ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สายลมในทุ่งกว้าง

    ลำดับตอนที่ #1 : สายลมในทุ่งกว้าง(ตอนที่1)

    • อัปเดตล่าสุด 28 มี.ค. 49


    1

    ณ บ้านที่สวยงามและอลังการ รอบๆบ้านเต็มไปด้วยต้นไม้และดอกไม้ปลูกเรียงรายไว้อย่างสวยงาม  นี่คือบ้านใหม่ของฉัน  ฉันกำลังตกตะลึงในความสวยงามแต่ก็ต้องมีเสียงๆหนึ่งมาขัดจังหวะการชมของฉัน

    เนโกะ มัวยืนทำอะไรอยู่ตรงนั้นมาเอาของๆลูกไปไว้ในห้องเลย

    แล้วห้องหนูอยู่ไหนล่ะพ่อ

    ห้องไหนก็ได้ลูกก็ลองเข้าไปเลือกดูสิ

     จริงหรอ ว้าวดีจังเลย (^^)ฉันพูดพร้อมกันวิ่งเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็ว ฟอนิเจอร์ภายในบ้านพพูดได้คำเดียวว่าหรูแต่ยังมีฝุ่นอยู่นิดหน่อย (- -^) และที่แน่นอนฉันเลือกห้องที่กว้างที่สุดในบ้านอยู่แล้ว   หลังจากที่จัดของเรียบร้อยแล้วนั้นพ่อฉันก็พาฉันไปสมัครโรงเรียนไฮสคูลที่หนึ่งและฉันจะเริ่มเรียนได้ตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไป

                    เช้าวันรุ่งขึ้นฉันรีบตื่นแต่เช้าเพื่อที่จะไปโรงเรียนใหม่มันเป็นโรงเรียนที่ดังและเหตุผลหลักที่ฉันชอบมันคือเครื่องแบบโรงเรียนสวย  แต่พอฉันเดินเข้าไปในห้องสายตาทุกคนก็จับจ้องมาที่ฉัน

    นี่ทุกคนเป็นอะไรกันน่ะ ฉันมีอะไรผิดปกติงั้นหรอแต่แล้วก็ไม่มีใครตอบฉันเลยสักคนฉันจึงทำเป็นไม่สนใจแล้วเดินไปที่กลางห้องแล้วถามตามมรรยาทว่า

    มีใครบอกฉันได้บ้างว่าฉันควรจะนั่งตรงไหน

    สวัสดีจ๊ะ ฉันชื่อ อามาซาว่า โยโกะ เธอชื่ออะไรล่ะผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาทักฉัน หน้าตราก็ถือว่าโอแหละ อย่าเข้าใจผิดน้าฉันไม่ได้คบคนที่หน้าตาแค่วิจารณ์นิดหน่อยเอง

    หาฉันหรอ?” ฉันชื่อ ซึคุโยมิ เนโกะ เรียกฉันสั้นๆว่าเนจังก็ได้ ว่าแต่ฉันนั่งตรงไหนได้บ้างล่ะ

    งั้นเนจังนั่งกับฉันมั้ยล่ะตรงนั่นไง โยโกะพูดพร้อมกับชี้ไปทางโต๊ะที่ฉันจะได้นั่งมันเป็นมุมที่เหมาะมากๆเพราะว่ามันอยู่ติดหน้าต่างข้างนอกหน้าต่างก็จะเป็นต้นไม้ที่ปลูกไว้อย่างเรียบร้อยและสวยงามแสดงได้ถึงการดูแลเอาใจใส่กับมันอย่างมาก

    อืม ก็ดีนะแล้วฉันก็เดินไปวางกระเป๋าที่โต๊ะของฉัน ฉันได้นั่งลงบนเก้าอี้และมองวิวข้างนอกหน้าต่างอย่างสวยงามแต่แล้วก็มีเสียงใครคนหนึ่งมาขัดจังหวะบรรยากาศของฉัน

    เธอชื่อเนโกะใช่มั้ย เพิ่งย้ายมาหรอเสียงผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นมา

    อืม ทำไมหรอ

    เปล่า คือฉันเป็นพี่ของโยะกะ เอ่อ เย็นนี้น่ะ...

