~^ นายบ้ามาท้ารัก ^~

ลำดับตอนที่ #1 : ๑./เปิดฉาก

๑./เปิดฉาก

         นานมาแล้ว มีเจ้าหญิงอยู่องค์หนึ่งมีปราสาทที่ใหญ่โตมาก เธอออกมานอกปราสาทซึ่งเธอกำลังจะไปที่ม้านั่งสวนสาธารณะ ซึ่งตอนที่เธอกำลังจะนั่งนั้น ก็เกิดมีหิมะตก นั้นเป็นหิมะตกวันแรกในรอบปี เป็นวันที่สดชื่นสุดๆ แล้วเกิดมีเจ้าชายครุมผ้าดำ หน้าตาหล่อเหลา แล้วเจ้าชายก็เดินมาใกล้ แต่เจ้าหญิงจะคิดอะไรละในเมื่อเจ้าชายไม่ได้คุยด้วยแต่นั้นละวิธีการของเจ้าชาย เพราะต่างคนต่างรู้ว่า "ความรักไม่ได้แสดงออกด้วยคำพูด " แล้ว

         กรี้ง!!~

         ตุ้บ!!!~

         โอ้ยมันจะมาปลุกอะไรกันตอนนี้ว่ะ เซ็งโว้ย ปลุกแต่เช้า วันนี้ไม่เห็นต้องไปโรงเรียนเลย หา!!~ o.O โรงเรียน!!!~ โอ้ยใช้วันนี้วันจันทร์ ตายแน่เลยฉัน เอ๊ะทำไมเราต้องรีบเพราะตั้งนาฬิกาไว้ปลุกซะเช้าโด้อย่างเงี่ย

          " ยัยลูกบ้า ตื่นรึยัง มันสายแล้วนะ "

          คุณรู้ไหมใครเรียก ตามนิยายทั่วๆไป จะเป็นแม่พูดว่า " ลูกของแม่ตื่นรึยัง -_- " แต่ บางเรื่องก็เหมือนฉันเนี่ยแหละ ไม่ตื่นก็ " ยัยลูกบ้า ตื่นรึยัง ^^" รึว่า " จางวุนอีลูกบ้า แกจะตื่นรึไม่ตื่น >_< " ประมาณเนี่ยแม่ฉันนะโครตดุเลยละจะบอกให้ ดูนะถ้าภายใน ห้านาทีนี่ฉันยังไม่ลงไปแม่จะตะโกนขึ้นมาว่า -_-

           " อีลูกบ้าตื่นได้แล้ว ไม่งั้นฉันจะขึ้นไปหาแกนะ -_-^^^ "

           อะไรประมาณเนี่ย ^^ อ้าวเฮ้ยนี่เสียงจริงนี่หว่า o_O พูดไปเยอะเห็นไหมจะขึ้นมาแล้วเนี่ย เป็นความผิดของคุณๆทั้งหลายเลยนะที่พาฉันคุย ( เฮ้ยไปว่าคนอ่านได้ไง:ผู้แต่ง ) เออๆขอโทษแล้วกัน -_- ไปอาบน้ำดีกว่าเดี๋ยวนางมารขึ้นมาฉันโดนไม่ตีแมลงวันแน่ๆ +_+

            การอาบน้ำก็ผ่านไป ห้านาที คุณๆทั้งหลายขอบอกชุดชั้นนะแบบว่าโครตเท่เลยละ ^_^ แต่ออกน่ารักนิดๆ กระโปรงดำยาวเลยเข่า เสื้อขาว มีเนคไทร์สีดำ เข้ากับกระโปรงได้ดี ไอ้เสื้อคลุมเนี่ยสิ สีดำอีกเลยออกมาโครตดำเลยอ่ะ ก็ฉันชอบสีดำนี่เลยบอกว่าเท่แปลกดีไหม ^^ เห็นไหมพาฉันคุยอีกแล้ว

