See you London {1DirectionFanFic}

ลำดับตอนที่ #1 : -Intro-

ฟังเพลงไปด้วย ฟินนนนนนนน

"แก!! ไปลอนดอนกันนนนนน"

"ห๊ะ!? ลอนดอน? ลอนดอนไม่ใช่สยามนะค่ะเพื่อนน ที่แกนึกจะไปก็ไปได้"

ตอนนี้ฉันนอนอ่านหนังอยู่บ้านเพื่อนฉัน 'เจ็ท' ส่วนฉันชื่อ'เจน'เราเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่ม.ต้น ตอนนี้เรากำลังจะขึ้นม.4กันแล้ว และเราวางแผนว่าจะสอบเข้ารร.ชื่อดังที่หนึ่งด้วยกัน แต่ฉันวางแผน(คนเดียว)ไว้ว่าหลังจากได้ที่เรียนตอนม.4แล้วฉันอยากจะไปหาประสบการณ์(one direction >_<) ที่ลอนดอน

"-0- ก็ฉันอยากไปอ่ะ"

"แล้วทำไมถึงอยากไปลอนดอน? วันดี?"

"อื้ม>_<! แก!! คือเมื่วานตอนไปคอนอ่ะ ฉันรู้สึกว่าเลียมกับแฮซมองหน้าฉันด้วยอ่ะแก!!>_<"

"จะไม่ให้เขามองแกได้ไงล่ะ แกเล่นใช้tattoo เป็นโหลติดที่หน้าอ่ะ เขาคงคิดว่าแกบ้า-___-;"

ใช่แล้วว ฉันเป็นไดเร็คชั่นเนอร์ค่าาาและฉันก็ได้ไปคอนเสิร์ตของวันดีด้วย>_<! แต่ยัยเจ็ทนี่ไม่ได้ไป รายนั้นพ่อแม่หวง-__- ฉันเลยฉายเดียวจ้าา หลังจากจบคอนนี่ ฉันร้องไห้อย่างกลับคนบ้านแตก ตอนนั้นมันทั้งมีความสุขและเศร้าในเวลาเดียวกัน สุขที่ได้เจอ ทุกข์ที่ต้องจากกันT_T ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาฉันก็ตั้งใจว่าจะไปลอนดอนให้ได้!!

"บ้าหรอแก!! ฉันออกจะน่ารัก555 เออแก แต่ฉันจริงจังเรื่องนี้นะ ฉันจะไปลอนดอนให้ได้!!"

"เจน แล้วป๊าแกจะให้ไปหรอว่ะ"

"ไม่ให้ไปก็จะไป ยังไงฉันก็ไม่ได้ใช่เงินของเขาสักหน่อย-3- ฉันจะทำงานพิเศษ ไม่กินข้าวกลาง ไม่ซื้อขนม ไม่ซื้อหนังสือ ไม่ใช้เงินฟุ่มเฟือยแล้วก็จะไปเปิดหมวกร้องเพลงกับแกที่ข้าวสารด้วย"

"เดี๋ยวๆ ฉันยังไม่ได้บอกเลยนะว่าจะไปเปิดหมวกกับแก-___-"

"น้าาาาา เจ็ทสุดสวยยยยยย ไปเปิดหมวกกันน้าาาาาาาา ก็แกเล่นกีต้าร์เป็นอ่ะ แกก็เล่นอย่างเดียว เดี๋ยวฉันร้องเอง นะๆๆๆน้าาาาา"

"ย่ะๆๆๆ ไปก็ได้ๆ รู้อยู้แล้วย่ะว่าสวย^^"

"เริ่ดดด เพื่อนใครเนี้ยยสวยที่สุดด มาจุ๊บที^3^"

"นี่ แต่ฉันยังไม่แน่ใจนะว่าจะได้ไปลอนดอนด้วยรึป่าว ต้องถามป้าม๊าก่อน"

"ต้องได้ไปอยู่แล้วว^^ พูดแล้วอยากได้ตังเลย ไปร้องเพลงกันคืนนี้เลยนะๆๆ"

"โอเคๆ ใกล้จะมืดแล้วด้วย ไปเตรียมตัวกันดีกว่า^_^"

"ไปๆๆๆ^^"

 

::ถนนข้าวสาร::

 

"แกฉันตื่นเต้นจังง>_<"

"มาถึงขั้นนี้แล้ว จะทำอะไรก็ทำเถอะย่ะ"

"นี่!ฉันทำป้ายมาด้วยนะ. นี่ไง!! เจ้งมั้ย"

ฉันชูป้ายที่เขียนว่า'หนูอยากไปเจอOne direction ที่London ค่าาาา'ให้เจ็ทดู

"อือหือ0_0 ประกาศขนาดนี้เลยหรอว่ะ"

