ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักแรกฝันของหัวใจยัยจอมเซ่อ

    ลำดับตอนที่ #1 : >>วาเลนท์ไทน์

    • อัปเดตล่าสุด 1 เม.ย. 49


     

    ...มองไปทางไหนก็เห็นสีแดง สีชมพูนะเต็มถนนไปหมดเลย แปลกจัง วันนี้เป็นวันอะไรเนี่ยหรือว่าเป็นวันที่แม่ฉันถูกหวย ทางประเทศไทยก็เลยจัดประดับประดาฉลองให้แม่ฉันโดยใช้สีโทนนี้ แต่แม่ฉันชอบสีฟ้านี่น่าไม่ได้ชอบสีหวานแหววอย่างนี้นี่ อีกอย่างแม่ฉันสำคัญขนาดต้องจัดอย่างนี้เลยหรอ บ้าชะมัดเลย!!! เพราะลูกสาวอย่างฉันเกลียดสีชมพูแท้ๆ แงT^T แต่เอไม่น่าจะเป็นไปได้เพราะแม่ฉันถ้าถูกหวยป่านนี้ฉันต้องรู้แล้ว หรือว่าวันนี้เป็นวัน...ก่อนที่ฉันจะได้คิด ฉันก้อรู้ทันที

    T^T แต่เอไม่น่าจะเป็นไปได้เพราะแม่ฉันถ้าถูกหวยป่านนี้ฉันต้องรู้แล้ว หรือว่าวันนี้เป็นวัน...ก่อนที่ฉันจะได้คิด ฉันก้อรู้ทันที

    หนูๆจะซื้อดอกกุกลาบไปฝากแฟนไหมจ๊ะ วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์นะ

    หนูๆจะซื้อดอกกุกลาบไปฝากแฟนไหมจ๊ะ วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์นะ

    แม่ค้าคนนึงพูดขึ้นเมื่อเห็นฉันยืนอยู่ข้างๆ หา~อะไรนะ วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์หรอ อ๊าาา!>O< ฉะ..ฉันลืมไปเลย(ก็มัวแต่คิดว่าเป็นวันที่แม่ถูกหวยอยู่ได้) ทำไงดีล่ะ ทำไงดี

    ~อะไรนะ วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์หรอ อ๊าาา!>O< ฉะ..ฉันลืมไปเลย(ก็มัวแต่คิดว่าเป็นวันที่แม่ถูกหวยอยู่ได้) ทำไงดีล่ะ ทำไงดี

    ป้าคะเหมาหมดเลยค่ะ เท่าไรคะ

    ป้าคะเหมาหมดเลยค่ะ เท่าไรคะ

    ฉันรีบเหมาดอกไม้ของป้าคนนั้นมาหมด ฉันไม่รู้หรอกว่ากี่ดอก แต่คงประมาณ 50 ดอกมั้ง ฉันกะเองน่ะ ตอนนี้ฉันวิ่งไปพร้อมหอบดอกกุหลาบที่ห่อด้วยกระดาษสวยๆ แต่ก็ยังมีหนามออกมาบ้าง มาทิ่มฉันเจ็บนิดๆ แต่ฉันก็ไม่สนเพราะสิ่งเดียวที่เอาจากจุดสนใจของฉันออกไป คือวิ่งเร็วที่สุดที่ฉันเคยวิ่งมา(ตกพละเรื่องวิ่งตอนม.2ซะด้วยสิ แง่..) แฮ่ก แฮ่ก เหนื่อยเป็นบ้าเลย เฮ้อ.เฮ้อ เสียงเหนื่อยของฉันออกมา ฉันเหนื่อยมากเหงื่อที่ติดบนไรผมลงมากระทบหน้าฉัน

    แหมะ แหมะ ถึงไหนแล้วเนี่ย เอ๋-o-;; นั่นพี่โนย์นี่น่า โอ๊ย ^O^ เขาจะเห็นฉันในสภาพนี้เนี่ยนะ ไม่ได้ ไม่ได้ ฉันรีบหันหลังเดินขวับๆจะไปห้องน้ำ เพราะตอนนี้ฉันอยู่ที่โรงเรียน ไม่น่าเชื่อเลยเราจะวิ่งจากตลาดมาโรงเรียนก็ประมาณ 1 กิโลเมตร เห็นจะได้มั้ง

    o-;; นั่นพี่โนย์นี่น่า โอ๊ย ^O^ เขาจะเห็นฉันในสภาพนี้เนี่ยนะ ไม่ได้ ไม่ได้ ฉันรีบหันหลังเดินขวับๆจะไปห้องน้ำ เพราะตอนนี้ฉันอยู่ที่โรงเรียน ไม่น่าเชื่อเลยเราจะวิ่งจากตลาดมาโรงเรียนก็ประมาณ 1 กิโลเมตร เห็นจะได้มั้ง

