คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่1 : ศิลาวานาย
บทที่1 : ศิลาวานาย
าลเวลาเมื่อ3000ปี ่อนมนุษย์ถือำเนิ
โล ึ่เป็นที่สถิอเหล่า ทวยเทพ ปีศา และธรรมาินานาพันธุ์
รไปทาทิศอุร ัเป็นอาาัรอราาทิศเหนือ ปรอโย พระราานาม แทยอน ราาผู้ทรธรรม เปี่ยมไป้วยเมา สรีใเห็นเป็น้อหลใหล
รไปทาทิศบูรพา ัเป็นอาาัรอราาทิศะวันออ ปรอโย พระราานามโอเส มีพระราโอรสนามยุนอา เ้าายอารม์ี ี้เล่น สรีใเห็นเป็น้อเ้าหา
รไปทาทิศทัษิ ัเป็นอาาัรอราาทิศใ้ ปรอโย พระราามาล เอ ปี มีพระราโอรสนาม ยูล เอ รี (ยูริ 5555) เียบรึม โหร้าย สรีใเห็นเป็น้อถวายัว
ทั้สามอาาัร ถูแบ่แย้วย ภูเาศิลาวานาย ินแน้อห้ามอเหล่าทวยเทพและปีศาทั้หลาย แม้แ่ม ยัมิล้าเยี่ยายเ้าไป ที่แห่นี้ถูปรอ้วยธรรมาิที่โหร้าย ยามะวัน ัร้อนั่ลาวา ยามันทรา ัหนาวั่หิมะ ใลาอภูเา ลือันว่ามีศิลาอาถรรพ์สถิอยู่ ามำราไ้ล่าวว่า
"ผู้ใไ้รอศิลาอาถรรพ์นี้ ัเป็นอมะ "
แม้ระนั้นแล้ว แ่็ยัไม่มีผู้ใสามารถนำศิลานั้นมารอไ้................
อาาัรทิศอุร
(อาาัรนาธา)
ห้อพระบรรทม
" ท่านโหร ท่านไ้ำอบหรือยั ทำไมันทราัเป็นสีเลือเ่นนี้ " พระราาแทยอนเอ่ยถาม้วยสีหน้าไม่สู้ีนั
" ฝ่าบาท....หม่อมั้นเรว่าัเิเรื่อวิปริ "
" เรื่ออันใ บอเรามา อย่าเรลัว "
" ันทราเป็นสีโลหิ บ่บอไ้ว่า ทั้สามหัวเมือะลับมามีสรามันอีรา พะยะ่ะ "
" เพราะเหุอันใ "
" สรี พะยะ่ะ "
แทยอนหยุิสัพั ึไ้ัถามโหร่อ
" แล้วเรา้อทำเ่นไร เมือเราถึะเป็นผู้นะ "
" หม่อมั้น ไม่ทราบพะยะ่ะ ทุอย่าถูำหนที่ ศิลาวานาย อเพียแ่พระอ์ยึมั่นในวามี ฟ้าินั้อให้วาม่วยเหลือเมืออเราเป็นอันแน่ "
ไ้ฟัันั้น พระราาแทยอน็ยมือึ้น เพื่อเป็นารบอให้บริวารออไปไ้
' สรีอย่านั้นหรอ แล้วนาเป็นใรัน '
นึในใพลามอออไป้านอหน้า่า ที่สามารถเห็นเมือไ้ทั่เมือ
อาาัรทิศบูรพา
(อาาัรเวย์าย์)
" ท่านพ่อเรีย้า มีเหุอันใรึ "
" บันี้ ันทราไ้แปรเปลี่ยนสี เป็นสีโลหิ พ่อเรว่าเมืออเราัเป็นอันราย "
" เหุอันใรึ ท่านพ่อ " ้วยวามที่ยัเ็อเ้าายยุนอา ึไ้ัถาม่อ อย่าไม่ิอะไร
" ไม่มีเหุใๆ เ้าไปเรียมอทัพให้พร้อม ในยามสรามเราะไ้ไม่เป็นรอเมือใๆ "
" พะยะ่ะ "
เมื่อออมาาห้อพระบรรทมอเสร็พ่อ เ้าาย็เินลับไปยัห้อบรรทมอัวเอ พร้อมับนายทหารนสนิท ในระหว่าทาเิน ็ไ้รับสั่ให้ นายทหารนสนิทอย่า ูยอ ไปเรียมอทัพามที่เส็พ่อไ้สั่ไว้
" เ้าไปเรียมอทัพสำหรับสราม้วยนะ ูยอ "
" เพราะเหุอันใ พะยะ่ะ "
" เราไม่รู้ " พูพลาเินมวิว อย่าไม่สนใ อนา
" พระอ์้อหัสนใ บ้านเมือไ้แล้วนะ พะยะ่ะ " ูยอ ล่าวเือน้วยวามเป็นหวัี
" เราเพิ่18เอนะ อีั้นานว่าะไ้รอเมือ เอาเวลามาสนใสรีไม่ีว่าหรอ ฮ่า....ฮ่า "
" เฮ้อ.....สรีมีเมื่อใ็ไ้ แ่บ้านเมือถ้าเสียแล้ว เสียเลยนะ พะยะ่ะ "
โป๊!!!!
" โอ้ยยย พระอ์!! "ูยอลูบหัวไปมา ้วยวามเ็บ
" หน๊อยย ล้าสอนเรารึ "
" เฮ้อ....เิึ้นไปบรรทมับเหล่าสรีเถอะ พะย่ะ่ะ เี๋ยวหม่อมั้นัารเรื่อทหารให้ "
" ให้มันไ้อย่านี้สิ "
ปัๆ
หลัาบบ่าทหารนสนิทอย่าพอใเสร็ เ้าายแห่อาาัรบูรพา็ไ้ลับไปยัห้อบรรทมอย่าเริร่า
อาาัรทิศทัษิ
(อาาัรโ เอ อย)
ห้อบรรทมอเ้าาย ยูล เอ รี
" พระอ์แน่ใหรอเพะ ว่าหลัาสรามนี้ เมือเราัเป็นอันับหนึ่ "
"....." ไม่มีเสียอบรับอันใาายที่สรีผู้นั้นนอนออยู่
" ไม่ว่าะเิอะไรึ้น อย่าทิ้หม่อมั้น เหมือนนาสรีพวนั้นนะเพะ " ร่าบาระับอร่าเปลือยออีน
" เมื่อยามสรามมาถึ เราัปป้อเส็พ่อ และเมือเอาไว้เอ "
" แ่หม่อมั้นเป็นห่วพระอ์ "
" เราวาแผนไว้ีแล้ว หึๆ "
พูเสร็็บรรูบลที่หัวอร่าบา ส่วนร่าบาเอ็ระับอร่าสูให้แน่นึ้น
" หม่อมั้นรัพระอ์นสุหัวใเลยนะเพะ "
" ั้นหรอ านารา "
ฝาิาม้วยนะะ เมน์เป็นำลัใให้ไรท์้วย ะไ้เป็นหลัาน้วยว่าอ่านริ เวลามีnc ะแแ่นที่เมน์ทุอน
ุิ เรื่อนี้ ออแนวินนาารมา ภาษาอาไม่สวย ้อออภัย้วยนะะ^^ บาำเียนผิ็้อออภัยเ่นเียวันน้า
ความคิดเห็น