ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO
THE SCHOOL OF LOVE
รักต้องลุ้น
"โอ๊ยย!!ซอจี แกตกงานอีกแล้ววหรออออเนี่ยย!! "
กลางถนน ณ.ใจกลางของเมืองเมียงดอง ผู้คนได้แต่กวาดสายตาจ้องมองที่เทอ ด้วยความสงสัย คงเป็นเพราะ ภาษาที่เทอใช้ อาจจะไม่คุ้นสำหรับ คนที่เกาหลีใต้นัก จึงมองเทอราวกับคนบ้าคนหนึ่ง
หญิงสาวไทย หน้าตาสะสวยเอาแต่โวกแวกโว้ยว้ายไม่สนใจชาวบ้านนั้น จนผู้คนมองดูราวกับไทยมุง คงต่างคิดกันว่า เทอหลุดมาจากโรงพยาบาลไหน
"อ๊ากกกอะไรกันน!! มาอยู่เกาหลี2อาทิตย์เอง ไม่ได้รายได้เลยอะไรกันว้ะ คนประเทศนี้ รมณ์เสียโว๊ยยย!!"
ฉันตะโกนมันออกไปเพื่อระบายอารมณ์ ที่เก็บไว้เหมือนคนบ้าคลั่ง จนผู้คนต่างมอง ว่าฉันเป็นตัวประหลาด
ฉันมาอยู่เกาหลี ได้2อาทิตย์ ฉันเริ่มทำงานไปเรียนไป แต่ดูเหมือนว่าฉันจะตกงานบ่อยไปจิง ๆ เลยทำให้ฉันแทบไม่ได้พักเลย
"เอ๊ะ!! ตายล่ะแกเอ่ยย ฉันลืมดีโอ ไปเลยยอ๊ากทำไงล่ะที่นี้ ใครจะไปส่งช้านเนี่ยยย!!"
โป๊ก!!!
"ยัยบ๊องเอ่ย"
เสียงของแข็งเขกหัวของเทอดังลั่น
จนทำให้ร่างน้อย งุดหงิด
"โอ้ยย! ฉันเจ็บนะ!"
ฉันหันมอง ผู้ชายร่างบาง ที่ยืนทำหน้ามุ่ยอยู่ข้างหลัง
"ดีโอ นายเล่นอะไรเนี่ยย!! เอ๊ะ ..
ดะ...ดีโอ..? "
ฉันมองผู้ชายร่างบางท่ี ไม่สูงมานักด้วยความตกใจ
เค้ามองฉันด้วยสายตา ที่ไม่พอใจเอาสมควร
"น..นายมาที่นี่ได้ไงเนี่ยย"
ร่างน้อยถามร่างบาง ด้วยความสงสัย สงสายตาที่ไร้เดียงสา ให้อีกฝ่ายได้รับรู้
"เหอะ เดินมาดิถามได้"
ร่างบาง มองร่างน้อยๆ ก่อนที่จะยิ้มมันออกมา
"ฉันรู้น่าว่าเทออยู่ที่ กี่ครั้งแล้วที่เทอตกงานแล้วหนีฉันมาที่นี้"
"ฉันขอโทษ นะดีโอ ที่ลืมนานตลอดเลยย"^^'
"พูดมากน่าา กลับได้ล่ะดึกแล้ว พรุ่งนี้มีเรียนอีก"
"อ..อืมม"
ทันทีที่ฉันเอ่ยปากไป แขนของอีกคนก้โอบไหลฉันไว้ มองฉัน ด้วยสายตาที่ว่าเปล่า เค้าแสะยิ้มออกมา จนใครเห็นก้ละลาย
"เห้!! เทอมองไรน่ะ"
ดีโอ แหกปากถามฉันเอาสะตกใจหมดเลย
"เว้ยยย!!!!! ป่าวมองกลับดิ พรุ่งนี้เรียน"