    เอ้า เฮ่!!!ยัยฝันกจะไปไหนน่ะ พี่โนย์อยู่นี่

    เอ้า เฮ่!!!ยัยฝันกจะไปไหนน่ะ พี่โนย์อยู่นี่

    กรี๊ดดดด^o^ ฉันอยากจะเต้นก้านคอคนที่พูดจริงๆเลย

    ฉันค่อยๆหันไป ขวับ-_-; อ๊า ยัยเมย์เพื่อนฉันคือหางเสียงต้นเหตุเสียงนั้นที่ฉันอยากจะเต้นก้านคอ ถ้าพี่โนย์สุดหล่อของฉันไม่อยู่ตรงนั้นอย่าหวังว่ายัยเมย์จะยืนยิ้มอยู่ตรงนั้นได้ ฉันจึงก้มหน้ากัดฟัน กรอด กรอด ไปหายัยเมย์

    ^o^ ฉันอยากจะเต้นก้านคอคนที่พูดจริงๆเลย

    ฉันค่อยๆหันไป ขวับ-_-; อ๊า ยัยเมย์เพื่อนฉันคือหางเสียงต้นเหตุเสียงนั้นที่ฉันอยากจะเต้นก้านคอ ถ้าพี่โนย์สุดหล่อของฉันไม่อยู่ตรงนั้นอย่าหวังว่ายัยเมย์จะยืนยิ้มอยู่ตรงนั้นได้ ฉันจึงก้มหน้ากัดฟัน กรอด กรอด ไปหายัยเมย์

    -_-; อ๊า ยัยเมย์เพื่อนฉันคือหางเสียงต้นเหตุเสียงนั้นที่ฉันอยากจะเต้นก้านคอ ถ้าพี่โนย์สุดหล่อของฉันไม่อยู่ตรงนั้นอย่าหวังว่ายัยเมย์จะยืนยิ้มอยู่ตรงนั้นได้ ฉันจึงก้มหน้ากัดฟัน กรอด กรอด ไปหายัยเมย์

    พี่โนย์คะ นี่ฝัน คนที่เมย์เล่าให้ฟังว่าเขาชอบพี่มาก แล้วก็ยังเซ่อมากๆอีกด้วยค่ะ

    พี่โนย์คะ นี่ฝัน คนที่เมย์เล่าให้ฟังว่าเขาชอบพี่มาก แล้วก็ยังเซ่อมากๆอีกด้วยค่ะ

    อ๊า ยัยเมย์จะมากไปแล้วนะ ดันไปบอกเขาหยั่งนั้นว่าฉันชอบเขา แล้วทีนี้ฉันจะทำหน้าไงเนี่ย อยากจะเตะก้านคอยัยเมย์มากถ้าไม่ติดพี่โนย์นะยัยเมย์เสร็จฉันไปแล้ว ตอนนี้ฉันอยู่ตรงหน้าพี่โนย์เลยแต่ยังก้มหน้าอยู่ตอนนี้ใจฉันเต้นตึกๆด้วยความโกรธยัยเมย์กะเขินพี่โนย์

    อ๋อ นี่น้องครับทำไมก้มหน้าหล่ะครับ

    อ๋อ นี่น้องครับทำไมก้มหน้าหล่ะครับ

    กรี๊ด นี่พี่โนย์ถามฉันหรอ ตึกๆๆตึกๆๆ เออ...

    คือยัยฝันเค้าเขินน่ะค่ะ หน้าแดงเป็นลูกตำลึงเชียว

    เออ...

    คือยัยฝันเค้าเขินน่ะค่ะ หน้าแดงเป็นลูกตำลึงเชียว

    คือยัยฝันเค้าเขินน่ะค่ะ หน้าแดงเป็นลูกตำลึงเชียว

    โอ๊ย^o^ ไม่ไหวแล้วนะถ้าพี่โนย์ไปแล้ว ยัยเมย์แกตายแน่.......ฉันพูดในใจน่ะ แต่ความจริงแล้ว ฉันก็ผงกหัวอย่างเดียว

    ^o^ ไม่ไหวแล้วนะถ้าพี่โนย์ไปแล้ว ยัยเมย์แกตายแน่.......ฉันพูดในใจน่ะ แต่ความจริงแล้ว ฉันก็ผงกหัวอย่างเดียว

