Love President รักหมดใจ คุณประธานเย็นชา

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

Love President รักหมดใจ นายประธานเย็นชา

 

                                                บทนำ

 

 

20.00 น.

โรงแรมไนน์แลนด์

        

   ติ๊งต๊องๆๆ

 

   "ครับๆมาแล้วครับ"

 

   แอดดด~

 

   "ซันจิ! ช่วยฉันด้วยนะ" ฉันพูดกับเจ้าของห้องซึ่งเป็นเพื่อนของฉัน

 

   "มีอะไรหรอ…เฮ้ย!"ซันจิยังไม่ทันจะพูดจบฉันก็พรวดพราดเข้าไปใน

 ห้องของเขาและรีบปิดประตูอย่างรวดเร็ว "อะไรของเธอเนี่ย" ซันจิถาม

 

   "ฉันกำลังหนีพวกลูกน้องของพ่ออยู่น่ะ"

 

   "หนี?…หนีทำไม"

 

   "คือ…ฉันไม่อยากกลับบ้านน่ะอุตส่าห์หนีออกจากบ้านมาได้แล้วแท้ๆ"

 

   "แล้วเธอหนีออกจากบ้านมาทำไมล่ะ"

 

   "แหม…ก็จู่ๆคุณพ่อก็จะให้ฉันไปเรียนต่อต่างประเทศนี่ ฉันไม่อยากไป.เลยหนีออกจากบ้านมาน่ะ ก็เลยกะจะมาอยู่กับนาย^^"

 

   "แต่ฉันเป็นผู้ชายนะ เธอจะมาอยู่กับผู้ชายได้ไง แล้วไหนจะเรื่องที่

เรียนของเธออีกล่ะ…" 

 

   "ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันไว้ใจนายอยู่แล้วส่วนเรื่องเรียนฉันก็จะย้ายมา

เรียนที่เดียวกันกับนายไงล่ะ^^" ฉันพูดอย่างร่าเริงแต่ดูเหมือนว่าซันจิจะ.ไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไรอะนะ "อ้อ!แล้วถ้าใครถามก็บอกเขาไปว่าฉันเป็น ลูกของคุณลุงของนายแล้วกันนะ^^"

 

   "เธอก็เป็นลูกของคุณลุงฉันอยู่แล้วไม่ใช่รึไงล่ะ-*-" ซันจิทำท่าทาง 

โกรธและเหมือนจะไม่ยอมให้ฉันอยู่ด้วยง่ายๆซะด้วย

 

   "เอาเถอะๆถือว่าช่วยฉันก็แล้วกันนะ ห้องนายมีสองห้องนอนนี่ งั้นฉัน

นอนอีกห้องล่ะกันนะ ไปล่ะ^^" ฉันพูดก่อนจะลากกระเป๋าใบใหญ่ของ

ฉันเข้าไปไว้ในห้อง โดยไม่สนใจว่าซันจิจะพูดว่ายังไง แต่ก็นะถ้าฉันฟัง

เขาฉันก็ไม่ได้อยู่ที่นี่น่ะสิ แล้วเรื่องอะไรฉันจะไปฟังล่ะ^^

 

   ฉันชื่อโซระ ฉันรู้จักกับซันจิตั้งแต่ตอนประถม เนื่องจากเรียนห้อง

เดียวกัน แถมคุณพ่อของฉันและซันจิก็เป็นเพื่อนสนิทกันอีกด้วย มันจึง

ทำให้ฉันเป็นเพื่อนกับซันจิ จริงๆแล้วต้องพูดว่าซันจิเป็นเพื่อนคนเดียว ของฉันเลยล่ะ เพราะพ่อของฉันเคยเป็นมาเฟียมาก่อนเลยทำให้

เพื่อนๆไม่กล้าเล่นกับฉันเพราะกลัวคุณพ่อของฉัน ทั้งที่คุณพ่อออกจะ

ใจดี(มั้ง) ฉันกับซันจิอยู่ด้วยกันมาตลอดแต่พอจะขึ้นเกรด10 ซันจิก็ดัน

ย้ายโรงเรียน ทำให้ฉันต้องใช้ชีวิตในโรงเรียนอย่างเดียวดาย พอขึ้น เกรด11 คุณพ่อจึงทำเรื่องย้ายฉันไปอยู่ต่างประเทศ แต่ฉันไม่อยากไป เลยหนีออกจากบ้านแล้วก็สำเร็จด้วยตอนนี้ฉันก็ได้อยู่กับเพื่อนคนเดียว ของฉันแล้วมีความสุขจัง^^……แต่ฉันไม่ได้ชอบซันจินะ!

 

   "นี่โซระ ฉันมีอะไรจะถามหน่อยน่ะ" เสียงของซันจิดังมาจากห้องครัว

แต่ว่า…เขาไปทำอะไรที่ห้องครัวในเวลาแบบนี้นะ?

 

   "อ…อะไรหรอ"

 

   "คือ…ทำไมเธอถึงชื่อว่าโซระล่ะ ทั้งที่ครอบครัวของเธอใช้ชื่อขึ้นต้น

ด้วยตัว อา หมดทุกคน ทั้งอากิระ อาโอโนะ อาชิเกะ แล้วก็อาคาอิแต่ 

เธอชื่อขึ้นต้นด้วย โซ "ซันจิถามด้วยความสงสัยเอ่อ…ขอชี้แจงอะไร หน่อยนะ อากิระ คือชื่อของคุณแม่ฉัน อาโอโนะ คือชื่อของพี่สาวฉัน ที่เสียชีวิต ไปแล้ว อาชิเกะ คือ ชื่อของน้องชายฉัน และสุดท้าย อาคาอิ ชื่อคุณพ่อ ของฉัน…

 

    "นี่…โซระ ฟังที่ฉันถามอยู่ไหม" ซันจิตะโกนถาม ฉันเงียบไปแปปเดียว

เองนะย่ะ

 

    "อืม.…คุณแม่เคยบอกว่าฉันเหมือนโซระ(ท้องฟ้า)น่ะ เวลาฉันร้องไห้ที

ไรฝนก็ตกทุกทีเลยล่ะ " ฉันตอบ แต่จริงๆแล้วฉันก็สงสัยเหมือนกันนะว่า

ถ้าเป็นแบบนั้นทำไมแม่ไม่ตั้งชื่อฉันว่า อาเมะ(ฝน) ไปเลย ทำไมต้องเป็น โซระ(ท้องฟ้า)ด้วย

 

    "นั่นสินะ ฉันลืมไปว่าเธอได้รับฉายาว่า เจ้าหญิงสายฝน เพราะทุก

ครั้งที่เธอร้องไห้ฝนก็มักจะตกอยู่เรื่อยเลย" นั่นสินะ ถ้าฉันไปพยากรณ์

อากาศคงจะรุ่ง-_-

 

    "นี่พรุ่งนี้ไปสมัครเรียนเป็นเพื่อนฉันด้วยนะซันจิ"

 

   "อืม ได้สิ"

 

   "เฮ้อ~อยากรู้จัง ว่าโรงเรียนใหม่จะเป็นยังไง…"คงจะมีเรื่องสนุกๆให้ทำ

เยอะเลยนะ…คิดว่านะ