"เออดิ ฉันเชื่อว่าไดเร็คชั่นเนอร์ไทยแลนด์ทุกคนต้องสนับสนุนฉัน>_<"

"แล้วแกไม่คิดว่าคนอื่นจะหาว่าแกบ้าผู้ชายหรอว่ะ-__-"

"ไม่ย่ะ ทุกคนก็ต้องมีสิ่งที่ตัวเองชอบกันทั้งนั้น ฉันชอบวันไดเร็กชั่นก็ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนสักหน่อย"

"ย่ะ ไปๆ เริ่มได้แล้ว"

"Let's go!!^^"

 

[Liam]

 

 

"แด๊ดดี้~ตอนนี้เราอยู่ไหนกันอ่ะ-0-"ไนออลที่เพิ่งตื่นจากการนอนหลับในรถ โวยวาย

"ตอนนี้เราอยู่ถนนข้าวสาร เห็นเขาบอกว่าของขายเยอะเลย แถม.... มีของกินเยอะมาก"ประโยคสุดท้ายทำเอาหนุ่มน้อยชาวไอริชตาโต

"ไปเร็วๆๆ เลียม~ ฉันหิวแล้ววววเร็ว~"

"โอเคๆ^^"

ตอนนี้ผมกันไนออลออกมานอกโรงแรม  มาเที่ยวถนนข้าวสารกันสองคน เซนกับลูอิสตอนนี้น่าจะอยู่ที่ไนท์คลับที่ไหนสักที่ ส่วนแฮรี่นี่ไม่รู้ไปอยู่ไหน-__- ไอ้พวกนี้ไม่มีใครอยู่กับที่สักคน จะมีก็แต่ไนออลที่วันๆเอาแต่กิน กิน กิน และกิน. ไม่ยอมออกนอกโรงแรมเลย ผมเลยต้องพามันมาเปิดหูเปิดตาบ้าง ตอนนี้เราไม่มีการ์ดมาคุมเลย เราพลางตัวด้วยแว่นและ หมวกอย่างเดียว อ่อตอนนี้เรายังอยู่ประเทศไทยอยู่ครับ ที่นี่สวยมากกก เเละเป็นครั้งแรกของพวกเราที่ประเทศไทย ทุกคนชอบที่นี่มากครับ ทั้งสวยและมีสิ่งแปลกใหม่มากมายที่เราไม่รู้จัก จะเสียก็อย่างเดียว อากาศร้อนกว่าอังกฤษมากก-__-; ผมเลยเลือกที่จะออกมาเที่ยวตอนกลางคืนมากกว่า

"เลียมๆ ตรงนั้นเขามีอะไรกันหรอ คนเยอะจัง-0- ไปดูกันๆ"

"ถ้าคนเยอะเราก็ไม่ควรที่จะเข้าไปนะ-__-"

~Am I asleep, am I awake, or somewhere in between?
I can’t believe that you are here and lying next to me
Or did I dream that we were perfectly entwined?
Like branches on a tree, or twigs caught on a vine?~

 

"นั่นๆ เลียมๆ เขาร้องเพลงของเราด้วยๆไปดูกันเถอะ!>_<"

"ดะ เดี๋ยวสิ!!"

ยังไม่ทันที่จะพูดอะไร ไอ้หมูอ้วนก็ลากผมไปซะแล้ว พอไปถึงผมก็เห็นผู้หญิง คนหนึ่งเล่นกีต้าร์ เธอเป็นคนตัวสูงและผมสั้นประบ่า และอีกคนตัวเล็กกว่า และไว้ผมประบ่าเหมือนกัน แต่จะว่าไป ผู้หญิงคนตรงหน้าผม หน้าคุ้นมาก เหมือนเคยเจอที่ไหนสักที่...

 

~Truly, madly, deeply, I am
Foolishly, completely falling
And somehow you kicked all my walls in
So baby, say you’ll always keep me
Truly, madly, crazy, deeply in love with you
In love with you~

"เลียม..."

เคยเห็นที่ไหนนะ....

" เลียม...."

หน้าตาน่ารักดีนะ....

"เลียมมมม...."

หรือว่าจะเจอที่...

"แด๊ดดี้!!!!!!"

"ห๊ะ!? อะ อะไร!? โถ~ ไนล์ นายจะตะโกนทำไมเล่า!"

"ก็ฉันเรียกนายตั้งหลายรอบแล้วอ่ะ ไม่เห็นสนใจฉันเลย สนใจเเต่สาวน้อยคนนั้น-3- ปิ้งเธอหรอออ^^"

"ปะ ป่าวสักหน่อย-//- แล้วนายเรียกฉันทำไม?"

