SORTIS's room

ลำดับตอนที่ #1 : Son Of Light : ตำนานบุตรแห่งแสง [ Donovan ]

ใบสมัคร

“บางครั้งภาพที่มองเห็นอาจเป็นแค่ภาพลวงตาที่พวกเขาต้องการให้เข้าใจก็ได้”

บทที่เลือก : เด็กชายพิการ

ชื่อ :  โดโนแวน  สโลว์เวย์  [ Donovan Slowway ]

ชื่อเล่น : โดจัง (มีแค่พี่สาวเท่านั้นที่เรียกส่วนคนอื่นจะเรียกด้วยชื่อเต็ม)

เพศ :  ชาย

อายุ :  13 ปี

เผ่าพันธุ์ : มนุษย์

ประวัติพอสังเขป :  พ่อของเขาออกจากบ้านไปด้วยเหตุผมบางอย่างที่พี่สาวไม่ยอมบอกตั้งแต่เขาเกิดได้เพียงสองเดือนเหลือทิ้งไว้เพียงดาบคาตาคานะสองเล่มให้ดูต่างหน้า ส่วนแม่ที่ร่างกายอ่อนแอก็เริ่มป่วยและจากไปตอนโดโนแวนอายุสามขวบ เขาจึงอาศัยอยู่กับพี่สาวที่อายุห่างกันถึงสิบสองปีเพียงสองคนและฝึกการใช้ดาบจากชายคนหนึ่งซึ่งเป็นนักรบของหมู่บ้านจนสามารถใช้ดาบคาตาคานะของพ่อได้อย่างคล่องแคล่วราวกับเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย นัยน์ตาที่บอดสนิทไม่เป็นอุปสรรคต่อการเคลื่อนไหวของเขาเลยแต่เพราะยังด้อยประสบการณ์จากการไม่เคยออกห่างหมู่บ้านทำให้เขาไม่เคยชายคนนั้นเลยสักครั้ง

อาชีพ : อันนี้แล้วแต่เลยขอรับ

ลักษณะทางกายภาพพอสังเขป :  โดโนแวนมีเรือนผมสีดำรัตติกาลด้านหน้าสไลด์ยาวเลยติ่งหูเล็กน้อย ครึ่งหลังยาวจนถึงกลางหลังมัดด้วยเชือกป่านสีเดียวกับเรือนผม ใบหน้าหล่อเหลาเกินวัยทำให้โดโนแวนคงจะเป็นที่ชื่นชอบของสาวๆ หากว่าดวงตาสีน้ำเงินดุจห้วงทะเลลึกนั้นไม่ไร้แวว นัยน์ตาสวยๆ ทั้งสองไม่เคยจับจ้องไปที่สิ่งใด โดโนแวนมักพันผ้าพันคอสีควันบุหรี่ไว้รอบคอ ข้างเอวประดับด้วยดาบคาตาคานะเล่มยาวถึงสองเล่ม 

ลักษณะนิสัย : การที่นัยน์ตาทั้งสองข้างมองไม่เห็นเขาจึงต้องใช้ระบบประสาทด้านการได้ยินและสัมผัสมากกว่าคนอื่น โดโนแวนจะสามารถรับรู้ถึงจิตใจของผู้อื่นผ่านการต่อสู้พร้อมกับดาบคาตาคานะของเขาจากการสัมผัสแม้แผ่วเบา เพราะการที่ต้องเผชิญโลกเพียงลำพังกับพี่สาวจึงสั่งสมเขาให้เป็นคนที่มองโลกด้วยความเป็นจริงและใช้เหตุผลในทุกสถานการณ์ โดโนแวนเชื่อมั่นในการรับรู้จิตใจของคนอื่นมากพอกับเชื่อมั่นในคำสัญญาที่ให้ไป เขาห่วงใยความรู้สึกของพี่สาวยิ่งกว่าชีวิตหากมีใครมทำร้ายให้เธอได้เจ็บปวดหรือได้แผลมีเพียงความทรมานเสมือนตายทั้งเป็นเท่านั้นที่เขาจะมอบให้ 

ชอบ :  อาหารฝีมือพี่สาว

เกลียด : คนที่ทำร้ายพี่สาว

แพ้ : -

กลัว : การสูญเสียสิ่งสำคัญ

เพิ่มเติม : -

 

คุยกับไรต์เตอร์สักนิดหน่อย

สวัสดีครับ เลวิน ครับ ทางนั้นละ

: ซอร์ทิสขอรับ

ทำไมถึงมาสมัครละครับ

: เพื่อนชวนแล้วเผอิญว่างพอดีขอรับ

ถ้าติดแล้วช่วยอยู่เป็นกำลังใจให้กันหน่อยนะครับ

: แน่นอนขอรับ คนเขียนเองก็อย่าดองล่ะ

ขอบคุณที่มาสมัครนะครับ