    ทุกคนนั่งโต๊ะได้แล้วเสียงอาจารย์เข้ามาขัดจังหวะการสนทนาของฉัน

    ฉันคงต้องไปแล้วล่ะ อ่อเกือบลืม ฉันชื่อ อามาซาว่า เซยจิ นะ ไว้เจอกัน

    เฮ้ เดี๋ยวสิว้าไปซะแล้ว ว่าแต่นายอามาซาว่านี่จะพูดอะไรกันแน่นะ แต่ก็ช่างเถอะ

                    อาจารย์ให้ฉันขึ้นไปแนะนำตัว ฉันยิ่งไม่ถนัดเรื่องพวกนี้อยู่ด้วยสิ

    อ่อ ฉันชื่อ ซึ-คุ-โย-มิ   เน-โกะ ฉันพยายามพูดให้ชัดที่สุดความพยายามเกินร้อย ฮ่าๆๆ

     ในชั่วโมงเรียน ฉันกำลังนั่งเคร่งเครียดกับการเรียนอยู่ส่วนโยโกะน่ะหรอกำลังนั่งวาดรูปเล่นเพลินเลย

    นี่เนจัง จะเคร่งเครียดกับการเรียนเกินไปหรือเปล่า

    ไม่หรอก เป็นเรื่องปกติของฉันน่ะ

    อ่ะ จริงสิโยโกะมีพี่ชายด้วยหรอ

    อือ รู้ได้ไงอ่ะ

    ก็ก่อนเข้าเรียนน่ะพี่ชายเธอมาคุยหับฉันน่ะสิรู้สึกว่าจะชื่อ เซยจิ ใช่ป่ะ

    อือ พี่ชายฉันเป็นถึงประธานชมรมบาสเลยนะ

    โอโห เก่งจัง

    ป๊าบ

    อู้ยๆ เจ็บอ่ะฉันโดนอาจารย์สั่งสอนเข้าให้

    เจ็บก็ดีจะได้จำ เพิ่งเข้ามาเรียนวันแรกก็มานั่งคุยซะแล้ว

     ซึคุโยมิไหนลองบอกสิว่าอาจารย์สอนถึงไหนแล้ว

    หา ซวยแล้วไง งานนั้มีได้ขึ้นสวรรค์แน่ เวอร์เกินไปรึเปล่านะ แฮะๆ

    (- -^) อ่อ...ไม่ทราบค่ะ ฉันตอบออกไปแบบอายๆ

    แล้วอามาซาว่าล่ะลองบอกมาสิ

    ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ

    ทั้งสองคนออกไปยืนหน้าห้องเดี๋ยวนี้เลย ชิ อะไรกันแค่คุยกันนิดหน่อยเอง ทีคนอื่นคุยกันยังไม่เห็นเป็นอะไรเลย ลำเอียงชัดๆ ฉันคิดอยู่ในใจแต่ก็ออกไปยืนแต่โดยดี

                    หลังเลิกเรียน  เลิกเรียนแล้วดีชะมัดแต่วันนี้ต้องไปเลือกชมรมอีกน่ะสิ(- -^)

    นี่เนจังฉันพาไปเลือกชมรมให้เอามั้ย^^”โยโกะถามอย่างอารมณ์ดี

    อืม ก็ดีนะฉันยังไม่ค่อยรู้อะไรมากอยู่ด้วย

    นี่ อยู่ชมรมบาสสิ จะได้อยู่ชมรมเดียวกับฉันไง

    แต่ฉันเล่นบาสไม่เป็นนี่

    ไม่เห็นเป็นไรเลยของอย่างนี้มันฝึกกันได้ ลองไปโยนๆดูก่อนก็ได้ว่าชอบรึเปล่า

    ก็ได้ ฉันเดินไปแล้วก็ฟังโยโกะพูดไปด้วย

    สนามบาสโรงเรียนเราน่ะมีหลายสนามนะ จะมีสนามแข่งของนักบาสโรงเรียนและจะเป็นที่กรี๊ดของสาวๆในโรงเรียนด้วย

