ขอฝากใจ ไว้ที่เธอ

ลำดับตอนที่ #1 : +-*เปิดเทอมวันแรก*-+

เช้าวันใหม่ วันที่ใครหลายๆคนต้องออกจากบ้านเพื่อไปโรงเรียนและไปทำงานกัน เหมือนกับส้มและพิงค์

“ส้ม พิงค์ แต่งตัวเสร็จกันรึยังลูก เดี๋ยวไปโรงเรียนไม่ทันนะ” เสียงพ่อของทั้งสองเร่ง

“เสร็จแล้วค่ะ” ทั้งสองตอบพร้อมกัน ว่าแล้วทั้งสองก็เดินขึ้นรถไปโดยที่พิงค์นั่งหน้าคู่กับพ่อส่วนส้มนั่งข้างหลังคนเดียว

“ถึงโรงเรียนแล้วลูก” พ่อของทั้งสองบอกเมื่อถึงโรงเรียน

“สวัสดีค่ะ พ่อ” ทั้งสองตอบพร้อมกัน

“พิงค์ พี่ไปก่อนนะ ไอ้ปลายมันเรียกแล้วอ่ะ” ส้มบอกน้องพร้อมกับรีบวิ่งไปหาเพื่อน

“ทิ้งอีกแล้ว ทุกวันเลยๆ” พิงค์บ่นกับตัวเอง จากนั้นก็เดินไปหาเพื่อน

“โอ๊ย” เสียงพิงค์ร้องเมื่อเดินชนกับใครก็ไม่รู้ (ยังไม่ต้องรู้หรอกน่า เดี๋ยวก็รู้เอง)

“ขอโทษนะครับ เป็นอะไรมากมั้ย” เสียงไมค์ถามพิงค์

“นี่นายเดินยังงัยของนายห๊ะ ตาบอดหรอ” พิงค์แว้ดใส่ไมค์

“นี่เธอ ฉันขอโทษเธอแล้วนะ” ไมค์แว้ดใส่พิงค์บ้าง

“ขอโทษแล้วมันหายเจ็บหรอ” พิงค์เถียงไมค์คอโก่ง

“ฉันขอโทษเธอแล้ว ไม่หายก็เรื่องของเธอ” ไมค์ตวาดใส่พิงค์

“ไมค์ไปเหอะ เดี๋ยวแฟนคลับแกก็ตามมาอีกหรอก” เสียงเจสส์เพื่อนของไมค์เตือน

“ยัยตัวแสบ” ไมค์พูดแล้วรีบเดินออกไปหาเจสส์

“หนอยแน่ ไอ้นักร้องขี้เก๊กเอ๊ย” พิงค์ตะโกนไล่ไมค์

“เฮ้ย พิงค์ คนเค้ามองกันเต็มเลย แกเลิกด่าไมค์เหอะ ขึ้นห้องกัน” ลินเพื่อนของพิงค์รีบบอกเมื่อเห็นท่าไม่ดี

“เออๆ ฝากไว้ก่อนนะ ไอ้นักร้องขี้เก๊ก” พิงค์ยังไม่เลิก

เมื่อทั้งหมดขึ้นมาบนห้อง

“นี่นาย” พิงค์อุทานออกมาเมื่อเห็นไมค์

“เธออีกแล้วหรอ คงอยากเจอฉันมากสินะ” ไมค์ดูถูกพิงค์

“ไม่มีทาง แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่ได้อยากอยู่ห้องเดียวกับนายหรอกย่ะ ฝันไปเหอะ ต่อให้อีกร้อยวันพันปีก็ไม่มีทาง” พิงค์ดูถูกไมค์กลับ

“ก็ดี” ไมค์ตอบพิงค์สั้นๆ

“เฮ้ย เลิกเถียงกันได้แล้ว อาจารย์โหดเดินมาแล้วเว้ย” เสียงเพื่อนในห้องบอก

นั่งเรียนทุกคนต่างรีบวิ่งไปนั่งที่รวมถึงไมค์กับพิงค์ด้วย

อีกด้านหนึ่ง

SoM’sTaLkInG

“เอาล่ะค่ะ อาจารย์จะให้นักเรียนทำรายงานคู่กันนะคะ เดี๋ยวอาจารย์จับคู่ให้” อาจารย์พูดกับนักเรียนในห้อง

