ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ คริสมาสตร์อีฟ(,ปรับปรุง)
24ธันวาคม..
"อั๊ก!"เสียงของชายกลุ่มหนึ่งที่กำลังโดนหพวกฉันเฮสคอสทั้ง5คนกระทืบพวกมันอยู่ตอนนี้เหลืออยู่คนเดียวที่ยังไม่สลบไปก่อนชิฉันเหยีบหน้าอกมันไว้ก่อนจะกระทืบอีกหนึ่งทีี
"แกเอายัยเนเวอร์ไปไว้ไหน"กล้าดียังไงมาเอาเพื่อนฉันไป=^=
"ไม่บอกเว้ย!"โหยขนาดเลือดกลบปากแล้วยังจะมาเล่นตัวถีบสักทีดิว่ะหมั่นไส้โว้ย
"ตุ๊บ!"มันสลบลงไปที่เท้าฉันก่อนฉันจึงมองไปที่ยัยวิปครีมและยัยบลูสองคนนั้นจึงนำไอ้หน้าแย้ที่ฉันพึ่งถีบไปมามัดเชือกไว้แขนละข้างยัยเวย์จึงนำน้ำที่ผสมน้ำแข็งมาให้ฉันแค่จะทำให้ฟื้นเองฉันนะไม่โหดเหมือนกับพี่ฮ่องกงกับพี่ไทเปหรอกนะ
"ซ่าา"ฉันสาดน้ำไปที่มันแล้งบีบคางมันขึ้นมาล
"แกบอกมาเดี๋ยวนี้เพื่อนฉันอยู่ไหน"ฉันกดเล็บเข้าไปที่หน้ามันพร้อมกับออกแรงมากขึ้น
"เหอะป่านนี้มันคงตายไปแล้วแหละ555"อยากตายมากใช่ไหมได้พวกฉันมองหน้ากันก่อนจะกระทืบอัดเข่าหมัดบ้างจนตอนนี้มันแทบทรุดลงไปที่เท้าของพวกเราถ้าหากไม่มีเชือกรัดไว้
"ผม .
ยะ..ยอม แล้ว
.คับ"มันบอก
"ที่ไหน"ฉันถามเสียเวลาชมัด
"ที่xxxx"พอมันพูดจบก็สลบไป
"เรารีบไปกันเถอะ"ยัยเพล์พูดหลังจากนั้นพวกเราก็รีบไปที่ที่มันบอก
ฉันขับ มอเตอร์ไซด์คันใหญ่ใส่เสื้อแจ๊คเก๊ดแล้วรีบขัลรถนำไป
ฉันถอดหมวกกันน็อคออกแล้วพวกยัยวิป เวย์ บลู เพล์ก็มาถึงตามหลังฉัน
"เฮ้ยฉันง่สมันแปลกๆว่ะ"ยัยวิปพูดขึ้น
"แปลกไงว่ะ"ยัยเพล์ถาม
่"ก็แกดูซิไอ้บ้าที่ไหนจะเอาคนที่ลักพาตัวมาไว้ที่คนพรุ่งพล่านแบบนี้ว่ะแถมอยู่ที่ใต้ต้นคริสมาสนี้น่ะ"ก็จริงอย่างที่ยัยวิปครีมพูดตอนนี้ตรงหน้าพวกเราคือต้นคริสมาสขนาดใหญ่แถมยังมีผู้คนตั้งมากมาย
จบไปแล้วคร้าาหนึ่งตอนอิอิ ไรท์อาจพิมพ์ผิดถูกบ้างไงก็ยกโทษด้วยน้า เรื่องแรกที่ไรท์แต่งเลยยังไงก็ฝากพิจารณาผู้อ่านที่น่ารักทุกคนคอมมเม้นด้วยน้า#^_^>_<¦¦¦😄😚😘😜😜😒
"อั๊ก!"เสียงของชายกลุ่มหนึ่งที่กำลังโดนหพวกฉันเฮสคอสทั้ง5คนกระทืบพวกมันอยู่ตอนนี้เหลืออยู่คนเดียวที่ยังไม่สลบไปก่อนชิฉันเหยีบหน้าอกมันไว้ก่อนจะกระทืบอีกหนึ่งทีี
"แกเอายัยเนเวอร์ไปไว้ไหน"กล้าดียังไงมาเอาเพื่อนฉันไป=^=
