ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เก็บออริ_

    ลำดับตอนที่ #1 : The DarkLight เสียงเพรียกกระซิบจาก "เดธโธเนีย"

    • อัปเดตล่าสุด 29 ต.ค. 58


    THEME : B E R L I N ❀



    Original :

     The DarkLight เสียงเพรียกกระซิบจาก "เดธโธเนีย"









    ใบสมัคร


    Elsword/repi★(レピ)


    "ตราบใดที่ข้ายังคงอยู่ อาเทียร์เช่ จักต้องล่มสลาย"



    ข้อมูลทั่วไป



    ชื่อ - นามสกุล : เมฟิตส์ ลูซิเฟอร์ ( Mephis Licifer ) ...ผู้นำมาซึ่งแสงสว่าง


    ชื่อเล่น : เรนเจอร์ ( เฉพาะในหมู่เดธโธเนีย ) , เมฟิตโต , เมฟิตส์ ( ทั่วไป ) 


    อายุ : 20 //ระยะเผาขน - -"


    วันเกิด :  วัน : 3 เดือน : 12 ปี : -


    กรุ๊ปเลือด : AB


    ตำแหน่ง : สัตว์ร้ายแห่งเดธโธเนีย อัตตะ


    อยู่ฝ่าย : เดธโธเนีย


    เผ่าพันธ์ : Aka manah


    ลักษณะทางกายภาพ : ผมสีขาวพิสุทธ์ยาวระเรียระต้นคอสีขาว ทรงผมไม่ตามเทรนและไม่เคยหวีสักครั้ง (?) ทำให้มันยุ่งจนน่าใจหาย
    นัยต์ตาเรียวคมสีโลหิตชาด (หรือชมพู - -?)  จมูกโด่งเป็นสันรับกับใบหน้ากลมรูปใข่ สูง 183 ซม. หนัก 170 ก.ก ภายในร่างกายมีโลหะฝังอยู่จำนวนมากจึงได้ (โครต) หนัก แต่ก็เคลื่อนไหวได้
    รวจเร็ว มักสวมชุดเสื้อหนังปกแหลม กระดุมหกเม็ด และเสื้อคลุมที่มีเนื้อผ้าฟูฟ่องชั้นดีที่ปก


    ประวัติ : เด็กหนุ่มสูงศักดิ์ที่เกิดในตระกูลผู้ดีในแดนมาร ถูกอบรมสั่งสอนเรื่องมารยาทและการวางตัวเป็นอย่างดี ถูกฝึกการใช้ศาสตราและเวทมนต์แบบสมบูรณ์แบบ ครอบครัวตั้งตนเป็นศัตรูกับอาเทยร์เช่ทำให้ถูกปลูกฝั่งมาว่าต้องฆ่ามันให้ได้ เคยฆ่าอสูรยักษ์ได้ทั้งๆ ที่มีอายุได้เพียง 5 ปีเท่านั้น ไม่เคยเหยียบออกจาก บ้าน หรือที่เจ้าตัวเรียกว่า คฤหาสน์ เลยแม้แต่น้อย ชอบที่จะเก็บตัวอยู่ในห้องและประดิษฐ์สิ่งของได้อย่างดีเลิศ กำเนิดจากความมืด และ อัตตะ ในตัวของมนุษย์ ทางบ้านมีฐานร่ำรวยแต่ล้วนตายลงไปด้วยฝีมือของเมฟิตส์เอง เคยไปร่อนเร่อยู่กับพวก กลุ่มผู้หลบหนีจากจอร์จีเย่ สักพักแล้วจึงได้พันตัวมาเป็นสัตว์ร้ายอย่างสมบูรณ์ "ฉันขอเป็นใหญ่ในนรก ดีกว่าเป็นทาสให้ดูถูกบนสวรรค์" ....กล่าวกันว่าเขาเคยเป็นภูตสวรรค์ให้กับอาเทียร์เช่อยู่พักหนึ่งแล้วจึงร่วงหล่นลงมาสู่แดนอบายมุขเพราะความเย่อหยิ่งของตน ระหว่างนั้นบังเอิ้ญ บังเอิญ ไปเห็นหน้าของ ผู้บังคับบัญชา ของฝ่ายอาเทียร์เช่ จึงเกลียดเข้าไส้ด้วยเหตุผลที่ว่า
    "มันดันหล่อกว่าฉัน..."