“โห่ อาจารย์ ไม่เอาอ่ะ” ส้มเถียง

“นี่เธอ ยัยอารดา อย่าเรื่องมากได้มั้ย” อาจารย์ต่อว่าส้ม

“ก็ได้ค่ะๆ” ส้มตอบอาจารย์ปลงๆ

“ปลายฝนคู่กับเคน” อาจารย์บอก

“อารดาคู่กับพิชญะ” อาจารย์บอกอีกแล้วก็ยังบอกต่อไปเรื่อยๆ

“ไปพักได้ค่ะ” อาจารย์บอกอีก

“ปลาย ไปกินข้าวกันเหอะ หิว” ส้มชวนปลาย

เมื่อทั้งคู่กำลังจะเดินออกไป

“เดี๋ยวสิ ส้ม” เสียงใครคนหนึ่งเรียกส้มไว้

“อ้าว กอล์ฟ มีไรหรอ” ส้มหันมาถามกอล์ฟ

“เรื่องรายงานอ่ะ จำได้มั้ย” กอล์ฟถามส้ม

“อ๋อ จำได้ดิ อาจารย์เพิ่งบอกไปไม่ถึงสองนาทีนะ แล้วอีกอย่างฉันไม่ได้สมองฝ่อด้วย” ส้มด่ากอล์ฟ

“เออ จำได้ก็ดีแล้ว งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันไปทำรายงานบ้านเธอแล้วกันนะ เพราะว่าวันนี้ฉันไม่ว่าง ต้องเข้าแกรมมี่ ไปละนะยัยติ๊งต๊อง หิวข้าว” กอล์ฟพูดกับส้มเป็นชุดๆ (ที่กอล์ฟเรียกส้มว่ายัยติ๊งต๊องเพราะไม่ว่าจะเป็นกระเป๋าหรือสมุดของส้มก็จามีสติกเกอร์รูปโดเรม่อนติดไว้เต็มไปหมด)

“เฮ้ย เดี๋ยวดิกอล์ฟ ฉันยังไม่ได้ตกลงเลยนะ” ส้มตะโกนบอกกอล์ฟ แต่กอล์ฟก็ไม่สนใจรีบวิ่งออกไปหาเพื่อน

“ส้มเว้ย ไปกินข้าวกัน มัวแต่เหม่ออยู่นั่นแหละ” ปลายบอกส้มพร้อมกับลากส้มออกมาจากห้องเพื่อไปที่โรงอาหาร

ณ โรงอาหาร

“น้ำตาลสุดสวยจ๋า พิงค์หิวข้าวมากๆ หาอะไรให้กินหน่อยสิ” พิงค์อ้อนวอนน้ำตาล

“ทุกทีเลยแก เออๆ เดี๋ยวมาละกัน” น้ำตาลบอกพิงค์ปลงๆ

“กินแรงเพื่อนทั้งปีเลยนะเธออ่ะ” ไมค์เห็นพิงค์นั่งอยู่คนเดียวเลยแวะมาแซว

“อย่ายุ่งได้มั้ย ไอ้ขี้เก๊ก” พิงค์ไล่ไมค์แต่ไมค์ก็ไม่สนใจพร้อมกับนั่งลงตรงข้ามพิงค์พร้อมกับเรียกเจสส์เพื่อนสนิทของตนมานั่งด้วย

“นี่นาย ที่อื่นไม่มีนั่งหรอ ทำไมต้องมานั่งโต๊ะเดียวกับฉันด้วยห๊ะ” พิงค์ถามไมค์ด้วยความโมโห

“ก็ฉันจะนั่งมีปัญหาหรอ” ไมค์กวนพิงค์

“นี่จ้า พิงค์ สปาเก็ตตี้ของโปรดแก” น้ำตาลรีบเข้ามาหาพิงค์เมื่อเห็นว่าจะเกิดศึก

“อ้าว ไมค์ เจสส์ มานั่งด้วยกันเลยสิ” ใบเตยชวนไมค์กับเจสส์

“ใช่ๆ ไม่ต้องเกรงใจหรอกนะ” ลินเสริมด้วย

“ขอบใจนะ พวกเธอนี่มีน้ำใจจริงๆ ไม่เหมือนยัยตัวแสบ” ไมค์หันมาแขวะใส่พิงค์

“ชิ ไม่ต้องพูดมาก จะกินก็รีบกินเลย เดี๋ยวจะอดซะก่อน” พิงค์บอกกับไมค์

“ปึง !!! ไมค์ขาทำไมไมค์ไม่มานั่งกับมินนี่หล่ะคะ” มินนี่สาวสวยดาวโรงเรียนถามไมค์

“คือ...ไมค์” ไมค์อ้ำอึ้ง

“ก็ไมค์เค้าไม่อยากนั่งกับเธอน่ะสิ ยังไม่รู้ตัวอีกหรอ ยัยเหม็นนี่” พิงค์แขวะมินนี่