"ไม่บอกเว้ย!"โหยขนาดเลือดกลบปากแล้วยังจะมาเล่นตัวถีบสักทีดิว่ะหมั่นไส้โว้ย
"ตุ๊บ!"มันสลบลงไปที่เท้าฉันก่อนฉันจึงมองไปที่ยัยวิปครีมและยัยบลูสองคนนั้นจึงนำไอ้หน้าแย้ที่ฉันพึ่งถีบไปมามัดเชือกไว้แขนละข้างยัยเวย์จึงนำน้ำที่ผสมน้ำแข็งมาให้ฉันแค่จะทำให้ฟื้นเองฉันนะไม่โหดเหมือนกับพี่ฮ่องกงกับพี่ไทเปหรอกนะ
"ซ่าา"ฉันสาดน้ำไปที่มันแล้งบีบคางมันขึ้นมาล
"แกบอกมาเดี๋ยวนี้เพื่อนฉันอยู่ไหน"ฉันกดเล็บเข้าไปที่หน้ามันพร้อมกับออกแรงมากขึ้น
"เหอะป่านนี้มันคงตายไปแล้วแหละ555"อยากตายมากใช่ไหมได้พวกฉันมองหน้ากันก่อนจะกระทืบอัดเข่าหมัดบ้างจนตอนนี้มันแทบทรุดลงไปที่เท้าของพวกเราถ้าหากไม่มีเชือกรัดไว้
"ผม .
ยะ..ยอม แล้ว
.คับ"มันบอก
"ที่ไหน"ฉันถามเสียเวลาชมัด
"ที่xxxx"พอมันพูดจบก็สลบไป
"เรารีบไปกันเถอะ"ยัยเพล์พูดหลังจากนั้นพวกเราก็รีบไปที่ที่มันบอก
ฉันขับ มอเตอร์ไซด์คันใหญ่ใส่เสื้อแจ๊คเก๊ดแล้วรีบขัลรถนำไป
ฉันถอดหมวกกันน็อคออกแล้วพวกยัยวิป เวย์ บลู เพล์ก็มาถึงตามหลังฉัน
"เฮ้ยฉันง่สมันแปลกๆว่ะ"ยัยวิปพูดขึ้น
"แปลกไงว่ะ"ยัยเพล์ถาม
่"ก็แกดูซิไอ้บ้าที่ไหนจะเอาคนที่ลักพาตัวมาไว้ที่คนพรุ่งพล่านแบบนี้ว่ะแถมอยู่ที่ใต้ต้นคริสมาสนี้น่ะ"ก็จริงอย่างที่ยัยวิปครีมพูดตอนนี้ตรงหน้าพวกเราคือต้นคริสมาสขนาดใหญ่แถมยังมีผู้คนตั้งมากมาย
"หรือว่า!"พวกเราพูดพารร้อมกัน
"ไอ้เนเวอร์ออกมา!"หนอยยัยนี้บังอาจหลอกพวกฉันอุส่ามาช่วยเพราะคราบนี้เป็นคาบของยัยแก่ขี้บ่นหรอกนะ
"แหะๆทุกคน"ยัยเนเวอร์ออกมาจากต้นคริสมาส
"อ๊ากกกยัยเนเวอร์แกตายย"ฉันวิ่งไล่ยัยเนเวอร์พร้อมกับทุกคนชิแทน ที่เราจะได้ไปแดนซ์ดันเสียเวลาจนได้
"เหนื่อ
ยแล้ว"ยัยเนเวอร์พูดขึ้นทุกคนน่ะเหนื่อยหอบหมดเลยออตอนนี้พวกเรานั้งอยู่สะพานแม่น้ำข้สงๆต้นคริสมาสสวยจังตอนค่ำคืนแบบนี้><
"นี่ทำไมแกถึงหลอกพวกฉันมาที่นี้ล่ะยัยเวย์พูดขึ้นอืมยัยเนเวอร์หรอกเรามาทำไมว่ะน่าคิด==^[แล้วไมไม่คิดตั้งแต่แรกย่ะ-----ไรท์]
"เจแปน วิปคนีม เวย์ เพล์ พลู"ตอนนี้พวกเรา17ปีแล้วน่ะยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนเลยไมาสิไม่เคยมีเลยตะหาก"อ๊ากกกไม่ใช่ไม่มีแค่ยังไม่เจอคนูกใจเฉยๆยะ(แทงใจดำ)
"ฉันไม่สน"ยัยบลูผู้ที่เงียบทีาสุดพูดขึ้น