    นี่ให้พี่หรือครับ

    นี่ให้พี่หรือครับ

    ฉันเงยหน้ามองพี่โนย์ ตอนนี้ฉันกับพี่โนย์อยู่ใกล้กันพอสมควร อยู่ตรงกันด้วย หน้าพี่หล่อจังเลย ตอนนี้พี่โนย์กำลังมองจ้องมาทางฉันอยู่

    หน้าฉันเลือดจึงฉีดพุ่งมาสีแดงจนเห็นได้-_-/// อ๊า เขินจัง

    -_-/// อ๊า เขินจัง

    น้องเขินเหรอครับ แล้วนี่จะให้พี่เปล่าครับ

    น้องเขินเหรอครับ แล้วนี่จะให้พี่เปล่าครับ

    พี่โนย์ถามฉันพร้อมชี้มาทางดอกกุหลาบที่ฉันอุ้มอยู่ด้วยมือที่สั่นๆ ฉันไม่ได้ตอบพี่โนย์ แต่ฉันยื่นให้ไปตรงหน้าเขา

    พี่โนย์ตกใจเล็กน้อยก่อนจะรับเอาไว้ พร้อมยิ้มให้ ยิ้มนั้นถ้าฉันเป็นน้ำแข็งคงละลายไปอย่างรวดเร็วแล้วมั้ง อิอิ

    อุ๊ย มือน้องมีเลือดนิ สงสัยโดนหนามตำ มาพี่พาไปทำแผล

    อุ๊ย มือน้องมีเลือดนิ สงสัยโดนหนามตำ มาพี่พาไปทำแผล

    ฉันยังไม่เห็นด้วยซ้ำว่ามีเลือดตรงจุดไหน แต่ก่อนที่จะพูดอะไร พี่โนย์ก็จูงมือฉันไปแล้ว ดีใจจัง ฮ่าๆ มือพี่โนย์นิ่มมาก ผิดกับมือฉัน ตอนนี้ฉันกลายเป็นหญิงสาวที่น่าอิจฉาในรอบปีแน่ๆเลยที่ได้ถูกพี่โนย์จับมือ เราทั้งคู่เดินกันมาต่างคนต่างเงียบเพราะฉันกับพี่โนย์ไม่ได้รู้จักกันมาก ก็มีแต่ฉันที่พอจะรู้เรื่องของเขาบ้าง ก็เขาออกจะป๊อบขนาดนี้มีหรือที่พวกวันเกิดหรือข้อมูลแบบนี้จะไม่มีใครรู้ ยกเว้นเบอร์โทรเท่านั้นที่เป็นความลับ แม้ทั้งยัยเมย์ที่พอจะสนิทกับพี่โนย์ยังไม่รู้เลย ส่วนเขาฉันคิดว่าเขาคงจะรู้เรื่องของฉันจากยัยเมย์เพื่อนที่ฉันสนิทที่สุดคงเล่าให้พี่โนย์ฟังแต่คงเป็นด้านลบมากกว่า แง่ว...

    ซักพักเราทั้งคู่ก็เดินเข้ามาที่ห้องพยาบาล

    “ไม่มีครูพยาบาลอยู่เลยสงสัยครูคงกลับหมดแล้วล่ะมันเย็นมากแล้ว มา พี่ทำแผลให้

    เออ..ไม่เป็นไรค่ะ ฝันทำเองได้ค่ะ

    ยังจะดื้ออีก พี่ทำให้

    เออ..ไม่เป็นไรค่ะ ฝันทำเองได้ค่ะ

    ยังจะดื้ออีก พี่ทำให้

    เออ..ไม่เป็นไรค่ะ ฝันทำเองได้ค่ะ

    ยังจะดื้ออีก พี่ทำให้

    ยังจะดื้ออีก พี่ทำให้

    ฉันไม่พูดไรมากได้แต่ยื่นมือให้เขาทายาและพันผ้าให้เท่านั้น ส่วนฉันก็ได้แต่ยืนดูพี่โนย์อ่อนโยนมาก สุภาพบุรุษมากด้วยถึงว่ามีรุ่นน้องหลายคนที่กรี๊ดเขารวมทั้งฉันด้วย พี่โนย์อยู่ม.6 เป็นผู้ชายที่หล่อมากกกกกกก

