คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : NOTHING BUT YOU - 1
1
แสแยามเ้าที่ส่อผ่านห้อนอนอ 'เมี่ย์ ทิมเบอร์สัน' ทำให้เธอ้อะเียะายัวเธอึ้นมาาเียนอนพร้อมลุึ้นไปปิม่านผืนให่ที่เป็นัวารให้เธอ้อื่นมาอนเ็โมเ้าอวันอาทิย์
“ื่นไ้แล้วเมี่ย์ พี่รู้นะว่าเธอะลับไปนอน่อ"
...ว่าแล้วเียวว่าพี่ายัวาร้อเป็นนึ้นมาเปิม่านไว้...
“อืออออ" เมี่ย์ะโนอบไปอย่าปัป่าย ไม่ให้นอน็ไม่นอน
“ลมาทาน้าวเ้า้วย เมี่ย์" พี่ายแท้ๆวัยสิบเ้าอเธอะโนึ้นมาอีรอบ
“รู้แล้วหน่าพี่แม็"
เมี่ย์ ทิมเบอร์สัน สาวน้อยวัยสิบเ็ปีที่อาศัยอยู่ับพี่ายแท้ๆอเธอเพียนเียวเพราะพ่อแม่อพวเาประสบอุบัิเหุอันร้ายแรั้แ่พวเายัเ็ๆ อนแรพวเา็อยู่ับายาย แ่พอพี่เธอรบสิบแปปี็อย้ายออมาอยู่อพาร์เม้น์เอ เมี่ย์็อยาะามพี่ายอเธอมาอยู่ี...
ให้ายยัไเธอ็ไม่ยอมแยับพี่ายเธอเ็า เธอิพี่ายอเธอมา...ถึแม้พี่ายเธอะิแฟนอเามา็าม
รื...รื
เสียโทรศัพท์เธอัึ้นในมือะเินไปที่โ๊ะทาน้าว
'าเมรอน'
าเมรอน ัลลาส – เพื่อนสนิที่สุอเมี่ย์ั้แ่พวเายัห้าวบ โมา้วยัน็ว่าไ้ าเมรอนมอเมี่ย์เป็นเพื่อนที่เาไว้ใที่สุ เมี่ย์็เห็นาเมรอนเ่นเียวแบบนั้นเหมือนัน ผิแ่ว่า -
เมี่ย์อบาเมรอนมาลอ เธอมารู้ัวว่าอบ็ราวๆห้าปีไ้ ... แ่าเมรอนไม่เยรู้เลย ไม่เลยันิ
าเมรอน ัลลาสเป็นพวนัในโรเรียน หนุ่มฮ็อัวัเลยหล่ะ เพราะนอาาเมรอนะมีหน้าาและหุ่นเป็นเิมทุนอยู่แล้ว เาเป็นนัีฬาอเมริัน ฟุ๊บอล้วยหน่ะสิแถมยัเล่นลออี ผู้หิรี๊เาอย่าบ้าลั่เลยหล่ะ
ผู้น่าสสัยว่าทำไมหลายรั้อบเห็นาเมรอนมาเินับเมี่ย์ หลายนิว่าเาเัน
หลายนในโรเรียน้อยอมรับว่าเมี่ย์เปลี่ยนัวเอไปมา อนปีที่แล้วเธอยัเป็นเ็เียบๆไม่พูไม่า ไม่อบแ่ัว แ่พอึ้นเร 11 เมี่ย์ลายเป็นสาวสวยที่ผู้ายทุนหลเสน่หฺ์ อาะเพราะเป็นเรื่ออวัย ปีที่แล้วเธอยัูเ็ๆ อนนี้เธอสวยนหลายๆนยอมรับ หลายๆนอยาเ้าหา แ่็อย่าว่า พวที่หลเสน่ห์เธอ หรือามอบเธอ เห็นี่าๆับเธอ็พวผู้ายทั้นั้นแหละ พวผู้หิะไม่่อยสนใเมี่ย์เท่าไร บานอบบอว่าเมี่ย์มีนิสัยที่หยิ่ยโสหรือพวเาโรธที่เมี่ย์ไ้อยู่ใล้ๆาเมรอน ัลลาสอยู่บ่อยๆ ทำให้เมี่ย์ไม่่อยมีเพื่อนมาเท่าเ็ไฮสูลนอื่นๆนั มี็แ่นเียว าเมรอน ัลลาส
“ไัลลาส" เมี่ย์เอ่ยะรับสายาเมรอน
(ะโทรมาถามอะไรหน่อยนะ ทิมเบอร์สัน)
“ว่า?”
(วันนี้วันเลือมรมหนิ เธอะเลืออะไร)
เมี่ย์ัริมฝีปา "อืม...” เมี่ย์ลืมสนิว่าวันนี้้อเลือมรมอะไร เธอิภายใน 5 วินาทีนั้น "ารแสมั้...นายล่ะ?”
( เธอเนี่ยนะะไปารแส...ว้าว ฮ่าๆ)
“มันำมาหรือไาเมรอน?” เมี่ย์เริ่มหัวเสียนิๆาำอบอาเมรอน
( ันอโทษเมี่ย์ แ่ล้อเล่นเอๆๆ อย่าโรธันเลยนะ)
เพราะแบบนี้ไเมี่ย์ถึใอ่อนละลายไปับำพูอนอย่าาเมรอน
( นะ นะ นะ)
แล้วาเมรอน็ทำให้หัวใเมี่ย์เ้นรัวอย่าหนั
“ใรโรธนาย ันพูเล่นเถอะ"
าเมรอนเป็นผู้ายปาหวานเมี่ย์ยอมรับ วามปาหวานอเาทำให้ผู้นอบเาึ้นไปอี
“สรุปนายะเลือมรมอะไร?”
