คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Win ( all x luffy)
fic One piece - Win ( All Luffy )
Rate : 13
หลังจากจบเหตุการณ์ที่เดรสโรซ่าก็ได้มีการจัดงานเฉลิมฉลองให้กับผู้กอบกู้ทั้งหลายโดยเฉพาะอย่างยิ่งกลุ่มหมวกฟางที่เป็นคนล้มดองกีโฮเต้แฟมมิลี่ลงได้
"นี่ ลูฟี่ฉันอยากถามมาตั้งนานล่ะ ไอคนที่นั่งข้างๆแกนะใคร"นักดาบสุดเก่งประจำเรือโซโลหันไปถามกัปตันร่างบาง ที่ยังคงสนใจกินเเต่เนื้อ
"อ๋อ อี้อี่อ้ายอีนเองอื้ออาโอ" ร่างเล็กตอบกลับมาพร้อมเนื้อที่อยู่เต็มปาก
"หุหุ กินให้เสร็จค่อยพูดก็ได้จ๊ะ" สาวนักโบราณคดีประจำเรือโรบินใช้ผ้าเช็ดปากให้กับกัปตันร่างเล็กมี่กินมูมมามอย่างกับเด็กๆ
"ขอบใจนะโรบิน นี่พี่ชายฉันเองชื่อซาโบ ซาโบทักทายเพื่อนๆฉันหน่อยสิ"พูดจบร่างเล็กของกัปตันกลุ่มหมวกฟางลูฟี่ก็โดด เข้ากอดคนที่มีศักดิ์เป็นพี่ชายท่ามกลางความตกตะลึงของ(เกือบ)ทุกคน
"ฉันซาโบ เป็นพี่ชายของลูฟี่ขอบคุณที่ดูเเลน้องชายของฉันมาตลอดนะคงจะลำบากพวกนายมาก เลยสิท่า เเต่ลูฟี่ก็อย่างนี้เเหละชอบทำเรื่องปวดหัวให้ตั้งเเต่เด็ก ไม่เปลี่ยนไปเลยนะนิสัยเเบบนี้ เเต่นี้ละน้าจุดที่น่ารักของลูฟี่ ฮ่าฮ่า" พูกจบก็ถือโอกาสกอดน้องชายของตัวเองเเน่นไม่พอยังจับมานั่งตักอีก แถมเจ้าตัวดีก็ไม่ขัดขืนอะไรยังไปกอดตอบเเน่นอีกด้วย
...บราค่อนชัดๆ.....เสียงในใจทุกคนคิดเหมือนกันโดยไม่ได้นัดหมาย
"พี่ชายของลูฟี่..ไม่ใช่มีโปโตกัส ดี เอส คนเดียวหรอ" อุซปถามกลับด้วยความสงสัยก็เท่าที่เค้ารู้ลูฟี่มีพี่ชายคนเดียวนี่น่า
"พวกเราเป็นพี่น้องร่วมสาบานกันนะ เอสเป็นพี่คนโต ฉันเป็นคนกลางส่วนลูฟี่เป็นน้องคนสุดท้องเพระอ่อนเเอสุด ฮ่าฮ่าโอ๊ยย หยิกแก้มฉันทำไมเนี่ยลูฟี่"
นายพลของคณะปฏิวัติดึงมือของน้องชายออก เป็นพัลวันพลางอมยิ้มไปด้วยหลังจากที่เค้าบอกว่าลูฟี่อ่อนเเอสุด ให้ตายเถอะยังน่าแกล้งเหมือนเดิมเลยแหะ
"ซาโบบ้า!!ฉันไม่ได้อ่อนเเอสักหน่อยอายุน้อยสุดต่างหากล่ะ!!"เจ้าตัวเล็กทำ เเก้มป่องพลางหยิบเเก้มคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพี่คนกลางด้วยเเรงเท่าที่มี
"เเต่นายไม่เคยชนะฉันกับเอสได้เลยนี่น่าฮ่าฮ่า"
"ก็ตอนนั้นฉันพึ่ง7ขวบเองนะพวกนาย10ขวบขี้โกงชัดๆ"ว่าพลางทำปากจู๋ใส่อย่างงอน
"โอ๋ๆไม่งอนนะเด็กดีฮ่าฮ่า" คุณพี่ชายหอมแก้มน้องชายคนเล็กเป็นการไถ่โทษ
เจ้าตัวดียิ้มร่าหายโกรธอย่างง่ายดายก่อนที่จะหันไปซุกอกพี่ชายพร้อมหัวเราะ คิกคักไปด้วยเเต่ทั้งสองจะรู้ไหมนะว่าบรรยากาศมันสีชมพูโคตรรรรรร
สายตาของทั้งโต๊ะจ้องไปยัง2พี่น้องที่ทำอะไรไม่เกรงใจคนอื่นโดยที่มีสายตาไม่พอใจหลายคู่ส่งไป
"พี่ชายของลูฟี่เเต่ละคนนี่เยี่ยมไปเลยเนอะ เป็นทั้งหัวหน้าหน่วย2ของกลุ่มหนวดขาวไหนจะเป็นเบอร์2ของคณะปฏิวัติอีก" ชอปเปอร์พูดพลางมองไปทางสองพี่น้องอย่างอึ้งๆ
"ครอบครัวนี้มันสัปปะหลาดชัดๆ.." อุซปพูดด้วยน้ำเสียงเบาหวิว
...ไหนคนพ่อจะเป็นหัวหน้านักปฏิวัติ ปู่ก็เป็นวีรบุรุษเเห่งกองทัพเรือ เเล้วดูพี่ชายเเต่ละคนสิ..ตระกูลนี้มันปีศาจชัดๆ!...