    ส่วนฉันนักเรียนชั้นม.4ที่ชอบพี่ม.6 อิอิ

    เออน้องครับ น้องครับ

    ค..คะ

    เสร็จแล้วครับ ทีหลังต้องระวังนะครับ ส่วนเรื่องดอกกุหลาบขอบใจมากนะครับ

    อ๋อ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฝันเต็มใจค่ะ

    ครับ งั้นพี่ว่าฝันรีบกลับบ้านเถอะนะครับเดี๋ยวแม่เป็นห่วง

    ค่ะ” “เออพี่โนย์ยังไม่กลับหรอคะ

    อ๋อ ยังครับ พี่นัดเพื่อนไว้หน่ะ

    ค่ะ งั้นฝันกลับแล้วนะคะ

    จะ ฝันกลับดีดีนะ

    ค่ะ

    เออน้องครับ น้องครับ

    ค..คะ

    เสร็จแล้วครับ ทีหลังต้องระวังนะครับ ส่วนเรื่องดอกกุหลาบขอบใจมากนะครับ

    อ๋อ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฝันเต็มใจค่ะ

    ครับ งั้นพี่ว่าฝันรีบกลับบ้านเถอะนะครับเดี๋ยวแม่เป็นห่วง

    ค่ะ” “เออพี่โนย์ยังไม่กลับหรอคะ

    อ๋อ ยังครับ พี่นัดเพื่อนไว้หน่ะ

    ค่ะ งั้นฝันกลับแล้วนะคะ

    จะ ฝันกลับดีดีนะ

    ค่ะ

    ค..คะ

    เสร็จแล้วครับ ทีหลังต้องระวังนะครับ ส่วนเรื่องดอกกุหลาบขอบใจมากนะครับ

    อ๋อ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฝันเต็มใจค่ะ

    ครับ งั้นพี่ว่าฝันรีบกลับบ้านเถอะนะครับเดี๋ยวแม่เป็นห่วง

    ค่ะ” “เออพี่โนย์ยังไม่กลับหรอคะ

    อ๋อ ยังครับ พี่นัดเพื่อนไว้หน่ะ

    ค่ะ งั้นฝันกลับแล้วนะคะ

    จะ ฝันกลับดีดีนะ

    ค่ะ

    เสร็จแล้วครับ ทีหลังต้องระวังนะครับ ส่วนเรื่องดอกกุหลาบขอบใจมากนะครับ

    อ๋อ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฝันเต็มใจค่ะ

    ครับ งั้นพี่ว่าฝันรีบกลับบ้านเถอะนะครับเดี๋ยวแม่เป็นห่วง

    ค่ะ” “เออพี่โนย์ยังไม่กลับหรอคะ

    อ๋อ ยังครับ พี่นัดเพื่อนไว้หน่ะ

    ค่ะ งั้นฝันกลับแล้วนะคะ

    จะ ฝันกลับดีดีนะ

    ค่ะ

    อ๋อ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฝันเต็มใจค่ะ

    ครับ งั้นพี่ว่าฝันรีบกลับบ้านเถอะนะครับเดี๋ยวแม่เป็นห่วง

    ค่ะ” “เออพี่โนย์ยังไม่กลับหรอคะ

    อ๋อ ยังครับ พี่นัดเพื่อนไว้หน่ะ

    ค่ะ งั้นฝันกลับแล้วนะคะ

    จะ ฝันกลับดีดีนะ

    ค่ะ

    ครับ งั้นพี่ว่าฝันรีบกลับบ้านเถอะนะครับเดี๋ยวแม่เป็นห่วง

    ค่ะ” “เออพี่โนย์ยังไม่กลับหรอคะ

    อ๋อ ยังครับ พี่นัดเพื่อนไว้หน่ะ

    ค่ะ งั้นฝันกลับแล้วนะคะ

    จะ ฝันกลับดีดีนะ

    ค่ะ

    ค่ะ” “เออพี่โนย์ยังไม่กลับหรอคะ

    อ๋อ ยังครับ พี่นัดเพื่อนไว้หน่ะ

    ค่ะ งั้นฝันกลับแล้วนะคะ

    จะ ฝันกลับดีดีนะ

    ค่ะ

    อ๋อ ยังครับ พี่นัดเพื่อนไว้หน่ะ

    ค่ะ งั้นฝันกลับแล้วนะคะ

    จะ ฝันกลับดีดีนะ

    ค่ะ

    ค่ะ งั้นฝันกลับแล้วนะคะ

    จะ ฝันกลับดีดีนะ

    ค่ะ

    จะ ฝันกลับดีดีนะ

    ค่ะ

    ค่ะ

    ฉันรีบออกจากห้องพยาบาลเพื่อจะกลับบ้าน ฉันเดินอมยิ้มมาตลอดทางพร้อมกลับกุมมือที่พันผ้าอยู่ ฮ่าๆวันนี้ฉันมีความสุขที่สุดเลยจะรักนิ้วนี้ไปจนวันตายเลยนะเนี่ย แต่ที่ลืมไม่ได้ฉันต้องขอบคุณดอกกุหลาบมากๆนะเนี่ยที่มาทิ่มฉัน ฉันจึงมีโอกาสได้ใกล้ชิดพี่โนย์อย่างนี้

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×