    ... (- -^)

    ส่วนสนามอื่นเป็นของที่ทุกๆคนเล่นกันได้ เดี๋ยวเราจะไปลงชื่อที่สนามแข่งกันก่อน แล้วไปเล่นบาสกัน

    อือ พอเราเดินไปถึงสนามก็ไปลงชื่อ และตอนนี้ฉันอยู่ที่สนามบาสที่เราจะเล่นกัน

    ไม่ค่อยมีคนเลยเนอะ

    ไม่รู้สิปกติคนจะเยอะ แต่ก็ช่างเถอะเรามาเล่นกันเถอะ เดี๋ยวจะสอนให้

    หนอย ตัวเองเล่นยังไม่ได้เรื่องแล้วจะไปสอนคนอื่นอีก เสียงผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้น

    พี่ มาทำอะไรที่นี่

    อ้าว ลืมไปแล้วหรอว่าพี่เป็นไคร

    แฮะๆ เป็นกัปตันทีมบาส

    เฮ้ กัปตันน่ะใช้กับเรือไม่ใช่บาส

    อ่า หรอ ช่างมันเหอะเอาแค่รู้ๆกันก็พอแล้ว

    เชื่อเค้าเลย

    อ่ะ พี่นี่เนโกะรู้จักกันไว้สะ เนโกะนี่พี่ชายฉันเองที่เธอถามไง

    หวัดดีเจอกันอีกแล้วนะ

    หวัดดีฉันยิ้มอย่างอายๆเมื่อรู้ว่าได้คุยกับกัปตันทีมบาส

    เธอ ไม่สิเนโกะ มาเข้าชมรมบาสหรอ

    อือ เรียกเนเฉยๆก็ได้

    นี่ฉันสอนบาสให้เอามั้ย

    แฮ่มๆ พี่นี่อย่าริอาจจีบเพื่อนหนูนะ

    แกน่ะกลับบ้านไปก่อนเลย หรือไม่ก็ไปซ้อมบาสของตัวเองซะ ไป

    เจอสาวทีไล่กันเลย เชอะกลับบ้านก็ได้ โยโกะเดินอย่างงอนๆกลับไป

    นี่โยโกะเค้างอนแล้วนะจะไม่เป็นไรหรอ

    ไม่หรอก รายนั้นปล่อยไปเถอะเดี๋ยวก็หาย

    นี่นายจะสอนบาสฉันจริงๆหรอ

    นี่เรียกเซยจิดิ ชื่อฉันก็มี

     อือ ก็ได้

    ...........บรรยากาศเป็นใจรึเปล่าเนี่ยทำไมต้องมาอยู่กับผู้ชายสองต่อสองด้วย

     ........... เงียบกันไปนานอยู่หลายนาที

    อ่อ นี่เราจะยืนจ้องหน้ากันอีกนานมั้ย

    อ่ะ จริงสิ งั้นฉันจะสอนบาสให้ก็แล้วกันหลังจากนั้นเซยจิก็เดินไปหยิบลูกบาสแถวๆนั้นมาลูกนึงแล้วเค้าก็เริ่มสอนฉันเล่นบาส

    เราจะเริ่มตั้งแต่วิธีการโยนบาสก่อนแล้วกันหลังจากพูดจบเค้าก็ส่งลูกบาสมาให้ฉันแล้วก็เดินไปข้างหลังฉันหลังจากนั้นเค้าก็จับมือทั้งสองข้างของฉัน หาจับมือ

    นี่นายจะทำอะไรเนี่ยมาจับมือฉันทำไม

    อ้าวก็จะสอนเธอเล่นบาสอ่ะดิ เธอนี่ถือว่าโชคดีนะลองดูสาวๆพวกนั้นสิตาลุกเป็นไฟเชียว

    ฉันหันไปมองตามที่เซยจิคุงบอก ก็เห็นอีเจ้สามตัวยืนจ้องหน้าฉันอยู่

    มันก็จริง แต่นายจะมาจับมือฉันเฉยๆได้ไง

    อ้าว งั้นเดี๋ยวมีทิพให้

    บ้าหรอหลังจากพูดเสร็จฉันก็รีบวิ่งหนีออกมาทันที ปล่อยให้เซยจิยืนหัวเราะในความเปิ่นของฉัน แต่มาเจอพวกอีเจ้สามตัวเมื่อกี้พวกนั้นมาดักเอาไว้