"พี่ชายเเต่ละคนก็นิสัยดีเเต่ทำไมคนน้องถึงนิสัยเสียแบบนี้นะเฮ้อ" ต้นหน สาวนามิพูดด้วยความเหนื่อยใจ ก็ดูสิพี่ชายเเต่ละคนออกจะนิสัยดีเเล้วดูคนน้องสิอย่างกับลิงค่าง
"โยโฮ้โฮ่โฮ่ เยี่ยมไปเลยครับลูฟี่ซังเห็นคุณดีใจเเบบนี้ใจผมเเทบจะหลุดออกมาเลยละครับ เเต่เอ๊ะ ผมไม่มีหัวใจเเล้วนี่น่า โยโฮ้โฮ่โฮ้" บรู๊ดนักดนตรีประจำเรือพูดไปก่อนจะตบมุขเองเช่นทุกครั้ง
"พี่น้องได้มาเจอกันอีกครั้งมันช่างซุปเปอออออออร์ " แฟรงกี้ช่างต่อเรือประจำกลุ่มพูดพร้อมทำท่าประจำตัว
"..."
ตอนนี้มีสายตา3คู่ที่ไม่พอใจในการกระทำของร่างบางที่ไปนั่งบนตักของชายอื่นไหนจะซุกอีกนั้นยังไม่พอมีหอมแก้มด้วยฮึ้ยยย
"ฉันก็อยากโดนแบบนั้นบ้างจังโว้ย!!!" เสียงในใจของสามหนุ่มสุดหล่อโซโล ซันจิ ลอว์ ดังขึ้นอย่างไม่มีใครรับรู้
เเต่เหมือนพวกเดียวกันจะรับรู้เลยหันมาส่งรังสีอาฆาตใส่กันซะงั้น
"ลูฟี่นะของฉันพวกนายอย่ามายุ่ง"กุ๊กหนุ่มซันจิชี้หน้าทั้งสองคนก่อนจะส่งกระเเสจิตผ่านคิ้วไป
"หุบปากไปไอคิ้วม้วนลูฟี่นะของฉัน!"นักดาบประจำเรือโซโลส่งกระเเสจิตตอบกลับไปอย่างอาฆาต
"ว่าใครคิ้วม้วนห่ะไอหัวมอส!!"
"แกไงไอกัปปะลามก!!"
"หมวกฟางยะเป็นของฉันต่างหาก!อย่ามายุ่ง!"ลอว์ส่งกระเเสจิตพิฆาตผ่านดวงตา
ก่อนจะยกนิ้วกลางใส่ทั้งสองคน
ทั้งสามคนส่งรังสีฆ่าฟันกันอย่างไม่ลดล่ะโดยไม่สนใจสิ่งรอบๆตัวจน...
จึกๆ...
โซโลปัดอย่างไม่เเยเเส
จึกๆ..
ซันจิก็ปัดออกไปด้วยเเรงโกรธ
จึกๆ..
ลอว์เหวี่ยงสิ่งที่มาจิ้มตนออกไปด้านข้าง
โป๊ก!!!
โป๊ก!!!
โป๊ก!!!
"โอ๊ย ทำอะไรของเธอเนี่ยนามิ!"โซโลว่าพลางกุมหัวที่โดนเขกจนปูดส่วนสองหนุ่มที่เหลือนั่งสงบเรียบร้อยพร้อมก้อนปูดๆบนหัว
"ฉันรู้นะว่าพวกนายพูดอะไรกัน(เธอมีพลังอ่านใจหรือไง/โซโล:เเค่เห็นฉันก็รู้เเล้วย่ะ/นามิ)แต่นายควรสังเกตรอบข้างบ้างนะ
ทั้งสามมองไปรอบตัวอย่างสงสัยก่อนจะพบคำตอบ
"ซาโบนะพาลูฟี่ไปแล้วพวกนายมัวเเต่ส่งรังสีกันอยู่ได้เป็นไงล่ะแห้วกันไปเลย 55"นามิหัวเราะอย่างนางพญาก่อนจะเดินจากไปด้วยความสนุกปนสะใจ(?)
..
..
..
"อ่ะจริงสิฉันลืมบอกไปอย่าง"
นามิเดินกลับมาพร้อมร้อยยิ้มเจ้าเล่ห์สามหนุ่มเงยหน้าไปมองทันที
"ลูฟี่บอกไม่ต้องตามนะเค้าจะไป'นอน'กับพี่ชายเค้านะบางทีอาจจะอยากระลึกความหลังฮิฮิ"ปล่อยระเบิดลูกใหญ่ก่อนจะเดินจากไปอีกครั้ง
...
