ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1-1
"นายสายาสั้นไหม"
"ไม่"
"นายอบภาษาเยอรมันรึเปล่า"
"ไม่ ริๆือ ..ไม่อบเรียน --"
"นายอบว่ายน้ำไหม"
"ไม่ ผมเยอบฟุบอล แ่แฟนเ่ามัน--"
"นายอบทะเลหรือภูเามาว่าัน"
"ไม่ เอ้ย อบภูเามาว่า ภูเาน่ะ--"
ผมถอนหายใ
เาถอนหายใ แล้วพู่อ "เหนื่อยแล้ว"
"..." ผมเียบ
"แล้วผมะนอนไ้ยั"
"นายอบระ่ายไหม"
"โอ้ยยยยย พอไ้แล้วน่า ะนอน"
แพททริเป็นนพิเศษ พิเศษในที่นี้ไม่ไ้ระบุลึลไปว่าี หรือ ร้าย
แ่ผมรู้ว่าเา่าานอื่นๆ ั้แ่วันแรที่เ้ามาในโรแรมแล้ว ผมึไม่ประหลาใ ที่เาสร้าปัหาให้พนัานและผู้อยู่อาศัยนอื่นอยู่เรื่อย นถึวันนี้ เา็่อปัหาให่ าวามไม่ปิอเานั่นแหละ
แ่ที่ผิปิว่า เป็นผม...
อนนี้ผมยัหาำอบมาอบัวเอไม่ไ้เลยว่าทำไมผม้อมามีส่วนในเรื่อที่เาเป็นน่อ
"นายไม่นอนหนุนาันไ้ไหม เพราะว่าันะเป็นเหน็บ" ผมบอ วามริผมเป็นไปนานแล้วเมื่อสอสามนาที่อน เพราะแพททริใ้มัน่าหมอนมานานเินไป
"ไม่ไ้ ผมนอนไม่หลับ"
"็ไม่้อนอน ันไม่ไ้เป็นนเริ่มเรื่อนี้ ันไม่ำเป็น้อมาเฝ้ายามให้เธอ"
"ั้นุ็ลับโรแรมไป ไปเลย! " แพททริแหว แ่ยัไม่ยอมปล่อยาอผม "ทิ้ผมไว้นี่แหละ ใ่สิ ผมมันไม่มีใร้อารอยู่แล้วนี่!"
ผมะลับโรแรมไ้ยัไ ถ้าแพททริไม่ปล่อยาผม แ่่อให้ลับไป ผมว่า ผมไม่ไ้ลับออมาในสภาพมนุษย์
"แล้วเธอ็ะเอใรสันในโรแรมเอนั่นแหละ ใรๆ็เอันในนั้นถ้าเธอไม่.."
"ไม่อะไร..ไม่หนีออมาเหรอ" แพททริมอ้อนผม ยับศรีษะไปมาอยู่บนาผม ถ้ารู้สึอะไรไ้อยู่ผมั๊ี้ สายาอเาหุหิ "ถามริ นีุ่บ้ารึเปล่า เราอุส่าห์ออานรนั่นมาไ้ มีแ่นบ้านั่นแหละที่ิว่าะเอนที่ใ่ในนั้น"
นบ้านั่นเธอ่าหา...แ่ผมไม่มีวามสนใะ่อปา่อำับเา
...ถ้าผมทำามที่อห์นบอ "อย่าไปยุ่ับเ็นั่น" ั้แ่แร็ีหรอ
อนที่แพททริเ้าโรแรมมา เาึูนอื่นๆ้วยวามอายุน้อย ร่าเริปราเปรียวท่ามลาหมู่ผู้สูอายุ แถมยับหาใรใรไปไ้เรื่อยๆ นแบบนีู้ะไม่มีปัหาในเรื่อารหาู่ ผมรำาเสียโหวเหวโวยวายอเ็นั่น ึภาวนาให้เารีบเอู่แล้วรีบออไปให้พ้นเสียที
แ่เาลับลอยไปลอยมา ไม่ยอมลปลใับผู้หินไหนเลย ริๆ แพททริะปล่อยให้วันเวลานั่นร่อยหรอลไปเรื่อยๆ น้อลายเป็นสัว์ไปเอมัน็ไม่ใ่เรื่ออผม
นวันหนึ่ เสียสัาัึ้น วันนั้นผมถึไ้รู้ัแพททริเป็นารส่วนัว
ระสุนยาสลบผมเหลือน้อยแล้ว โยที่ยัไม่สามารถเ็บนโสลับไปไ้เลยแม้แ่นเียว
ที่ยืนสูบบุหรี่อยู่ใ้้นไม้ ห่าไลาสมรภูมิารฟาฟันนั้นือแพททริ ูไม่อนาทรร้อนใับเวลาที่ลลไปอัวเอเลย เามีปืนอยู่้าัวแ่มันวาไว้ แพททริไม่ิะหยิบึ้นมาถือ้วย้ำ ผมวิ่ลาเนินินลไป ว่าะอระสุนาเา
แล้วแพททริ็หันมา ใบหน้านั้นเปื้อนน้ำา ริมฝีปาแนั้นเผยอออปล่อยวันสีเทาึ้นไปในอาาศ ใบหน้าสะสวยนั้นมีวามโศเศร้าลึึ้ แ่ผมไม่รู้ว่าวระทำยัไ
"อระสุนนายหน่อยไ้ไหม" นี่ือสิ่ที่ผมพูออไป
"เอาไปสิ" เาอบ ท่าทาไม่ใส่ใ "เอาไปหมนั่นแหละ ผมไม่ไหวแล้ว"
เานั่ล่วยผมถอระสุนออ แล้วมอผมบรรุลในปืนอัวเอ หยน้ำาหยให่ๆนั้นร่วหล่นลบนระสุนและมือผม ผมไม่แปลใหรอ น้ำาอเาเยอะเพราะาอเามันโออนานั้น
ะว่ามาอยู่ไ้ไม่นาน็ไม่น่าะใ่ แพททริอยู่มาไ้สัระยะหนึ่แล้ว แ่ยัล่าไม่ไ้ ผมเยเห็นนมามายเป็นอย่าเา ..
