คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO
MARK STORY
เมื่อผมเหยียบเข้าบ้านราคา20กว่าล้านของพ่อ เสียงโวยวายที่ดังมากๆ ดังแบบเหี้ยๆ ดังแบบได้ยินไปสามบ้านแปดบ้าน ก็ปะทะเข้ากับหูผมทันที ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า พวกเพื่อนนรกแตกมันมาสุมหัวอยู่ที่ห้องนั่งเล่นที่บ้านผมเป็นที่เรียบร้อย
แค่ออกไปหาข้าวกินแปปเดียวก็ยกกันมาแบบทั้งแก๊งค์ ไม่มีโทรบอกก่อน ไม่มีถามว่าอยากให้มามั้ย และไม่เคยถามว่ายินดีเลี้ยงพวกมันทั้ง6ตัวมั้ย นั่นแหละครับ มากันที ทั้งข้าว ทั้งขนม น้ำ วีดีโอเกม ทีวี คอมฯส่วนตัวของผม แม้กระทั่งเสื้อผ้า พวกมันก็ใช้ของผม กินของผมหมด แล้วมากันทีใช่ว่ามาวันเดียว นอนคืนเดียวหรือกินข้าวมื้อเดียว ถ้าเป็นอย่างนั้นผมจะบ่นมั้ย ล่าสุดพวกมันมาก็รวมๆสองอาทิตย์ เตรียมพร้อมมาทั้งเสื้อผ้านักเรียน และหนังสือ
ก็ยังงงอย่ว่าผมเนี่ยเพื่อนมัน หรือพ่อคนที่สอง
ผมเดินเลี่ยงจากห้องนั่งเล่น แล้วเดินขึ้นบันไดไปที่ห้องนอนก่อน เพราะขออาบน้ำให้ตัวเย็นกว่านี้ก่อนเถอะ ออกไปข้างนอกมาร้อนก็ร้อน กลับมาก็ต้องมานั่งด่าไอ้พวกเพื่อนเลวๆที่ง6อีก ขอทำให้ตัวเองอารมณ์ดีก่อนเถอะ
“ไอ้เหี้ยยย!! กูบอกว่าอย่าขึ้นมาไงไอ้ห่า กูง่วง ออกไปปปป!!!!” อื้อหือออออออ เปิดประตูได้ไม่ถึงสามเซน เสียงไอ้แบมแบมก็ดังขึ้นเหมือนสัญญาณกันขโมยทันที แถมไม่ใช่เสียงธรรมดา เสียงด่าด้วย สรุปบ้านนี้ของกูหรือของพวกมึง
“อย่าเยอะไอ้แบม บ้านกู”ผมเดินเข้าไปเบาๆ เพื่อไม่ให้มันต้องตื่น เห็นมันนอนขดอยู่ใต้ผ้าห่มก็เลยเงยขึ้นไปดูแอร์ที่เปิดอยู่ โหหห ไอ้สัสมาอยู่บ้านกูให้เปลืองนะ เปิดเหี้ยไร18องศา บ้านมึงอยู่ขั้วโลกใต้หรอ
“มึงเปิดห่าไรของมึง เปิดแล้วก็ขดในผ้าห่ม”ผมด่าไปพร้อมกับเปลืองผ้าบนตัว ก็จะอาบน้ำให้มันหายร้อน แล้วไอ้แบมมันก็เสือกมานอนอยู่ก็เลยได้แต่ถอดเสื้อ ถึงจะเพื่อนกันแต่มันก็อายนะครับ ห้องในบ้านก็มีตั้งสิบกว่าห้องเสือกไม่ไปนอน
“อื้ออ!”แล้วก็ได้กลับมาเพียงเสียงไม่พอใจ ครับ กูขอโทษ
ผมอาบน้ำเสร็จไอ้แบมมันก็ยังไม่ตื่น ก็เลยปล่อยให้มันนอนไปนั่นแหละ ส่วนตอนนี้ผมก็ลงมานั่งดูหนังกับอีก5หน่อครับ ไอ้ที่พวกมันโวยวายไปตอนผมเข้าบ้านน่ะ กำลังเถียงกันอยู่ว่าใครจะเป็นคนออกไปเอาขนมมาวางไว้บนโต๊ะ เพราะต่างคนก็ได้ที่นอนกันแล้วไม่อยากลุก
