ้ายนั่นน่ะ สุดๆไปเลย!! เนอะไอริ>o<~”
“อืม....ม ฉันก็ว่างั้น”
เมื่อนาเอะมองการสนทนาของเพื่อนสาวทั้งสองก็นึกขำ....(เรียกว่าการพล่ามอยู่ฝ่ายเดียวดีกว่า) ถามขึ้นบ้างว่า
“ไอริ เธอคิดว่า คาซึโอะ เรียว เป็นโฮโมกับอาโออินักร้องรุ่นน้องร่วมค่ายจริงอย่างที่เป็นข่าวรึเปล่า”
“อืม...ม ใช่ ฉันก็ว่างั้น” ไอริตอบ
เมื่อสาวกสาวของเรียวได้ยินดังนั้นก็ร้องเสียงหลง
“เฮ้ยยย!! ไอริ! เธอฟังพวกฉันพูดมั่งรึเปล่ายะ!!”
ไอริที่ตกใจเสียงของซายะละสายตาจากหนังสือแล้วเงยหน้ามองเพื่อนของตน
“หา อ๋อ ฟังสิ”
“เธอว่าเรียวเป็นเกย์จริงหรอ” ซายะถามย้ำ
“เรียว? ใครกันล่ะ?”
“-O-, ยัยไอริบ้า!!! เธอไม่ฟังที่ฉันพูดเลยนี่นา!! แต่ถึงงั้นก็เถอะเธอไม่รู้จัก คาซึโอะ เรียว ‘เจ้าชายเทพบุตร วีรบุรุษแห่งเพศ’รึไงกัน!!”
“ใครกันล่ะ เขาเป็นเกย์หรอ-0-” ไอริยังคงนั่งเหวอ ถามอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว
“กรี๊ดดดด ไม่ ไม่!! ไม่อยากจะเชื่อว่าโลกนี้จะมีคนไม่รู้จัก คาซึโอะ เรียว เพื่อชื่อเสียงของเจ้าชาย ฉันต้องทำอะไรสักอย่าง เธอ!!” ซายะว่าพร้อมกับชี้นิ้วมาที่ไอริ “เอาอัลบั้มรูปพวกนี้ไปแสกนลงคอมที่ห้องกิจการแล้วเซฟใส่ handdy drive มาให้ฉัน เธอจะได้ซึมซับถึงความเป็นบุรุษเพศแห่งเรียว!!!”
“ไม่ ฉัน.....”
“ถ้าเธอปฏิเสธฉันจะไปบอกทุกคนว่าอาทิตย์ที่แล้วเธอไม่ใส่กางเกงในหลังจากเรียนว่ายน้ำเพราะเธอทำมันตกท่อ!!!!”
“-[]-!!” ยัยเพื่อนชั่ว!! ไอริค่อนขอดในใจ เธอจะให้ใครรู้ไม่ได้เด็ดขาด ว่ากางเกงในสีส้มเรืองแสงที่ทำให้ท่อระบายน้ำตันจนทุกคนต้องเดือดร้อนตอนอาบน้ำนั้นเป็นของเธอเองT^T
เมื่อถึงเวลาพักกลางวันขณะที่ทุกคนกำลังรับประธานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย ไอริก็ต้องรีบมาที่ห้องกิจการ เพื่อมาแสกนรูป คาซึโอะ เรียว เธอรีบจัดการเปิดคอมและแสกนรูปก่อนที่จะมีคนเข้ามาเห็น กว่าจะครบทั้ง15รูปนั้นก็คงใช้เวลากว่าครึ่งชั่วโมง เธอต้องรีบแล้ว.....
