รักใสใสของยัยนักเวทย์

ลำดับตอนที่ #1 : ไปโรงเรียนสายกับเรื่องวุ่นที่ตามมา

“ นี้ !   พี่จิน ทำไมพี่นอนกินบ้านกินเมืองจังเลย น่าเบื่อจัง” เสียงของยัยน้องขี้บ่นตะโกนขึ้น

อืม ลืมแนะนำตัวเลย ฉัน ลีจิน  นั้นน้องสาวของฉันเอง ยัยนิน หรือชื่อเต็มลีนิน  ฉันต้องตื่นแต่เช้า(มืด)เพื่อเดินทางไปโรงเรียนเวทย์ซีเรียอยู่ทางทิศตะวันออกของเมจิกทาวน์ ซึ่งใกล้บ้านฉันมาก.....(ใกล้ตายเลย)  เราจึงกลับบ้านเฉพาะวันหยุดเท่านั้น

ฉันเรียนอยู่สายต่อสู้ ส่วนยัยนินเรียนสายพรางตัวหรือที่เรียกกันว่านินจา ในซีเรียมีสายอยู่ 4 สายคือ สายต่อสู้ซึ่งฉันเป็นประธานผู้น่ารักของสายนี้( ผู้แต่ง: เขาน่ารักกว่าอีก ) สายปรุงยา สายพยากรณ์  สายพรางตัวซึ่งยัยนินเป็นประธานของสายนี้

“ รีบไปเร็วพี่จิน ไม่นั้นฉันไปก่อนนะ ” พอยัยนินพูดจบปุ๊ป ยัยนั้นก็ขับไม้กวาดไปเลย ( ไอ้น้องบ้า ไม่มีรอเลยนะ )

ฉันเลยต้องรีบขับตามไปด้วยความเร็วสูง จนเกือบไปชนนายบ้าที่ไหนก็ไม่รู้ใส่เสื้อคลุมดำทั้งตัวเลย ไม่รู้จักหลบเลย เห็นคนเข้ามาเร็วๆ ( ผู้แต่ง :เทอนั้นแหละผิด )แต่ฉันก็ไม่สนใจหรอก คนสวยต้องรีบค่ะ ^_^

พอไปถึงโรงเรียนฉันก็เกือบตาย  เพราะรีบมากไปหน่อย หัวฟูเลย -o- วิ่งขึ้นไปหอต่อสู้  โดยลืมไปเลยว่า มีลิฟ ( รีบมากไปแล้วเรา )

พอไปถึง อาจารย์คาโต ก็ประกาศให้นักเรียนทุกคนไปประชุมที่หอลอยฟ้า เป็นหอประชุมที่ใหญ่ที่สุดของโรงเรียนเราและอยู่สูงจนเกือบจับดาวบนฟ้าได้

“ จิน  วันนี้มาสายหรอ ” เสียงของเวลเพื่อนสนิทของฉันเอง

“ อืม แล้ววันนี้มีเรื่องอะไรกันอ่ะ ทำไมอาจารย์เขาเรียกประชุมฟะ ”

“ ไม่รู้เหมือนกัน  ถ้ารู้แล้วจาเดินไปฟังประชุมทำไม ” เวลตอบแบบกวนซ้น ตามปกติ( แต่ก็จริงของมันนะ ถ้ารู้จาไปฟังอีกทำไม )

พอถึงหอประชุม ฉันก็นั่งฟังอย่างสงบเสงี่ยม เนื่องจากมีทุกคนมองฉันเป็นตาเดียว

“ จิน นี้เทอไม่อายคนอื่นบ้างหรอไงยะ   ยัยเวลพูดขึ้น ”

“ อายเรื่องไร ” 

“ ดูผมเทอซิ ฟูเปนพุดดิ้งเลย เอ้ย.... ไม่ใช่ พุดเดิ้ล     เอาหวีไปฉันให้ยืมแล้วเอามาคืนด้วยล่ะ ”

“ จ้า ยัยขี้งก ”

“ เทอว่ารัยนะ ”

“ ไม่มีรัยจ้า  ^_^;;  ( เกือบแย่ ) ”

