ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักของนายหน้าใสกะยัยปากเสีย

    ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 นายตัวยุ่งปาร์คอึนชัน

    • อัปเดตล่าสุด 6 เม.ย. 49


              "นี่ยัยแซนตื่นเร็ว!"

              "แซนตื่นเร็วดิ"

              "กรี้ด!เขามีแจกของกินฟรีที่ชั้นล่างว่ะ>__<"

              "ไหนO__O!!"  ฉันเบิกตาโพลงหลังจากหลับเป็นตายในตอนเช้าเนื่องจากยัยปลาเพื่อนสุดแสบพูด


    ถึงเรื่องอาหารขึ้นมา แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดของฉันคืออาหาร  อาหาร...เท่านั้น ว่าแต่ว่า...

    ถึงเรื่องอาหารขึ้นมา แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดของฉันคืออาหาร  อาหาร...เท่านั้น ว่าแต่ว่า...

              "=_=^แป๊บดิ นิ~ตะกี้แกบอกว่าเขาแจกที่ไหนนะ"ฉันทำเสียงอ้อยอิ่ง(เพิ่งจะตื่น)

              "ชั้นล่าง"ยัยกวาง 1 ในกลุ่ม 4 จตุรเกจิ หรือที่เรียกว่า 4 จตุรเทพปรมเซียน (ชื่อกลุ่มฉัน) ตอบด้วยท่าทีมั่น

    ใจเต็มร้อย

              "งั้นไปกันเถอะ^O^"เรนเพื่อนในกลุ่มแนอีกเช่นกันเรียก พวกเราทั้งกลุ่มก็เลยพากันลงไปชั้นล่างที่ซึ่ง

    แออัดไปด้วยผู้คนมากมาย ทั้งนักเรียนหญิงและนักเรียนชาย

              ^__^เจ๋งเป้ง!ท่าทางจะเป็นการแจกอาหารครั้งใหญ่โตแน่ ขอบคุนนะเจ้าเพื่อนๆที่รักที่ยังอุตส่าห์ปลุกฉันขึ้นมาไม่งั้นถ้าอดคงเศร้าแย่เลย แต่ทำไมพวกนักเรียนหญิงต้องพากันกรี้ดด้วยวะกับแค่อาหารน่ะ ...น่ารำคาญ

              "ไหนวะอาหาร-O-" ฉันเหล่ตามองยัยกวางผู้เป็นคนบอกสถานที่

            "กรี้ด!!!!>O<นั่นไงยัยแซนท่ามกลางฝูงชน" กวางทำท่าทางชี้โบ้ชี้เบ้ไปท่ามกลางฝูงชน แล้ววินาทีแห่ง

    ความผิดหวังก็เกิดขึ้น

              "เออแล้วนี่ฉันบอกเธอรึยังว่ามันเป็นแค่อาหารตาน่ะ^__^;;" เรนยิ้มฝื่นๆ

              "กรี้ดดดดดดดดดดดดดด!!!มันไม่เห็นจะมีอาหารเลยง่ะมีแต่ไอ้บ้าไหนไม่รู้!!!!!!!!!"ชั่วขณะนั้นทั้งชั้นล่างเงียบกริบ ทุกคนหันมามองเป็นตาเดียวรวมทั้งหนุ่มหล่อและสาวสวยท่ามกลางฝูงชน

              O=O;;เอ๋!?เขามองอะไรกันน่ะ ไม่เคยเห็นคนบ้าเหรอฟะ(อ้าวเฮ่ย!)

              ตาหล่อนั่นแหวกฝูงชนที่ล้อมอยู่แล้วตรงรี่มาที่ฉัน อะว้าว!ตานี่สูงซัก176ได้ ผมดำขลับ ผิวขาว ฟันสวยอย่างกะฟันปลอมของยุนโฮ(U-KNOW) ที่สำคัญหน้าตาอย่างกับแจจุง(HERO วงDONGBANG- SHINGI)

              "เอ๋!?นายOoO"ฉันพูดตะกุกตะกักราวกับคนติดอ่าง

            "ธ...เธอ"เขาพูดพร้อมกับฉัน

              "นายพูดก่อนละกัน"

      

              "ไม่ล่ะLADY FIRST"

              -_-^ชิ...ใช้ศัพท์ฝรั่งเลยเรอะ

              "นายจะพูดอะไรก็พูด"

              "เธอพูดก่อนซิ"

              "น...นายนั่นแหล่ะ"

              "เธออ่ะแหล่ะ"

              "นายอ่ะแหละตาเบ๊อะ"

              "นี่เธอพูดกับคนที่เพิ่งรู้จักเป็นครั้งแรกอย่างนี้เหรอ"เขาทำหน้าหงุดหงิดหน่อยๆก่อนจะอ้อมตัวมาหอมแก้มฉันอย่างจังโดยที่ฉันยังไม่ทันตั้งตัว จากนั้นก็กระซิบข้างหูฉันว่า

              "ฉันชักสนใจเธอแล้วสิ"

              "//(O_O)//นายตาโรคจิต!!!!"ฉันร้องออกมาเสียงดัง ใบหน้าแดงระเรื่อเนื่องจากเพิ่งจะโดนสัมผัสแบบไม่คาดคิดจากผู้มาเยีอน

              "กรี้ดดดดดดดดดดด"พวกผู้หญิงชั้นล่างต่างพากันส่งเสียงร้องอย่างอิจฉา

              -__-^กรี้ด...หาอะไรยะแม่พวกนี้

              "แล้วไง^=^"ตานั่นส่งยิ้มกวนประสาทมาให้

              "นายอ่ะเป็นใครห๋า!ตาบ้าโรคจิต"

              "ปาร์คอึนชันเป็นคนไทยลูกครึ่งเกาหลีที่เพิ่งจะย้ายมาโรงเรียนนี้เป็นวันแรก และตอนนี้ฉันชักจะรู้สึกสนใจเธอเข้าแล้ว^__^ อีกอย่างจะเรียกฉันว่าเบคอนก็ได้นะมันเป็นชื่อเล่นไทยของฉันน่ะ"

              -__-คนอะไรหน้าด้านเป็นบ้า แถมชื่อเหมือนอาหารอีก.. ดีนะที่หล่อเหมือรนฮีโร่

              "ใครจะเรียกนายกันอย่างนั้นล่ะยะ"

               "หรือว่าเธอจะเรียกฉันว่าฮันนี่(ที่รัก)ก็ได้นะ"

             "อย่างนายอ่ะเรียกว่าคางคกขึ้นอืดก็พอแล้วย่ะ!!!!!!!!!!!!!!!"

              "ชักหน้าสนุกแล้วซิ คอยดูนะแล้วฉันจะทำให้เธอชอบฉันให้ได้!" ปาร์คอึนชันประกาศวาจาสัตย์ออกมาให้ทุกคนได้รับรู้         

              -O-^ฉันชักจะรู้สึกว่ามันจะมีเรื่องวุ่นๆตามมาแล้วซิ  เฮ้อ~แซนคนนี้ขอสู้ตายอย่างเดียวค่า....

                                                                         *   ติดตามชมตอนต่อไปนะง้าบบบบ *

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×