#คลังตัวละครของแพนโดร่า vol.2

ลำดับตอนที่ #1 : เจอโรม เบลล์การ์ด [Forbid 666]

B
E
R
L
I
N
❀

 

ไปสมัครเรื่องนี้มาค่ะ

Forbid 666

ชอบเรื่องแนวนี้อ่ะ ชอบเพลงหน้าบทความด้วย #นั่นคือประเด็น 555

APPLICATION : Satan

IMG. Dylan O'brien ver. American Assassin

(ลุคนี้เฮียหล่อบาดใจ)

ชื่อ - นามสกุล. เจอโรม เบลล์การ์ด | Jerome Bellegarde

ชื่อเล่น. เจย์ | Jey #ถ้าไม่สนิทอย่าเรียก

รูปลักษณ์. ชายหนุ่มรูปร่างกำยำสูงใหญ่แสดงให้เห็นถึงการเล่นเวทเทรนนิ่งมาเป็นแรมปี ผิวสีแทนจากการนอนอาบแดดในเวลาว่าง ผมหยักศกสีน้ำตาลเข้มจนเกือบดำ ไว้หนวดเคราสั้นดูสะอาดตาแต่ก็ดูดุดันในเวลาเดียวกัน ชอบแต่งตัวโทนสีเรียบ เช่น สีขาว ดำ น้ำตาล เป็นต้น เห็นแบบนี้แต่เป็นคนรักสะอาดมาก ถ้าไม่อาบน้ำก่อนจะไม่ยอมนอนเลยทีเดียว ต่อให้วันนั้นจะเมาแอ๋แค่ไหนก็ตาม โดยรวมแล้วก็เป็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่สาวๆ เห็นแล้วก็หมายจะได้มาครอบครองเลยเชียวล่ะ

ส่วนสูง. 190 cm

น้ำหนัก. 73 kg

ลักษณะนิสัย. ดูหน้าโหดๆ แบบนี้ แต่นิสัยก็โหดไม่แพ้หน้าตาเลย (ซะงั้น) ด้วยความที่ถูกตีตราว่าเป็น 'ลูกซาตาน' มาตั้งแต่เขาจำความได้ เขาจึงห้าม!...ขีดเส้นใต้ว่าห้ามอ่อนแอเด็ดขาด เขาต้องแข็งแกร่งในทุกๆ ด้านไม่ว่าจะเป็นร่างกาย จิตใจ อารมณ์ และสติปัญญา เรื่องร่างกายแม้จะดูเหมือนมนุษย์ธรรมดาทั่วๆ ไปแต่ด้วยความที่ได้รับพลังของซาตานมา(บ้าง) ทำให้เขาแข็งแรงกว่าคนอื่นสองถึงสามเท่าอยู่แล้ว แต่นั่นไม่เพียงพอหรอก เขาจึงเพียรพยายามออกกำลังกายอย่างหนักตั้งแต่ย่างเข้าสู่วัยรุ่น โดยเวทเทรนนิ่งเป็นการออกกำลังกายที่เขาชื่นชอบที่สุด นั่นทำให้แม้เขาจะถูกเตะตกลงมาจากตึกห้าชั้นก็บาดเจ็บแค่เพียงกระดูกร้าวเท่านั้น (และวันต่อมากระดูกก็สามารถประสานกันได้เองด้วยพลังของซาตานในตัวเขา) ด้านจิตใจและอารมณ์ ต้องไม่หวั่นไหวกับเรื่องใดๆ ทั้งสิ้น จิตใจต้องเข้มแข็งและสามารถควบคุมอารมณ์ตนเองได้ ต่อให้เห็นคนถูกทรมานใกล้ตายอยู่ตรงหน้าก็อย่าได้คิดที่จะสงสาร อย่าได้หยิบยื่นความอารีไปให้ จะช่วยเหลือก็ต่อเมื่อคนๆ นั้นยังมีความสำคัญ (ในด้านอื่นๆ ที่ไม่ใช่จิตใจ) กับตนเท่านั้น เพราะเขาถือคติที่ว่า 'ความอ่อนโยนมันก็แค่คำที่ใช้เรียกแทนความอ่อนแอ' ส่วนเรื่องสติปัญญาเขามีมากกว่าคนทั่วไปอยู่แล้ว บางครั้งนิยามของคำนี้ก็ไม่ใช่แค่ได้เกรด A+ ในวิชาคณิต ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ แต่หมายถึงไหวพริบในการตัดสินใจ ความสามารถในการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า พูดง่ายๆ ก็ IQ กับ EQ นั่นแหละ ซึ่งแน่นอนว่าเขามีสูงทะลุปรอท ทั้งหมดทั้งมวลนี้ทำให้เขา 'เคย' เป็นลูกรักของซาตานหรือก็ุฃคือพ่อแท้ๆ ของเขานั่นเอง เห็นแบบนี้แต่ด้วยความที่โตในปารีส นครแห่งศิลปะยุคโรแมนติก ทำให้เขาก็มีมุมเล็กๆ ตามแบบฉบับหนุ่มฝรั่งเศสเหมือนกันนะ ก็คือเขาชอบเล่นเปียโนนั่นเอง โดยเฉพาะเพลงของบีโทเฟ่นจะเป็นที่โปรดปรานของเขามาก น้อยคนนักที่จะได้ยินเขาเล่นเปียโน แต่...ด้วยมุมเล็กๆ นี้เองที่ทำให้เขาหลุดจากการเป็นลูกรัก (อ่านต่อในเพิ่มเติม) #อย่างนี้ก็ได้เหรอ?

