คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : UNPRETTY
ถ้าถามว่าปักกิ่งหรือโซลแตกต่างกันยังไง
ลู่ฮานก็จะตอบว่าที่ปักกิ่งหนาวกว่า วุ่นวายกว่า
แต่ด้วยความที่ว่ามันเป็นบ้านเกิดของเขา
ลู่ฮานจึงคุ้นเคยมากกว่าและรู้สึกอบอุ่นใจทุกครั้ง ส่วนโซลนั้น
ที่นี่อุ่นกว่าปักกิ่ง บรรยากาศดี ตึกรามบ้านช่องสวยงามไปหมด
แต่ผู้คนนั้นกลับมองกันที่ภายนอกมากกว่าภายใน
ลู่ฮานไม่ใช่คนเรื่องมาก
“ครั้งที่ห้าแล้วนะ”
“ครับผมรู้...แต่ว่าเขาทะเลาะกัน
แล้วก็ดูเหมือนว่าเขาไม่อยากให้ผมไปอยู่ด้วยมากเท่าไหร่”
ลู่ฮานเป็นเด็กแลกเปลี่ยนที่วุ่นวายที่สุดในโครงการแลกเปลี่ยนเพราะเขาเปลี่ยนโฮสมาแล้วสี่ครั้งและครั้งนี้กำลังจะเข้าสู่ครั้งที่ห้าหลังจากที่เขาโทรไปยื่นคำขาดว่าโฮสที่ดูแลอยู่นั้นไม่ได้ดูแลเขาอย่างที่ควรจะทำ
“เฮ้อ ฉันว่าอย่างน้อยๆเธอก็น่าจะทำใจมาก่อนแล้วนะว่าการแลกเปลี่ยนมาอยู่บ้านคนอื่นที่ไม่ใช่บ้านของเรามันลำบากกว่าที่คิดเอาไว้” เธอถอนหายใจพลางเปิดแฟ้มออกมาเพื่อหาโฮสที่เคยลงเอาไว้เพื่อขอรับเด็กแลกเปลี่ยนในโครงการ
“นอกจากไม่มีเวลาแล้วพี่ชายในบ้านยังชอบทำอนาจารกับแฟนสาวในห้องนอนตัวเองด้วยนะครับ”
“เขาก็ทำในห้องนิ
ทนๆอยู่หน่อยไม่ได้รึไง”
“ก็ผมต้องใช้ห้องร่วมกันกับเขา”
“...”
“แล้วผมไม่อยากเห็นปิกาจู้ด้วย”
"ห่ะ..."
"ปิกาจู้ครับ"
เธอถอนหายใจแรงๆ
ก่อนจะพลิกดูแฟ้มประวัติของโฮสต์
ใช่ว่าจะไม่เข้าใจหรืออะไรหรอกนะ แต่การเปลี่ยนโฮสต์ไปมาแบบนี้มันทำให้ระบบนั้นวุ่นวาย
แถมโฮสต์อาจจะเสียเครดิตจนไม่สามารถรับเด็กมาเพิ่มได้ อีกทั้งตัวของเด็กเองก็จะถูกมองว่าเป็นเด็กที่เรื่องมาก
“เธอรู้ใช่มั้ยว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย
ถ้าหากมีครั้งที่หกเราจำเป็นต้องส่งเธอกลับบ้าน”
“ครับ
ผมรู้” ลู่ฮานพยักหน้าพลางดันแว่นสายตากลับขึ้นบนสันดั้งของตัวเอง
ด้วยความที่ว่าเป็นคนดวงตากลมโตแว่นที่ใส่จึงต้องเลือกกรอบให้ใหญ่ไปด้วย ลิ้นเล็กแลบเลียริมฝีปากที่แห้งผากจนเห็นฟันที่เต็มไปด้วยเหล็กจัดสีฟ้าอ่อน
ชั่งใจอยู่นานจึงตัดสินใจพูดออกไป “เหมือนเขาต้องการ exchange student ไว้อวดคนอื่น
ซึ่งผมไม่ชอบใจเลยครับ”
“แล้วเธอต้องการยังไงจะได้จัดการให้ถูก
คราวที่แล้วบอกว่าไม่ชอบคนสูบบุหรี่ ไม่ชอบบ้านที่กินเหล้าเยอะ ครอบครัวต้องอบอุ่นแน่นแฟ้น
ครั้งนี้ไม่ชอบให้มีเซ็กส์กันในห้อง?”
“ไม่ครับ...ความจริงขอแค่คนที่อยากรับดูแลผมจริงๆ”
เธอเหลือบตาขึ้นมามองเด็กชายตรงหน้าก่อนจะถอนหายใจออกมาแรงๆ มือเรียวเปิดอีกแฟ้มนึงขึ้นมาก่อนจะพลิกไปที่หน้าหน้าหนึ่งก่อนจะพลิกหัวกลับไปให้เด็กเจ้าปัญหาดู ดวงตากลมโตของลู่ฮานจดจ่อไปที่บ้านหลังสีเหลืองอ่อนนั่นด้วยความตื่นเต้น โดยที่ด้านหน้ามีสนามหญ้าสีเขียวสนกว้างจนเขานึกถึงบ้านตัวเองที่ปักกิ่ง
“ครอบครัวนี้มีเพียงแค่คุณคิม ซองอา ที่เป็นเจ้าบ้านและลูกชายคนนึงที่อายุพอๆกับเธอ
ส่วนสามีเธอได้เสียชีวิตไปเมื่อสองสามปีก่อน
ที่บ้านนี้เคยเป็นโฮสต์ให้กับเด็กแลกเปลี่ยนจากญี่ปุ่นหนหนึ่งเห็นว่าให้ความเป็นกันเองมากๆ ที่นี่ดีทุกอย่างเว้นเสียว่าลูกชายของเธอนั้นแสบเอาเรื่อง เขาทั้งสูบบุหรี่และดื่มสุรา นั่นอาจจะชักชวนให้เธอทำตัวเหลวไหลได้”
“ไม่แน่นอนครับ” ลู่ฮานยืดออกอย่างมั่นใจ ผู้ชายแมนๆอย่างเขาจะทำให้เห็นว่าไม่ต้องสูบบุหรี่หรือกินเหล้าก็สามารถหล่อได้
“ฉันจะรู้ได้ยังไง
ถ้าหากนายอยากลอง...”
“ปากผมไม่ใช่ปากเขานี่ครับ
ในเมื่อผมไม่ชอบให้ตายยังไงผมก็ยังคงไม่ชอบ”
“โอเค
งั้นเอาเป็นว่าถ้าหากเปลี่ยนโฮสต์ครั้งนี้เธอไม่ชอบอีก
ทางเดียวที่ฉันจะทำคือส่งนายกลับบ้าน”
“ครับ”
ลู่ฮานขานตอบรับอย่างมั่นใจ
รูปถ่ายบ้านขนาดพอดีที่เขาเห็นมีบางอย่างที่ดึงดูดเขาเหลือเกิน ครั้งนี้ลู่ฮานจะขออธิฐานให้เขาสมหวังเสียที
เขาไม่อยากถูกมองเป็นตัวปัญหาของ exchange student ด้วยกันเอง
เพราะแค่นี้เขาก็รำคาญตัวเองพอแล้ว
และพูดกันอีกทีนะ
ลู่ฮานไม่ได้เป็นคนเรื่องมาก...
เทยอิอิ
ง่อวน่ารักใช่มั้ยล่าาาา
ความคิดเห็น