คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ☿ ใครพ่อเมิง : 1
ลูกใครวะครับ?
นานเท่าไหร่แล้วที่อิมแจบอมไม่มีอิสระในชีวิต กี่เดือนแล้วที่ไม่ได้เจอกับเพื่อนรักที่ห่างหายกันไปนานจนแทบจะลืมหน้า
ไอ่เด็กนี่สร้างความฉิบหายให้กูจังโว้ยยย
“ป๊าฮะป๊า แบมอยากไปเท่วว” อิมแจบอมมองหน้าเด็กชายวัยสี่ขวบที่ยืนกระตุกชายเสื้อจน มันยืย้วยยานยาวไปหมด ไอ่นี่เสื้อกูแพงนะโว้ย
“ใครพ่อเอ็งไอเปี๊ยกไม่ต้องมาทำหน้าตาบ้องแบ๊วเลยไอเตี้ย ไปนู่นกินข้าวให้หมดแล้วค่อยมาคุยกัน” ใช่ครับ ได้ยินไม่ผิดหรอกครับผมไม่ใช่พ่อมันครับ ไอเด็กหน้าตาใสซื่อนี่มันลอยตามมาตอนน้ำท่วมครับ ไม่รู้ว่าเวรกรรมอะไรไอเด็กนี่ถึงลอยมาหยุดที่หน้าห้องคอนโดสุดหรูของเจบีได้พร้อมกับตระกร้าขนาดเล็กกับกระดาษเอสี่ที่มีข้อมูลของตัวเล็กนี่ทุกอย่างและข้อความที่ทำเอาเจบีแทบลมจับ
‘ถึงเจบี แบมแบมเป็นลูกของพี่เองนายอาจจะไม่รู้ว่าพี่เป็นใครแต่เรารู้จักกันแน่ๆพี่ขอฝาก
แบมแบมไว้กับนายช่วยดูแลหัวใจดวงน้อยๆของพี่ด้วยพี่สัญญาว่าพร้อมเมื่อไหร่จะมารับแบมกลับ’
ในตอนนั้นเจบีถึงกับสกรีมกรีดร้องออกมาอย่างโหยหวนหัวหมุนไปหมดเพราะไม่รู้ว่าเรื่องจริงหรือโดนแกล้งกันแน่ เจบีไล่โทรจิกญาติโกโหติกาทุกคนที่รู้จักแต่ทุกคนก็ตอบเป็นเสียงเดียวกันว่าไม่รู้เรื่อง วินาทีนั้นเจบีรู้สึกเหมือนโดนทับด้วยตึกสิบชั้น คนสุดท้ายที่ต้องโทรหาคือคุณนายอิมเจบีหวังจะพึ่งคุณนายแม่ผู้ทรงอิทธิศักดิ์แต่เมื่อโทรไปเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังคนเป็นแม่กลับบอกแต่ว่าให้เป็นผลจากการที่เจบีไม่ยอมเข้าโบสถ์สวดมนต์ซะบ้างและบังคับให้เขาเลี้ยงแบมแบมต่อไป
แม่น่ารักเนอะว่ามั้ย T^T
“แบมกินหมดนานแล้วฮับ ป๊าต้องอาบน้ำให้แบมอ่า” เด็กชายตัวเล็กว่าพลางชี้ไปให้ดูจานข้าวผัดที่เกลี้ยงชามทิ้งไว้แค่คราบมันที่เกาะอยู่ในชาม
“อ่าวงั้นก็มาๆไปอาบน้ำ อยากไปไหนอ่ะเรา” เจบีคว้าเด็กชายตัวเล็กที่ชูแขนรอไว้ขึ้นมาอุ้มไว้มันก็น่ารักดีอยู่หรอกแต่เขายังไม่พร้อมจะเป็นพ่อลูกอ่อนตอนนี้นี่หว่านี่ก็ทนเลี้ยงมาได้ตั้งหลายเดือนก็ไม่เห็นว่าชีวิตมันจะดีขึ้นเลยเว้ยงานก็ต้องทำเด็กก็ต้องเลี้ยงเหนื่อยสายตัวแทบขาด
