คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : นครดาร์คเอลฟ์(Dark Elf)
ตอนที่ 1 นครดาร์คเอลฟ์(Dark Elf)
(Dark Elf)ในดินแดนทางใต้สุด แนวเชิงเขาที่ซึ้งเป็นป่าทึบหลังเชิงเขาแห่งความมืดเป็นที่อยู่ของกลุ่มชนกลุ่มหนึ่งที่เรียก ตัวเองว่า ดาร์ค เอลฟ์(Dark Elf) ที่รวมกลุ่มกันอาศัยอย่างสงบสุขหลังสงครามสามดินแดนคือ เอลฟ์(Elf) ดาร์คเอลฟ์(Dark Elf) และมนุษย์(Human) และหลังจากพ่ายแพ้กลับมาก็ได้อพยพมายังดินแดนใหม่หลังเขาที่มีแต่ความมืดที่ซี่งแสงสว่างส่องไม่ถึงโดยปกติชาวดาร์คเอลฟ์ มีลักษณะ สีผิวเขียวช้ำถึงดำตามอายุขัยรูปร่างสูงโปร่งมีผมสีขาวและมีส่วนน้อยที่จะมีผมสีดำต่างจากพวกเอลฟ์ ที่มีผิวสีขาวเนียนซีดสูงผมสีทองประกายเงางามและทั้งนี้เนื่องจากสองชนเผ่าได้เคยร่วมเผ่าพันธุ์เดียวกันมาก่อนลักษณะทางกายภาพเลยไม่ได้แตกต่างกันมากนัก
“เฮ้.....เรเว็นหลานรักจะไปไหนน่ะหะ!!!”ชายชราตะโกนถามหลานชายด้วยความสังหรณ์ใจว่าจะต้องไปก่อเรื่องอีกเป็นแน่
“ก็ไปช่วยชาวบ้านซื้อของที่ตลาดไงคร้าบบบ!!!!!!” เรเว็นตอบด้วนสำเนียงสุภาพแล้วก็วิ่งหายลับไปยังกลางเมืองโอ้...ชายชราตกใจที่ได้ยินประโยคดังกล่าวเพราะไม่เคยได้ยินที่สุภาพจากปากของหลานมาก่อน
เรเว็นเป็นเด็กวัยรุ่นกำพร้าพ่อแม่ซึ้งเสียชีวิตในสงครามสามดินแดนซึ่งถูกพบโดยชายชราแล้วถุกเก็บมาเลี้ยงในฐานะหลานชายคนหนึ่ง เรเว็นเป็นคนไม่ค่อยอยู่นิ่งและที่สำคัญเค้าเป็นตัวประหลาดของสายตาของคนที่นี่โดยร่างกายของเขามีสายเลือดครึ่งหนึ่งที่เป็นเอลฟ์ และอีกครึ่งหนึ่งเป็นดาร์คเอลฟ์และลักษณะพิเศษที่ชาวดาร์คทั่วไปไม่มีคือมีผมเป็นสีทองประกายเงางามเป็นที่รังเกียจของคนในหมู่บ้านและทุกคนก็เรียกเรเว็นว่า
“ไอ้ตัวซวย”
แล้วเรเว็นก็วิ่งมาหยุดที่ร้านขายของในตลาดร้านหนี่ง ซึ่งมีชิลเลน(Shillen) หญิงสาววัย18ผู้เป็นรักแรกของเขาเป็นเจ้าของอยู่
“สวัสดี ชิลเลน” เรเว็นเอ่ยขึ้น
“อ่าว!!! เรเว็นมาทำอะไรที่นี้ ?” ชิลเลนกล่าวเมื่อเห็นเรเว็น
“มาหาเธอไง”
“ได้ไงเดี๋ยวแม่ก็ฆ่าเธอหรอก” เธอพูดหยอกล้อ
“ถ้าแม่เธอไม่เอามีดวิ่งไล่น่ะนะ” เรเว็นเล่นกลับ
“อยากได้มีดของฉันขนาดนั้นเลยเหรอ” เฟเรียผู้เป็นมารดาของชิลเลนพุดขึ้นมาทันใด ทำให้เรเว็นผละหนีด้วยความตกใจ
“อ้าแฮะๆๆ”เรเว็นร้องเสียงหลง
“แม่คะ อย่าค่ะ”ชิลเลนร้องห้ามเฟเรียผู้เป็นมารดาของตน
“เออ...ไปนะครับคุณแม่...เอ้ย!! คุณเฟเรีย” เรเว็นบอกกับเฟเรียแต่สายตายเหล่มองที่ ชิลเลนอยู่จนเดินไปชนกับ บราโก้(Brago)ชายหนุ่มในวัยเดียวกันแต่แตกต่างทางฐานะกันอย่างสิ้นเชิง บารโก้เป็นผู้ที่มีฝีมือการปะดาบไม่แพ้ใครในบรรดาชายหนุ่มในรุ่นกันรวมทั้งเรเว็นด้วยเช่นกัน
“อุ๊บ...โอ้ยยย”บราโก้ร้องออกมาด้วยความเจ็บบวกกับความตกใจ พร้อมกับทำหน้ายี้ใส่เรเซ้นผู้ต่ำต้อยในสายตาของเขา
“เรเว็น! นี่แกอีกแล้วเหรอ!”
