คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Character
Character :
ฮารูโนะ ซากุระ
น้องกุ เจ๊กุ หนูกุ ยัยกุ ไอ้กุ และหลายสารพัดกุแล้วแต่จะเรียก
ตำรวจหญิงสายระห่ำยำโหดแห่งกรมตำรวจโคโนฮะ แถมสวยและฉลาด ทำงานไม่เคยพลาด โจรผู้ร้ายขยาดกันเป็นแถว
แต่ไหงให้มาสวมบทบาท ‘ จิตแพทย์ ‘ จำเป็น เพื่อมารักษาอาการป่วยสุดประหลาดเกี่ยวกับระบบความจำอันน่าปวดเศียรเวียนกบาลแบบนี้ได้ล่ะ!
เกิดมา 25 ปี โรคแบบนี้เพิ่งเคยเห็น!!! ฉันเป็นตำรวจนะไม่ใช่หมอ นึกยังไงมาให้ฉันรักษา! บ้าไปแล้นนนน =_=
อุจิฮะ ซาซึเกะ
ลูกชายคนสุดท้องแห่งเจ้าของกรมตำรวจโคโนฮะ หน้าตาดี ฝีมือฉกาจ แถมฉลาดเป็นกรด!
ด้วยความสามารถจากฟ้าประทานจนได้ขึ้นมารับตำแหน่งเป็นผู้บังคับบัญชากรมตำรวจคนต่อไป
แต่ไหงดันมาป่วยเป็นโรคประหลาดพิลึกพิลัน ที่มีความสามารถในการจดจำแค่ 24 ชม. ถ้าพ้นจากนั้นไปเมื่อไหร่ ความทรงจำหายเกลี้ยง ! =[]=
เกลี้ยงชนิดที่ว่าเหมือนถอดท่อแล้วต่อใหม่ แถมรักษามาแล้วทุกวิถีทางก็ยังไม่หาย จนพ่อแม่หมดปัญญา ภาระทั้งหมดเลยถูกผลักมาอยู่ที่
‘ จิตแพทย์ ‘ จำเป็น ซะงั้น !?!
อุสึมากิ นารูโตะ
เพื่อนแสนสนิทของซากุระที่คบกันมาตั้งแต่เด็กๆ
ผู้ช่วยและผู้แนะนำวิธีการรักษาอาการป่วยสุดเฮฮาน่ากระถืบให้กับจิตแพทย์จำเป็นอย่างซากุระได้เอาไปปฏิบัติ -_-
แถมยังชอบกวนเส้นกวนประสาทผู้ป่วยชั่วคราวไม่เว้นแต่ละวัน แม้ความจำจะสั้นแค่หนึ่งวันแต่มันก็ขยันกวนจนน่าปวดหัวแทน
…ไอ้กุ นี่แกเอาตัวอะไรมารักษาวะเนี่ย แม่งฮาชิบหาย
.
.
.
.
.
คุยกันก่อนอ่าน
สำหรับฟิคเรื่องนี้จะออกแนวบ้าๆ บอๆ หน่อยนะคะ (เพราะคนแต่งมันก็บ้าพอตัว -..-) หาสาระไม่ค่อยจะได้ เพราะมโนเองล้วนๆ
ส่วนตัวละครหลักๆ ก็มีประมาณ 3 ตัวข้างบนนั้นแหละค่ะ (ประหยัดเกิน) คนอื่นๆ อาจจะโผล่ออกมาบ้างในบางตอน
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองของไรท์แล้ว ไม่รู้จะถูกใจรีดเดอร์ทั้งหลายหรือเปล่า แต่ไรท์ก็ขอสัญญาว่าจะแต่งให้มันสนุกที่สุดเท่าที่จะทำได้นะคะ =w=
สำหรับกฎการอ่าน ก็ง่ายๆเลยค่ะ
ถ้าอ่านแล้วก็ต้องเม้นด้วยแค่นั้นแหละคะ คือไรท์ก็อยากรับรู้ถึงความรู้สึกเกี่ยวกับฟิคของเราในมุมมองของคนอ่านบ้าง จะได้นำเอาไปแก้ไขและพัฒนาต่อไปให้มันดียิ่งขึ้น
ก็ไม่ได้จะว่าหรือตำหนินักอ่านเงาหรอกนะคะ คือเข้าใจเพราะไรท์ก็เคยเป็นมาก่อน ตอนนี้มามีฟิคเป็นของตัวเองก็เลยรู้ ว่าเห็นยอดเข้าชมเพิ่มขึ้นแต่คอมเม้นไม่กระดิกมันรู้สึกห่อเหี่ยวไร้เรี่ยวแรงขนาดไหน (อยากกราบขออภัยงามๆที่เมื่อก่อนอ่านแล้วไม่เม้น T^T ตอนนี้เข้าไปอ่านของใครนี่ทิ้งเม้นไว้ทุกอันเลยเชียว) เพราะยังเป็นแค่นักเขียนสมัครเล่นทำฟิคออกมาให้อ่านกันฟรีๆ ไม่คิดตัง ฉะนั้น เราก็เลยอยากได้คอมเม้นจากรีดเดอร์ทั้งหลายมาเป็นค่าอ่านและสินกำลังใจเล็กๆน้อยๆ ให้มีแรงแต่งต่อไปเรื่อยๆ แค่นี้เองค้า ^^
ฝากติดตามด้วยค้าาาา ^_^
พุยพุย
ความคิดเห็น