           แล้วฉันก็เดินลงไปชันล่าง

           ตุ้บๆๆๆ!!!~เสียงลงบันได

           " สายแล้วนะ ลีจางวุน " อึ้ยแม่ทำหน้าดุเลยเชียว

           " แม่ขาหนู ขอโทษค่ะ T_T" ฉันใช้ไม้ลูกอ้อน

           " เอ้าช่างเถอะ รีบกินจะได้ไปโรงเรียน เดี๋ยวสาย " แม่ฉันพูดใจดีเลยละ

          อ่ะนะลูกอ้อนฉันไม่เคยใช้ไม่สำเร็จ

          " ครั้งนี้แม่ให้อภัย แต่ครั้งหน้าถ้ายังตื่นสายอีกจะงดค่าขนม เข้าใจ๊ "

          " แม่ง่ะ " แง้ๆแล้วฉันจะทำได้ไหมเนี่ยT0T

          อ่ะสายแล้ว รีบไปดีกว่า แล้วฉันก็วิ่งไปเอากระเป๋าเอาขนมปังใส่ปากแล้วก็วิ่ง!!!~ สู้โว้ย ^0^

          แล้ว ฉันก็มาถึงโรงเรียนภายในห้านาที เร็วใช้ได้นะเนี่ย -_-  อื้มรีบขึ้นห้อง ก่อนอื่นเอารองเท้าใส่ตู้เก็บรองเท้า พอเปิดออก ก็...

          ก็เจอจดหมายห้าฉบับ ฉบับแรกเป็นจดหมายรักจาก ผะ !! ผู้หญิง -_- โอ้ยอีกแล้ว ไมไม่มีชายบ้างง่ะ อีกฉบับ ผู้หญิงอีก -_-^^ ฉบับต่อไป จดหมายลูดโซ่ อีกฉบับ ผู้หญิง -_-^^^ ฉบับสุดท้ายเป็นจดหมายที่ฉันตั้งความหวังว่าจะเป็นผู้ชาย 6_6 จริงด้วยแหะแต่มันไม่ดีนักมันเป็นจดหมายท้าแข่งจาก หนุ่มฮอตอ่ะดิเขียนไว้ว่า ^_^

          ( สวัสดี ลีจางวุน หนุ่มหล่อ เอ้ย ไม่ใช้ สาวสวย ฉัน จางจุงโซ หนุ่มฮอตประจำโรงเรียนขอท้าแข่งกับเธอ วันนี่ ที่ สนามบาส  เวลา เที่ยงครึ่ง ถ้าเธอไม่มาเค้าจะรู้กนทั้งโรงเรียนว่าเธอขี้ขลาด แล้วฉันจะรอ )

          ที่แท้ก็จดหมายท้าดวลนี้เอง ^_^ ไปสนามบาสจะทำอะไรนะ ที่แน่ๆฉันจะไม่แพ้มาว่าฉันเป็นผู้ชายหนอยจะมากไปแล้ว -_-^^^

           พอขึ้นไปบนห้อง หน้าห้องฉันก็มีพวกเดิมๆ U_U คือรุ่นน้องผู้หญิงมารอฉันหน้าห้องเลยละมารอทุกวั๊น ทุกวัน ฉันก็จะอยู่ให้โง่ดิ ก็วิ่งสิค่ะ อ๊าย ตามมาแล้ว

           " กรี๊ด!!!~ @_@ นั้นไง พี่จางวุน ไปนั้นแล้ว เร็วพวกเรา "

           โว้ยจะตามมาทำไมว่ะทุกวี้ ทุกวัน แล้วพวกนั้นก็ตามมา +_+ ข้างหน้าก็มีอีกกลุ่ม พอดีมีซอกตึกเลยแทรกเข้าไป >_< อ่ะทำไมมีหนุ่งหลอในซอกตึกอ่ะ อย่างงี้ฉันมาทุกวันเลย เฮ้ยจะบ้าหรอ >_< คุณๆฉันไม่บ้าผู้ชายนะค่ะ อย่าเข้าใจผิด ( แสดงว่าฉันเข้าใจผิดมาตลอดอ่ะดิ : ผู้แต่ง ) ก็ใช้นะสิย่ะ

           พอหนุ่มคนนั้นหันมา

           " โฮ้ย นี้มัน จางวุนนี่หว่า ^_^ เธอมานี่ได้ยังไง อย่าบอกนะว่าเธอก็หนียัยพวกนั้นมา "

          " ก็ใช้นะสิย่ะ แล้วนายละเป็นใคร >_< "