    ข้อมูลจิตวิทยา



    ลักษณะนิสัย : เหย่อหยิ่งและมักมองผู่อื่นด้วยหางตา ไม่ชอบทำงานเป็นทีมเพราะยึดถือตัวเองเป็นหลัก พลังทำร้ายล้างสูงพอๆ กับสัตว์ร้ายคนอื่นๆ มักจะเรียกชื่อผู้อื่นด้วย ชื่อเต็ม หรือไม่ก็แค่ นามสกุล เท่านั้น พูดไม่มีหางเสียงและไม่ยอมก้มหัวให้คนอื่นง่ายๆ ทะนงในตัวเองเพราะคิดว่าตัวเองเมพขริงๆ ( - -")ด้วยความที่เป็น อัตตะ จึงทะนงตัวและทิ้งระยะห่างจากคนอื่นพอสมควร ชอบเดินหลับตาและไม่แคร์สิ่งรอบตัว (จะชนไหมนั่น) เป็นพวกทำอะไรไม่ค่อยคิดและบุกเดียวตลอด แต่ถึงยังงั้นก็มีมนุษย์สัมพันธ์กับคนอื่นแต่จะสนิทกับเบลเฟกอร์มากกว่าเพราะว่า
    "มันขี้เกียจดี"
    ชอบยิ้มและวางอำนาจจนทำให้ผู้อื่นมองตนเป็นพวกชอบวางมาดเสียมากกว่าตัวร้าย เครียดแค้น
    อาเทียร์เช่สุดๆ ชนิดที่ว่าถ้าเจอหน้ากันเมื่อไรพร้อมที่จะฆ่าได้ทุกเมื่อ ไม่ชอบใช้วิธีลอบกัดและเกลียดคนที่ใช้เล่ห์เหลี่ยมอย่างยิ่งเพราะมันเหมือนพวก หมาลอบกัด เพราะว่ามีสายเลือดปีศาจชั้นสูงในที่ภูมิใจในพลังกายของตนมากกว่าสิ่งใด แต่ลึกๆ แล้วจริงๆ การที่ต้องการทำทุกอย่างและควบคุมทุกสิ่งเพราะกลัวว่าทุกสิ่งจะพังทลายเมื่อเขาไม่สามารถควบคุมมัน
    ให้ได้ ชอบเลข ' 7 ' เป็นที่สุด พร้อมที่จะละทิ้งมิตรสหายเพื่อความคงอยู่ของตน เป็นพวก
    ' เส้นตื้น ' และ ' ไม่มีความอดทน ' เกลียดคนชอบกวนประสาทเป็นที่สุด 

    ลักษณะการพูด : มีน้ำเสียงที่ทุ่มและนุ่มสมกับชายชาตรีทั่วไป มีคำพูดติดปากคือ ' Superbi ' ภาษาอีตาเลียนแปลว่า ความเย่อหยิ่งจองหอง

    1) กับอาเทียร์เช่  จะใช้คำว่า แก อย่างเดียวและออกจะประชดหน่อยๆ ไม่มีหางเสียงหรือไม่ตอบอะไรเลย ใช้แทนตัวว่า ฉัน

    2) กับเดธโธเนีย จะใช้คำว่า Mr. , Mrs. นำหน้า เรียก คุณ บางครั้งลงท้ายด้วยคำว่า ครับ ใช้แทนตัวว่า ผม

    3) กับคนสนิทจะใช้คำว่า นาย , เธอ ใช้แทนตัวว่า ผม

    ตัวอย่าง(วันละคำ(?)) "หายไปซะเถอะแก!!" //คว้างอาวุธใส่ผู้บัญชาการของอาเทียร์เช่

    "Mr. เลคาร์ด แม่มม่อน ทำไมคุณถึงเอาเงินของผมไปล่ะ ?" //ว่าพลางเท้าเอวมองคนที่นั่งนับเงินอยู่ (ขอยืมหน่อยนะคะ^^)

    "นี่ๆ เธอน่ะตื่นซะทีเถอะเบลเฟกอร์ ผมรอนานแล้วนะ" //จิ้มคนที่นอนอยู่


    ความสามารถ (แบบปรกติ) : ถนัดการใช้มือและข้อศอก ชอบที่จะใช้ อาวุธ ที่ตนประดิษฐ์ขึ้นมาเอง ไม่เคยแตะอาวุธอื่นแม้แต่น้อย
    ควบคุมและสั่งการด้วยเวทมนต์มนต์ นิดๆ หน่อยๆ ชอบที่จะหมกตัวห่างไกลผู้คนเพื่อประดิษฐ์บางอย่าง (?) แทบจะอ่อนที่สุดในสัตว์ร้าย

    ความสามารถ (แบบเวทย์มนต์) : การควบคุมสิ่งของเหมือนหุ่นเชิด , ควบคุมจิตใจให้หลงมัวเมา
    อยู่กับอบายมุข , ประดิษฐ์สิ่งของที่ใช้เวทย์มนต์นิดๆ หน่อยๆ และใช้หุ่นเชิดในการควบคุม
    ถ้าปรื๊ดแตกขึ้นมาอย่าหวังว่าจะไว้หน้าใคร
    "ตราบใดที่อัตตะในตัวของมนุษย์ยังคงไม่จางหายไป...ผมก็จะยังคงอยู่..."

    ชอบ : เบลเฟกอร์ , เอแคร์ของทางฝั่งเทพ , กลุ่มผู้ต้องสาป

    เกลียด : พวกหมาลอบกัด , ผู้บังคับบัญชาทางฝั่งเทพ , กลุ่มผู้นับถือ , จอร์จีเย่ , ภูติสวรรค์

    กลัว : การถูกทอดทิ้ง

    แพ้ : บางสิ่งที่ควบคุมไม่ได้ , เนยถั่ว





    เครดิตภาพ :

    Elsword












    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×