ฉันดึงร่างดีโอเคลื่อนเดินไปข้างหน้า แล้วเดินจุงแขนเค้าอย่าง ไม่พอใจ
"เห้ๆๆๆเทอๆๆเบาๆดิ"
ร่างดีโอถูก ร่างเล็กของเทอกระชาก ถูกดึงแขนกลับหอด้วยความไม่พอใจของเทอมากนัก
"ยัยบ๊อง! พอเลย เลิกดึงแขนฉันได้ล่ะ"
"ทำไมอ่ะ ทีนายยังมาเขกหัวฉันเลยย"
"เอ่อน่าจบๆไปดิ เอ่อ"
ทันทีที่ผมพูดจบ ก็กุมมือเทอแน่น แล้วพาเทอเดินกลับ สายตาที่เทอมอง ผมรุ้มั้ยผมไม่เคยจ้องมันนานๆได้เลย ถึงผมจะรุ้จักเทอได้แค่2อาทิตย์ รุ้ไหม
เทอทำให้ผมมีความสุข ผมไม่ขออะไรมาก ขอแค่ได้อยู่กับเทอ
ฉันมองรางบางที่เดินกุมมือฉัน สายตาของเค้าจะบอกว่ามีความสุขก้ไม่ใชมจะบอกว่าทุกข์ก็ไม่เชิง ฉันเดาอะไรเกียวกับเค้าไม่ถูกเลย
"บ๊อง! เห้ยยย"
"ห..ห๊ะ อะไรนะ มีไร "
"ถึงแล้ว!! มะ...มองอยู่ได้ มีไรติดผมอ่อ "
"มี! "
"อะไร ๆๆ"
ผัวะ!
ฉันตบหน้ารางบางก่อนที่จะขำมันออกมา ดูสีหน้าดีโอสิ ตลกมากเลยนะ ฉันว่าเค้าก้ไม่ได้ลึกลับเท่าไหร่่นะ ดูสิตลกชะมัดเลย
"เห้ยย ตบหน้าเราไมมม!"
ผมมองร่างน้อย ที่เอาแต่ขำอย่างมีความสุข เชื่อมั้ยเทอดูน่ารักมากนะ
"แฮร่ ยุ่งกัด 55555 "
"เอ้ยยย ยัยแสบบ!!! "
"แบร่ ฉันไม่อยู่ให้นายเขกหัวหรอก55"
แล้วฉันก็วิ่งหนีดีโอ เข้าห้องไป มีความสุขแบบพูดไม่ถูกเลยล่ะ
"ยัยบ๊อง "
ผมมองร่างน้อยวิ่งเข้าห้องไปก่อนที่จะจับหน้าของตัวเองแล้วขำมัยออกมา
"เฮ้~มึงง"
ผมหันไปมอง ร่างสูงที่ส่งเสียงทักทาย
"อ่าว -..- คิมไค"
"มาทำไรนี้ ว้ะ "
ผมพูพรางตบบ่าอีกคน
"มาส่ง เพื่อนว้ะ "
"แน่ใจหรอว้ะ ใช่เด็กใหม่ป้ะว่ะ "
"เอ่อใช่ ไมมีไร "
"ป่าวว เค้าน่ารักดีนะ "
"พอๆ ไอ้สัสกลับห้องๆ "
ผมพูดพรางใส่อารมณ์ เพราะเทอคนนั้น ถึงจะไม่ใช่แฟนผม แต่ผมก็ไม่ชอบให้ใครมายุ่งหรือลามปามเทอ เพราะฉนั้นผมจะปกป้องเทอเอง
"ง้าววว หึงซอจีอ่าดิ้มึง "
"กูป่าวหึงไอ้สัสจงอิน "
"อย่ามาพูดดเลยเหอะ "
ผมพูดพรางขำดีโอ ผมว่าเทอคนนั้นน่ารักดีนะ
"กลับห้องไอ้สัส "
ผมพูดพรางว่าร่างสูงก่อนที่จะเตะ มันเข้าห้อง
"โอ้ยยย!! ไอ้โด้ กูเจ็บ "
"เอ่อ เข้าไปเลยมึง "
"นักศึกษา!!"
