The bond

ลำดับตอนที่ #1 : I'm champion

 

ตอนที่1 I'm champion

 

ฉึบ!!
ฉึบ!!
 

"แหม!คุณคากะ วันนี้ก็ยิงเข้าตรงกลางหมดเลยนะค่ะ"เสียงใสๆที่แฝงไปด้วยความขี้เล่นเล็กน้อยแต่อีกฝ่ายไม่มีแม้แต่ปฏิกิริยาใดๆเธอเก็บคันธนูและเดินไปยังห้องแต่งตัว

 

'เฮ้อ เป็นวันที่น่าเบื่อจริงๆเลย'คากะคิดในใจก่อนจะค่อยๆปลดกระดุมเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนักเรียนที่มีสัญลักษณ์สีน้ำเงินตรงหน้าอกข้างซ้ายซึ่งหมายถึงเธออยู่ม.ปลายปี3 เธอเดินออกมาจากห้องชมรมธนูทันทีที่เธอเดินออกมาก็มีสาวๆรุมเต็มหน้าห้องเพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะคากะเป็นที่ป๊อปปูล่าน่ะสิด้วยความที่เป็นคนขรึมนิ่งๆยิ้มยากและเวลายิงธนูที่เท่ห์หน้าตาดีทรงผมที่มัดด้านข้างเป็นที่แปลกตากว่าใครและที่สำคัญที่สุดคือโรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนหญิงล้วนนนน!!!และอาณาเขตในโรงเรียนนี้ก็ห้ามผู้ชายเข้าทำให้เขตโรงเรียนราวกับโรงเรียนลิลลี่นั้นเอง

 

"แหม คากะจังpopularน่าดูนะค่ะ"พูดอังกฤษบางคำแบบนี้เป็นใครไม่ได้นอกจาก คองโกวนั้นเองเธออยู่ชั้นปีเดียวกับคากะแถมยังเป็นเพื่อนซี้กันซะด้วย

คากะไม่ได้สนใจคำพูดเพื่อนมากนักเพราะเธอเหนื่อยกับการต้องหลบหลีกสาวๆ

'หน้าบึ้งๆแบบนี้มีอะไรให้พวกเธอชอบนักเหรอ'คากะคิดในใจก่อนเธอจะเหลือบไปเห็นผู้หญิงผมยาวสีน้ำตาล สัญลักษณ์ตรงเสื้อเป็นสีแดงน่าจะเป็นปี2เดินผ่านเธออย่างเฉยเมยอีกทั้งกลิ่นหอมบางเบาที่คากะสัมผัสได้

 

ระหว่างที่กินข้าวนั้นคากะเลือกที่จะกินที่ดาดฟ้าเพราะหลบหลีกผู้คนเธอเกลียดความวุ่นวายที่นี่เป็นที่ที่มีความสงบที่สุดสำหรับเธอ  เธอปีนบรรไดขึ้นไปเพื่อรับลมแสงแดดอ่อนๆก่อนจะค่อยโน้มลงนอนหลับพักผ่อนตามกิจวัตรประจำวันของเธอ

'กลิ่นของผู้หญิงคนนั้น'คากะครุ่นคิดในใจก่อนจะมองดูนาฬิกาที่ข้อมือแล้วลงไปเรียนขณะที่เธอเดินลงจะไปห้องเรียนเธอพบกับเด็กสาวปี2คนนั้นพอดีทำให้ทั้งคู่เผลอสบตากันทั้งที่มันเป็นเวลาแปปเดียวแต่ดูจะเนิ่นนานก่อนจะมีอ๊อดสัญญาณเข้าเรียนดังขึ้นทำให้พวกเธอละสายตาแล้วเข้าห้องเรียนของตนเอง

 

------------------------------------

 

"ฉันได้เป็นตัวแทนโรงเรียนในการไปแข่งยิงธนูระดับประเทศเหรอค่ะ"คากะถามครูในชมรมยิงธนูหลังจากที่ครูปริ้นเอกสารรายละเอียดการเเข่งขัน

"แน่นอนจ๊ะอีกประมาณ2อาทิตย์เขาจะประกาศมาอีกรอบขยันฝึกฝนล่ะคากะ"คากะยิ้มอย่างดีใจนี่คือความฝันของเธอ

"ยินดีด้วยนะคากะจัง!!!"คองโกวทันทีที่รู้ข่าวก็ประกาศไปทั่วโรงเรียน

 

และแล้วเรื่องบ้าๆก็เกิดขึ้นเมื่อตกเย็นมีปาร์ตี้คาราโอเกะที่ร้านคันไตซึ่งอยู่ในเขตโรงเรียนเช่นกัน

วันนี้ก็มีฉลองส่วนใหญ่ก็เป็นรุ่นน้องที่ปลื้มเธอและเพื่อนเธอแต่น่าแปลกเพราะเด็กปี2คนนั้นก็มาด้วย คองโกวแอบสั่งเครื่องดื่มมึนเมาและพาน้องๆร้องเพลงกันอย่างสนุกสนานรวมถึงตัวเธอด้วย คากะยิ้มออกมาเบาๆทุกคนเฮฮาอย่างสนุกสนานแล้วก็มีเด็กสาวเดินมานั่งข้างๆ"รุ่นพี่ค่ะ ยินดีด้วยนะค่ะที่ไดัไปแข่งยิงธนู"

"ขอบใจนะ"คากะยิ้มตอบเล็กน้อย

ระหว่างที่ทุกคนกำลังสนุกสนานอยู่นั้นคองโกวก็แอบใส่เครื่องดื่มมึนเมานิดๆพอให้ทุกคนสนุกสนานมากขึ้นแต่น่าแปลกเพราะเมื่อคากะดื่มเข้าไปเพียงอึกเดียวเธอก็รู้สึกว่า ทุกอย่างมันมืดสนิทไป ห ม    ด.....

 

.....

 

...............

 

......,.................

 

......................................

 

 

แสงแดดตกกระทบใบหน้าเรียวงามปลุกให้ร่างบางๆค่อยๆลืมตาขึ้นมาทันทีที่คากะลืมตาก็พบว่าอยู่บนเตียงนอนที่ไหนสักแห่งไม่ใช่ที่ร้านคันไต เธอรีบลุกขึ้นทันทีแต่แล้วความปวดหัวก็แทรกผ่านเข้ามาที่หัวของเธอ เธอกุมขมับเบาๆพยายามมองไปรอบๆเธอไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนแต่สิ่งที่เธอแน่ใจมากที่สุดคือ นี่ไม่ใช่ห้องเธอแน่นอนสิ่งที่ทำให้เธอตกใจมากที่สุดคือ ห้องนี้เต็มไปด้วยรูปของเธอเองทั้งตอนยิงธนู นั่งเรียนในห้อง เดินเล่น นั่งในสนามหญ้า และนอนบนดาดฟ้า!!!  สิ่งนี้ทำให้คากะรู้สึกกลัวทันทีเธอรีบตั้งสติจนสติเธอกลับมาเธอรีบลุกขึ้นจากเตียงนอนเช็คเสื้อผ้าร่างกายและพบว่าอยู่ในชุดเมื่อคืน   เธอกำลังจะก้าวเท้าออกจากห้องแต่แล้วคากะก็สัมผัสอะไรได้บางอย่างที่ข้อเท้า

 

"โซ่!!!"

 

'นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ยยยยยยยยยยยย'

_________________________________________________________