“มันจะมากไปแล้วนะ นังพิงค์” มินนี่เถียงกลับ

“อ้าว ไมค์ ไม่ทานแล้วหรอคะ เมื่อกี้พิงค์ยังป้อนอยู่เลย มาๆ อ้ำ” พิงค์เริ่มกวนประสาทใส่มินนี่แล้วหันมามองหน้าไมค์เหมือนจะกินเลือดกินเนื้อไมค์

“อ้ำ” ไมค์เห็นสีหน้าพิงค์แล้วรีบกินข้าวเข้าไป

“กรี๊ดดดดดดดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” มินนี่กรีดร้องออกมา

“ฝากไว้ก่อนนะ นังพิงค์” มินนี่พูดแล้วเดินกระแทกเท้าออกไป

“กร๊ากๆๆ สะใจเว้ย” ทั้งกลุ่มหัวเราะออกมารวมถึงไมค์ด้วยแล้วนั่งกินข้าวต่อไป

อีกด้านหนึ่ง

“ปลาย กินข้าวเสร็จแล้วไปห้องสมุดกันนะ” ส้มชวนปลาย

“ไปทำไมอ่ะ ปกติไม่เห็นเคยไปนี่” ปลายถามกลับ

“ง่วงฟ่ะ จะไปนอนอ่ะ มีแอร์ด้วย เย็นจะตาย” ส้มตอบปลายอย่างภาคภูมิใจ

“ว่าแล้ว” ปลายบอกส้ม

หลังจากนั้นปลายกับส้มก็เดินไปที่ห้องสมุด

“นั่งตรงนี่แหละ โดนแอร์ด้วย” ส้มบอกปลาย

“อืม งั้นเดี๋ยวฉันมานะ ไปหาหนังสืออ่านก่อน” ปลายสั่งส้ม

“อือจ้า” ส้มตอบพร้อมกับฟุบหน้าลงไปบนโต๊ะ

“นี่” เสียงใครคนหนึ่งเรียกส้มพร้อมกับสะกิดที่แขน

“นี่เธอ นี่มันห้องสมุดนะ ไม่ใช่ห้องนอน” กอล์ฟนั่นเอง

“แล้วนายมายุ่งอะไรกับฉันไม่ทราบยะ” ส้มบ่นใส่กอล์ฟ

“ไปอดหลับอดนอนที่ไหนมา มัวแต่ดูการ์ตูนหรอ” กอล์ฟแขวะส้ม

“นี่นาย ฉันไม่ติ๊งต๊องขนาดนั้นหรอกนะ” ส้มยังเถียงกอล์ฟอยู่

“เฮ้ย เบาๆดิเธอ ห้องสมุดนะ ไม่ใช่บ้านเธอ” กอล์ฟดุส้ม

“ฉันไม่กลัวหรอกย่ะ” ส้มเถียงกอล์ฟ เมื่อส้มเห็นปลายเดินมาจึงรีบลากปลายออกมาจากห้องสมุด

“เฮ้ย แกจะไปไหนอ่ะ ไม่นอนแล้วหรอ” ปลายถามส้มขณะที่ส้มยังลากปลายอยู่

“ไม่นงไม่นอนมันแล้ว อารมณ์เสียฟ่ะ” ส้มบ่นให้ปลายฟัง

“อารมณ์เสียมากมั้ยจ๊ะที่รัก” กอล์ฟวิ่งตามมา

“นายจะตามฉันมาทำไมเนี่ย” ส้มหันไปถามกอล์ฟ

“อุ้ยๆ ใครตามเธอ ฉันไม่หลงเธอขนาดนั้นหรอกนะ ยัยติ๊งต๊อง แต่เผอิญว่าฉันอยู่ห้องเดียวกับเธอน่ะ ก็เลยต้องตามเธอมา” กอล์ฟอธิบายให้ส้มฟัง

“ส้ม เดี๋ยวมานะ อาจารย์เรียกอ่ะ” ปลายบอกส้มพร้อมกับรีบวิ่งไปหาอาจารย์

“อ้าว ไปไหนอ่ะ เดี๋ยวดิ แล้วฉันล่ะ” ส้มพึมพำ

“ไปกับกอล์ฟก็ได้นะครับ ที่รัก” กอล์ฟยังเล่นไม่เลิก

“พอ หยุด จบ ฉันจะอ้วก” ส้มตัดบทแล้วทั้งสองก็เดินต่อไปโดยที่กอล์ฟยังไม่หยุดแกล้งส้มและส้มก็ยังไม่หยุดด่ากอล์ฟ

“กริ๊งงงงงงงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” ขึ้นเรียนแล้วจ้า ตอนบ่ายนักเรียนทุกคนก็ตั้งหน้าตั้งตาเรียน จนกระทั่ง.....