ทันทีที่พวกผมกำลังหยอกล้ออยู่นั้น แทบไม่เชื่อสายตา อาจารย์ซิ่วหมิน โหดอย่าบอกใครเลย
"ทำไมพวกนายยังมาเล่นกันอยู่อีกทำไมไม่เข้านอน! "
"ค..ค้าบบบ อาจารย์ "
พวกผมพูดพร้อมใจประสานเสียง
ก่อนที่จะเดินเข้าห้องไป
ณ.อีกด้าน
"โอ้ยยแกรร!!! โบมี "
ฉันเอ่ยปากเรียกชื่อรูมเมทคนสนิทที่เมาสติไม่ดี
"อ่าา.. บู..~บี~ ซอจีแกฉันอกหักกก "
"โบมี แกสภาพพโอ้ยย "
"เค้าไม่รักกช้านนน~"
"ก็แกเมา สภาพยับเยิ้นหมดใครจะชอบแกว้ะ!"
"ฮือออ~แกรรร "
"โบมี แกดูนี้นะ "
ฉันหยิากระจกขึ้นพรางส่องใบหน้ารูมเ่ทคนสนิท
"ห๊ะ! แกรสภาพช้านน ~ ไม่นะ ช้านต้องสวยย "
"นี่ยัยโบมี แกสวยนะช่วยทำตัวดีๆหน่อย!! "
"เอ่อน่าา แกรร ฮือออ~"
"โบมีแกไปอาบน้ำเลยย"
"อะเคแก ช้านนต้องสวยย "
พอสิ้นเสียงฉันพูดยัยโบมีรูมเมทคนสนิท ก็เดินเซไปอาบน้ำทันที
*กริ่งงง*
"เอ๋ ใครมาน่ะ "
ฉันรีบกรูเดินไปเปิดประตู ก็เห็นเดือนมหาลัยอยู่หน้าห้อง ท่าทางเค้าดูจะรีบๆ กังวลๆ
"มาหาใครค่ะ " '^'
"มาหาโบมี"
เค้าพูดพรางลุกลี้ลุกรน กวาดสายตามองหาเพื่อนสาวของฉัน
"โบมีอาบน้ำ อยู่น่ะ ค่อยมานะคะ "
"ไม่ได้! "
"แต่ว่าดึกแล้วนะคะ "
"เอ่อน่า ขอเค้าไปรอนะ "
ฉันยังไม่ทันอนุญาติร่างใหญ่ก็กรูเข้ามาที่ห้องฉันและกำลังนั่งอยู่บนเตียงของฉันด้วย
"จะให้บอกโบมีว่าใครมาหาค่ะ "
"เซฮุน "
ผมพูดเสียงเรียบใส่เทอ ดูหน้าตาท่างทางยัยนี้เด็กใหม่แน่ หน้าสวยเลยนะ ใช่ได้เลยน่เนี่ย
"รอตรงนี้ล่ะ เดียวโบมีมา"
"หึ.. ไม่ต้องแล้วคับ ฝากบอกเค้านะ ผมมีคนใหม่ล่ะ เลิกเหอะเบื่อ ผู้หญิงงี้เง่า "
ผมพูดเสร็จก็รีบงอกจากห้อง ยัยเด็กใหม่ทันที
"เพื่อ มาเพื่อบอกแค่นี้ "
ฉันมองร่างใหญ่ อย่างงงๆ
"แกมีไรอ่ะ "
"ยัยโบมี เซฮุนเดือนมหาลัยแฟนแกช้ะ "
"ใช่มีไรหรอ เค้ามาหรอ ไหนๆๆ"
"มันไปล่ะ โห้ไม่น่ายอมเมาเพราะเดือนมหาลัยเลย "
"ใช่ย้ะ เค้าไปไหนแล้วล่ะ "
โบมีพูพรางกวาสายตา หาชายรูปหล่อ
รักต้องลุ้น
"โอ๊ยย!!ซอจี แกตกงานอีกแล้ววหรออออเนี่ยย!! "
กลางถนน ณ.ใจกลางของเมืองเมียงดอง ผู้คนได้แต่กวาดสายตาจ้องมองที่เทอ ด้วยความสงสัย คงเป็นเพราะ ภาษาที่เทอใช้ อาจจะไม่คุ้นสำหรับ คนที่เกาหลีใต้นัก จึงมองเทอราวกับคนบ้าคนหนึ่ง
หญิงสาวไทย หน้าตาสะสวยเอาแต่โวกแวกโว้ยว้ายไม่สนใจชาวบ้านนั้น จนผู้คนมองดูราวกับไทยมุง คงต่างคิดกันว่า เทอหลุดมาจากโรงพยาบาลไหน
"อ๊ากกกอะไรกันน!! มาอยู่เกาหลี2อาทิตย์เอง ไม่ได้รายได้เลยอะไรกันว้ะ คนประเทศนี้ รมณ์เสียโว๊ยยย!!"