ชอบ. เล่นเวท , เล่นเปียโน , นอนอาบแดด

ไม่ชอบ. ไม่ชอบให้มารื้อฟื้นเรื่องในอดีต ไม่ต้องพูดถึงไปเลยยิ่งดี , ไม่ชอบให้คนไม่สนิทมาเรียกว่า 'เจย์' (แล้วคนสนิทเฮียมีด้วยเหรอ?) ถ้าทำสองสิ่งนี้จะโกรธแบบหัวฟัดหัวเหวี่ยง

กลัว. ความรัก (ถ้า One night stand เฮียโอเค)

แพ้. (แอบงงกับข้อนี้ คือสิ่งที่ซาตานแพ้แบบว่าโดนแล้วหมดฤทธิ์ไรงี้เหรอ) บทสวดอ้อนวอนพระเจ้า ได้ยินแล้วจะสูญเสียการควบคุมตนเองไปชั่วขณะ อาจจะอาละวาดฆ่าล้างบางคนแถวนั้นก็เป็นได้ หรือไม่ก็ลงไปนอนกุมขมับด้วยความเจ็บปวดอยู่บนพื้น อาการขึ้นอยู่กับความศักดิ์สิทธิ์ของบทสวด

เพิ่มเติม1. (ต่อจากที่ทิ้งท้ายไว้) ด้วยอารมณ์อ่อนไหวแบบผู้บ่าวเมืองน้ำหอม ทำให้เมื่อประมาณห้าร้อยปีที่แล้วสมัยที่เขายังเป็นหนุ่มน้อย (เมื่อเทียบกับอายุซาตาน) เขาได้ 'ตกหลุมรัก' หญิงสาวผู้หนึ่ง เธอเป็นลูกสาวของขุนนางยศสูง หน้าตาสะสวยสง่างาม วันหนึ่งในขณะที่เขากำลังหัดเล่นเปียโนอยู่นั้น เธอก็บังเอิญผ่านมาได้ยินพอดีและอาสาจะช่วยสอนให้ ทีแรกเขาก็ไม่สนใจเธอหรอก แต่ดูเธอจะสนใจเจ้าชายซาตานของเราอยู่ไม่น้อยทีเดียว ด้วยความที่หญิงสาวผู้นั้นเป็นคนฉลาด อัธยาศัยดี และวางตัวเหมาะสม เขาจึงเผลอใจหลงรักเธอเข้าให้ แต่เทพธิดาแห่งความรักไม่เคยส่งยิ้มซาตานหรอก และแล้วเธอผู้นั้นก็ถูกบังคับให้แต่งงานกับเชื้อพระวงศ์คนหนึ่ง นั่นทำให้เขาโกรธมากเขาจึงบุกไปกลางงานแต่งเพื่อทำลายพิธี แต่เธอก็เอ่ยวาจาที่ทำให้เขาจดจำมาจนถึงทุกวันนี้ว่า "แม้เราจะเคยรักกันเพียงใด แต่มนุษย์กับซาตานก็ไม่อาจอยู่ร่วมกันได้ ในความเป็นจริงข้าเริ่มตัดใจจากท่านตั้งแต่รู้ว่าท่านเป็นบุตรของซาตานแล้ว" เมื่อได้ยินดังนั้นคนในโบสถ์ก็แตกตื่น บาทหลวงผู้ทำพิธีจึงเริ่มท่องบทสวดอ้อนวอน นั่นเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่เขาไม่สามารถควบคุมสติและอารมณ์ของตนได้ จนมารู้ตัวอีกทีศพหญิงคนรักก็นอนจมกองเลือดอยู่ในอ้อมแขนเขาแล้ว ไม่รู้ว่าเพราะรักมากหรือสับสนมากเขาจึงร้องไห้ออกมาอย่างลืมตัว ตอนนั้นเองที่ซาตานเดินเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าเขาพร้อมกับพูดว่า "ข้าผิดหวังในตัวเจ้า" เขาเสียใจอยู่หลายปี รู้ตัวอีกทีก็ไม่ใช่ลูกรักของซาตานแล้ว