ช่วงอายุวัยยี่สิบเจ็ดนี่หายไปไหนวะ
“ไปหาเจ่กแจ๊คกับเจ่กมาร์ค แบมคิดถึงเจ่กมาร์ค” เจบีพยักหน้าก่อนจะวางแบมแบมที่ร่างกายเปลือยเปล่าลงในอ่างอาบน้ำใหญ่ก่อนจะลงมืออาบน้ำเด็กน้อยอย่างคล่องมือเพราะตลอดเกือบหนึ่งปีที่ผ่านมาเจบีก็เป็นคนดูแลแบมแบมเองทั้งหมดเพราะแม่ไม่อนุญาติให้ไปทิ้งไว้ที่บ้านใหญ่ครั้นแค่ไปฝากไว้สองสามวันไอ่ตัวเล็กก็งอแงอยากจะกลับคอนโดท่าเดียว
“ไปดูโรงเรียนมั้ยเตี้ย สี่ขวบต้องเรียนหนังสือจริงจังแล้วนะ” เจบีบอกกับแบมแบมที่นั่งเล่นเป็ดเหลืองอยู่ในอ่างเด็กน้อยหันมาทำตาโตใส่เขาทันทีที่พูดว่าโรงเรียนแบมแบมชอบไปโรงเรียนตั้งแต่เนอสเซอรี่แล้วที่ต้องให้เรียนก็เพราะเจบีไม่มีปัญญาจะมาดูแบมแบมทั้งวันนะสิครั้นจะจ้างพี่เลี้ยง เขาก็ไม่ชอบให้ใครเข้ามายุ่มย่ามกับคอนโดหรูของเขานักหรอกเลี้ยงเองได้ก็ทนๆเลี้ยงไปวะเอาให้แม่รู้ไปเลยว่าลูกชายก็มีดีมากกว่าทำตัวหล่อไปวันๆ
“ไปโรงเรียนนน แบมจะไปโรงเรียนอ่ะป๊าาา”
“แล้วไม่ไปหาเจ่กแล้วไง?” เจบีเลิกคิ้วถามเด็กน้อยที่เปลี่ยนใจบ่อยราวกับเปลี่ยนผ้าอ้อม
“ก็ไปโรงเรียนก่อนได้มั้ยอ่า แล้วค่อยไปหาเจ่ก” แบมแบมถามบุคคลที่คิดว่าเป็นพ่อกลับเจบีพยักหน้ายอมก่อนจะอุ้มแบมแบมออกมาจากอ่างอาบน้ำแล้ววางไว้ที่ข้างอ่างล้างหน้าก่อนจะคว้าผ้าเช็ดตัวลายคิตตี้ที่ชอบนักชอบหนามาห่อหุ้มร่างกายตัวเล็กไว้
“ถ้าเจ่กไม่ว่างห้ามงอแงนะ เพราะเจ่กมันอาจจะติดงาน” เจบีกำชับเด็กน้อยจริงจังซึ่งแบมแบมก็พยักหน้ารัวด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มก็ไม่บ่อยหรอกนะที่ป่าป๊าจะตามใจแบมแบมแบบนี้ปกติป๊าก็ทำงานจันทร์ถึงศุกร์พอเสาร์อาทิตย์ก็หมดแรงจะเล่นกับแบมแบมนอนมันทั้งวันจนแบมแบมเผลอคิดไม่ได้ว่าคนเป็นพ่อนอนหรือซ้อมตายปลุกก็ไม่ยอมตื่นต้องทิ้งให้แบมนั่งเล่นอยู่คนเดียวตั้งหลายชั่วโมง
อยากได้หม่าม๊าจังครับ
✌ #ป๊าเจบีหื่นมาก
มาปล่อยของทิ้งไว้
โหดมันฮามากๆ
กามมากๆด้วย
หม่าม๊าอ่อยมากๆ
ความคิดเห็น