ฉันตะโกนมันออกไปเพื่อระบายอารมณ์ ที่เก็บไว้เหมือนคนบ้าคลั่ง จนผู้คนต่างมอง ว่าฉันเป็นตัวประหลาด
ฉันมาอยู่เกาหลี ได้2อาทิตย์ ฉันเริ่มทำงานไปเรียนไป แต่ดูเหมือนว่าฉันจะตกงานบ่อยไปจิง ๆ เลยทำให้ฉันแทบไม่ได้พักเลย
"เอ๊ะ!! ตายล่ะแกเอ่ยย ฉันลืมดีโอ ไปเลยยอ๊ากทำไงล่ะที่นี้ ใครจะไปส่งช้านเนี่ยยย!!"
โป๊ก!!!
"ยัยบ๊องเอ่ย"
เสียงของแข็งเขกหัวของเทอดังลั่น
จนทำให้ร่างน้อย งุดหงิด
"โอ้ยย! ฉันเจ็บนะ!"
ฉันหันมอง ผู้ชายร่างบาง ที่ยืนทำหน้ามุ่ยอยู่ข้างหลัง
"ดีโอ นายเล่นอะไรเนี่ยย!! เอ๊ะ ..
ดะ...ดีโอ..? "
ฉันมองผู้ชายร่างบางท่ี ไม่สูงมานักด้วยความตกใจ
เค้ามองฉันด้วยสายตา ที่ไม่พอใจเอาสมควร
"น..นายมาที่นี่ได้ไงเนี่ยย"
ร่างน้อยถามร่างบาง ด้วยความสงสัย สงสายตาที่ไร้เดียงสา ให้อีกฝ่ายได้รับรู้
"เหอะ เดินมาดิถามได้"
ร่างบาง มองร่างน้อยๆ ก่อนที่จะยิ้มมันออกมา
"ฉันรู้น่าว่าเทออยู่ที่ กี่ครั้งแล้วที่เทอตกงานแล้วหนีฉันมาที่นี้"
"ฉันขอโทษ นะดีโอ ที่ลืมนานตลอดเลยย"^^'
"พูดมากน่าา กลับได้ล่ะดึกแล้ว พรุ่งนี้มีเรียนอีก"
"อ..อืมม"
ทันทีที่ฉันเอ่ยปากไป แขนของอีกคนก้โอบไหลฉันไว้ มองฉัน ด้วยสายตาที่ว่าเปล่า เค้าแสะยิ้มออกมา จนใครเห็นก้ละลาย
"เห้!! เทอมองไรน่ะ"
ดีโอ แหกปากถามฉันเอาสะตกใจหมดเลย
"เว้ยยย!!!!! ป่าวมองกลับดิ พรุ่งนี้เรียน"
ฉันดึงร่างดีโอเคลื่อนเดินไปข้างหน้า แล้วเดินจุงแขนเค้าอย่าง ไม่พอใจ
"เห้ๆๆๆเทอๆๆเบาๆดิ"
ร่างดีโอถูก ร่างเล็กของเทอกระชาก ถูกดึงแขนกลับหอด้วยความไม่พอใจของเทอมากนัก
"ยัยบ๊อง! พอเลย เลิกดึงแขนฉันได้ล่ะ"
"ทำไมอ่ะ ทีนายยังมาเขกหัวฉันเลยย"
"เอ่อน่าจบๆไปดิ เอ่อ"