พอรู้สึัวอีที ทุอย่าบ
ผม็ลาอนโสที่ไม่ไ้สิสอนมาวาไว้รหน้าอแพททริ "ันให้นาย" ผมบอ เาเอียอทำหน้าน บุหรี่ใล้ะหมมวนแล้ว
"ทำไม" เายิ้มื่นๆ ให้ผม
"นายให้ันยืมระสุนยาสลบ"
"ผมไม่สนใหรอเรื่อเวลาที่เหลือหรอ" แพททริพู ผมไม่เ้าใว่าทำไม แพททริบี้บุหรี่ลบนพื้น แล้วเินเ้ามาใล้ผม เามอหน้าผม ่อนะถอแว่นาผมออ เ็ราบเลือออาเลน์ให้้วยแนเสื้อ แล้วใส่ลับืนให้
"วรใ้ผ้าเ็แว่นะีว่านะ" ผมบอ แ่ภาพรหน้าลับมาัเนมาึ้นริๆ
"่ามันเถอะน่า ุ.. เวิ..ใ่ไหม?" แพททริถามแล้วสูมู ้อหน้าผมเหมือนมีอะไริอยู่ ผม็มอหน้าเาเหมือนัน อย่าสสัยน่ะนะ ใบหน้าเาสมบูร์แบบอย่าที่นเาเล่าัน แม้แ่ผู้าย้ออบเาไ้แน่
เสียะโนโ้อบันาในป่าัึ้นแสว่าพวเราเริ่มนับผลานันแล้ว ผมึรีบพู "ใ่--ฟันะ..บอพวแม่บ้านว่านี่อนาย"
"แล้วุล่ะ"
"ันมีอีสอ ่อนไว้รพุ่มไม้รนั้น" ผมบอ "อบแทนที่ให้ยืมระสุนยาสลบ"
เาทำไ้ีทีเียวแม้ะยัเหม่ออยู่บ้า โหหน้าาเย อนที่เราเรียแถวหน้าระานนับบรรานโสที่เราไ้มา
นั่นเป็นุเริ่ม้นอมิรภาพแบบแปลๆ ผมมีเพื่อนแล้ว็ริ แ่ไม่มีเพื่อนนไหนเหมือนแพททริ อห์นหมมุ่นับสาวเลือออ..ส่วนอีน็.. ุน่าะรู้ ผมฟัเาพู็แทบไม่เ้าใอยู่แล้ว หลัานั้น ผมสัเเห็นแพททริมาึ้น ไม่รู้ทำไม เพราะเายิ้มมาว่านอื่นๆมั้ ร่าเริ เสียั ใรไม่สัเเา็บ้าแล้ว
ทำเอาภาพเาร้อไห้ในป่ารั้นั้น ...เหมือนเรื่อที่ฝันไปเลย บอใร ใรเา็ไม่เื่อ
ยิ่รู้ั็มีหลายอย่าที่เหลือเื่อเี่ยวับแพททริ หนึ่ในหลายเรื่อนั้น ...ือวามริที่ว่า
...เาไม่ใ่มือสมัรเล่นเลยสำหรับารล่า ไม่ว่าะเป็นนโส หรือ อะไร็าม
"เฟ วิ่" เาะโนบอ พลายิปืนยาสลบใส่พนัานโรแรมที่ไล่ามผม แม่นราวับวา ริๆหาไม่มีแพททริ่วย พวเราไม่ไ้หนีออาโรแรมมาไ้ เายิปืนแม่น และนพวนั้นหน้าหัน ผม่วยเา แล้วเา็่วยผม
เาหลับไปแล้ว ริมฝีปาสีแนั้นแเป็นุยเพราะาน้ำ มันแนบับาาเอผม ลมหายใเาอุ่นนายาวนเห็นเป็นเาในแ้มาว
แปลที่ผมไม่ยัผลัเาออไป อนที่มีโอาส าผมไม่รู้สึอะไรแล้ว
แ่ผมลับิถึแ่ลำธาร เมื่อเราเอลำธาร บาทีเาอาะไ้ื่มน้ำ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น