ขณะที่แสกนภาพลงคอมฯในแต่ละรูปนั้น เธอก็ได้เห็นรูปอิริยาบทของ คาซึโอะ เรียว ในแบบต่างๆ ทั้งรูปที่เขายืนเก็กท่าหน้าโหดให้ถ่าย และรูปถ่ายตอนที่เขาเผลอ เรียวเป็นผู้ชายที่มีผมสีดำขลับ ซึ่งแซมด้วยไฮไลท์สีทองกระจายทั่วทั้งศีรษะ ตากลมโตนั้นสีดำสนิทมันมืดมิดซะยิ่งกว่าอะไรที่เธอเคยเห็น และยิ่งรูปที่เขาใส่เสื้อเปิดอกลายเสือดาว ทำหน้าดุ ดวงตาของเขานั้นแฝงด้วยแววตาของความระมัดระวัง ความเจ็บปวดราวกับสัตว์ที่กลัวว่าจะถูกทำร้าย มันทำให้เธอรู้สึกขนลุกอย่างประหลาด คาซึโอะ เรียว เจ้าของสมยานาม ‘เจ้าชายเทพบุตร วีรบุรุษแห่งเพศ’ มีเสน่ห์จริงๆอย่างที่ ซายะ เพื่อนของเธอว่า ไอริคิดพลางยิ้มขำๆ
เมื่อเสร็จ หญิงสาวก็ปิดคอม ขณะเดินก็รีบเก็บHanddy Driveสี่เหลี่ยมตัวเล็กๆของเธอใส่กระเป๋าเสื้อโดยไม่ได้มองทาง ทันใดนั้นประตูห้องกิจการก็เปิดออก! มันเปิดออกก่อนที่เธอจะเอื้อมมือ ออกไปจับลูกบิดซะอีก และมันก็กระแทกหัวเธอเข้าอย่างจัง
โป๊ก!!!
“โอ้ย!!!#%(&*@!$#” ไอริล้มไปกองกับพื้นเห็นดาวระยิบระยับ
“เฮ้ย!!!!”ผู้ที่เปิดประตูกระแทกเธออุทานด้วยความตกใจก่อนจะสะดุดขาไอริ และล้มไปกองข้างๆเธอ แว่นของเขาเลื่อนหลุดจากใบหน้า ทรงผมเรียบแปล้ที่เซ็ทไว้ยุ่งเหยิง หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองเขา ดวงตาของเขาดำสนิท มีแววระแวดระวังราวกับสัตว์ที่เจ็บปวด..... เหมือน คาซึโอะ เรียว เจ้าชายเทพบุตร วีรบุรุษแห่งเพศ!!!
เขาก้มหน้าลงหยิบแว่นบนพื้นขึ้นมาสวม “เธอเป็นอะไรรึเปล่า”
“ประ....ประธาน” เธอมองหน้าเขาราวกับไม่เชื่อสายตาตัวเอง เธอคงบ้าไปแล้วที่เห็น คัตซึโตะ ริวยะ ประธานนักเรียนหนุ่มแว่นหนาที่แสนจะเฉิ่มเชยคนนี้เหมือนเจ้าชายไปได้ “มะ...ไม่เป็นไรค่ะ”
“โทษทีนะ ฉันไม่คิดว่าจะมีคนอยู่ในนี้น่ะ เธอมาทำอะไรที่นี่ล่ะ”ชายหนุ่มถามพลางช่วยเธอเก็บรูปที่กระจัดกระจายบนพื้น แล้วเขาก็จ้องรูปนั้นด้วยสายตางุนงง
ตายๆๆๆ ฉันจะโกหกเขาว่าไงดีล่ะเนี่ย ขณะที่คิดเธอก็เผลอสบตาเขา เขาเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม
....ไม่รอดแล้วฉัน....
“คะ...คือ ฉันมายืมคอมพิวเตอร์ทำธุระบางอย่างน่ะ ขอโทษนะคะที่เข้ามาโดนพละการ” ไอริรีบก้มหน้าเก็บรูปที่เหลือไม่กล้าสบตาเขา
“รูปพวกนี้คือธุระที่ว่าหรือ?” ริวยะถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เรียบ....จนเกินไป มันทำให้เธอรู้สึกกลัว
“ฉะ...ฉันขอโทษ คือฉันโดนเพื่อนบังคับให้ทำ ไม่อย่างนั้นเธอจะเอาความรับของฉันไปป่าวประกาศ และฉันไม่อยากให้ใครรู้ว่าอาทิตย์ที่แล้วฉันไม่ได้ใส่ชั้นในเพราะฉันทำมันตกลงไปในทะ....อุ๊บ!!”
หญิงสาวเพิ่งรู้สึกตัวว่าเธอเผลอพูดสิ่งที่เธอไม่อยากให้ใครรู้ออกมา มันเป็นนิสัยของเธอที่จะพล่ามไม่หยุดเวลาเธอรู้สึกประหม่า เธอเหลือบตามองหน้าเขา
ชายหนุ่มกำลังมองเธอด้วยสีหน้าตกตะลึง แล้วอยู่เขาก็ปล่อยก๊ากออกมา “ฮ่า!!! ฮ่าๆๆๆ ฮ่าๆๆ!!”
