คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 、i n t r o ｼ
、i n t r o ｼ
" เฮ้ยชานยอล "
" ว่า? " ผมตอบรับเสียงของโอเซฮุนเพื่อนตั้งแต่สมัยอยู่อนุบาลโปเกม่อนที่ยืนหัวโด่อยู่ข้าง ๆ ในขณะเดียวกันผมก็หลบตรงหัวมุมที่จะเลี้ยวไปโรงอาหาร เพราะอะไรน่ะเหรอ?
" คนนั้นใช่แบคฮยอนที่มึงชอบป้ะ "
" เออไงห่า " ครับ.. ผมกำลังแอบมองพยอน แบคฮยอนที่กำลังนั่งกินข้าวกับเพื่อนในระยะที่ตัวผมที่หลบอยู่ตรงหัวมุมสามารถมองเห็นได้
" แล้วไมไม่ไปทักเค้าตรง ๆ ไอเวร! "
" พูดเบา ๆ ดิวะ เดี๋ยวเค้ารู้หมดสัส! "
" โอ้ยยย มึงนี่นะ มา ไปกับกู "
" มึงจะไปไหน "
" หาร้านซักรีดมั้งครับเพื่อนยอล ไปหาแบคฮยอนไง "
" ห้ะ?! "
" ไม่ต้องมาห้ะครับเพื่อนรัก กล้า ๆ หน่อยดิวะ ไป ไปสู้ " สู้บ้านมึงสิ กูไม่ไป๊! TT เซฮุนจับแขนผมแล้วดึงไปข้างหน้าด้วยแรงอันมหาศาล ส่วนผมทำได้แต่เอามืออีกข้างหนึ่งที่ไม่โดนจับแขนไว้จับตรงมุมของผนัง
" ไม่ไปโว้ยยยยย "
" ยังไง ๆ กูก็จะลากมึงไปว่ะ "
เซฮุนใช้มือของตัวเองอีกข้างหนึ่งจับที่มือของผมที่กำลังจับผนังอยู่แล้วดึงให้มือของผมไปประกบกัน แล้วจับมาไขว้หลัง ก่อนจะดันตัวผมไปที่โต๊ะยาวที่แบคฮยอนกับเพื่อนของเค้านั่งอยู่
เสียงโวยวายของผมกับเซฮุนดังลั่นจนผู้คนที่เดินผ่านไปมาและคนที่นั่งอยู่ในโรงอาหารเริ่มหันมามอง รวมทั้งแบคฮยอนด้วย เซฮุน.. ถ้ามึงไม่อาย มึงสงสารกูเถอะ TT เซฮุนดันตัวผมจนเกือบไปถึงหน้าโต๊ะที่แบคฮยอนนั่งอยู่ ทุกคนรอบตัวเงียบเสียงลงและกำลังจ้องมองมาที่ผมจนร่างกายผมเกร็งไปหมด เซฮุนผลักหลังของผมอย่างแรงจนหน้าผมเกือบไปชนกับขอบโต๊ะไม้ของโรงอาหารแต่โชคดีที่ใช้มือทั้งสองข้างยันไว้ก่อนที่หน้าของตัวเองจะฟาดลงไป พอเงยหน้าขึ้นมาผมก็เจอกับหน้าตาน่ารักของแบคฮยอน
" . . . "
" . . . "
" . . . "
ไม่มีใครพูดอะไรออกมา เราสบตากันสักพัก ผมรู้ได้เลยว่าตอนนี้หน้าของผมมันต้องแดงมากแน่ ๆ หัวสมองขาวโพลน เหงื่อออก เหมือนโลกนี้มันหมุนได้ ก่อนจะ . .
" เฮ้ย!! ชานยอล!! "
" เฮ้ย!! มีคนเป็นลม!! "
นั่นเป็นเสียงสุดท้ายที่ผมได้ยินก่อนจะเป็นลมไป . .
พี่ชานสบตาแบคแล้วเป็นลม?!
ความคิดเห็น