ระหว่างเราคุยกันอยู่  อาจารย์คาโต้ก็พูดขึ้น    นักเรียนทุกคนเงียบด้วย  เรามีรัยจะประกาศให้นักเรียนทราบเล็กน้อย  ( เล็กน้อยของอาจารย์อ่ะ บอกเล็กน้อยทุกครั้ง แต่ก็ยาวเป็นขบวนรถไฟทุกครั้งเลย ) เราเลยเงียบและไม่พูดต่อ

อาจารย์ก็ประกาศว่า  ช่วงนี้มีการแข่งประลองเวทย์ ซึ่งทางโรงเรียนเราได้รับเชิญไปแข่ง โรงเรียนที่แข่งมีโรงเรียนซีเรีย( บอกว่าโรงเรียนเราก็หมดเรื่อง) คอร์นเนียร์  วายุเนตร  ยักษ์กอรี  ฟีนิกซ์  และอาจารย์ก็ได้เลือกผู้ที่จะไปรวมแข่งทุกหมดไว้แล้ว ..... ( ทุกคนก็ลุ้นกันว่าใครจะเป็นผู้โชคดี แต่สำหรับคนสวยอย่างฉัน ฉันว่าโชคร้ายมากกว่า )  ทุกคนที่ได้รับเลือกไม่มีสิทธิปฏิเสธ   และไปพบอาจารย์ประจำสายที่หลังเลิกประชุมด้วย  สายต่อสู้ มี   ลีจิน   เวลก้า   หนานเฉินสายพรางตัวมี   ลีนิน  ทาโกะ   ทินโย

“ จิน  เทอได้ยินไหมสายต่อสู้มีชื่อเราด้วย ”  เวลตะโกนข้างหูฉันด้วย พร้อมกับเขย่าตัวฉัน

“ ฮะ อะไรนะ ”  ฉันพูดแบบงงๆเพราะพึ่งตื่น

“ ฉันบอกว่า  สายต่อสู้มีชื่อเราด้วย ”   

“ อะไรนะ แล้วใครจาเป็นคนทำหน้าที่ประธานแทนฉันล่ะ ”    ฉันพูดเพราะไม่อยากไป เลยหาข้ออ้าง  อิ อิ

“ ก็คงโดกิ๊กเทอไง ”            เวลพูดด้วยน้ำเสียงกวนประสาท

คงโดเปนหนุ่มที่ถือว่า ป๊อปในหมู่ผู้หญิง ตัวสูงเกือบ 190  ผิวขาวเนียน หน้าตาก็ตี้ๆอ่ะ

“ ใครบอกว่า นายคงโดเป็นกิ๊กฉันยะ   นายนั้นเป็นแค่รองประธานเลย ต้องไปไหนด้วยกันตังหาก ”      ฉันพูดด้วยความโกรธเล็กน้อย และก็ขี้เกียจโดนแฟนขับของนายคงโดรุมเอา

พอฉันพูดจบ  อาจารย์คาโต้ ก็บอกจบการประชุม   แล้วยัยเวลก็ลากฉันไปหอต่อสู้

พอเราไปถึง อาจารย์คาโต้( เป็นอาจารย์ประจำสายเราเอง )บอกว่า ให้เรา 3 คนไปเตรียมเก็บของและพักผ่อน เพราะพรุ่งนี้ต้องไป ฟีนิกซ์ แต่เช้า  พออาจารย์พูดจบ เรากำลังจาเดินไปหอพัก แต่อาจารย์บอกให้เรา 3 คนฝึกก่อนไปเก็บของ  อาจารย์คาโต้ฝึกคาราเต้ให้หนานที่ไม่ค่อยเก่งคาราเต้นัก  พอเสร็จก็มากฝึกกังฟูให้เวลที่ไม่ค่อยเก่งกังฟู  จริงๆไม่ใช่ไม่ค่อยเก่งหรอกไม่ได้เรื่อง 555 ฉันพึมพำกับตัวเอง ( แต่ยัยเวลกลับได้ยิน ไม่รู้ได้ยินได้ไงหูดีจังเลยเพื่อนเรา ) พอถึงฉันอาจารย์ก็สอนคาถาแปลกให้ฉันบอกว่า เอาไปใช่เฉพาะตอนที่จำเป็นเท่านั้น พอเส็ดเรา 3  คนก็ไปเก็บของและพักผ่อนที่หอพัก