ไอริหน้าแดงแปร๊ดด้วยความอาย “คุณจะหยุดหัวเราะได้รึยัง มันเสียมารยาทนะรู้ไหม?” -///-
“ฮ่าๆ ขอโทษๆ เธอนี่ตลกดีนะ เวลาเธอประหม่าเธอจะพล่ามออกมาอย่างนี้เสมอหรอ”
“มันเป็นนิสัยที่ไม่ดีของฉันอย่างนึงน่ะ-///-”
“ฮ่าๆ ไม่ต้องห่วง ฉันไม่เอาไปพูดหรอก ว่าแต่.... เธอชอบหมอนี่หรอ?” ริวยะถามพลางชูรูปเรียวขึ้น แกว่งไปแกว่งมาตรงหน้าเธอ
“เปล่า” หญิงสาวตอบทันที
“- -“ ” ริวยะชักสีหน้า
“ก็อย่างที่บอก ฉันโดนเพื่อนขู่มา” เธอรีบพูดต่อ และนั่นทำให้คิ้วเข้มๆของชายหนุ่มขมวดฉับเข้าหากันด้วยความไม่พอใจ
“ความจริงฉันไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำ เพิ่งรู้จักก็วันนี้นี่แหละ ประธานรู้ไหม ฉันได้ข่าวมาว่าเขาเป็นเกย์ล่ะ”
“เฮ้ยยย!!!!” ประธานนักเรียนหนุ่มร้องเสียงหลง
...ใครมันปล่อยข่าวบ้าๆแบบนั้นออกไปวะ....
เธอยิ้มกับเขา “เนอะ นึกไม่ถึงใช่ไหมล่ะ ฉันก็ไม่ได้ตัดสินใจว่าจะเชื่อหรือไม่เชื่อหรอกนะ แต่คุณดูรูปนี้สิ” เธอว่าพร้อมกับหยิบรูปออกมาใบนึง เป็นรูปขาว-ดำที่เรียวใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวอย่างหลุดลุ่ย นิ้วชี้กับนิ้วกลางที่ถือบุหรี่อยู่ทิ้งลงข้างลำตัว มืออีกข้างยกขึ้นเสยผม
“ฉันว่ารูปนี้มันเร้าอารมณ์ผู้ชายมากกว่าผู้หญิงล่ะ”
“เฮ้ยยยยยยยย!!!!” เป็นอีกครั้งที่ประธานนักเรียนร้องเสียงหลง มองเธออย่างตกตะลึงOoO!
ทำไมเขาต้องตกใจขนาดขั้นด้วยนะ หรือว่า หรือว่า.....
“คุณก็ชอบเรียว คุณเป็นโฮโมเหรอ?!!” เธอถามเขาด้วยความกระตือรือร้น
“O[]O!!!”ริวยะนิ่งอึ้ง ไม่ตอบอะไร (พูดไม่ออกเฟ้ยย!)
“ไม่ต้องห่วง ฉันไม่บอกใครหรอก ความจริงฉันชอบคบคนพวกนี้มากกว่าพวกผู้ชายแท้ๆอีกนะ ไม่ต้องกังวลว่าเขาจะคิดไม่ซื่อกับเรา เอางี้ เรามาเป็นเพื่อนกันเถอะ!?” หญิงสาวพูดด้วยความยินดี
“O_o” และริวยะก็ยังคงไม่พูดอะไร (บอกว่าพูดไม่ออกเฟ้ย!-o-)
ไอริแปลความท่าทางของเขาว่า ริวยะคงตกใจที่เธอพูดแทงใจดำ “ฉันชื่อ ฟุจิวาระ ไอริ อยู่ปี3ห้อง A นะ เรียกฉันว่าไอริก็ได้ คุณไม่ต้องแนะนำตัวหรอก ใครๆเขาก็รู้จักคุณกันทั้งนั้นแหละ ริวยะคุง” เธอพูดกับเขาอย่างสนิทสนม
“นี่เธอ!! ฉันมะ...”
กริ๊งงงงง~ เสียงออดของการหมดเวลาพักกลางวันดังขึ้น
“อุ้ย! ฉันไปก่อนนะ เป็นหัวหน้าห้องด้วย เดี๋ยวไม่มีใครบอกทำความเคารพ จารย์’ซึโตมุจอมเฮี้ยบต้องรู้แน่เลยว่าฉันเข้าสาย ไปก่อนนะ แล้วเจอกันริวยะ!” เธอยิ้มหน้าบานให้เขาด้วยความดีใจที่ได้เพื่อนใหม่ เพื่อนแบบที่เธอต้องการ(เกย์?) แล้วเธอก็ลุกขึ้นวิ่งออกไปจากห้องโดยที่ไม่รู้เลยว่าคนที่เธอเพิ่งขอความเป็นมิตรนั้น เป็นคนๆเดียวกับคนที่เธอว่าเขาเป็นเกย์! (หล่อนก็ว่าเขาเป็นเกย์ทั้งสองคนไม่ใช่หรอ?)