''เนาะน่าเบื่อ"ยัยเพล์พูดตามแน่ล่ะสิวันวันเอาแต่นอน
"อย่างมงายเลย"ยัยเวย์พูดขึ้นแน่สิเธอออยู่กับโลกไซเบอร์นิยะ
"ไม่มีใครเชื่อฉันหรอ"ยัยเนเวอร์ทำหน้าเศร้า
"ฉันเชื่อ/ฉันไง"ฉันกับยัยวิปครีมพูดขึ้นพร้อมกัน
"อ้าวไอ้นี้ไหนบอกไม่อยากมีแฟน"ยัยเพล์พูดขึ้นแหมก็ฉันไม่อยากขึ้นคานนี่หว่า
"เชื่อไปงั้นแหละ"โอยยน่าอายใครจะเชื่อคนอย่างฉันกลัว
ขึ้นคานแต่บอกไว้ก่อนเรื่องจริงยะชิ-+--
"แล้วแกอ่ะไหนบอกแฟนไม่มีก็ไม่ตาย"ฉันท้วงยัยวิปครีมบ้าง
"กะก็ฉันบอกแล้วไงวื่าไม่มีไม่ตายแต่ไม่ได้หมายตวามว่าไม่อยากมีนินา"ยัยนี้ฉันไม่เชื่อหรอกกลัวขึ้นคานอะดิอิอิมีเพื่อนล่ะเรา
"เขาบอกว่าที่นี้เวลา00.00ให้เราอฐิฐานขออะไรให้ได้สิ่งนั้นฉันเลย(หลอก)พาพวกแกมา"เที่ยงคืนหรอตอนนี้23.59.50อีก10วิ
"ใกล้แล้วอีก10วิเราลุกขึ้นไปที่ใต้ต้นคริสมาส
15....4...3...2...1...000.
"ปั้งง!!ปั้ง!ปั้ง..เสีนงพลุ''อ๊าานยยยขอให้ฉันเจอสุดหล่อสุภาพบุรุษแสนดีด้วยเถอะสาธุ!
"อ๊ายสวย"ยียเนเงอร์บอกทำให้พวกเราทุกคนแหงนมองไปบนท้ องฟ้าที่ปกคลุมไปด้วยแสงดาวและพลุที่ทุกคนจุดสวยจังค่ำคืนนี้พวกเราอยู่ต่อ30นาทีหลังจากนั้นก็แยก้ายกันกลับฉันกำลังจะขึ้นรถพร้อมกับสวมหมวกกันน็อค
"ไงครับหนูน้อย" ฉันหันไปตามเสียง>////<อ๊ายยนั้นใครอ่ะหล้่อ
"พี่ครับผมหลงทาง"ผู้ชายคนนั้นยิ้มให้เกด็กก่อนจะอุ้มขึ้นพร้อมตะโกนว่า
" ทุกคนครับเด็กคนนี้หลงทางใครเป็นผู้ปกครองเด็กครับ "สักพักหนึ่งก็มีผู้หญิงแก่ๆคนหนึ่งเดินมา
"ชินจังลูกแม่"ยัยป้านั้นร้องให้ก่อนจะอุ้มเด็กนั้นออกไปอ๊ายยสุภาพบุรุษชัดๆเขายิ้มให้ยัยป้าก่อนจะเดินไปนี้แหละทุกคนเขาคงเป็นเทพบุตรมาจากสวรรค์ลงมาตามคำขอของฉันแน่ๆเก็บรูปดีกว่า แชะ! อ๊ะมีรูปู้หญิงคนหนึ่งกำลังจับมือกับเทพบุรตของฉันอ่ะยัยหน้าหวานอ๊ายยแกร๊><
"เฮ้ยเจแปนเป็นไรว่ะรีบไปเร็วเดี๋ยวเฮียแกด่า"ยัยวิปเนียกฉีนฮึ่ย!ฝากไว้ก่อนเถอะเทพบุตรต้องคู่กับฉันสิยัยเบอะหน้าหวาน.....
จบไปแล้วคร้าาหนึ่งตอนอิอิ ไรท์อาจพิมพ์ผิดถูกบ้างไงก็ยกโทษด้วยน้า เรื่องแรกที่ไรท์แต่งเลยยังไงก็ฝากพิจารณาผู้อ่านที่น่ารักทุกคนคอมมเม้นด้วยน้า#^_^>_<¦¦¦😄😚😘😜😜😒
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น