(ารแส)
“เหมือนันเนี่ยนะ?”
(็เราเป็นู่หูันหนิ เธอไปไหนัน็ไป้วย อีอย่าัน็ไม่มีมรมที่อยาเ้าเป็นพิเศษ ไปับเธอนี่แหละ)
“อ่าั้นแ่นี้นะ"
(เี๋ยวไปรับที่หน้าอพาร์เม้นท์ อียี่สิบนาทีลไปรอหน้าอพาร์เม้น์เลย)
“เี๋ยว..”
สายาาเมรอนถูัาปลายสาย ... เธอรีบวิ่ึ้นไปแ่ัวแล้ววิ่ลไปหาพี่ายพร้อมหยิบนมปัสามแผ่นพร้อมรีบลไป้าล่า เธออบพี่เธอส่ๆไปว่าเธอรีบ
เมี่ย์เินลมารอาเมรอนแล้วมอหาาเมรอนไปมา พร้อมไปสะุาับรถสปอร์สีแส
อย่าบอนะว่า...
นในรถสปอร์เปิประทุนเลื่อนแว่นันแสีำลมารปลายมู มี้านึับพวมาลัยและอี้าพาไว้ที่เบาะวาแน
“อย่าบอนะาเมรอน...”
“อวัวันเิสิบเ็ปีหน่ะ ึ้นมาสิ"
เ้าอรถอบลับมาแบบยิ้มมุมปาพร้อมส่ายหัวให้ามึ้นมาบนรถ
“โว้วให้ายสิาเมรอน" เมี่ย์พูพลาวาสายามอไปรอบๆรถใหม่อาเมรอน ไม่้ารถสปอร์เรื่อแร็ับไปถึโรเรียนอย่าปลอภัย
_____
เมื่อมาถึโรเรียนรถสปอร์เปิประทุนลายเป็นที่สนใอย่าสู เพราะนอานในรถนั้นะเป็น
าเมรอนัลลาสและเมี่ย์ ทิมเบอร์สัน รถันนั้นอาเมรอนยัเป็นรถสปอร์ันแรที่เยมีับมาโรเรียน! ทุนล้วนแหวทาให้รถอทัู้่ เสียุบิบเิึ้นรอบๆรถ
าเมรอนถอยรถเ้าอ้วยมือเียว่อนะปุ่มปิหลัารถและออารถพร้อมเมี่ย์ าเมรอเอื้อมมือไปออเมี่ย์อย่าไม่สนใสายาผู้นรอบๆนั้น
“วันนี้เธอแ่ัวสวยนะ ุใหม่หรอ" าเมรอนพูับเธอ
“อืม เพิ่ื้อใหม่น่ะ" เมี่ย์้มลไปมอุเสื้อยืสีำพอีัวับแ็เ็ยีนส์ "ันูธรรมาะายเถอะาเมรอน"
“ูีว่านอื่น็ละัน" าเมรอนยิ้ม พวเายัเินไปพร้อมผู้นที่ับามอันอยู่หลายสิบน "เอาแว่นนี่ไป"
“?” เมี่ย์มอแว่นันแสีำที่าเมรอนยื่นออมาาแ็เ็หนัเา
“ใส่ไปสิ แล้วยิ้มเยอะๆเมี่ย์ เธอไม่อยาทำให้ันูเหมือนำลัแล้นไ้มั้ยหน้าเธอเหมือนันำลับีบอเธอแทนออเธอ"
เมี่ย์ไม่อบอะไรเธอสวมแว่นันแสีำึ้นแล้วเสยผมพร้อมเินแบบไม่้มหน้า เธอหลุำเล็น้อยับารระทำอนนี้ มันเหมือนพวเาเันแล้วเินรันเวย์ันอยู่ าเมรอนเหลือมามอเมี่ย์ที่หลุำ เาเอ็หลุยิ้มเพราะเธอเ่นัน
นี่ไม่ใ่รั้แรที่าเมรอน ัลลาสยิ้มเพราะเห็นรอยยิ้มอเมี่ย์ ทิมเบอร์สัน มันเป็นั้ี่พันรั้แล้ว มันเป็นแบบนี้เสมอมาั้แ่พวเาอายุ 5 วบ แบบนี้เสมอมา...
แ่ท่ามลาสายาอผู้นหลายสิบนที่มอมา็มีสายาอบุลนหนึ่ ที่มออยู่ห่าๆ้วยสายาอันสสัยว่าทำไมู่นี้ถึมีนให้วามสนใเยอะนานี้ สายาู่นั้นับ้อไม่ละสายา เาเพิ่ไปที่รอยยิ้มอเธอนนั้นอย่าไม่ระพิบ ถึะอยู่ห่าันประมาร้อยเมร แ่เาไม่สามารถละสายาาเธอนนั้นไ้เลย...
อว์น เมนเส ไม่สามารถละสายาารอยยิ้มอเมี่ย์ ทิมเบอร์สันไ้สันิเียว
- talk with writer -
เปิอนที่หนึ่แล้วหวัว่าะอบันนะะ ถ้าอบ่วย favorite หรืออมเม้น์ให้้วยนะะ อบุสำหรับาริามนะะ ♡♡
ความคิดเห็น