นี่มันอะไรกันวะเนี่ย!!!!! คัตซึโตะ ริวยะ หรือ คาซึโอะ เรียว นักร้องชื่อดังในมาดประธานนักเรียนจอมเฉิ่มนั่งตกตะลึงด้วยความงุนงง ตอนนี้เขารู้สึกอยากฆ่าคน และคนคนนั้นต้องเป็นยัยฟุจิวาระ ไอริ!!
ไอรินั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง พลางคิดถึงเรื่องเมื่อตอนพักกลางวัน ในขณะที่เพื่อนทั้งสองของเธอ ซายะ และ นาเอะ ต่างก็นั่งลอกการบ้านวิชาวิทยาศาสตร์ของเธออยู่
“เฮ้อ~” หญิงสาวถอนหายใจออกมาอย่างว้าวุ่น ท่าทางริวยะไม่พอใจที่เธอขอเป็นเพื่อนกับเขา (ก็แน่ล่ะ เธอไปหาว่าเขาเป็นเกย์นี่...)
ดวงตาสีนิลคู่นั้น ถ้าไม่มีเลนส์หนาเตอะมากั้นไว้คงสะกดหัวใจสาวๆได้หลายคนเชียวล่ะ หญิงสาวคิด ...เอ...หรือนั่นเป็นเหตุผลที่เขาใส่แว่นกันนะ ก็ในเมื่อใจที่เขาต้องการสะกดนั้น ไม่ใช่หัวใจดวงน้อยๆของบรรดาสาวๆทั้งหลายน่ะสิ - -“
จากหน้าต่างห้องเรียนชั้น3ที่เธอนั่งอยู่นั้น ทำให้วิวทิวทัศน์เบื้องล่างแลดูสวยงาม สายลมโบกสะบัด ใบไม้พลิวไหวตามแรงลม นักเรียนเริ่มบางตา เพราะต่างก็ทยอยกันกลับบ้าน เธอเหม่อมองออกไปเรื่อยๆ พลัน!สายตาเธอก็สะดุดกับเขา ริวยะ ประธานนักเรียนหนุ่มแว่นหนา คนที่เธอเพิ่งขอผูกมิตรกับเขาเมื่อตอนกลางวัน
ไอริสปริงตัวขึ้นจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่ทันที กระวีกระวาดเก็บประเป๋าพร้อมกับบอกลาเพื่อนทั้งสอง
“ฉันไปก่อนนะ เสร็จแล้วเอาไปส่งให้ด้วยล่ะ”
“จะรีบไปไหนน่ะ” ซายะเงยหน้าถาม ในขณะที่มือก็ขยับเขียดเขียน ลอกการบ้านอย่างรวดเร็ว ( อัจฉริยะจริงๆ.... )
“ไปหาริวยะน่ะ ฉันเพิ่งไปขอคบกับเขามา”หญิงสาวตอบทันทีด้วยความเร่งรีบ โดยไม่ทันคิดว่า ‘คบ’ของเธอ กับของเพื่อนสาวนั้นมันความหมายต่างกัน
“ห๊า!!O_O” เพื่อนทั้งสองของหญิงสาวต่างพร้อมใจกันประสานเสียง
“ คบ!? ริวยะ...ริวยะไหน!” มิเนะหยุดเขียน มองหน้าเพื่อนสาวผู้เป็นหัวหน้าห้องของเธออย่างไม่เชื่อสายตา ยัยไอรินี่นะจะมีแฟน ก็ออกจะมองผู้ชายในแง่ร้ายซะขนาดนั้นน่ะ!!~ “ผู้ชาย?” เอ่ยถามด้วยความไม่แน่ใจ ยัยไอริส่อแววว่าจะเป็นเลสเบี้ยนมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว - -“
“ถ้าพูดถึงตามหลักสรีรวิทยาละก็ ใช่ ผู้ชาย -_-“ ”
“หมายความว่าไง แล้วเขาเป็นใครกันล่ะ?-.-” ซายะถาม
“ประธานนักเรียน”
“ -O- ” คำตอบของเธอทำเอาเพื่อนทั้งสองอึ้งไปตามๆกัน
ความคิดเห็น