.

.

.

#อย่างกะนิยายของเชกสเปียร์ น้ำเน่าตัวเองแป๊บ

เพิ่มเติม2. เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเกี่ยวกับเฮียเจย์

- เจอโรมถนัดอาวุธและการต่อสู้ทุกประเภท เพราะหลายพันปีที่เกิดมานี่ว่างมาก เล่นเวทอย่างเดียวคงแก้เบื่อไม่ได้

- เพลงที่เริ่มเล่นเปียโนแรกๆ ไม่ใช่เพลงของบีโทเฟ่นนะ เพราะสมัยนั้นบีโทเฟ่นน่าจะยังไม่เกิด

- เฮียแกอายุ 1499 ปี (ขอเถอะ เพราะถ้ามากกว่านั้นก็คงเกิดในยุคที่ฝรั่งเศสยังเป็นแค่ชนเผ่ารบชิงดินแดนกับพวกโรมันหรืออะไรเทือกๆ นั้น ซึ่งมันก็นานปายยย)

- แม้จะผ่านสมรภูมิและการต่อสู้มามากแต่บนร่างกายเฮียก็ไร้รอยแผลเป็นใดๆ ทั้งสิ้น นั่นเพราะพลังแห่งซาตานช่วยสมานแผลให้เฮียได้ ต่อให้แผลรุนแรงแค่ไหนแต่ถ้าไม่ถึงตาย ไม่เกินปีก็หายเป็นปกติเหมือนไม่เคยโดนอะไรมาก่อน

เพิ่มเติม3. Talk with Guardian

          แหม พิมพ์ซะเพลินเลย ไม่รู้จะเยอะเกินความจำเป็นไปมั้ย อะไรตัดได้ก็ตัดๆ ไปนะคะ ไม่ว่ากัน 555 เพราะกำหนดโครงเรื่องกับแนวทางของตัวละครมาให้น้อย เลยแต่งเองไปซะเยอะเลย ไม่แน่ใจว่าตรงไหนขัดกับโครงเรื่องบ้าง มีงงคำถามอยู่ข้อนึงก็ตรง 'แพ้' นี่แหละค่ะ ถ้าเข้าใจผิดไปก็ยินดีแก้ให้ใหม่นะคะ

สุดท้ายนี้...ถ้าไรท์จะดองก็ประกาศผลก่อนแล้วก็แต่งให้อ่านสักสองตอนนะคะ ไปสมัครกี่เรื่องก็โดนเทตั้งแต่ยังไม่ประกาศผลทุกที เสียเวลานั่งพิมพ์ บางทีเราก็แบบอยากเห็นลูกมีบทในนิยายอ่าา

#แปะๆ รูปเฮียเจย์ในลุคคุณชายแดนน้ำหอม >>>จิ้ม<<<

#แปะๆ ลิงค์สำรองรูปหลักเผื่อรูปไม่ขึ้น >>>จิ้ม<<<