ครับที่นอน ก็พวกมันเล่นขนผ้าห่ม หมอน แล้วก็นอนขดกันบนโซฟา ไอ้เนีย์กับไอ้แจ็กนั่งเอาหลังพิงโซฟา ยองแจกับยูคมันนั่งอยู่ข้างบนโซฟา ส่วนไอ้บีมันนอนที่พื้นยาวๆไปเลย สบายมั้ยพวกมึงงงงง
ผมเดินเข้ามานั่งที่โซฟาริมสุดที่เป็นเดี่ยวๆอ่ะครับ พอเงยหน้าจากพื้นไปมองจอก็รู้เลยทำไมมันถึงนั่งกันป็นคู่ๆอย่างนั้น ส่วนไอ้บีก็กอดหมอนข้างอย่างแน่น แล้วไม่มีใครยอมลุกไปหยิบขนมในครัว ก็พวกแม่งเล่นดูหนังผีไอ้สัส
ผมนั่งได้10นาทีไอ้แบมที่ถูกปล่อยให้นอนอยู๋คนเดียวก็ลงมาเดินมาแบบมึนๆ หัวยุ่งๆแถมยังกอดหมอนข้างลงมาอีก นี่มึงจะมานอนต่อใช่ป่ะ
“เหี้ยยยยย”สิ้นเสียงแม่งก็วิ่งพุ่งเข้ามานั่งทับผมแบบเร็วแสง ก็นั่นแหละ ไอ้แบมมันกลัวผียิ่งกว่าอะไร ไอ้ที่พุ่งมาใส่กูนี่ไม่คิดเลยช่มั้ยว่ากูนั่งอยู่ท่าไหน ผมนั่งแบบธรรมดานี่แหละแต่อ้าขาออกไง ไอ้ห่านี่ก็พุ่งใส่เต็มที่
“มึง นั่งดีๆดิ๊”ผมบอก ก็มันเล่นนั่งกอดเข่า แล้วก็เอาหลังดันผมจนจะยุบไปกับโซฟาแล้วเนี่ย หนังก็ดูไม่ได้เพราะหัวมันบังอยู่ สรุปกูเป็นโซฟาให้มึงใช่มั้ย
“มาร์ค...”โอเคครับ มึงมาเสียงแบบนี้คิดว่ากูจะสู้มั้ย หน้ามันก็หวานๆ พอมาทำเสียงอย่างนี้แถมทำแก้มป่องๆอีก มึงจะเอาอะไรกูให้หมดเลย ก็นั่นแหละ แบมมันก็เป็นที่หวงๆของพวกผมอยู่แล้วเพราะอายุน้อยที่สุดในกลุ่ม ใครเข้าใกล้ก็ผ่านด่านพวกผมไปก่อนพอๆกับไอ้เนียร์แล้วก็ไอ้แจนั่นแหละ ไอ้สองคนนั้นก็น่ารักซะขนาดนั้น แต่ไอ้เนียร์กับยองแจก็มีเจบีมันคุมแบบประชิดตลอด ส่วนแบมนี่ก็มีผม ไอ้ยูค แล้วก็ไอ้แจ็ก
ก็พวกผมเป็นเพื่อนกันนั่นแหละ ถึงได้เป็นห่วง กลัวว่าจะโดนใครมันทำไม่ดีใส่ กลัวจะร้องไห้ เพราะถ้าให้ไอ้3คนนี้ร้องไห้นะ ผม ก็เริ่มรวน ไอ้แจ็กก็เริ่มทำอะไรไม่ถูก ส่วนไอ้บีกับไอ้ยูคมันจะเดินหนีทันที พวกผมเห็นพวกมันร้องไห้ไม่ได้หรอกครับ เห็นแล้วหัวใจมันเต้นแปลกๆ ก็พวกผมรักของพวกผมมา แล้วมันเป็นใครมาทำให้เพื่อนผมเสียใจ ล่าสุดก็ที่แบมมันโดนไอ้ฮุน รุ่นพี่บอกเลิก ก็โดนตีนพวกผมไปเต็มๆ
เพื่อนกูใครก็ไม่มีสิทธิ์มาทำให้เสียใจ...เข้าใจกันนะครับ J
.......................................
ความคิดเห็น