ทันทีที่ผมพูดจบ ก็กุมมือเทอแน่น แล้วพาเทอเดินกลับ สายตาที่เทอมอง ผมรุ้มั้ยผมไม่เคยจ้องมันนานๆได้เลย ถึงผมจะรุ้จักเทอได้แค่2อาทิตย์ รุ้ไหม
เทอทำให้ผมมีความสุข ผมไม่ขออะไรมาก ขอแค่ได้อยู่กับเทอ
ฉันมองรางบางที่เดินกุมมือฉัน สายตาของเค้าจะบอกว่ามีความสุขก้ไม่ใชมจะบอกว่าทุกข์ก็ไม่เชิง ฉันเดาอะไรเกียวกับเค้าไม่ถูกเลย
"บ๊อง! เห้ยยย"
"ห..ห๊ะ อะไรนะ มีไร "
"ถึงแล้ว!! มะ...มองอยู่ได้ มีไรติดผมอ่อ "
"มี! "
"อะไร ๆๆ"
ผัวะ!
ฉันตบหน้ารางบางก่อนที่จะขำมันออกมา ดูสีหน้าดีโอสิ ตลกมากเลยนะ ฉันว่าเค้าก้ไม่ได้ลึกลับเท่าไหร่่นะ ดูสิตลกชะมัดเลย
"เห้ยย ตบหน้าเราไมมม!"
ผมมองร่างน้อย ที่เอาแต่ขำอย่างมีความสุข เชื่อมั้ยเทอดูน่ารักมากนะ
"แฮร่ ยุ่งกัด 55555 "
"เอ้ยยย ยัยแสบบ!!! "
"แบร่ ฉันไม่อยู่ให้นายเขกหัวหรอก55"
แล้วฉันก็วิ่งหนีดีโอ เข้าห้องไป มีความสุขแบบพูดไม่ถูกเลยล่ะ
"ยัยบ๊อง "
ผมมองร่างน้อยวิ่งเข้าห้องไปก่อนที่จะจับหน้าของตัวเองแล้วขำมัยออกมา
"เฮ้~มึงง"
ผมหันไปมอง ร่างสูงที่ส่งเสียงทักทาย
"อ่าว -..- คิมไค"
"มาทำไรนี้ ว้ะ "
ผมพูพรางตบบ่าอีกคน
"มาส่ง เพื่อนว้ะ "
"แน่ใจหรอว้ะ ใช่เด็กใหม่ป้ะว่ะ "
"เอ่อใช่ ไมมีไร "
"ป่าวว เค้าน่ารักดีนะ "
"พอๆ ไอ้สัสกลับห้องๆ "
ผมพูดพรางใส่อารมณ์ เพราะเทอคนนั้น ถึงจะไม่ใช่แฟนผม แต่ผมก็ไม่ชอบให้ใครมายุ่งหรือลามปามเทอ เพราะฉนั้นผมจะปกป้องเทอเอง
"ง้าววว หึงซอจีอ่าดิ้มึง "
"กูป่าวหึงไอ้สัสจงอิน "
"อย่ามาพูดดเลยเหอะ "
ผมพูดพรางขำดีโอ ผมว่าเทอคนนั้นน่ารักดีนะ
"กลับห้องไอ้สัส "
ผมพูดพรางว่าร่างสูงก่อนที่จะเตะ มันเข้าห้อง
"โอ้ยยย!! ไอ้โด้ กูเจ็บ "
"เอ่อ เข้าไปเลยมึง "
"นักศึกษา!!"