“กริ๊งงงงงๆๆๆๆๆๆๆๆ” เลิกเรียนแล้วจ้า

“โอ้ ยอดมากเลยจอร์จ” เจสส์บอกขณะที่กำลังลุกขึ้นบิดขี้เกียจ บิดไปบิดมา

“บิดอยู่นั่นแหละ บิดจนตัวจะเป็นน๊อตอยู่แล้วนะแกอ่ะ” พิงค์บอกเจสส์

“เออน่า” เจสส์ตัดบท

“ไปเหอะลิน ใบเตย น้ำตาล ไปหน้าโรงเรียนกัน” พิงค์ชวนเพื่อนของตน

แล้วทั้งหมดก็เดินมาหน้าโรงเรียนพร้อมกับไมค์และเจสส์ด้วย

“พวกเรากลับก่อนนะพิงค์” เพื่อนทั้งสามของพิงค์บอกพร้อมกัน

“อย่าเพิ่งดิ พี่ส้มยังไม่มาเลยนะ รอเป็นเพื่อนฉันก่อน” พิงค์อ้อนวอนเพื่อน

“ถ้าพวกเรารอเป็นเพื่อนแกก็ไม่ต้องกลับกันพอดี” ลินบอกพิงค์

“อืมๆ บ๊ายบายนะ เจอกันพรุ่งนี้จ้า” พิงค์บอกพร้อมกับโบกมือลาเพื่อน

“เฮ้อ พี่ส้มนะพี่ส้ม ช้าจริงๆเลย มัวทำอะไรอยู่เนี่ย” พิงค์บ่นกับตัวเอง

“เดี๋ยวฉันรอเป็นเพื่อนนะ” ไมค์บอกกับพิงค์

“ไม่ต้อง ฉันว่าอยู่กับนายไม่ปลอดภัยหรอกย่ะ ไปไหนก็ไปเหอะ ชิ้วๆ” พิงค์ไล่ไมค์

“ฉันไม่ไป มีปัญหาเรอะ” นายนี่นี่ชอบถามจริงว่ามีปัญหาหรอ

“ชิ ฉันไม่อยากมีปัญหากับนายหรอกนะ กลัวโดนสาดน้ำกรดน่ะ” พิงค์ประชด

“พิงค์ พี่มาแล้ว” ส้มตะโกนมาแต่ไกลว่าแต่ใครเดินมากับพี้ส้มหล่ะน่ะ อ่อ พี่กอล์ฟนั่นเอง

“ทำอะไรอยู่อ่ะ ช้ามากมาย” พิงค์บ่นใส่พี่สาว

“พี่ทำเวรอ่ะ พ่อมาพอดีเลย ไปเหอะพิงค์” ส้มตอบน้องสาว

“พี่ไปนะจ๊ะน้องไมค์ ไปละนะนายกอล์ฟขี้วีน” ส้มแลบลิ้นใส่ทั้งสองแล้วรีบขึ้นรถไป

ณ บ้านของสองสาวพี่น้อง

“พิงค์ แกชอบน้องไมค์ป่ะ” ส้มถามน้องสาวของตน

“เฮ้ย ถามอะไรบ้าๆน่ะพี่ ใครจะไปชอบนายนั่น ขี้เก๊ก ขี้อวด” พิงค์ตอบพี่สาวไปอย่างนั้นเพราะตอนนี้ไม่ได้รู้สึกชอบไมค์แบบอื่นนอกจากเพื่อน

“อืม ก็ดีแล้ว เรากับเค้ามันคนละชั้นกันน่ะ พี่ไปนอนละนะ ง่วงแล้ว” ส้มสอนน้อง

“จ่ะ ฝันดีนะ” พิงค์บอกพี่สาว

“อืม” ส้มตอบพิงค์พร้อมกับขึ้นไปนอน

เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องแรกที่แต่งอ่ะนะคะ ดีไม่ดียังงัยก็ช่วยแนะนำติ – ชมด้วยนะคะ ตอนแรกอาจจะยังไม่ค่อยสนุกแต่ตอนต่อไปต้องสนุกแน่นอนค่ะ