          " ฉันนะหรอ  จางจุงโซ หนุ่มหล่อประจำโรงเรียน ^^ ที่ท้าดวลเธอไง " เปลี่ยนใหม่แล้วค่ะจากคำว่า หนุ่มหล่อเป็นนายนั้นแล้วค่ะ

          " เอ่อฉันอยากรู้ นายจะท้าอะไรฉัน??? " ฉันถามนายนั้น #_#

          " ฉันก็จะ..."นายนั้นพูดคำว่าจะให้ฉันลุ้นแล้ววินาทีนั้น

          จุ๊บ!!!~

           นายนั้นจุ๊บหน้าฝากฉัน >_< นายบ้าเอ้ย นายทำให้พรมจารีของหน้าฝากฉันหายหมดเลย

           " นายทำอย่างงี้ได้ไง ตาบ้า -_-^^^"

           " ก็ที่ฉันจะดวลท้ารักกับเธอไง ^^ "

            งงค่ะ บอกตรงๆงงจริงๆ 6_6

           " ฉันงงอ่ะ ขยายความหน่อยดิ ?" ฉันไม่เข้าใจหนิขยายความ

           " ก็ที่ฉันบอกว่าจะดวลท้ารักกับเธอก็คือ ในสิบเดือนเธอต้องมาคบกับฉัน ถ้าฉันทำให้เธอหลงรักได้นั้นคือ ฉันชนะ ฉันเป็นพวกที่ว่าบอกว่าชนะแล้วต้องชนะด้วยสิ ^^"

           หนอยตาบ้า ตั้งได้ไง อยากอ้วก >_< เอ่อแล้วฉันะแกล้งนายบ้างเจ้าบ้าท้ารัก ถ้าฉันไม่ตกลงข้อนี้ฉันก็ขี้ขลาดอ่ะดิ ไม่ได้ ตกลงก็ตกลงว่ะ อื้ม

           " แล้วนายมีอะไรเดิมพัน - -* " ฉันถาม

           " เอาอย่างงี้ถ้าฉันชนะเธอก็ต้องมาเป็นแฟนฉันเลยเป็นไง ต้องทำตามที่ฉันบอกตลอด ^O^ "

           อื้มยังไงฉันก็ไม่แพ้นายอยู่แล้วอย่าได้คิดเป็นอันขาด

          " แต่ถ้านายไม่ชนะ นายก็ต้องทำงานตามที่ฉันสั้งทำความสะอาดห้องแทนฉัน เข้าใจ๊ "

          เข้าท่าแหะ เอาเลยนะ

         " เธอคิดว่าฉันจะแพ้เธอรึ คอยดูแล้วกันฉันไปละ ตอนเที่ยวครึ่ง อย่าลืมไปละ ^^ บาย "

         แล้วนายนั้นก็เดินจากไป แล้วเสียงมารก็ตามมา

        " พวกเรานั้นไง รุ่นพี่จางวุนอยู่นั้น รุ่นพี่ค่ะ กรี๊ด!!!~ ^^ "

        อ้าวเฮ้ยอย่าทิ้งกันดิว่ะ นายสุดหล่อ รอฉันด้วยดิ อย่าทิ้ฉันไว้คนเดียว!!!!

       -*-*-โปรดติดตามตอนต่อไป -*-*-

       -*-*- คุยเล่นๆ -*-*-

      สวัสดีค่ะเชอรี่ก็ขอขอบคุณทุกๆท่านที่หลงเข้ามาอ่านของเชอรี่ชื่อเต็มๆคือเชอรี่สีกุหลาบนะค่ะ เรียกสั้นๆเชอรี่นะค่ะ ไม่รู้จะถูกใจกันไหม ยังไงก็ขอฝากเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ ถ้ามีคนติดตามอยู่บ้างก็ขอให้เขียนแสดงความคิดเห็นหน่อยนะค่ะ จะได้รู้ว่าติดตาม เพราะถ้าไม่มีคะแนนไม่มีคนติดตามก็คงจะงบเรื่องไว้แค่นั้นเพราะไม่มีใครอ่านอ่ะค่ะ แค่นี้แล้วกัน ขอบคุณค่ะ

                                                                        รักนะ จุ๊บๆ

                                                                    เจ้าหญิงฤดูหนาว