ทันทีที่พวกผมกำลังหยอกล้ออยู่นั้น แทบไม่เชื่อสายตา อาจารย์ซิ่วหมิน โหดอย่าบอกใครเลย
"ทำไมพวกนายยังมาเล่นกันอยู่อีกทำไมไม่เข้านอน! "
"ค..ค้าบบบ อาจารย์ "
พวกผมพูดพร้อมใจประสานเสียง
ก่อนที่จะเดินเข้าห้องไป
ณ.อีกด้าน
"โอ้ยยแกรร!!! โบมี "
ฉันเอ่ยปากเรียกชื่อรูมเมทคนสนิทที่เมาสติไม่ดี
"อ่าา.. บู..~บี~ ซอจีแกฉันอกหักกก "
"โบมี แกสภาพพโอ้ยย "
"เค้าไม่รักกช้านนน~"
"ก็แกเมา สภาพยับเยิ้นหมดใครจะชอบแกว้ะ!"
"ฮือออ~แกรรร "
"โบมี แกดูนี้นะ "
ฉันหยิากระจกขึ้นพรางส่องใบหน้ารูมเ่ทคนสนิท
"ห๊ะ! แกรสภาพช้านน ~ ไม่นะ ช้านต้องสวยย "
"นี่ยัยโบมี แกสวยนะช่วยทำตัวดีๆหน่อย!! "
"เอ่อน่าา แกรร ฮือออ~"
"โบมีแกไปอาบน้ำเลยย"
"อะเคแก ช้านนต้องสวยย "
พอสิ้นเสียงฉันพูดยัยโบมีรูมเมทคนสนิท ก็เดินเซไปอาบน้ำทันที
*กริ่งงง*
"เอ๋ ใครมาน่ะ "
ฉันรีบกรูเดินไปเปิดประตู ก็เห็นเดือนมหาลัยอยู่หน้าห้อง ท่าทางเค้าดูจะรีบๆ กังวลๆ
"มาหาใครค่ะ " '^'
"มาหาโบมี"
เค้าพูดพรางลุกลี้ลุกรน กวาดสายตามองหาเพื่อนสาวของฉัน
"โบมีอาบน้ำ อยู่น่ะ ค่อยมานะคะ "
"ไม่ได้! "
"แต่ว่าดึกแล้วนะคะ "
"เอ่อน่า ขอเค้าไปรอนะ "
ฉันยังไม่ทันอนุญาติร่างใหญ่ก็กรูเข้ามาที่ห้องฉันและกำลังนั่งอยู่บนเตียงของฉันด้วย
"จะให้บอกโบมีว่าใครมาหาค่ะ "
"เซฮุน "
ผมพูดเสียงเรียบใส่เทอ ดูหน้าตาท่างทางยัยนี้เด็กใหม่แน่ หน้าสวยเลยนะ ใช่ได้เลยน่เนี่ย
"รอตรงนี้ล่ะ เดียวโบมีมา"
"หึ.. ไม่ต้องแล้วคับ ฝากบอกเค้านะ ผมมีคนใหม่ล่ะ เลิกเหอะเบื่อ ผู้หญิงงี้เง่า "
ผมพูดเสร็จก็รีบงอกจากห้อง ยัยเด็กใหม่ทันที
"เพื่อ มาเพื่อบอกแค่นี้ "
ฉันมองร่างใหญ่ อย่างงงๆ
"แกมีไรอ่ะ "
"ยัยโบมี เซฮุนเดือนมหาลัยแฟนแกช้ะ "
"ใช่มีไรหรอ เค้ามาหรอ ไหนๆๆ"
"มันไปล่ะ โห้ไม่น่ายอมเมาเพราะเดือนมหาลัยเลย "
"ใช่ย้ะ เค้าไปไหนแล้วล่ะ "
โบมีพูพรางกวาสายตา หาชายรูปหล่อ
"เค้ากลับไปแล้ว เค้าฝากบอกแกว่าเค้ามีคน© themy
butter
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น