..
..
"เจ้าพวกนั้นนิ่งกันไปเลยแหะ" แฟรงกี้ว่าพลางดื่มโคล่าอย่างซุปเปออร์
"หุหุ นิ่งอย่างนั้นจะตายไหมน้า" โรบินพูดพร้อมมองไปทางสามหนุ่มอย่างสนุก
"เธอก็ชอบพูดอะไรน่ากลัวๆด้วยหน้านิ่งๆประจำเลยนะ เเต่ก็นะพวกนั้นชักช้าเอง" อุซปว่าพลางถอนหายใจ
"อะไรนะ ตายเลยหรอออ มะ..หมออออ"ชอปเปอร์วิ่งพลานๆปทั่วก็จะโดนอุซปตัดมุขเหมือนเดิม
"แกเป็นหมอไม่ใช่เหรออ"
"อ่ะจิงด้วย!"
งานเลี้ยงยังคงสนุกต่อไปเหล่าผู้คนยังคงเฉลิมฉลองกับการที่บ้านเมืองกลับมาสงบสุขอีกครั้ง งานเต็มไปด้วยรอยยิ้มเเละเสียงหัวเราะ
ไม่สิอาจจะเว้นไว้มุมนึง...
...
...
..
.
ลูฟี่!!~~~x3
แถม 1
"นี่ลูฟี่พวกนั้นเป็นอะไรนะ" คุณพี่ชายหันมาถามน้องเล็กด้วยความสงสัยก็ภาพ ที่เค้าเห็นมันตลกชะมัดชายหนุ่มสามคนมาจ้องหน้ากันมองยังกะจะกินเลือดกิน เนื้อฮ่าฮ่า
"ไม่รู้สิ สงสัยเเย่งของกินกันละมั้งชิชิ" ร่างบางตอบกลับอย่างไร้เดียงสาก่อนจะหันไปกินเนื้อในจานต่อ
คุณพี่ชายก้มลงไปมองร่างเล็กที่นั่งอยู่บนตักก่อนที่จะเอาคางเกยไหล่เล็กๆไว้
"ซาโบ?"ร่างบางหันมาหาพี่ชายด้วยใบหน้าสงสัย
..โอ๊ยน่ารักชะมัดดดไม่ได้เจอกันตั้งนานน่ารักขึ้นเป็นกองเลยโว้ยยย..
"วันนี้ไปนอนกับฉันไหมลูฟี่ไม่ได้เจอกันตั้งนานมีเรื่องที่อยากจะคุยด้วยเยอะเลย"
"อื้อ!ฉันก็คิดไว้เเล้วล่ะว่าวันนี้จะไปนอนกับซาโบล่ะ!ฉันมีเรื่องที่อยากจะเล่าเต็มไปหมดเลยชิชิ" เจ้าตัวเล็กหัวเราะร่ากอดจะกอดคอพี่ชายเเน่น
"งั้นเราคงต้องทบทวนความจำเรื่องนั้นด้วยสินะ หึหึ"
"เอ๋ เรื่องไหนหรอซาโบ"ซาโบยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะก้มลงไปกระซิบที่หูให้ได้ยินกันเเค่สองคน
"......."
ร่างเล็กหน้าแดงทันทีที่ฟังจบก่อนจะทุบอกพี่ชายเป็นการเเก้เขิน
"หึหึ งั้นไปกันเลยดีกว่านะคืนนี้ยังอีกยาวไกล!"ว่าจบก็อุ้มเจ้าตัวน้อยออกไปทันทีโดยไม่ทันตั้งตัว
"วะ..หวาอย่ารีบสิซาโบ!"
"อ่ะ จริงด้วย นามิ!!!!"
"หืม!?"ต้นหนสาวที่กำลังกินน้ำผลไม้อยู่เงยหน้าขึ้นมามอง
"ฝากบอกคนอื่นด้วยนะว่าวันนี้ฉันจะไปนอนกับซาโบไม่ต้องเป็นห่วง"ร่างเล็กพูดไปพร้อมโบกมือลาต้นหนสาว
"ให้บอกเจ้าพวกนั้นสินะ..หึหึ"
แถม2
"ว่าแล้ว ซาโบคุงนะบราค่อนตัวพ่อชัดๆ"โคอาร่าพูดลอยก่อนจะชายตามองสองร่างที่หายไป
"ว่าเเต่..จะเอากล้องไปติดในห้องดีไหมน้าเพื่อคุณดราก้อนอยากดูคิกคิก"
แถม3
ณ บนสวรรค์
เจ้าซาโบบบบบบเเกบังอาจมา&"!'@฿"! กับลูฟี่!มันต้องมีฉันด้วยสิฟร่ะ ฉันก็อยาก@฿(@:"กับลูฟี่นะ ฮืออออออ //เสียงร้องโหยหวนของพี่ชายคนโตดังก้องสวรรค์เเต่ก็นะตะโกนไปก็เท่านั้น
ใครจะไปได้ยินล่ะฟ่ะ!!
"ทำใจเถอะลูก.."
ความคิดเห็น