"อ่อ!! ดูป้ายนั่นสิ!! มีชื่อวงพวกเราด้วย"ผมมองตามที่ไนออลชี้ แล้วก็เห็นป้ายป้ายหนึ่งว่างอยู่ข้างหมวกใบหนึ่งซึ่งตอนนี้มีเงินอยู่พอประมาณ แต่ปัญหาคือป้ายนั่นมันเขียนเป็นภาษาไทย แล้วผมก็อ่านไม่ออกเลย-__- พอจะอ่านได้แค่one direction กับLondon 

"อืม สงสัยจะเป็นไดเร็กชั่นเนอร์น่ะ "

"ฉันว่าเขาอาจจะอยากไปเจอเราที่ลอนดอนก็ได้นะ"

"นั่นสิ นายจะให้ตังเขาหรอ"

"แน่นอน~ ฉันรักไดเร็กชั่นเนอร์ทุกคนอยู่แล้ว แถมเธอก็ไม่ได้ร้องแย่นี่^^"

"โอเคๆ งั้นเดี๋ยวถ้าเธอร้องจบเราค่อยไปให้ตัวเธอก็แล้วกันนะ"

"ฮันแน่~ ปิ้งสาวไทยแล้วก็บอกมา~"

"บ้าน่า-//-"

และเราสองคนก็ยืนฟังเพลงที่เธอร้องจนจบ...

 

[Jane]

 

"Thanks!"

แปะ! แปะ! แปะ!

พูดจบ ฉันกับเจ็ทก็โค้งให้ผู้ฟังทุกคน คนที่มาดูส่วนมากนั้นมีแต่ชาวต่างชาติ และนั้นทำให้ฉันเกร็งยิ่งกว่าเก่าเพราะกว่ากลัวจะร้องผิด ตอนนี้ทุกคนเริ่มทะยอยกันมาให้ตังฉัน(เริ่มรู้สึกกว่าตัวเองเหมือนขอทานT_T) พอเห็นจำนวนเงินแล้วทำให้ฉันหายเหนื่อยขึ้นมาทันที

"โห้!! เจ็ทแกดูดิ!!! เยอะโคตร!!"

"เพราะฉันเล่นเก่งไงย่ะ^^"

"เพราะฉันร้องเพราะต่างหากย่ะ-3-"

ในขณะที่ฉันกับเจ็ทคุยกันอยู่นั้น จู่ๆก็มีชาวต่างชาติสองคนเดินเข้ามาทักฉัน อีกคนตัวสูงและอีกคนตัวเล็กกว่านิดหน่อย

"ไฮ~^^"คนตัวเล็กทักฉัน

"ไฮ^^"ฉันกับเจ็ททักพร้อมกัน

"เอ่อ ฉันอยากรู้ว่าป้ายนั่นมันหมายความว่าอะไรหรอ^^"คนตัวสูงถาม

"อ่อ.. มันหมายความว่า'ฉันอยากไปเจอวันไดเร๊กชั่นที่ลอนดอนน่ะ เอ่อ..พวกคุณรู้จักใช่มั้ย?วันไดเร๊กชั่นน่ะ?"

พอฉันพูดจบ ทั้งสองคนก็หันไปยิ้มให้กัน ก่อนที่ร่างสูงจะพูดว่า

"รู้สิ รู้ดีเลยล่ะ..^^"

"แล้วพวกเธอเมนใครล่ะ^^"

"อ่อ ฉันเมนแฮรี่ ส่วนเพื่อนฉันเมนเลียมน่ะ^^"

"นี่พวกเธอไม่มีใครเมนไนออลบ้างเลยหรอ-3-"คนตัวเล็กบ่น

"คริคริ"ร่างสูงแอบขำ

"ไม่อ่ะ เขาน่ารักไปสำหรับพวกฉัน555"เจ็ทตอบ

"ใช่^^"

"จริงหรอ^^"คนตัวเล็กถาม

"จริงสิ!"ฉันตามพร้อมกันดูนาฬิกา"เจ็ทๆๆๆ จะเที่ยงคืนแล้ววว กลับบ้านกันดีกว่า"

"หา!? เที่ยงคืน? รีบเลยแก!!!"

"เอ่อ พวกเราต้องไปแล้ว บาย~"

"เห้ยยยย เดี๋ยวๆๆ"

ก่อนที่ฉันจะวิ่งไป ร่างสูงก็คว้าแขนฉันไวก่อน แล้วก็หยิบเงินปึกนึงใส่ที่หมวกฉัน ก่อนจะปล่อยแขนฉันคืน

"แล้วเจอกันที่ลอนดอนนะ^^"

"ขะ ขอบ.."

"บายยยยยยยย!"

ยังไม่ทันที่ฉันจะขอบคุณเขายัยเจ็ทก็ชิ่ง'บายยยยย'ซะก่อน

'แล้วเจอกันที่ลอนดอนนะ^^'

เจอกัน? ที่ลอนดอน? 

เขาเป็นใครกันแน่.....