คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
ประเทศสก็อตแลนด์ ณ. หมู่บ้านสีเงิน
ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืน และเป็นคืนที่พระจันทร์เต็มดวงสาดส่องลงมาท่ามกลางหมู่บ้านที่มีความหนาวเยือกยะเย็น
"ฉันอยากอยู่กับคุณตลอดไปเลยค่ะ" หญิงสาวคนหนึ่งพูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบสงัดของคนตรงหน้า
"หึ!" เสียงหัวเราะในลำคอของชายหนุ่มดังขึ้น "อยากอยู่กับผมตลอดไปงั้นเหรอ?"
"ค่ะ เซอร์คัส"
"หลับตาสิ" เธอทำตามที่ชายหนุ่มบอก เขาแยกเขี้ยวแล้วกัดเข้าที่ซอกคอของหญิงสาวทันที
ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมาเผยให้เห็นเลือดที่ติดริมฝีปากของเขา "จัดการต่อที"
"แกนี่ไม่ยอมออกแรงอะไรเลยนะไอ้เซอร์คัส" ชายหนุ่มอีกคนพูดขึ้นอย่างเบื่อหน่าย
"ไปส่งเธอให้เรียบร้อย แล้วอย่าลืมฉีดยาฆ่าไวรัสให้เธอด้วย" เขาว่าพลางเช็ดเลือดออกจากริมฝีปากตัวเองไปด้วย
"มาช่วยกันดิวะไอ้คุมะยืนมองอยู่นั้นล่ะ" ชายหนุ่มคนเดิมเรียกเพื่อนเขาอีกคนมาช่วย
เรื่องแบบนี้มันกลายเป็นเรื่องธรรมดาของพวกเขาเหล่านี้ เพราะพวกเขาไม่ได้กินอาหารเหมือนมนุษย์ธรรมดาทั่วไป เขาเป็นเผ่าพันธุ์ที่เรียกตัวเองว่า 'แวมไพร์' และต่างจากมนุษย์โดยสิ้นเชิง พวกเขาไม่เคยเปิดเผยตัว ไม่แสดงตัวตนว่าตนเองเป็นใคร พวกเขาไม่มีวันแก่ ไม่มีวันเจ็บ และไม่มีวันตาย
พวกเขาเป็น 'อมตะ'
[SERCUS : SAID]
ผมชื่อ 'เซอร์คัส' และผมเป็นแวมไพร์ที่เลือกกินเลือดหญิงสาวเป็นอาหาร ผมมีความสามารถพิเศษ คือ อ่านความคิดของคนอื่นได้ ไม่ว่าเขาผู้นั้นคิดอะไรอยู่ และที่สำคัญผมว่องไวกว่าแวมไพร์ตัวอื่นๆ หลายเท่า
แวมไพร์ทุกตัวมีความสามารถพิเศษที่ไม่เหมือนกัน และดูเหมือนว่าความสามารถพิเศษของผมจะโดดเด่นกว่าแวมไพร์ตัวอื่น
การที่ผมดื่มเลือดหญิงสาวเป็นอาหารมันจะช่วยเพิ่มพละกำลังให้ผมเป็นอย่างมาก แต่ผมไม่เคยฆ่าใครหรอกนะ ผมดื่มเลือดเพื่อลดความกระหายของผมเอง หญิงสาวที่เข้ามาหาผมเธอเต็มใจที่จะมอบกายให้ผม แล้วจะให้ผมขัดศรัทธาพวกเธอได้ไง จริงมั้ย?