    นี่เธอ กล้าดียังไงมายุ่งกับเซยจิของฉัน อีเจ้คนนึงพูดขึ้นมาท่าทางจะเป็นหัวหน้าซะด้วย

    แต่ฉันไม่ได้ยุ่งสักหน่อยเค้ามายุ่งกับฉันเองต่างหากมิหยักกะรู้นะว่าเขาทำลิขสิทธิ์แล้ว ฮ่าๆ

    อย่ามาตอแหล เมื่อกี้ฉันเห็นนะว่าเธอหลอกให้เวยจิจับมือ ขนาดนั้นฉันยั่วขนาดไหนเค้ายังไม่ยอมจับมือฉันเลย

    (- -^) ตกลงฉันผิดใช่มั้ยเนี่ย

    ช่วยไม่ได้ เค้าคงไม่นิยมของแก่มั้ง

    กรี๊ดดดดดดดด นี่เธอกล้าว่าฉันแก่อย่างนั้นหรอ

    ฉลาดดีนิ รู้ด้วยว่าตัวเองแก่แล้ว

    กรี๊ดดดดดดดด หนอยอีนังนี่ ถึงฉันจะแก่กว่าเฮ้ยเป็นรุ่นพี่เธอแต่เธอนึกว่าตัวเองเด็กมากงั้นแหละ คอยดูเถอะเซยจิเค้าต้องมาเป็นของฉัน

    แปลว่าเซยจิยังไม่เคยแม้แต่สนใจเธอเลยสิถึงได้พูดแบบนี้

    ท่าทางจะอยู่ไม่ได้แล้วเราขืนอยู่มีตบกันแน่เลย ยังไงให้เซยจิสอนบาสต่อดีกว่าคราวนี้จะแกล้งยั่วโมโหอีเจ้ซะหน่อย อิๆ

    เซยจิช่วยสอนบาสให้ฉันต่อเถอะ

    อือ คราวนี้จะไม่แตะตัวเลยคับ

    ตอนนี้ฉันอนุญาติ แต่แค่จับมือนะคราวนี้แหละจะแกล้งอีเจ้สามตัวให้สะใจไปเลย

    เธอว่าอะไรนะ

    ฉันสั่งอะไรก็ทำไปเถอะน่า

    ดุจัง สงสัยจะไปกินยาโด๊ปมาฉันหันไปมองหาเค้าแบบว่า นินทาระยะขนไหม้เลยประมาณนั้น

    ระหว่างที่ฉันฝึกบาสอยู่นั้นก็แอบหันไปแลบลิ้นใส่อีเจ้สามตัวนั้นเป็นระยะๆ ส่วนอีเจ้สามตัวนั้นคงแคนฉันไปอีกนานเลยล่ะ อิๆ สะใจจริงๆ

    หลังจากที่เล่นบาสกันไปนานมากถึงมากที่สุดฉันก็ยกนาฬิกาขึ้นมาดู

    หา ตายแล้วๆ ต้องตายแน่ๆเลย

    ไหนใครตาย

    ก็ฉันนี่แหละจะตายนี่มันหกโมงครึ่งแล้วนะ พ่อฉันต้องฆ่าฉันตายแน่ๆเลย

    เธอก็รีบกลับบ้านสิจะโวยวายทำไมล่ะ

    ยังไม่ทันจะฟังเซยจิพูดฉันก็รีบวิ่งไปหยิบกระเป๋าเรียบร้อยแล้ว

    ฉันกลับก่อนนะ ไว้พรุ่งนี้ค่อยเจอกัน (ถ้าเจอนะ) บายล่ะฉันรีบวิ่งตรงกลับบ้านทันทีโดยที่มีอีเจ๊สามตัวทำหน้าเอ๋อมองตามกันมาอย่างงงๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×