“นี่แกจะเดินชนข้าวันละกี่รอบหะ”
“เออ...”เรเว็นมีสีหน้าที่เกรงในตัวบราโก้
“ไม่ต้องมาเออ...หลีกไปฉันจะไปท่องเที่ยว”เรเว็นหลีกทางให้บราโก้เดินเชิดจากไป
ใบหน้าของเรเว็นเปลี่ยนเป็นหน้า เศร้าสลด และเดินออกนอกตลาดไปตามทางที่จะไปถึง วิหารซิสท์
ที่ซึ่งเป็นศูนย์รวมจิตใจเพียงแห่งเดียวของชาวดาร์คเอลฟ์ และเขาก็เดินมาถึงประตูบานใหญ่สูงกว่า4เมตรที่มีเถา ไม้เลื้อย เขาเปิดประตูเข้าไปข้างในวิหารที่เต็มไปด้วยแสงเทียน และเบื้องหน้าปรากฎ ก้อนใหญ่เรียงกันเป้นแถวเป็นแนวเพื่อที่จะให้บุคคลผู้ซึ่งมายังวิหารแห่งนี้ได้นั่ง เรเว็นเดินไปตามทางเส้นกลาง จนพบเห็นรูปปั้นสูงใหญ่ถือพลองยาวเกินศีรษะผ้าคลุมยาวลากพื้น ที่ฐานสลักไว้ว่า “Hades”ที่หมายถึงชื่อเรียกเทพเจ้าแห่งความตาย และเรเว็นก็คุกเข่าลงด้วยความสิ้นหวัง เขาไม่ได้อยากเป็นเช่นนี้เลย
“ทำไมพวกเขาต้องทำอย่างนี้ พวกเขาเห็นผมเป็นตัวประหลาด ผมไม่ได้อยากเป้นตัวประหลาดซักหน่อย” เรเว็นร้องต่อหน้าเทพฮาเดส
“เรเว็นน้อยเอ๋ย เจ้าไม่ได้เป็นตัวประหลาดซักหน่อย เจ้าเป็นคนพิเศษต่างหาก” เสียงดังมาจากความมืดเบื้องหลังปรากฎร่างชายชรา ซึ่งสวมผ้าคลุมยาวดั่งเทพฮาเดสเว้นแต่ไม่ได้ถือพลอกยาวเท่านั้น
“ข้าไม่ไช่คนพิเศษ”
“ท่านก็คงจเห็นสิ่งที่ชาวบ้านทำกับไว้กับผมล่ะสิ ท่านคงไม่เคยเจอมัน”เรเว็นเริ่มมีน้ำเสียงที่สูงขึ้น
“ที่พวกเขาไม่รู้ต่างหากว่าเจ้าเป็นใคร” ชายชราตอบด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
“แล้วข้าเป็นใคร”เรเว็นเบาเสียงลง
“เจ้าเป็นลูกของซายุส((Zaus)กับเจ้าหญิงมาริโอนา(Mariona) ชายชราบอกเขได้เพียงเท่านี้
“ซายุส...มาริโอนา...???”
“แล้วเขาเป็นใคร?”เรเว็นทวนและถามขึ้นมาอีกครั้ง
“เขาเป็นผู้ให้กำเนิดเจ้า”ชายชร พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“และจงภูมิใจไว้เถิด ว่าซักวันทุกสิ่งทุกอย่างจะเปลี่ยนไป”
“จงสงบใจไว้เถิดอย่าคิดมากไปเลย” ชายชราปล่อยเรเว็นไว้เพียงลำพังซักครู่เรเว็นก็ลุกและเดินจากไป
“เฮ้อ....ชายชราถอนหายใจเบาๆ”
***************************************
ความคิดเห็น