ผมมีนิสัยชอบความท้าทายมันเป็นสิ่งที่เร้าใจผมมากที่สุด และถ้าสิ่งไหนที่ได้มายากๆ ผมมักจะมองว่ามันมีคุณค่ากับผมเสมอ ผมคิดว่าทุกคนก็คงจะคิดเหมือนผม และที่สำคัญเกี่ยวกับตัวผม คือ ความหล่อ มีเสน่ห์ที่ทำให้ผู้หญิงหลายๆ คนวิ่งเข้ามาหาผมอย่างง่ายดา
ผมมีครอบครัว ครอบครับผมแตกต่างจากครอบครัวแวมไพร์ทั่วไป ซึ่งพวกเราไม่ระรานพวกเดียวกัน หรือไม่ทำร้ายพวกมนุษย์ เราอาศัยเลือดของสัตว์เพื่อดำรงอยู่ และในป่าแห่งนี้ไม่ได้มีแค่พวกเราชาวแวมไพร์อย่างเดียวหรอกนะ แต่ยังมีสิ่งมีชีวิตที่ร้ายกาจกว่าแวมไพร์
นั่นก็คือ 'หมาป่า' เราเป็นศัรตูกับพวกมัน แต่ก็ไม่เคยได้ปะทะกันจริงๆ จังๆ หรอก เพราะพวกมันมักจะมาแบบลอบกัดมากกว่า
หมาป่าที่ว่านี้มันสามารถกลายร่างเป็นมนุษย์ได้ เหมือนผมที่สามารถกลายร่างเป็นค้างคาวได้ ฟังดูมันน่าเหลือเชื่อใช่มั้ยครับ ทุกคนคงคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่สามารถเป็นไปได้ ถ้าผมเป็นมนุษย์เหมือนพวกคุณผมก็คงคิดอย่างนั้น
เรื่องราวของเหล่าแวมไพร์ถูกเล่าขานจนกลายเป็นนิยายไปแล้ว จึงไม่มีใครเชื่อว่าเรื่องเหนือมนุษย์มันมีอยู่จริง สิ่งที่เราไม่สามารถพิสูจน์ได้ ไม่ใช่ว่ามันจะไม่มีอยู่บนโลกหรอกนะครับ
เรื่องราวของพวกเราถูกปิดเป็นความลับ เพื่อความปลอดภัยของตัวพวกเราเอง เราไม่อยากให้มนุษย์ระราน และไม่อยากให้พวกเขานำเราไปทดลองทางวิทยาศาสตร์ ที่ผมรู้เรื่องราวของมนุษย์เป็นอย่างดี เพราะผมไม่เคยหยุดนิ่งที่จะเรียนรู้ ผมเข้าไปในหมู่บ้านเพื่อเรียนรู้ความเป็นอยู่ของมนุษย์มาหลายปี จนตอนนี้ผมแทบจะกลืนกินไปกับพวกเขาอยู่แล้ว
อ้อ! ใครที่คิดว่าเรื่องราวของผมมันเป็นอะไรที่น่าอิจฉา ผมอยากให้พวกคุณเปลี่ยนความคิดตัวเองเดี๋ยวนี้ เพราะการใช้ชีวิตแบบนี้มันทรมานเหมือนตายทั้งเป็น ต้องดูคนที่เรารักตายจากไปคนแล้วคนเล่า จนผมคิดว่าชีวิตนี้ผมจะไม่รักใครอีกเลย ผมไม่อาจทนดูคนที่ผมรักตายไปต่อหน้าต่อตาได้
ชีวิตที่เป็นอมตะเป็นสิ่งที่ผมไม่ต้องการมากที่สุด ผมอยากมีชีวิตเหมือนคนปกติทั่วไป กินข้าวเป็นอาหาร มีความรักเหมือนมนุษย์ อยู่กินกันเป็นครอบครัว นั่นแหละคือสิ่งที่ผมฝันเอาไว้
เอาล่ะ! กลับเข้ามาสู่เรื่องของผมกันดีกว่า ชีวิตของผมต่อจากนี้ใครจะคิดล่ะว่ามันจะเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปชนิดที่ว่าไม่สามารถเอาชีวิตเดิมๆ ของผมกลับมาได้อีก ฟังดูแล้วเหมือนมันน่ากลัวใช่มั้ยครับ แต่เปล่าเลย มันเป็นสิ่งที่ผมปรารถนามากที่สุดในชีวิต
[SERCUS : SAID END]
-ฝากเพจอีกสักที-
ความคิดเห็น