Destiny..QIYI [TF Family]

ลำดับตอนที่ #1 : [CHAPTER 00]

ผมเป็นใคร ??

แล้วที่นี่มันที่ไหน

ปวดหัวเหลือเกิน หากผมยังฝืนนึกอะไรต่อไป..

สมองผมคงต้องระเบิดเป็นแน่

หึ.. นี่มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆแล้วน่า

สมองของผมจำไม่ได้แม้แต่ชื่อของตัวเอง

บ้าที่สุด!!

[CHENGXIN TALK]

          ผมควรจะต้องทำยังไงดีล่ะ ผมนั่งมองร่างกายบอบช้ำของเพื่อนสนิทที่นอนอยู่บนเตียงโรงพยาบาลอย่างครุ่นคิด ผมทำอะไรไม่ได้เลยแม้แต่นั่งรอเวลา เขาจะฟื้นขึ้นมาไหม ผมก็ยังให้คำตอบไม่ได้ นี่ขนาดผมเป็นหมอนะ ผมยังทำอะไรไม่ได้เลย อ๋าวจื่ออี้ผู้น่าเวทนา ถ้าผมไม่เจอเขาตอนโดนรถชน เขาอาจจะต้องทนทุกข์ทรมานไปมากกว่านี้เสียด้วยซ้ำ เมื่อกี้ผมก็ยังโดนเค้นความจริงจากหวางฉีหลินที่อยู่ปลายสาย หึ..แต่คิดหรอว่าผมจะบอกเขา ในเมื่อวันก่อนผมยังเห็นเขาสองคนอยู่ด้วยกัน มีความสุขกัน ถ้ามันไม่มีเรื่องอะไรจริง เสี่ยวอี้ก็คงไม่หนีเขามาอย่างนี้หรอก และแน่นอนว่าผมยังบอกเขาตอนนี้ไม่ได้หรอก ไม้งั้นเขาคงต้องเป็นบ้าแน่ถ้ารู้เรื่องนี้ แค่ตอนนี้เขาก็กระวนกระวายจนผมเองก็อดสมเพชเขาไม่ได้ แต่ยังไงก็เถอะเมื่อถึงเวลาผมจะถามจากเสี่ยวอี้อีกทีล่ะกัน

[END CHENGXIN TALK]

ผมลืมตาขึ้นท่ามกลางความมืดมิด นี่ผมตายแล้วจริงๆหรอ

ผมสัมผัสได้เพียงแต่ ความเยือกเย็นที่แล่นเข้าสู่ปลายนิ้ว 

แต่มันก็แปลกนะที่ผมปวดหัวขึ้นมาอีกครั้งอย่างฉับพลัน

มันปวดมากจนน่าแปลกใจ ปวดเหมือนสมองผมจะแตกเป็น

เสี่ยงๆ หลังจากนั้นความทรงจำที่ไม่ปะติดปะต่อกัน ก็แล่นผ่าน

เข้ามาในสมอง และภาพตรงหน้าก็ดับวูบลงอีกครั้ง.

--------------------------------------------------------------------------

[WRITER TALK]

          สวัสดีนะคะทุกคน ฟิคเรื่องนี้เป็นฟิคเรื่องแรกที่เอามาลงนะคะ ที่จริงเรื่องนี้ก็แต่งไว้ตั้งแต่ตอนที่เสี่ยวอี้ขาดการติดต่อไป จนตอนนี้ก็อยากลงเพราะคิดถึงฉีมากมาย //ร้องไห้ แต่ก็ไม่ได้คิดจะโปรโมทฟิคเรื่องนี้อะไรมากมายด้วยค่ะ เพราะว่าไม่อยากทำให้จิตใจของคนที่รักฉีต้องมาอ่านฟิคของเรา ต้องขอโทษทุกคนมานะที่นี้ด้วยนะคะหากมีความผิดพลาดทางประการใด ขอบคุณค่ะ.